Hoi, ons kleine meisje is nu (bijna) 8 weken. Ze begint al aardig de wereld te ontdekken. Ze kijkt veel rond en mept met haar handjes tegen speeltjes(en andere dingen zoals het zakje vd billendoekjes) aan. Maar ze raakt snel overprikkeld. Dan word ze boos :x met een krijspartij als gevolg, en probeer haar dan maar eens rustig te krijgen Ik probeer het spelen te beperken, maarja, alles wat ze ziet kun je niet altijd beperken(of ik moet haar een geblindeerde bril opzetten). Het enige wat helpt bij zo'n drama is haar in bed leggen. Dan is ze het er niet mee eens, maar na een poosje brullen slaapt ze als doornroosje. Wie herkend dit? en wanneer kwam er wat rust in het "spelen" en ontdekken? Iemand nog tips?
Ons mannetje wilde ook meer dan hij kon toen hij 7 weken was, ging dan ook hard huilen wanneer het niet lukte omdat hij het gewoon niet kon Maar nu hij drie maanden is gaat het een stuk beter, hij pakt dingen en kijkt er naar Als ik hem veel op zn buik leg dan probeert hij ernaar toe te gaan, wat zeker nog niet lukt omdat hij de kracht er nog niet voor heeft maar hij oefent in ieder geval Dus bij ons is de frustratie nu een stuk minder hier in huis, nog even doorbijten en dan kan je dochter meer dan ze nu denkt te kunnen
Ik kan geen positieve reactie geven, het wordt hier namelijk alleen maar erger Meneer houdt nu speeltjes vast, begint te kraaien/gillen en dat is zoooo leuk, en dan opeens is hij heg zat en begint me toch te brullen!! Normaal was het dan ook echt tijd om naar bed te gaan, had hij geen moeite mee, speentje erin en een tijdje slapen. Nu is het dus naar bed, speentje, hard krijsen!! Speen er veel te vaak weer in moeten doen, toch in slaap vallen, 3 kwartier later wakker worden en dan echt niet verder willen slapen! Gelukkig slaapt hij gemiddeld van 19.00 tot 07.00 ( krijgt nog wel een droomvoeding) en dan tank ik heerlijk bij, benen op de bank tv aan en op naar de volgende dag. Ik moet zeggen dat jouw kindje in een leeftijd zit van een sprongetje, en het daarna vaak weer even beter gaat. Dit had Sem ook. Nu weer een sprongetje en dus erg vermoeiende dagen haha
Vind dit een leuk topic... Het wordt er niet beter op dames... In mijn ogen toch niet. Het wordt wél leuker. Want hier ook in het bezit van zo een ik-wil-wel-en-zal-het-kunnen jongen en er zijn momenten dat het beter gaat maar tijdens de sprongetjes... oh jee. Dan raakt hij gefrustreerd dat het niet lukt. Of moet mama helpen want anders raakt hij overstuur. Hij is nu 6.5 maanden en staat al recht in zijn box, wandelt van de ene kant naar de andere langs de spijlers en wil de hele dag alleen maar staan en wandelen (langs de sofa, langs de tafel, etc.) En o wee als het niet lukt.... Dan kan hij krijsen (ontdekt zijn stem nu ook). Sinds kort krijs ik terug. Dan stopt hij, bekijkt me verwonderd en... begint hard te lachen! Vind hij namelijk grappig dat mama zo raar doet... Dan ligt hij echt in een deuk.