Perdolan hielp een beetje. Toch voldoende zodat ze even in slaap viel ofwel was ze zo moe getierd dat ze omviel. Oogjes stonden zo rood van het huilen en vermoeidheid. Een badje vind ze tot nu toe eigenlijk ook niet wow dus niet overwogen. Enkel vasthouden en wiegen en de storm doorstaan. Vanavond was het gelukkig al beter dus goede hoop voor morgen.
Die van ons vindt bad ronduit gruwelijk, dochter helemaal t einde. (dochter lijkt op mn man, zoon kennelijk op mij ) Mn moeder begrijpt t niet, alle baby's vinden bad toch heerlijk?!? Nouja ze heeft t geweten...Deze dus echt NIET
Vanmiddag komt de nexium voor de kleine man. Ik hoop hoop hoop dat ie snel van fles tot fles lekker kan tukken want dit is waardeloos. Hij is zo moe (wij ook maar vind t voor hem rotter)
Hier een hele rustige nacht gehad...dat kan toch nog niet die nexium al zijn??? Gisteren 1830 voor t eerst gegeven, nu had hij nog geen aangetaste slokdarm maar spiegel duurt 7-10 dagen en de meesten zagen pas na een dag of 3 verbetering. Hij was ook flink verrot, dus ik gooi t zelf daar nog even op.
ik merkte ook al snel verbetering. Maar D krijgt geen nexium volgens mij. even nagekeken: ze krijgt omeprazol. Moet van de week de ka bellen omdat er geen herhaalrecept meer ligt bij de apotheek. En ga dat toch eens navragen.
Ja die zouden wij hebben gehad, maar de apotheek had die niet op voorraad en zn andere filliaal ook niet. Gezien t gebrul en gespuug gisteren wilde ik toch ook niet zonder t weekend in (zal je namelijk altijd zien) dus hebben ze overlegd en werd t nexium. (moeten een half zakje geven dus heel aanmaken 7.5 ml geven en rest weggooien) edit: ben toch nog maar ff gaan kijken bij m, maar hij sliep nog zalig (is t stil vraag je je af of ze nog ademhalen. )
Kunnen jullie kleintjes ook al zo dromen? Hier kan hij glimlachen in zijn slaap , maar even goed ineens beginnen Wenen en dan word hij helemaal overstuur wakker. ( Begint met een pruillipje tot echt Wenen). Van zodra ik hem dan vasthoudt is het gedaan. Hij heeft het redelijk vaak. Vraag me af van wat hij dan zou dromen.
Ja pruillipje, dikke snikken, grote grijns komt hier allemaal voorbij. Of t dromen zijn of een programma van reflexen afwerken ben ik nog niet over uit. Maar knuffel, of zachte aai over zn hoofdje en t is over (al ben ik daar voorzichtig mee, slaap is me heilig)
Gelukkig blijft hij dan slapen bij jou. Hier word hij dan echt wakker en pas gerust als ik hem vast heb. Gewoon erbij zitten is dan niet goed genoeg
Hahaha hij slaapt al 7 weken bovenop mij elke nacht. Dus dat vasthouden hebben we dan al Wordt wel halstarrig geprobeerd m in bed te krijgen, met wisselend succes overigens. Soms hebben we mazzel, soms teveel klachten en dan heb je gewoon pech. Een keer is hij puber, of 18 of uitwonend... Binnenkort gaat t ledikant neergezet worden en als hij nog niet normaal kan slapen stappen we over op buikligging, desnoods met rooming-in (bij hem op de kamer slapen). Zo slaapt hij ook elke keer op ons en dan gaat het goed. Hij heeft voldoende kracht in zn nek en een sterke en stabiele ademhaling.
Ahhh hier biedt de kinderwagen met de slaapjes echt uitkomst! In de nacht slaapt ie prima in de co-sleper, maar overdag drama. Hij wil dan ook niet in zijn eigen kamer en ook niet in zijn bedje slapen. Ook niet in de box. Alleen op mijn arm valt ie in slaap, maar nu dus ook in de kinderwagen. Heel blij mee geeft toch een stuk meer vrijheid om dingen te kunnen doen! @wondertjes1992, hier ook dromen, maar hij wordt er nog niet wakker van. We zien voornamelijk het glimlachen en af een toe een kreuntje of iets van gejengel. morgen gaat onze kleine man voor het eerst wennen op het kinderdagverblijf. Ik vind het ontzettend spannend. Dinsdag alweer 11 weken!
Al eens gedacht aan een co-sleeper? A slaapt dus in de co-sleeper naast mij. Op haar buik en het bedje staat mooi schuin tegen de (verborgen) reflux. Als ze even jengelt of moeite heeft met inslapen is het meestal voldoende als ik haar zachtjes aai, sshhht zeg of soms haar handje vasthoud. En dat kan ik dus gewoon liggend in mijn eigen bed doen, ideaal!
Nou hier heeft T ook pseudokroep de eerste keer voor A was “pas” met 7 maanden. Bij A is het altijd maar 1 avond/nacht. T werd dus net wakker, hebben hem zetpil, zoutspray en flesje gegeven en hij ligt weer.. ik ben heel benieuwd, hoop zo dat het mee valt ..
Ik heb mn dochter in een wieg naast mn bed gehad, we waren er al snel over uit dat dat geen succes was dus dat co-sleeping sla ik maar ff over. Nog los ervan dat in de slaapkamer t niet naast t bed past (zijn verhuisd sinds haar geboorte). Rooming-in hebben we wel veel gedaan met dochter, dat beviel een stuk beter. Ook met haar heb ik de eerste weken als matras gefungeerd overigens hoor, het is niet dat we t niet gewend zijn. Hadden alleen de vurige hoop dat we dit, met de al opgedane kennis op zak, konden voorkomen en rustigere nachten zouden hebben. Ff doorbijten, alles is een faaaaaaaase. Nog een paar weken en dan moet ik weer gaan werken, mag hopen dat dit dan wel achter de rug is. Maar goed t kan snel veranderen weten we en hij heeft ook rustige nachten gehad, alleen WAAR is dan dat ene puzzelstukje voor de oplossing. Edit: bedacht me net nog een valse truc die hier op t forum met mn dochter destijds geroepen werd. T-shirt met je luchtje om t matras heen doen, goed intukken en baby daar bovenop... Ander alternatief, voor als ze wat ouder zijn en verlatingsangst gaan krijgen. Handschoen vullen met rijst, zorgen dat die op een beetje warmere temperatuur is en dan tegen ze aan leggen op de rug bijv (dat geintje werkt alleen met buikslapers). Kan je nog niet bij pasgeborenen doen.
Het getsie, zoontje van vriendin heeft t ook. T is zo sneu voor die ukkies (en de eerste keer dat je t meemaakt schrik je je kapot). Hoop met je mee dat de ellende beperkt blijft en beterschap vast!