Ow even een vraagje aan de mama's hier, misschien dat iemand een idee heeft hoe ik hier het beste mee om kan gaan?! Als Lise boos/gefrustreerd is slaat ze, ze slaat zich zelf met 2 handen op dr hoofd en zegt dan Auw, als ik zeg niet je zelfs slaan dat doet zeer dan slaat ze iets anders een kast, jas, stoel enz enz dat vind ik helemaal niet erg en kan ik me best nog wel voor stellen dat ze zo haar frustratie kwijt raakt maar zins gisteren heeft ze iets nieuws. Ze trek aan dr eigen haren en bijt zich zelf! En ik weet niet zo goed hoe ik hier op moet reageren. Het is een stukje frustratie kwijt raken voor haar maar ik heb ook het idee dat het een stukje negatieve aandacht vragen is. Als iets niet wil lukken en ik ben er niet bij dan gooit ze het van zich af en roep O Oooo en kijkt naar mij of loopt naar me toe als ik al mag helpen, als ze echt boos is dan laat ze zich op de grond vallen, vaak loop ik dan naar haar toe en help haar, dat mocht vroeger niet eens en was toen al genoeg reden om volledig uit dr plaat te gaan, nu mag ik haar vaak wel helpen dus dat is al een groot verbeter punt. Maar hoe kan ik hier het beste mee omgaan. Gisteren was ze gefrustreerd omdat ze honger had maar het eten was nog niet klaar, toen begon ze zichzelf dus te slaa, bijten en aan dr haren te trekken! Mama's help!
Jeetje heftig! Enig idee waarom ze zichzelf pijn wil doen en waar die heftige frustratie vandaan komt? Is het aandacht vragen, hoe reageert ze op jouw zwangerschap? Ik herken het niet. Mijn dochter kan wel haar woede uitten door gillen, zeuren, huilen, aandacht trekken, evt een ander pijn doen (bij je op schoot klimmen en iets te hard knijpen ofzo). Bij haar is het meestal om aandacht. Maar een ander pijn doen, is iets anders dan jezelf pijn doen. Een kind kan zich nog niet echt goed inleven in een ander. Overigens heeft mijn nichtje wel een tijdje met haar hoofd gebonkt. Doodeng! Was ook aandacht en jaloezie (broertje onderweg en net geboren). Volgens t CB moesten ze t zo veel mogelijk negeren... (maar ik zou wel proberen de oorzaak te achterhalen en daar aan werken!)
Ja ik herken het wel ... ik laat uk hier uitrazen ik mag namelijk niet helpen en als ik het doe ben ik de klos! En als het dan over is dan vraag ik even samen zittend op de bank wat was er nou waarom je zo boos werd? En proberen een oplossing te zoeken voor het geval het weer eens voorkomt. Hier heeft een maandje geduurd en toen had uk het ook niet meer nodig en nu komt uk me halen om te helpen. Hij zegt dan mama heppellen zo schetig Dus ik denk dat het even een fase is ... maar weet niet zeker of het dezelfde fase is die wij hadden. Sterkte en succes
Ze is nog te jong om een gesprek mee te voeren @nic als ik niets doe word het alleen maar erger, vroeger kon ik idd ook een klap krijgen, dit was voor ik zwanger was en ik begrijp jet ook nog wel. Als ik me flink pijn doe dan moet je ook even niet in de buurt komen of iets tegen me zeggen, ik zou je dan ook het liefste slaan. Maar ze snapt niet dat ze mij pijn doet, dat snapt ze echt nog niet maar ze weet heel goed dat ze mij niet mag slaan of bijten, dan gaat ze meteen de gang op. Als ze een driftbui heeft laat ik dr ook gewoon gaan, maar dit zijn niet echt drift buien, vind het een btje moeilijk om uit te leggen. Ze komt ook regelmatig naar me toe en vraagt dan mama hellpe? @arevinol de zwangerschap begrijpt ze niet echt, ze is bijna 2 jaar, en ze liet dit gedrag als een btje zien voor ik zwanger was, zichzelf bijten en harem trekken is nieuw. Het is een pittige dame dat weet ik, ben ik zelf ook en ik vind zelf dat ik er goed mee omga maar nu ze die 2 dingen erbij heeft weet ik het niet meer zo goed. De oorzaak is heel makkelijk, frustratie! Omdat iets niet lukt, omdat ze iets verkeerd begrepen heeft, bv: ze was met mijn schoonmoeder naar de oma van mijn man gereden, daar aangekomen ging ze helemaal uit dr plaat, mijn schoonmoeder had gezegt we gaan naar oma maar niet naar welke oma, ze dacht waarschijnlijk dus een andere oma! Nog een ander voorbeeld: we gingen een kadootje voor onze hond kopen, maar ze loopt naar de gang en gaat bij het inpakpapier staan, ze snapt dan niet dat we eerst een kadootje moeten kopen voor we het kunnen inpakken . Ik moet het dan op 10 verschillende manieren uitleggen en dan nog snapt ze het niet, is nog steeds een btje driftig/gefrustreerd maar gaat wel mee naar de auto, ik moet de dan wel tillen, als ik haar op de grond zit word ze weer boos, maar als ik haar til dan denkt ze er beter overna en blijft dan rustiger. Aan de ene kant zeg ik ook negeren maar ik mocht haar vroeger nooit helpen of aanraken en dat mag nu dus wel.
