Dag iedereen, Ik ben nu 25 weken zwanger en dus nog lang niet aan de bevalling toe, maar ga me er wel meer in verdiepen. Het is onze eerste, dus totaal geen idee wat me te wachten staat, maar kijk er wel naar uit. Ik lees hier op het forum veel bevallingsverhalen en dan valt me op dat vaak, na al heel lang proberen, overgegaan wordt tot tang of vacuumverlossing. Dat idee staat me erg tegen. Ik denk dat de baby zich een hoedje schrikt en misschien zelfs gewond raakt (heb iets gehoord over bult op het hoofdje of schrammen, en zelfs breuken!) Ik denk niet dat het de bedoeling is dat een kind met zoveel geweld op de wereld gezet moet worden, zeker niet in deze tijd met alle technologische vooruitgang. Ze kunnen zien hoe groot en zwaar een kindje gemiddeld is, en dus ook of het gaat lukken of niet. En waarom zou je na twee uur persen of 24 uur weeen opvangen tot zo'n 'monstergereedschap' overgaan, om het maar 'natuurlijk' geboren te laten worden? Mijn vraag is of je hier zelf een stem in hebt. Ik zou persoonlijk, als het niet mocht lukken, eerder voor een keizersnede kiezen dan voor een vacuum- of tangverlossing. Gewoon omdat ik denk dat de geboorte dan veel meer ontspannen verloopt, vooral voor de baby. Met kracht eruit worden getrokken lijkt me gewoon niet de bedoeling. Voor inscheuren of knippen ben ik niet echt bang,alsook niet voor de bevalling zelf. Het lijkt me geweldig het zelf te mogen doen. Maar niet tegen elke prijs. Of zie ik het te zwart in en zijn de ervaringen met dit soort hulpmiddelen juist heel positief? Groetjes, Nescio
Tangverlossingen worden volgens mij nog maar sporadisch gedaan, maar dat terzijde. Tsja je kan zoveel 'willen' maar zo'n ingreep gebeurt natuurlijk alleen als er echt reden toe is. Bijvoorbeeld omdat er foetale nood dreigt, doordat bijvoorbeeld de hartslag van je kindje te laag is. Op zo'n moment denk je echt niet na over een eventuele bult op zijn of haar hoofdje - het gaat om zijn of haar leven! En als je al zo lang aan het persen bent, is een keizersnede helemaal geen optie meer omdat je kindje dan al helemaal in het geboortekanaal ligt. Mijn dochter is met een vacuumextractie geboren, haar hartslag daalde zodanig tijdens de persweeen dat de gyneacoloog het niet meer verantwoord vond het verdere natuurlijke verloop af te wachten (ik was al een uur aan het persen). Ik kreeg een verdoving en er werd een vacuum gezet en binnen 2 persweeen was onze dochter geboren. Ze kreeg meteen een paracetamol tegen de hoofdpijn en de bult op haar hoofd is binnen 1 dag weggetrokken. Ze heeft er niets aan overgehouden. Dit alles had dus niets met haar grootte of gewicht te maken (ze was maar 3440 gram) maar het hele persen duurde gewoon te lang voor haar. En wat betreft mijn ervaring; ik vond het een enorme opluchting dat er 'actie' werd ondernomen, het persen schoot niet op en als je hoort dat de hartslag teveel daalt is dat bepaald niet geruststellend. De verdoving en knip was wel even pijnlijk, maar goed, na zoveel uren pijn maakt dat ook niet meer uit.
Vaak wordt de pomp gepakt als het kindje het moeilijk krijgt. Heeft dan meestal niets met grote te maken (uitzonderingen daargelaten). Hier 2 kindjes gekregen , mooi van formaat maar toch 1 x de pomp met knip en 1 x de knip gehad omdat ze het moeilijk kregen. Reden ?? geen idee maar ben blij dat ze het zo gedaan hebben. Een keizersnede heeft ook zo zijn nadelen hoor, het herstel voor jezelf , de borstvoeding en vast nog wel meer nadelen.
