Dag allemaal, Nieuw hier dus ik weet niet of dit hier mag maar ik zit er een beetje doorheen. Ik ben vandaag 28 weken zwanger van een 3e kindje en ik voel me vreselijk eenzaam sinds een maandje. Ik heb het best zwaar deze zwangerschap, heb het geluk dat ik niet hoef te werken en daarom twijfel ik of ik nou aan het zeuren ben of niet. Ik hoor van andere zwangere vrouwen dat ze massages krijgen, lekker drinken ingeschonken als ze op de bank liggen etc. Twijfel zo erg aan mijn eigen gevoel daarom vroeg ik af wat jullie partners voor jullie doen in de zwangerschap?
Wat naar dat je er zo doorheen zit en je zo eenzaam voelt. Heb je er wel eens over gesproken met je partner? Weet je de ene man voelt feilloos aan wat z'n vrouw nodig heeft en de andere heeft een duwtje in zijn rug nodig. Mijn ervaring is dat hij wat neer voor ne zorgde omdat hij daardoor indirect ook wat voor de baby kon doen. Het staat toch wat verder van ze af. Maar ik kan me voorstellen dat er ook mannen zijn die dat anders zien en niet eens bewust geen/minder zorg dragen. Ik zou het bespreekbaar maken en dan gewoon in de zin dat he er doorheen zit dat het je even allemaal niet lukt. Of dat he iets specifiek nodig hebt..
Praat erover. Met 2 rondlopende kinderen had mijn man echt geen puf om mij ook nog elke dag te masseren hoor Ik was blij dat hij elke avond kookte voor mij. Mijn rottige gevoel en formaat walvis kon hij niets aan veranderen. Maar hij kon wel mij praktisch helpen. Als je drinken wil, vraag hem dan gewoon. Als je wat wil moet je het uitspreken, niet hopen dat hij het magisch oppikt wat jij verwacht. Ik gaf aan dat ik in bed wou eten, rechtop zitten aan tafel was gewoon teveel na een dag met 2 kinderen. Nou prima, bord werd keurig boven gebracht.
Mijn man doet wat meer in huis en neemt de kinderen af en toe op sleeptouw.. Geen massages ook hier, maar dat zou ik ook niet willen. Hij gaat ook bijna niet mee naar controles, wat ook prima is. Maar is de 4e dus, dus die hele zwangerschap moet gewoon wat meer "erbij".
Voel je je alleen in je relatie? Heb je hierover al gesproken met je man? En daarmee ook je verwachtingen uitgesproken? Hoe is de zorg geregeld voor je andere twee kids? Doe jij alles, was dit voor de zwangerschap ook al? En hoe was je man tijdens je eerdere zwangerschappen? Een zwangerschap vind ik zelf al abstract (totdat ik beweging begin te voelen), laat staan hoe dat voor een man moet zijn. Ik moet hem daarom vertellen als ik me niet lekker voel of meer hulp nodig heb (nu ben ik ook niet de flauwste en ga ik over het algemeen maar door, dus dat helpt ook niet mee). Het belangrijkste is denk ik echt verwachtingen uitspreken naar elkaar en aangeven waar je behoefte aan hebt. Mijn man ziet nu mijn buik echt groeit dat tillen zwaarder wordt, dus daar waar mogelijk tilt hij onze zoon uit bed en mijn voeten masseren heeft mijn man altijd al gedaan of ik nu zwanger ben of niet. Mogelijk heb je familie en/of vrienden die je een beetje kunnen ondersteunen. Onze zoon mag heel regelmatig een paar uurtjes naar mijn ouders en dat is ontzettend fijn! Sterkte!
Ik zou het inderdaad vooral bespreekbaar maken. Je alleen voelen is niet fijn. Mijn partner doet niet veel anders / extra… hij ziet het niet uit zichzelf of wil het niet zien… iets waar ik me al jaren geleden bij neer heb gelegd. Als ik hem wat vraag doet hij het wel (maar vaak niet snel genoeg, zo’n type ben ik ook wel weer haha). Dingen als massages of drinken pakken of iets extra al helemaal niet eigenlijk. Maar ik ben dan ook wel iemand die alles het liefste zelf doet. Ook al heb ik het nu zwaar met de kinderen en de zwangerschap en mij bekken. Het blijft denk ik een lastig onderwerp, en je moet vooral kijken wat het met jouw gevoel doet. Een ding is zeker, de meeste mannen voelen dit zelf niet aan… die mannen die uit zichzelf masseren en drinken pakken zijn denk ik meer de uitzondering op de regel
Eens met bovenstaande, communicatie is echt het belangrijkste. Enne een mannen die uit zichzelf gaan masseren.. gewoon zomaar.. bestaan die?!
Sorry maar waar bestaat die realiteit dat ze je masseren en in watten leggen? Die van mij moest zich 9 maanden staande houden tegen een hormonenbom. Zelf vond ik dat volkomen normaal was maar achteraf besefte ik me dat ik gewoon een hormonale heks was.
Massage? Wat is dat? Vind dat echt wel een beetje overdreven. Als je het wil krijgen moet je er ‘gewoon’ om vragen. Net zoals drinken, als je graag wil dat hij het voor je inschenkt. Maar blijkbaar ben je zelf niet tevreden over je man wat hij doet?
Ik ben ook zwanger van ons derde kindje. Mijn man kookt elke dag en doet wat meer in het huishouden en zorg ervoor dat ik wat meer kan zitten. En neemt de meiden wat meer op sleeptouw. Maar ik krijg ook geen massages hoor. Ik zou met je partner praten en aangeven dat je wat meer hulp nodig hebt en dat je het deze zwangerschap wat zwaarder hebt. Ik vraag mijn man ook wat vaker om hulp.
Mijn partner nam met name de zorg voor de andere keren meer op zich, vooral na zijn werk 's avonds, in bed leggen etc. Zowel aan het begin van zwangerschap (misselijk) als aan het zware einde. Dat deed hij opzich wel uit zichzelf. Ook 's avonds koffie zetten etc. Wel op de gewone eet- en drinktijden haha, niet dat hij tussendoor vroeg of ik iets wou. En ook geen massages hier. Huishoudelijke taken deed hij ook meer, maar dan wep vooral als ik het vroeg, niet uit zichzelf. En oja, hij vind hormonale eetcravings ook onzin, dus als ik ergens opeens heel erg zin in had ging hij dat niet speciaal voor mij halen. Maargoed. Verder had ik dus niet te klagen. Mijn advies is idd ook: vraag het hem expliciet als je iets wil