Mijn dochter van 13 maanden krijst de hele boel bij elkaar..! Nou ja, niet alleen maar natuurlijk! Maar ze huilt nooit hard en krijsen deed ze al helemaal niet. Nu wil ze alleen nog maar op schoot zitten of begint te krijsen. Ook gaat ze niet meer slapen als anders, waardoor ze ook wel moe zal zijn. Iedere keer als ik haar in bed leg rolt ze meteen op haar buik om vervolgens te gaan staan. En ja hoor, dan weer krijsen! Als ik wegloop of niet naar haar kijk begint ze al. Wat ik ook doe, niets helpt! Heel af en toe lijkt ze blij te worden van haar blokken of iets anders, maar dat is maar voor korte duur.. Iemand tips? Of hoort dit erbij?
Verlatingsangst.. Dat weet ik niet. Is dat gebruikelijk bij kinderen? Oorontsteking, ben vorige week bij huisarts geweest, omdat ze ziek was. Maar toen was er niets aan de hand, wel veel oorsmeer waardoor ze het niet heel goed kon zien. Hoe kan je dat nog meer merken? Nu is ze toevallig rustig door het huis aan het kruipen en lijkt ze nergens last van te hebben.
Ik vrees dat dit gewoon een fase is, heb 2 vriendinnen en hun kindje zijn net iets ouder en hebben alle 3 (de een is een tweeling) precies het zelfde gehad. Ze zijn nu ongeveer 15 maanden en het gaat nu gewoon weer goed. Ik merk aan mijn zoontje dat hij ook al iets begint. Misschien iets meer aandacht geven, het schijnt een hangerige fase te zijn en vooral hangerig aan mama. Succes!
Dat is heel gebruikelijk, de meeste baby's/dreumesen hebben er wel een periode 'last' van. Ik zou toegeeflijk zijn naar haar en dus laten zien dat mama er is en ook als je weggaat, je weer terugkomt (veel kiekeboespelletjes doen bijv.), en haar dus bij je nemen als ze daarom vraagt. Het is een fase en gaat vanzelf weer over, normaal gezien.
Bedankt voor jullie antwoorden! Nou in ieder geval fijn dat het een fase is, deze gaat namelijk een keer over. Ik zal haar inderdaad meer aandacht geven. Kiekeboe speelden we altijd wel, maar laatste tijd eigenlijk niet. Dus daar ga ik maar weer flink mee aan de slag! Toevallig vandaag nog met wat mensen over gehad en zij zeggen juist haar maar te moeten laten huilen ofzo en haar haar gang te laten gaan. Maar dat doe ik weer liever niet, maar dan ben ik bang dat het zo blijft.. Lastig!