Ow ze heeft trouwens van 3 maand tot 10,5 maand een harnas voor haar heupen gehad, hier kom het gefrustreerd ook vandaan omdat ze niets kon en ik haar overal bij moest helpen!
Ik zou toch eens een week aanhouden dat je haar negeert of even in een hoekje op een stoeltje zet om daar even af te koelen ... misschien dat de eerste paar keer niet tot haar door dringen maar dat dat langzaamaan komt. Als er hier een bui op komst is (die duidelijk minder is als wat jij aan geeft) dan vraag ik of dat die even af wil koelen in de hoek en dan is het vaak al over ... snikkend vraagt uk dan hepple ... en dan moeten we vaak samen lachen en is de bui weer over. Maar ik begrijp dat dat bij jou een heftigere variant is (dacht dat het bij mij al erg was ZUCHT van opluchting) probeer eens bij het CB te vragen wat je er mee kan doen of aan een begeleider van opvang? Die hebben er vast vaker mee te maken gehad. Sterkte en succes
Ik zou er niet vanuit gaan dat ze het niet begrijpt/voelt. Kinderen voelen dat heel goed aan! Praat je er wel met haar over, misschien een boekje erover lezen?
Ze gaat niet naar de opvang, dus dat is helaas geen optie. Als Lise straf krijgt gaat ze op de trap met de deur dicht, maar ik heb wel de regel eerst 2 keer waarschuwen, als ik haar bij de eerst keer waarschuw dan is het haren trekken of wat dan ook al over. Ik voorkom nu dus een driftbui, maar om haar nu op de gang te zetten omdat ze zichzelf 1x slaat vind ik nogal vergaan, zo extreem is het op dat moment ook nog niet. Snap je wat ik bedoel? Ow wat is opvoeden soms moeilijk!
Ow ja heel veel, boekjes zoek ik al niet meer naar, de boekjes die ik heb gevonden is toch echt voor kinderen die ouder zijn. We hebben ook nog geen kamer niets voor dr zusje dus dat weegt misschien ook wel mee.
Dames is kreeg gisteren van een andere mama de tip om haar een kussen/knuffel te geven waar ze opzag slaan. We gaan zaterdag dus mooi even naar de action om een sla-kussen te kopen hihi Was hier nooit opgekomen en vind het een super idee! hopen dat het werkt.
onze zoon laat zich eigen vallen als hij ze zin niet krijg of iets niet wilt lukken en zeg dan ook gelijk auw!!!... Wij zeggen dan altijd dat doe je zelf dan moet je na mama of papa roepen en dan helpen wij jou.... maar tot nu toe niets geholpen... Wij laten hem dan ook echt liggen op de grond want na 1 a 2 min staat die weer op en gaat die weer rustig verder spelen.... Het is gewoon bij onze zoon dan aandacht vragen op een moment dat ik bijvoorbeeld bezig ben met eten of de afwas... Hij wil me altijd helpen maar dat gaat niet altijd.... als ik met de was of zo bezig ben of aan het poetsen help hij me altijd en is die heel lief en zorgzaam maar zodra ik iets alleen doe oooh dan is het ff een stoute boy hahhaha.... maar ja wij laten hem gewoon gaan want denk als ik hem dan aandacht geef hij het alleen maar mer gaat doen en dat willen wij niet...
Herkenbaar. Mijn dochter is ook zo'n driftkop, kon op die leeftijd gerust een half uur met een rood hoofd liggen schreeuwen en met een beetje pech nog braken erbij ook. Zichzelf pijn doen, hoofdbonken en haren uittrekken, deed ze toen ze wat jonger was, net 1. Ik zette haar dan in de box omdat ze met haar hoofd echt hard op de stenen vloer ging bonken, en dan liet ik haar daar uitrazen. Haren uittrekken negeerde ik, hoe moeilijk ook. Het was daarmee snel over. Jouw dochter kan je waarschijnlijk niet meer in de box zetten, maar tenzij ze zichzelf ernstig verwond zou ik het negeren. Wel even een blik op haar werpen en je wenkbrauwen omhoog trekken (zodat ze weet dat je haar echt wel ziet maar er geen aandacht aan geeft) en dan verder gewoon negeren. Erg moeilijk maar als ze er aandacht om krijgt zal ze er niet mee ophouden.
Mijn dochter heeft ook periodes dat ze heel gefrustreerd kan doen, ze slaat dan niet, maar gaat heel hard met haar hoofd op de grond bonken. Zowel binnen als buiten Daarna gaat ze hard huilen en is heel zielig (ja dat doet ook zeer natuurlijk). Succes met je sla-kussen!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik een sla kussen niet zo een goed idee vind want je leert haar dan aan haar frustraties van zich af te slaan. Dat gedrag gaat ze dus later ook vertonen omdat ze niet beter weet. Het is een vorm van aandacht vragen. Heel vervelend maar enige is gewoon negeren en als ze weer rustig is dan met haar te gaan praten. Je moet het zo zien: als een volwassene kwaad is valt er op dat moment ook geen gesprek met hem te voeren. Ff laten uitrazen en dan proberen. Lukt het dan niet dan maar weer laten uitrazen.
Benadruk het positieve gedrag net complimentjes. Negeer gedrag wat Onwenselijk is maar niet gevaarlijk of anderszins echt niet kan. In get heel kort. Afleiden kan ook een goeie zijn.