Ik ben zelf bij de oudste bevallen d.m.v. een vacuumverlossing. Lucas had een groot hoofd (was verder niet overdreven groot) en lag iets scheef in het geboortekanaal, waardoor ontsluiting niet vorderde, ik geen persdrang kreeg en na 5 kwartier persen, hij niet goed genoeg zakte. Lucas heeft een tijdje een blauwrode kring op zijn hoofdje gehad van de pomp en had de eerste dag wat hoofdpijn. Niet ideaal, maar ja... het was neit anders. Hoewel ik de bevalling zelf erg heftig vond, heb ik persoonlijk geen nare ervaring over gehouden aan de vacuumpomp. Ik had een ruggenprik en heb het zetten van de pomp e.d. niet gevoeld. Ik vond het opvangen van de weeën (wat niet goed ging) en de verpleegkundige die op mijn buik hing tijdens het persen, veel traumatischer dan de pomp. Ik weet wel dat er ook hele andere ervaringen zijn hoor, er zijn zeker vrouwen die de pomp als naar ervaren. Weet je.... ik vind dit altijd lastig... Tuurlijk is een natuurlijke bevalling zonder hulpmiddelen de meest ideale manier, maar soms is het gewoon niet anders. Een keizersnede is ook een behoorlijke operatie en ik weet niet in hoeverre je daar zelf voor kunt kiezen. Ik zou als ik jou was dit eens overleggen met je gynaecoloog of verloskundige. Zij kunnen je vast vertellen wat de opties zijn! EDIT: wilde ik nog toevoegen... Doordat Lucas vaginaal (wel met pomp, maar oké) geboren is, kon Benjamin ook vaginaal geboren worden zonder problemen. Als ze er de 1e keer niet de pomp bijgepakt hadden, had ik 2x een keizersnee gehad. Nu ging Benjamin's bevalling in 7 uurtjes, met 6 minuten persen.
uhhhhh mijn eerste is met vacuum geboren... en NEE hij was niet groot... (3470 gram) (wel niet ingedaald).... Nee, ik heb geen uren hoeven persen... half uurtje... dus op zich vlotte bevalling tot het einde.... hier was het probleem... "hij kon het heuveltje niet over".... lag dus verkeerd... en zat klem.... Er valt op dat moment niets te kiezen... ja wellicht een spoed KS, maar daar zou ik zelf niet voor kiezen als het niet nodig is, omdat dan je buikspieren moeten worden doorgesneden.... en ook een KS heeft risico's voor moeder EN kind... Je kind ligt trouwens dan ook al helemaal in het geboortekanaal.... mijn zoon was blauw.. dus vacuum was de snelste UITWEG... Oudste had trouwens geen bult, breuken of andere dingen.... Ze kunnen niet alles inschatten...... ook niet op een echo... mijn jongste werd paar uur voor de bevalling "gemeten op 6 pond.... Ik was bang dat hetzelfde zou gebeuren, aangezien deze mijnheer ook niet ingedaald was.... en was gerustgesteld met de 6 pond.... bevalling liep super vlot (half uurtje weeen) en 3 minuten persen... en vervolgens bleek mijnheer 4240 te wegen... De enige hier die trouwens schade had opgelopen bij de bevalling was dochter... ze had een inimini-krasje op dr hoofd... denk van het doorprikken van de vliezen.... De middelen zijn er niet voor niets.... soms is de snelste weg, gewoon de beste....
oja... hier trouwens niet verdoofd met knippen, niet de pomp gevoeld of iets.... enige rotte was dat de genezing lang duurde.... maar denk dat dat ook niet te vergelijken is met een buik-ritssluiting na een KS......
Ik denk dat als ze overgaan tot een vacuumverlossing het sneller en makkelijker gaat op die manier dan met een keizersnede. Het is niet zo dat ze zo maar a la minute een keizersnede kunnen doen natuurlijk. Je moet eerst verdoofd worden, er moet een team zijn om het te doen, er moet plek zijn etc. Thijmen is ook met vacuum geboren en hij had geen bult oid. Hij kreeg voor de zekerheid wel een paracetamol, maar verder niets gemerkt aan hem. Hij kwam net niet over het laatste randje heen en met de vacuum was het in 2 keer gepiept oid. Ze trekken hem ook niet eruit met de vacuum, ze zorgen dat ie niet terugschiet... Jij levert verder alle kracht. Het kan er alleen soms wat vervelend uitzien omdat de ze best wat moeite moeten doen om te zorgen dat je kindje niet weer terugschiet.
