Mijn oudste staat de laatste weken steeds midden in de nacht naast ons bed. Ze zegt dat ze dan wat hoort en niet meer durft te slapen. Of ze bij ons mag liggen. Dit laten we eigenlijk nooit gebeuren behalve bij uitzondering als ze ziek is bijvoorbeeld. Afgelopen nacht was het weer zover en eigenlijk ben ik er nu een beetje zekerder van geworden dat dit een heel sterk machtsspel dan wel treiteren is geworden. Klinkt heel gemeen maar zoek naar trucs om er mee om te gaan. Vannacht stond ze om half 4 naast ons bed, ze wilde bij ons slapen. Korte discussie waarna ze toch weer naar haar eigen bed is gegaan en wij mee moesten lopen want ze durfde niet alleen.... prima, moest toch naar het toilet. Ligt ze in bed en ik zeg nog even welterusten... hoor ik, kom zo lekker toch weer boven hoor. (Wij slapen op zolder) En idd, kwartier later stond ze weer bij ons.... met een hoop gemopper en geschreeuw is ze weer terug gegaan naar haar eigen bed en heb ik haar niet meer gehoord. Maar ze is dus ongeveer 1,5 uur wakker geweest vannacht hierdoor. Ze slaapt trouwens met haar slaapkamer deur wijd open. Gaat absoluut niet dicht, wil ze niet. Ook nog altijd een nachtlampje aan. Waar het mij om gaat is, wat doen we hiermee? Meestal duurt dit een paar weken en is het weer een tijd weg, maar nu duurt het wel een stuk langer al. Kan niet zeggen dat het aan het schooljaar gelinkt is, zelfde klas en geen veranderingen. In de vakantie was dit ook al telkens zo namelijk.... elke nacht raak. Straffen, ja uit frustratie van ons word dit gedaan. Nu is ze vandaag de tablet kwijt en mag ze niet met vriendinnetje spelen. Maar lijkt me niet helemaal juist. Maar ons uitleggen wat er is en waarom ze dit doen komt ook niet. Behalve dat ze geluiden hoort. En ja lijkt me logisch als je kamer aan de straatkant is. En je deur open staat waardoor de katten overal op en af springen.... Wie heeft de gouden tip voor onze nachtrust?
Hier hebben ze het ook geprobeerd bij ons. Ik ben ook een tegenstander van trucjes en smoesjes om maar bij ons in bed te gaan liggen. Maar soms is extra aandacht gewoon even nodig voor een kind (en het meestal een fase zoals je aangeeft). Wat wij hebben gedaan, is dat ik eventjes bij ze ben gaan liggen. Dus een compromis tussen bij ons liggen en in je eentje in je kamer liggen. Als ze dan weer sliepen ging ik weer terug naar ons eigen bed (mits ik niet zelf al in slaap was gevallen ). Misschien kan je als je bij haar ligt, met haar meeluisteren naar de geluiden die ze hoort? En dan bespreken en verklaren wat het precies is?