hoe denken jullie over....

hier ook geen voorstander van bij ons in bed komen slapen
hij heeft z'n eigen bedje en die is nog eens een stuk veiliger ook.

een vriendin doet dit al sinds haar zoontje geboren is, hij is nu 3 jaar en kan niet in zijn eigen bedje slapen komt nog ieder nacht bij hun in bed.
nee daar komt hier niets van in.

 

Ik moet eerlijk toegeven dat ik het in de 1e week eens heb gedaan. Koen sliep zoooo slecht 's nachts. We waren echt hele nachten wakker. Als ie tussen ons in lag met zijn speentje was ie rustig en konden wij ook slapen. Wel merkte ik dat ik dan toch wel bewust was van zijn afwezigheid als ik sliep want werd altijd heel krampachtig weer wakker.

Nu slaapt ie eigenlijk nooit meer bij ons. Hooguit even tussen ons in, als we in het weekend net wakker zijn.

Gr Otje

 

dat maakt toch niet uit, kan me niet voorstellen dat ze dat nog weten

 

Nee ik vind dat persoonlijk niks, en vooral niet veilig.
M'n vriend slaapt altijd erg diep en kan zich zomaar ineens omdraaien of met z'n arm slaan richting mij (is wel eens gebeurd), moet er niet aan denken dat een kleintje dan in verdrukking komt ofzo.

In de eerste 2 weken ben ik wel eens in slaap gevallen als ik een kleintje aan de borst had 's nachts. Dan werd ik al helemaal geschrokken wakker.

 

In het ziekenhuis heeft Anouk een keer een paar uur bij me geslapen. Ik had net BV gegeven en toen ben ik samen met haar op me in slaap gevallen. Sindsdien doe ik het echt niet meer, vind het echt doodeng. Vooral omdat ze zo van het bed had kunnen vallen, nu thuis ligt ze alleen bij ons als we allebei goed wakker zijn en even lekker met haar knuffelen. Verder ligt ze gewoon in haar eigen bedje.

Liefs,
Duveldraakje

 

Mijn zoontje slaapt regelmatig bij mij in bed. Hij komt nog zo vaak voor een nachtvoeding dat ik hem op een gegeven moment maar naast me heb laten liggen, en dat beviel prima. De laatste weken komt hij wat minder vaak 's nachts dus zijn we begonnen hem weer meer in zijn eigen bed terug te leggen 's nachts. En dat is voor hem ook geen probleem, gaat net zo lief slapen als bij mij. Mocht hij niet goed slapen in zijn eigen bedje zou ik er geen probleem van maken om hem langer bij me te laten slapen.

Ik vind het niet meer dan normaal dat hij (en ik) het fijn vindt om dicht bij mama te slapen. Dat lijkt me een stuk natuurlijker dan je kind vanaf dag 1 op zijn eigen kamertje te doen. Maar ja, daar verschillen de meningen natuurlijk over.

 

Als ik bv geef dan val ik regelmatig in slaap, als ik dan weer wakker wordt leg ik de kleine meestal terug. Ik heb er geen problemen mee. Je slaapt toch anders als je kleintje bij je in bed ligt. Moet wel zeggen dat ik het in het begin niet fijn vond en eigenlijk ook wel een beetje eng.

 

Fatih heeft in het begin ook wel eens een keer bij ons geslapen, maar dat was al 's ochtends nadat hij zijn fles had gehad, nu doen we het nooit meer.

 

Ons zoon van 2,5 slaapt regelmatig na een uur of 2/3 's nachts in ons bed.