Ik ben niet zozeer bang voor de bevalling, ik vertrouw er maar op dat mijn lichaam weet wat er moet gebeuren en dat het goed verloopt. Ik ben meer bang voor het ziekenhuis zelf.... heb het niet zo op die dingen en thuis bevallen kan helaas echt niet. Ik snap dat je opziet tegen een pomp of tang, ik sta er ook niet voor in de rij. Maar ik denk wel dat als het moment daar is dat je er heel weinig over nadenkt en al lang blij bent dat het kindje er eindelijk uit komt! Denk dat je of te moe bent of teveel adrenaline in je lijf hebt om er echt bij stil te staan, Ik spreek niet uit ervaring, dit is voor mij ook een eerste, maar als je alles leest hier op het forum denk ik dat ik het zo ongeveer wel bij het juiste eind heb (hoop ik dan maar haha)
oh ja... nog 1 ding een keizersnede? nee dank je... dan liever de pomp of tang. het genezen na een ks lijkt me helemaal niks.....
Je hebt helemaal gelijk! Mijn zoontje is wel met de vacuum geboren omdat het allemaal zo snel ging en ik wist ook niet wat me allemaal over kwam voor de eerste keer dus dacht ik laat de artsen maar doen dan zal het heus goed komen. Ik heb anderhalf zelf geperst en toen kwam de vacuum aan de pas waar ik ook nog een half uur over gedaan heb dus een half uur lang heeft dat ***ding op zijn hoofdje gestaan, 6 persweeen lang dus ze hebben er 6 keer aangetrokken. De eerste 3 weken moesten we heel voorzichtig doen omdat hij hoofdpijn en misselijk zou zijn en als je perongeluk op dat plekje kwam dan schreeuwde hij het uit echt heel zielig. Ik heb hem een paar seconde op me buik gehad en toen werd hij weggehaald omdat hij het zo moeilijk had (dat kwam niet alleen door de vacuum). Hij loopt nu ook een ontwikkelingsachterstand en naar 5 maanden krijgen we nu echt serieus oog in oog contact met hem. Hij is ook heel gespannen en overstrekt zich altijd. Hiervoor lopen we nu bij de kinderneuroloog in kinderfysio. Ik heb grote kans met een tweede bevalling dat dit weer gebeurd omdat mijn schaambotje platstaat of ik moet een kleiner kindje krijgen dan maakt het de kans weer kleiner maar met een tweede bevalling dan weet ik nu al dat ik een bevallingsplan ga maken en er komt geen vacuum of tang in, dan maar een keizersnede, dan wordt het kindje tenminste normaal en vredig geboren en niet met grof geweld. Het mag ook alleen in Nederland nog maar hey in andere landen is het verboden en dat moeten ze hier ook doen!
Helemaal waar wat mij betreft, ben nog nooit zo blij geweest met een man die in mijn kruis aan het wroeten was
volgens mij is jouw situatie echt uitzonderlijk.... Volgens mij is er trouwens een "protocol"... dat ze het maar zoveel keer (dacht 3) mogen proberen voordat je doorgaat naar O.K. voor spoedkeizersnee.... hier kwam hij met de tweede keer,... maar stond verloskamer al met meer mankracht... (randje KS?)... Zijn trouwens theorieen dat KS ook niet zo "vredig" is voor een kindje... maar dat terzijde...
Hier ook een vacuüm bij de eerste. Bij elke perswee dipte zijn hartslag. En elke hartslag dichter richting 0. Een keizersnede was geen optie omdatbhet tijd kost, en de kleine al te diep zat. Met de vacuüm was hij er snel, en gelukkig trok hij snel bij. En ja, we hadden een heftig begin omdat ons jochie niet wilde/kon drinken, snik een totaalruptuur had. Maar na een paar weken was dat wel opgelost, en anders had ik helemaal geen kleintje gehad
Ja dat klopt dus het zou een keizersnede moeten zijn geweest en geloof me.. Een keizersnede had voor hem veel beter geweest, in Bergen Op zoom willen ze het nog niet toegeven dat het door de bevalling komt wat hij nu allemaal heeft maar in Rotterdam in het Sophia kinderziekenhuis zeggen ze dat dat best welis zou kunnen omdat ze echt heel hard aangetrokken hebben, De gyn zat gewoon op haar hurken om eraan te trekken dus dat wil je echt niet meemaken voor je kindje. En ik herstel zelf liever 3 maanden en een gezond kindje die niks mankeert en vredig is geboren dan een maand herstellen van de knip en een kindje met een ontwikkelingsachterstand, ik hou zielsveel van hem en het zal heus allemaal wel goedkomen maar als ik het terug kon draaien had ik het voor hem anders gedaan.
