Hallo ladies, hebben jullie ooit iets gezegd,gedaan of besloten waar je achteraf spijt van hebt? Of staan/stonden jullie altijd overal voor de volle 100% achter? Waar heb ik spijt van: -dat ik als kind een keer 10 gulden uit de portemonnee van mijn moeder heb gepikt, -dat ik niet genoeg heb omgekeken naar mijn kat waardoor hij het bij mijn buurvrouw is gaan zoeken en ik hem daar wel moest achterlaten toen ik ging verhuizen, -dat ik (toen ik nog thuis woonde) mijn moeder iedere keer liet zitten tijdens een potje scrabble omdat mijn vriend me onverwachts of eerder op kwam halen. Dat waren ze voor nu!
Uhm, heb wel een aantal dingen: -Dat we ons vorige huis gekocht hebben, ons 1ste huisje samen en toch niet echt wat we wilden. ( zijn nu ook verhuisd) -Dat ik toen ik 18 was mn spaargeld aan onzin opgemaakt heb, nu droom ik ervan dat ik het bewaard had voor m'n rijbewijs. - Dat ik toen ik nog bij m'n ouders woonde nooit gezien heb wat ik allemaal NIET hoefde te betalen -Dat ik bij onze oudste hond niet zo vaak thuis was, hierdoor heeft ie niet echt manieren En nog wel meer..
t meeste spijt heb ik van verspilde vriendschappen en dat ik al mn geld erdoorheen gebrast heb de laatste 4 jaar ! anders had ik nu n kapitaaltje gehad
same here.. heb niet van veel dingen spijt.. heb misschien dingen gedaan die ik achteraf anders zou doen, maar heb er van geleerd en zal deze keuzes dan ook anders maken in de toekomst..
dat ik niet verder gestudeert heb, maar dat komt nog zeker wel! dat ik dit huis gekocht heb. Ik woon hier ontzettend graag, maar niets is in orde. Daarom gaan we over een maand verhuizen dat ik geen geld gespaard heb toen ik nog bij mijn ouders woonde.
Dat ik bij mijn ex-vriend (de vader van mijn zoontje) ben ingetrokken zodra ik zwanger bleek te zijn.
ik heb spijt van: Verspilde vriendschappen dat ik 5 jaar van mn leven heb weggegooid bij mn ex. dat ik zo eigenwijs was om heel snel op mezelf te gaan wonen en dus niet gespaard heb.
Dat ik tijdens mijn studie geleend heb bij de IB en nu met een dikke restschuld zit....had ik toen maar met wat minder stuffie genoeg genomen!
chillin ...dat klinkt....auw... ik heb hier niet van veel dingen spijt eerlijk gezegd...ik zie het meer als leermomenten. 1 dingetje...dat ik mijn dinnetje enorm gekwetst heb maar dat ligt inmiddels achter ons...(wil niet zeggen dat ik er geen spijt van heb)...voor de rest kan ik me zo niet iets bedenken.
nergens spijt van tuurlijk sommige dingen toen je als kind en puber nog geen verstand had (ook al dacht je van wel ) anders had gedaan maar de dingen goed en fout hebben we gevormd tot een vrouw die ik nu ben en daar mag ik best trots op zijn al zeg ik het zelf
Dat toen ik 9 jaar was met oud en nieuw "ruzie" had met mijn moeder. Ik als verwent kreng kreeg mijn zin niet. Ben toen heel boos naar mijn half broer (zoon van vader) die 2 straten verderop woonde. Mijn vader kwam achter mij aan omdat het al donker was. En ik was zo verwent dat mijn moeder dacht ga maar met je vader e komt toch wel weer terug. Maar ik ben daar blijven slapen. En dat ik mijn moeder met oud en nieuw alleen heb gelaten. En toen we de volgende dag thuis kwamen zat mijn moeder op de bank te huilen en zei dat ze de hele nacht had gehoopt dat ik terug zou komen. En dat ze niet had geslapen. Dat was de laatste oud en nieuw dat mijn moeder en vader nog leefden. In 97 is in juni mijn vader en in oktober mijn moeder overleden.... En daar zat ik dan in mijn eentje... Dat vergeet ik nooit meer. En zelfs nu rollen de tranen over mijn wangen. Verwent pieppppp kreng dat ik ook was
Bella er was iets fout gegaan. Heb nu het laatste stukje erbij gezet. Ik denk dat, dat het veel erger maakt elk jaar met oud en nieuw moet ik enorm huilen dat ik mijn moeder zoveel verdriet heb gedaan. Alleen omdat ik bij mijn broer wilde logeren en mijn moeder wilde dat we gewoon met z'n allen thuis waren
ik heb spijt van: dat ik mijn huidige partner 24 jaar geleden niet heb verteld dat ik verliefd op hem was - van relaties die ik heb gehad - vriendschappen die achteraf geen vriendschappen bleken te zijn - dat ik niet mogelijkheid heb gehad langer door te leren maar alle ervaringen in verleden hebben gemaakt wie ik nu ben en hoe ik nu in leven sta.. dus is het echt spijt?