Hallo iedereen, Weet niet zo goed waar ik heen moet met mijn verhaal dus hoop hier vrouwen/meiden tegen te komen die hetzelfde doormaken of hebben doorgemaakt. Na een ruzie wat eigenlijk over iets kleins ging op straat gezet met 4 maanden zwangerschap. Weet niet wat ik moet doen en voel me zo leeg. Ben zowel verdrietig als boos. Hoe kan je als man je vriendin zoiets aan doen en al helemaal je kind. De eerste zwangerschap voor ons beiden. Dit is toch een tijd van genieten en dit wil je toch allemaal bewust meemaken? Weet niet hoe het er nu uit gaat zien voor me/ons en of het nog goed komt. Wil niet dat mijn kind hier de dupe van is maar feit is wel dat het er op dit moment naar uitziet dat de kleine niet met papa en mama gaat opgroeien. Afbreken is absoluut geen optie voor mij. Probeer me rustig te houden voor mijn kindje maar dat valt uiteraard niet mee. Het is natuurlijk allemaal nieuw en dan moet je het ook nog alleen doormaken allemaal. Zijn er anderen die momenteel hetzelfde meemaken of ook hebben doorgemaakt? Zou graag in contact komen en/of adviezen zijn uiteraard ook welkom.
Jeetje wat heftig. Was het huis van jullie samen of staat het op zijn naam? Want anders moet je je natuurlijk niet zomaar op straat laten zetten. Kan je wel ergens terecht bij familie of vrienden? Het ligt er natuurlijk een beetje aan hoe je relatie is en wat je wil. Maar als dit zomaar uit de lucht komt vallen is het misschien beter toch te gaan praten en kijken wat jullie samen willen. Ik heb de hele zwangerschap alleen gedaan en ben nog steeds alleen. Het einde was pittig maar liep ook door tot 41+4 en als je dan op een flat woont zonder lift Maar je krijgt vaak meer hulp dan je in eerste instantie verwacht. Je komt er in die zin echt niet helemaal alleen voor te staan. Als je wel alleen bent zou ik snel op zoek gaan naar een huisje. Heel veel sterkte
Bedankt voor je reactie AnnaCF. Het huis is van ons beiden maar ik was zo overdonderd en er was zoveel woede vanuit zijn kant dat ik gewoon ben gegaan. Praten is geen optie want dat kan hij niet, dat probeerde ik al 2 weken totdat dus de bom barstte aangezien hij nogal gespannen was de laatste tijd. Sowieso was praten nooit zijn sterkste punt. Heb weinig familie maar wel genoeg om ergens terecht te kunnen en niet echt hele goede vrienden, het zijn meer allemaal kennissen waar ik eens in de zoveel tijd op visite ga. Zo lang we het huis hebben kan ik sowieso niks voor mezelf zoeken omdat de hypotheek gewoon betaald moet worden. Wat knap van je dat je het helemaal alleen hebt gedaan! Zie erg op tegen de tijd die komen gaat en probeer positief te blijven maar dat valt niet mee als zoiets plotseling gebeurd.
Oh joh je hebt samen een koophuis? Oke 1 je bent zwanger en 2 je moet gewoon de hypotheek blijven betalen. Ik zou toch weer naar huis gaan en hem maar vragen ergens anders te gaan wonen want jou zwanger en wel uit je eigen huis zetten is bezopen. Daarnaast als je er niet heel snel uit komt met hem dan zal je op zoek moeten naar een goede advocaat. Want met een beetje geluk kan je in het huis blijven tot na je bevalling en mag hij niet meer in de woning komen. Het lijkt me niet eerlijk dat hij de relatie verbreekt en jij vervolgens op straat komt te staan.
Hij moet zijn koffers pakken en niet jij. Morgen terug gaan naar het huis en hem dit duidelijk maken. Als híj er een punt achter wil zetten prima, dan gaat hij ook weg. Indien duidelijk wordt dat het serieus is en doorgezet wordt neem dan contact op met een advocaat die je goed kan bijstaan. Heel veel sterkte. Verdrietig dat hij niet in staat is dit gepast op te lossen.
Ben het helemaal eens met Anna. Je kan je simpelweg niet zwanger het huis uit laten zetten. Wellicht is het wel een optie om een nachtje elders te slapen, maar zou wel weer teruggaan. Je betaald immers mee aan het huis en is dus van jullie beiden. Hier elke zwangerschap alleen gedaan en ook de opvoeding van m'n kids. Maar ons tweede en derde kindje waren 2 bewuste keuzes het alleen te doen, de eerste helaas niet. Is dus ook een totaal andere situatie. Veel sterkte meis!
Bedankt voor jullie reacties. Ja het is ook van de zotte allemaal. Wist dat hij heel standvast en hard kon zijn in dingen maar dit. Dat hij mij zo behandeld is al niet oké maargoed vind veel erger dat je liever je kind laat barsten dan er samen uit probeert te komen. Voor hem is het blijkbaar makkelijker weg te lopen omdat hij bang is voor wat er komen gaat en de veranderingen. Maar vind het heel laf want ook voor mij is het nieuw en spannend. Ik zie wel weer wat morgen brengt want kan nu toch niks. Eerst maar eens proberen te slapen en alles een beetje te laten bezinken. Bedankt iedereen!
Sterkte Ten eerste meteen terug naar je eigen huis en een advocaat inschakelen. Je bent zwanger en hebt samen een huis. Hele grote kans dat de rechter besluit dat hij eerst elders onderdak moet vinden. Tot dat besloten is wat er met het huis gebeurd. Van daaruit verder kijken, maar nu moet je je emoties uitschakelen en zakelijk zijn. Klinkt hard, maar dat is hij nu ook en jij moet nu voor 2 zorgen. Waar ga ik wonen na de scheiding?| wonen en zorg bij scheiden | Echtscheidingswinkel | Echtscheidingswinkel Lees je in en bereid je voor! Ik weet ik klink nu behoorlijk hard, maar ik kan zo slecht over zulke personen die hun zwangere vrouw op straat zetten.
Kwam je verhaal toevallig tegen. Heftig zeg. Uit je eigen koophuis gezet. Ongekend. Helemaal eens met masami. Hoe is het nu SNJB?