@gipsy ben er zelf geen voorstander van en doe het dus ook niet tenzij,
ze ziek is.
Nou mijn zoontje was (vooral in de winter) bijna ieder (zeg maar alle) weekends ziek. Betekende dus dat hij elke week wel een paar nachten bij ons sliep. Heel raar, maar wanneer hij niet ziek was had hij geen behoefte (en ook niet echt gewenning opgebouwd dus), maar als hij ziek was wilde hij 's nachts bij ons in bed komen.
Met 2 jaar hebben we voor hem (vooral ook met de komst van de kleine) hem een peuterbed aangeschaft. Nou de eerste week moest hij er nog aan wennen en betekende weer dat hij een paar nachten bij ons was.
De laatste tijd lijkt het wel dat hij vaker zonder reden komt, alleen ik kan dit niet met zekerheid zeggen, want hij is een ventje die niet zo snel zegt dat hij pijn heeft (of ziek is). Meestal merken we ook pas een of twee dagen erna van: oh, hij is ziek want krijgt nu koorts of iets anders.
Hij heeft toen hij 9 maanden was 1 maand gips gehad. Overdag was er niets aan de hand (hij kroop heel erg hard met zijn gipsbeen erachteraan, zag er zo zielig uit), maar 's nachts kwam hij elke nacht en hij zat te huilen. We hebben hem toen 1 maand lang elke nacht bij ons gehad (wordt er nu nog steeds heel erg boos erover). Achteraf bleek dat ze de gips niet goed hadden gezet en dat er een drukplek was op zijn hiel. Dat had zoveel pijn moeten doen, niet voorstelbaar (was gewoon een paarse plek en de litteken is na bijna 2 jaar nog steeds niet weg.) Maar toen die gips er dus uit was en hij gewoon kon doorslapen, hoefde hij niet meer tussen ons in te liggen.
In het begin toen hij nog klein was zit je amper te slapen, alleen nu zijn we haast niet meer bewust van dat hij tussen ons in ligt. Hij is groot zat, wanneer we onverhoopt op hem zouden gaan liggen dan gaat hij wel gillen.
Ons kleintje aan de andere hand, heeft in het begin een paar keer in de ochtend bij ons gelegen. Vooral toen hij nog om de 3 uur kwam en maar niet wilde slapen tussen de voedingen door. Hup aan de borst en dan maar een beetje slapen (want speen weigerde hij, zelfs een pink hielp niet). Nu hij ook geen nachtvoeding hoeft wordt hij gelukkig (even afkloppen) 's nachts niet meer wakker. Ik ben wel benieuwd naar de winter wanneer de kleintjes (helaas) weer griepjes gaan oppikken van de kdv, wat hij dan gaat doen.
Nou is een hele verhaal geworden.
Trouwens het is dus niet een bewuste (gewilde) keuze. We willen dus hem alleen wanneer hij ziek is in bed halen (of als hij een nare droom heeft gehad), helaas is dat vooral in de winter heel vaak.

 

Benthe slaapt soms met de ochtend voeding nog een uurtje naast mij.
Maar dan ga ik helemaal aan de andere kant liggen met mijn dekbed en Benthe heeft dan de andere kant om te slapen in haar slaapzak.
Voor de rest slaapt ze altijd in haar eigen bedje.

Ze heeft de eerste 2 weken in haar kinderwagenbak naast ons gelegen
en nog eens 2 weken in haar ledikantje bij ons op de kamer
en nu in haar eigen kamer en dat bevalt prefect!

 

Hoi. Kynan slaapt altijd in zijn eigen bedje. Heel soms een uurtje ofzo 's morgens bij ons. Verder is het bed voor papa en mama, lijkt me wel zo gezond. .

Het is niet omdat je gestressd zijn door veiligheid ofzo, gewoon omdat we vinden dat zowel kindje als ouders een eigen plekje horen te hebben.

Bovendien heb ik wel wat mensen om me heen gezien die het wél heel vaak gedaan hebben, en als je ziet wat een gedonder het op latere leeftijd is om ze gewoon in hun eigen bed te laten slapen.....