Hier ook een stuk of 6 keer getrokken en hij schoot er ook af, daarna bleef ze ook nog met haar schouder hangen achter het schaambot. Keizersnede koste idd teveel tijd, achteraf gezien hadden ze het misschien al veel eerder moeten doen aangezien ze maar niet goed voor de uitgang lag, ik al uren persweeen had maar 9 cm ontsluiting. Uiteindelijk ging ze hard achteruit en moest ook beademd na de bevalling.
Mijn zoontje is idd ook met schouder achergebleven, was omstrengeld, een sterrekijker en is ook nog beademend. Als ze een half uur eerder hadden in gegrepen voor een keizersnede was het waarschijnlijk heel anders afgelopen
Uit onderzoek is gebleken dat een keizersnede zomogelijk nog zwaarder voor de baby is dan een vacuumverlossing (meer kans op complicaties achteraf).. evenals voor mama trouwens, Daarnaast is de situatie van mama annemijn idd uitzonderlijk. Er wordt eigenlijk nooit vaker dan 3 tot 4 keer getrokken. Mocht het dan nog niet gelukt zijn dan alsnog een ks. Wel zwaar natuurlijk maarja, dan MOET het kindje er toch uit. Denk zelf ook niet dat ik een vacuum zou weigeren maar wel vooraf af zou spreken met de gyn hoevaak er getrokken gaat worden; 3x, niet meer! Tenzij de gyn er alle vertrouwen in heeft dat het met de volgende tractie komt, maar dan wel overleggen met mij!
ja hier heeft ze er godzijdank niks aan over gehouden (ja ze doet weleens heel gek, maar of het daarvan is? ) maar ze zag er ook echt niet uit na de bevalling, dik blauw oog, korsten op dr hoofd en heeft de eerste maanden echt ontzettend veel gehuild (maar had bleek later ook kma, dus tja?). Zoontje was kleiner als zijn zus, ben goed in de gaten gehouden bij de gyn en dat ging allemaal goed. Nu weer zwanger en morgen een groeiecho, heb echt het idee dat deze groter gaat worden en vind dat toch wel een beetje eng.
Tja.. toegeven zullen ze natuurlijk nooit doen.... Probleem met bevallen... (en dat is eigenlijk met alles) is dat je achteraf pas weet of je/ ze de juiste keuze hebben gemaakt.... maar protocollen zijn er niet natuurlijk voor niets!!! Nouja mochten jullie een tweede willen... dan maar een meisje... hier was dochter iig een stuk fijner gebouwd dan nummer 1.... (ook al scheelde het gewicht niet zoveel)... en begrijp goed als je een KS op voorhand plant!! maarja denk dat de meeste gevallen van vacuum/tang goed gaan.... dus TS niet gelijk schrikken van deze verhalen...
Ik heb 2 keizersnedes gehad en bij de jongste is zelf tijdens de keizersnede nog 2x de vaccuumpomp en 1x de tangen gebruikt om haar eruit te krijgen! Ze lag helemaal scheef in mijn bekken en ze hebben nog ontzettend aan haar moeten trekken en op mijn buik moeten duwen om haar eruit te krijgen! Hier ook dagenlang paracetamol moeten geven en zo min mogelijk aanraken, zeker niet door anderen dan papa en mama! Dus dat garandeerd helemaal niks..... Daarbij moet je niet vergeten dat elke grote operatie zijn gevaren heeft. Herstel is ook veel langer en mijn buikspieren zijn aan gort. Gelukkig heb ik wel 2 gezonde dochters, dat maakt veel goed!