Lieve meiden ik ben echt ten einde raad, ik ben het helemaal moe, beu en zoveel meer. Al enige tijd botert het niet meer zo goed tussen mijn zus en mijn ouders, mijn zus en ik, mijn zus en de hele wereld. Het gaat van kwaad naar erger. Mijn vader zegt er helemaal niets op en zij kan haar hangetje maar gaan amper 16 en de hele wereld ligt aan haar voeten. Regels of dergelijke bestaan hier helemaal niet meer, alles kan en mag. Mijn moeder ziet het net zoals ik helemaal niet meer zitten, wat we haar ook verbieden ze doet het toch. En het ergste van allemaal is dat mijn vader er helemaal niet tegenin gaat. Hij is het moe om haar constant te commanderen dus...laat hij haar haar hangetje gaan. Al verschillende keren is het tussen ik en mijn zus tot een aanvaring gekomen. Op een deftige manier een gesprek met haar hebben kan niet en ze neemt altijd de lelijkste woorden in haar mond. Ze komt constant in mijn kamer en 'steelt' spullen van mij. In het begin had ik het niet door maar na een einde viel mijn euro hoe het allemaal in elkaar zat. Ik heb haar duidelijk gezegt dat ze dat niet zomaar mag doen. Ofwel vraagt ze het en als ik niet thuis ben moet ze ervan blijven. Maar blijkbaar verstaat zij geen nederlands. Deze ochtend kom ik tot de ontdekking dat ze WEERAL mijn oortjes van mijn mp3 gepakt heeft. Ik voelde mijzelf al direct heel kwaad worden, maar het had geen zin ze was niet thuis. Toen ze thuis kwam heb ik haar op een vriendelijk manier duidelijk gemaakt dat je niet zomaar iemands zijn spullen kan pakken en gebruiken. Ik heb een heleboel verwijten terug gekregen. Toen heb ik haar handtas genomen en ervoor gezegt, ' je neemt niet zomaar iemands spullen, net zoals ik niet zomaar jou handtas over de vloer smijt' en dat heb ik dan ook gedaan om haar de vergelijking duidelijk te maken. Op dat moment werd ze razend en heeft ze mij letterlijk bij de haren gegrepen, in mijn nek staan blauwe plekken net zoals in mijn arm. Ik heb geprobeerd mij te verweren maar ze stond zo plots voor mij dat ik er niet op voorzien was. Het is de eerste keer dat ze mij fysiek aanvalt. Het kan zo niet meer. Ik moet iedere dag mijn kamer op slot doen van mijn vader zodat ze niets meer kan stelen. Persoonlijk gaat het voor mij te ver. Mijn zus heeft hulp nodig, zo kan het niet meer. Ik weet echt niet meer wat te doen. Sorry voor het lange verhaal, maar het verhaal kan nog veel langer zijn als ik zou vertellen wat er nog allemaal gebeurt dat niet door de beugel kan.
Misschien gaat het wat ver, maar je zou haar kunnen aangeven... Voor diefstal en geweldpleging. Omdat ze 16 is vervalt op haar 18de haar strafblad eventueel. Dus daar hoeft ze niet haar hele leven mee rond te lopen. En ze wordt dan wel heel duidelijk met haar neus op de feiten gedrukt dat ze echt te ver gaat. Ook is het makkelijker om van daaruit (na de aangiften) hulp voor je zus te krijgen...
De één pubert heftiger dan de ander. Deur op slot doen, zoveel mogelijk negeren, en als je het echt niet meer trekt op jezelf gaan wonen. Meer opties heb je niet lijkt mij. Aangifte doen omdat je zusje van 16 spullen uit je kamer pakt wordt denk ik niet serieus genomen
dat denk ik ook. Ik ben ook een duivelse puber geweest. Hele gevechten met mijn zus gehad die 4 jaar ouder is dan ik ben.. nu zijn we hele goed vriendinnen . Het is moeilijk maar geef het de tijd.
wat je wel zou kunnen doen is het op een accoordje gooien met de wijk agent dat die eens met haar gaat praten dit hebben we met een neefje van mijn vriend ook gedaan die is er erg van geschrokken en die is ook echt veranderd.ik denk dat dit voor haar ook wel wat is en huislijk geweld zou je kunnen aan geven.
Heel herkenbaar. Ik moest vroeger ook altijd mn kamer op slot doen, net als mn ouders. Maar .. mn broertje en zusje waren aan de drugs. Zit je zusje daar toevallig ook aan? De dingen die ze doet passen er wel precies bij, maar goed ze passen ook precies bij een enorme puber. Kan je niet op jezelf gaan wonen? Jij kan je zusje niet veranderen namelijk en op die manier heb je geen last meer van haar katterij en jatterij. Sterkte iig!