 

Ik had mezelf ook voorgenomen om hem niet in bed te nemen, omdat dit gevaarlijk is. Maar toch... Nils heeft de eerste weken bij ons wel regelmatig tussenin geslapen. Hij had dan vaak moeite met slapen 's nachts. Ik legde hem dan op zijn aankleedkussen tussen onze hoofden in (tip die ik van iemand had gekregen). Op die manier was ik niet bang dat wij op hem zouden rollen en hij sliep veel beter. Ik zelf sliep slechter, want was toch heel krampachtig en hield mijn knieen op getrokken onder hem en mij armen boven zijn hoofd en zo werd ik dan ook weer wakker, in precies dezelfde houding. Nu slaapt hij niet meer 's nachts bij ons in bed, ook al word hij nog regelmatig wakker, want nu gaat hij dan spelen. Wel nemen wij hem bijna elke ochtend nog in bed als hij om 6.30 wakker wordt. Dan liggen we met z'n drieen gezellig in bed tot 7.00 uur, maar slapen doet hij dan echt niet, alleen maar brabbelen en onze gezichten bevoelen. Heel schattig.

Groetjes Victoria

 

ik me ook voorgenomen om dit niet te doen, maar elijah slaapt heel regelmatig bij ons. en dan aan mijn kant, niet tussen ons in, hij kan niet van bed rollen, omdat er een schot naast mijn kant van het bed staat. ik ben niet bang dat ik om m ga liggen omdat ik heel licht slaap.

 

Bram komt meestal om 6.30 u voor zijn voeding.
Daarna blijft hij nog lekker bij mij liggen tot ongeveer 8.30 u.
Ik geniet er nog even van nu het nog kan, binnenkort weer aan het werk en dan is het over met de ochtendgezelligheid.
Ik ben niet bang dat ik op hem ga liggen of hem op een andere manier verstik.

Volgens mij is het hartstikke natuurlijk om je kindje zo lekker dicht bij je te hebben en is er niks mis mee.
Ik heb meer problemen met het feit dat kinderen tegenwoordig al zo snel zelfstandig moeten zijn: alleen op hun eigen kamertje, zo snel mogelijk doorslapen (dat lijkt wel een wedstrijd tussen moeders..), zelfstandig huilen 10 min. lang... nee hoor, niks voor mij!

 

daar heb ik ook een beetje moeite mee, ik kan hem ook niet 10 minuten laten huilen

 

In het weekend krijgt Sem zijn eerste fles bij ons in bed en daarna gaan we met zijn drietjes nog even doorslapen. Hééérlijk. Doordeweeks hebben we daar helaas geen tijd voor. Als de 2e komt blijven we het zo doen, het bed is groot zat . Voor de rest slaapt hij 's avonds in zijn eigen bedje en dat vindt hij prima. Hij heeft zijn eigen ruimte nodig en dat laat hij duidelijk merken ook.

 

Ben het hier helemaal meer eens!
Indy komt in het weekend óchtends altijd lekker tussen ons in liggen...heerlijk! soms valt ze nog even in slaap (en wij dan ook) en anders liggen we gewoon nog even lekker een beetje te spelen.
Merk echt niet dat ze dit nu iedere dag wil ofzo.
Denk dat er over bepaalde dingen niet zo krampachtig gedaan moet worden...tuurlijk is regelmaat goed voor je kleintje, maar spontane dingen moeten ook gewoon kunnen vind ik dan!

 

Alyssa slaapt ook nooit bij ons in bed. Wel komt ze bijna elke ochtend (tenzij ik moet werken) na 7 uur, als ze wakker is geworden, even een klein half uurtje bij ons in bed liggen. Gewoon voor de gezelligheid, ff lekker kroelen. Ze ligt als ze wakker wordt rustig te wachten tot we haar komen halen. Maar slapen ga ik niet aan beginnen, ben veels te bang dat ze er dan misbruik van gaat maken. En buiten dat om slaapt ze prima in haar eigen bed, dus het is ook niet nodig.