Respect voor jou en veel sterkte. Het worden nog zware tijden, maar je weet van aanpakken. Neem af en toe ook eens tijd voor jezelf.
Wat ben je sterk! Het moet emotioneel al zwaar zijn. En dan ook nog de zorgen dat hij op de juiste plek komt, het liefst natuurlijk zo snel mogelijk. Knuffel
Jij hebt veel op jouw bordje, naast verdriet en onzekerheid ook nog alles regelen en vechten voor het beste. Trots dat je blijft zoeken naar de beste oplossing. Het is niet niks. Blij toe dat hij toch stapje voor stapje vooruit gaat en hopelijk toch snel bericht dat hij naar dat revalidatiecentrum kan/mag. Het is wel zuur dat de het anders gezegd hebben en nu zo.... Dikke knuffel, ik vind het knap dat jij nog steeds overeind staat. Neem ook af en toe tijd voor jezelf. Het wordt een lang traject voor jullie.
De artsen hebben vandaag weer overlegd. Ondanks dat hij vooruit gaat is het niet voldoende voor een revalidatiecentrum. Hij krijgt nog 2 weken antibiotica, en die tijd moet hij in het ziekenhuis blijven, dus ze gaan kijken of hij in die 2 weken genoeg vooruitgang laat zien om toch naar het revalidatiecentrum te gaan. Zo niet, dan hebben we een probleem. Hij moet dan naar een verpleeghuis, maar er zijn daarin 2 opties; 1 klaargestoomd worden om binnen 3 maanden naar huis te gaan (wat niet realistisch is, en waarvoor hij dus waarschijnlijk niet geaccepteerd wordt) of 2 voor onbepaalde tijd opgenomen worden en dan kijken ze gewoon hoe ver ze komen. Het nadeel van 2 is dat je daarna, door de regeltjes, niet meer door kan naar een revalidatie, dus ook niet Tilburg. Tegelijkertijd ben ik dus ook nog op zoek naar een andere locatie voor VIN therapie, nog geen definitief iets maar wel een paar dingen waar we achteraan aan het gaan zijn. De komende weken worden dus extra spannend. Gaat hij voldoende vooruit dan zijn er meer (betere) opties maar zo niet dan wordt het heel lastig. Daarnaast wordt de prognose dan ook echt slechter. Als ik dacht dat ik in een hel zat, dan heb ik hierbij een nieuwe laag ontdekt.
Jemig wat heftig zeg. Wat moet het zwaar voor jullie zijn! Ik hoop echt met mijn hele hart dat er weer licht aan de horizon komt! Dikke knuffel!
Nee, wat een verschrikkelijke situatie zeg... Weten ze waar het van afhangt of hij meer vooruitgang boekt of niet? Is dat welk deel van de hersenen aangedaan zijn of is het meer 'geluk' hebben?
Wat vreselijk zeg, heel veel sterkte toegewenst. Ik hoop zo dat het allemaal een keer voorspoedig verloopt.
Kan je niet een onafhankelijk clientondersteuner erbij betrekken? Ik weet niet of die er ook zijn voor deze situaties maar wellicht de moeite waard om na te zoeken. Dat zou je wat werk uit handen kunnen nemen. Heel veel sterkte!!
Ow jeetje mina.... lang leve alle regels waarmee de zorg kapot gemaakt wordt en mensen niet krijgen wat ze nodig hebben. Pfffff...... heel veel sterkte!
Wat vreselijk dat je ook al het geregel nog op je bordje krijgt! Er is zoveel mogelijk in Nederland, maar dan toch is er niks wat hem de juiste zorg kan bieden. Vreselijk dat het dan zo moet lopen en dat alles maar volgens het boekje moet gaan om hem ergens te kunnen plaatsen. Hopelijk kun je geschikte zorg vinden! Heel veel sterkte gewenst!
Jeetje lijkt me inderdaad een hel waar je nu in zit. Sterkte met alles waar je nu mee bezig bent om voor je man de best mogelijke zorg die hij kan krijgen te regelen. Geen makkelijke taak naast je eigen proces.
Oh wat een vreselijke tijd is dit voor je. Telkens dat tussen wal en schip vallen, en steeds een halve boei van de artsen krijgen. Ik kan je geen tips geven, maar wil je wel een hart onder de riem steken! Je doet het goed! Blijf kort op de bal zitten en haal de onderste steen boven, meer kun je niet doen. Maar dat het alles van je vergt vergeten mensen om je heen, vraag tijdig om ondersteuning! Ik ken je niet, maar ben wel trots op je!
Wat naar dat hij overal tussenin valt.. Hopelijk lukt het toch om de beste oplossing voor hem te vinden.. Stom dat die regels hem dan een revalidatie ontnemen als hij eerst nog opgenomen moet worden..
Heel veel sterkte, ik hoop dat hij veel vooruitgang boekt in 2 weken zodat hij toch naar een revalidatiecentrum kan. Wat een rot situatie.
Jemig wat verschrikkelijk zeg Ik kan me niet voorstellen hoe machteloos het moet voelen om overal tussen te vallen, en zijn vooruitgang afhankelijk is van goede therapie. Bewonderenswaardig hoe je je er in vastbijt en alles uitzoekt, wat zal hij trots zijn op jou!
Wat heftig weer. Het is al zwaar genoeg dat hij toch niet voldoende vooruitgang boekt, maar die regeltjes maken de toekomst ook niet makkelijker. Sterkte.
Jeetje ik weet nooit zo goed wat ik op zulk nieuws moet zeggen, dus ik kan alleen zeggen dat ik je ontzettend veel sterkte wil wensen en met heel mijn hart hoop dat hij voldoende vooruit gaat om een plekje te krijgen. Wat een stomme regels waardoor je net niet terecht kan ergens.