Meid het kon gedeeltelijk mijn verhaal zijn. Als je behoefte hebt PB je mij maar... Ik wil niet het verhaal hier neerzetten.
We hebben een vermoeden dat ze aan de drugs zit, maar we hebben dit nog niet kunnen hard maken. T'feit is dat ik hulp voor haal wil zoeken, maar ik vraag mij wel of ofdat ze die hulp zal willen aannemen.
Tja, 't klinkt mij als een échte puber. Aangifte doen etc vind ik een beetje ver gaan. Mijn zus en ik hebben ook heerlijk gepuberd, ik was soms echt een duivel. Ook ik pikte haar spullen en geloof mij dat ook wij elkaar letterlijk in de haren vlogen. Wel vind ik dat je vader erg veel afstand neemt. Mijn vader trad altijd op als er iets was en we kregen ook goed op ons donder. Denk wel dat dit is wat je zusje nodig is, een wat stevigere aanpak. Nu zijn we trouwens 2 handen op 1 buik, dus het komt echt wel weer goed.
Inderdaad een echte puber. Wat ik wel erg zorgelijk vindt is dat je vader maar alles laat gebeuren. Hij en je moeder 1 lijn trekken want anders kan ze maar haar gang blijven gaan. Ik zou inderdaad eens gaan praten met de wijkagent, of haar aangeven bij de politie.
Ja aangifte doen, zou ik niet doen en dan heb je denk ik helemaal de poppen aan het dansen. Ik denk dat als mijn zus mij zou bemoederen, dat ik er helemaal tegenin zou gaan. Helaas is dit echt typisch pubergedrag en dat moet gewoon voorbij gaan. Als je eens vanuit haar oogpunt kijkt? Jullie wonen met zn 4en thuis en jullie zitten met zn 3en op haar huid. Zo word het door haar waarschijnlijk gezien? Ok, ben er niet bij en ik weet natuurlijk niet het hele verhaal. Maar ga eens met dr naar de bios ofzo.
hulp die jij zoekt in samenwerking met je moeder heeft zij aan te nemen als jou moeder toestemming geeft heeft zij te doen wat je moeder wil is dat jeugdzorg moet ze naar jeugdzorg.als ze aan de drug is dan moet je haar een mee nemen naar een afkick kliniek wedden dat ze schrikt
ik herken het hoor ik had ook zon zusje pfff Hebben elkaar ook veel in de haren gezeten hoor en wij schelen bijna 7 jaar. En na een tijdje ging dat echt wel over ik stopte me spullen ook weg want mocht geen slot op me kamer. En nee me zusje zat niet aan de drugs ofzo. Toen ze ouder werd bleef ze zelfs nachten weg . Maar toen ze eenmaal het huis zelf uit was en ze volwassen moest worden ging het steeds beter met dr. Dus doe gewoon je deur op slot negeer je zusje zoveel mogelijk maar laat ook blijken dat jij het niet pikt. Observeer haar gedrag ook om erachter te komen of ze echt gebruikt ja of nee en zo ja vraag dan wel hulp aan want dan kan het gedrag nog erger worden . Maar laat ook zien dat JIJ er voor haar bent en dat je van dr houdt
Poeh heftig hoor. Ik heb vroeger ook altijd de slaapkamerdeur op slot gehad, mijn zusje had het vooral op mijn kleren en makeup/parfum voorzien haha. De vraag of jouw zusje misschien drugs gebruikt had ik ook willen stellen, haar gedrag past er precies bij. Mijn zusje en ik zien elkaar nu heel veel en t is altijd gezellig. Komt wel goed dus!
Als het vermoeden al bestaat is de kans al helemaal groot dat ze werkelijk aan de drugs zit. Let eens op haar pupillen wanneer ze thuis komt. Er zijn veel kenmerken waaraan je het duidelijk kan zien, maar die moet je wel weten. Wij hadden thuis verder geen ervaring ermee en wisten dat dus niet. Maar nu zie ik het direct als iemand iets heeft gebruikt. En weet je wat het nare is? Je kan gewoon helemaal niks doen! Aangezien zij degene is die moet willen veranderen en dat zal ze vast niet willen. Zeker als ze aan de drugs zit valt er niet te praten met haar, dat heeft gewoon geen nut. Mn broertje en zusje zijn er gelukkig met een paar jaar overheen gegroeid zeg maar. Ze zagen zelf in dat ze verkeerd bezig waren. Dat zal hopelijk bij jouw zusje ook gebeuren, maar dat kan nog wel jaren duren... Als je de mogelijkheid hebt, ga dan op jezelf wonen. Zo heb jij geen directe last meer en je zusje geen zus om mee te ruzien. Verder heb ik geen tips, want niets werkt als ze echt aan de drugs zit... Sterkte meis!