Hai iedereen, Ik heb laatste vier weken best wel last van wisselende gedachtes. Het ene moment ben ik super zeker van de dingen die ik bewust in mijn leven heb laten komen, soms dan letterlijk een minuut later zit ik wel te twijfelen of ik er zo goed aan heb gedaan. Het ene moment ben ik positief en vrolijk, dat kan binnen een uur zo drie keer omslaan naar negatieve gedachtes (niet over de baby hoor. Gewoon over mijn hele leven maar ook om helemaal niks) en depressieve gedachtes.. Hoort dit erbij? Hebben meer zwangeren hier last van? Ik zit sinds mijn zwangerschap ook thuis, direct zwanger geraakt na afstuderen. Ik probeer dagelijks wel iets kleins te ondernemen: klein fietstochtje, naar de winkels, etc. Zucht
Jaa ik herken het, dat zijn de hormonen! Verschrikkelijk zijn ze haha hoort er bij en je bent zeker niet de enige meid!
Wat jij hebt met onzekerheid, heb ik met "agressief" zijn Het ene moment niks aan de hand, maar ow wee als mijn vriend gewoon niet goed luisterd of als ik me aan hem irriteer, echt alsof er een knop om gaat in mijn hoofd. Ik snauw dan gelijk, gelukkig laat hij me dan wel met rust op dat moment. En ik bied na ongeveer 5 minuten ook welmijn excuses, maar toch leuk is wat anders
Herken het ook wel ja... combinatie hormonen en niet te best slapen... Ben ook redelijk kort na afstuderen zwanger geworden. Helemaal superblij mee, maar sommige dagen vind ik moeilijk door te komen met thuiszitten. Hou van iets doen dat ik me nuttig kan voelen. Vind het vooral lastig dat ik veel minder energie heb, kan ik soms best depri van worden dat ik vanalles zou moeten/willen doen maar dat het niet lukt. Als ik teveel gedaan heb is de batterij ook wel ineens echt compleet op, kan ook snel omslaan dan van best goede positieve stemming naar ruzie/janken/depri Helpt wel dat babykamer best ver klaar is, geeft me wel rust en wordt ik blij van, en inrichten is leuk
Ik heb op dit moment een kort lontje door vermoeiheid en bi die alweer op komt zetten. Tel daarbij 2kids in een dwarse fase bij op en je kan bedenken dat het hier niet altijd even gezellig is op het moment. Ik ben gastouder en werk dus thuis en ik merk wel dat ik op dit moment inspiratieloos ben wat betreft activiteiten. Ik probeer veel naar buiten te gaan, maar het lopen wordt nu al wat lastiger. Ik bekijk per dag wat ik kan en wil doen en savonds hoef ik niks van mezelf als ik overdag veel gedaan heb.
Herkenbaar! Ik kan ook van heel gelukkig en blij ineens onzeker en verdrietig worden! Ben ook best gestresst af en toe, maak me daar weer zorgen over of de baby er iets van meekrijgt.. Kan weinig hebben, ook van zoontje en dan voel ik me weer schuldig. Pff hormonen!!! We moeten nog best veel doen boven, zoontje groot bed en andere kamer, babykamer schilderen, spullen kopen... Weer stress Maar komt vast allemaal goed en probeer toch flink te genieten ookal is dat soms lastig ivm bekkeninstabiliteit. De weken vliegen voorbij in ieder geval!
Ja heb ik ook en dat had ik bij me dochter ook . En dit is nog maar het begin dus ik zit nog niet eens aan me top en daarom zo bang voor me emoties . Ik zit vooral met de vragen ben ik wel een goede moeder . Wil ik me vriend nog wel . Kan ik dit wel 2 kinderen enz