lastig, klinkt precies als mijn zoontje zijn situatie, al ben ik wel steeds meer overtuigd om door te gaan. Volgend jaar zal je zoontje nog steeds verlegen zijn, dat hoort bij hem. Daarnaast kan het hem zelfvertrouwen geven als hij door mag. Voor mijn zoontje denk ik dat het negatieve gevolg van niet doorgaan groter is dan het negatieve gevolg van doorgaan en het soms pittiger vinden. En in het allerergste geval doet hij groep 3 nog een keer over. (zeg ik nu heel stoer en morgen kan ik weer twijfelen)
Faalangst kan ook erger worden door nog een keer groep 2. Het kan dan voelen als een bevestiging dat hij niet goed genoeg is. En leren fouten maken is ook wel belangrijk, maar dan moet je wel dingen hebben die je nog niet kan. Maar het is wel iets om in de gaten te houden. Hier precies zo. Vorige week zei hij zo uit t niets opeens dat ie niet goed genoeg was voor groep 2. Hij wist echter niet te vertellen wat ie dan niet kon en wel zou moeten kunnen. We hebben het er verder nog niet over gehad, woensdag hebben we 10 min gesprek. Daarna maar eens hem vertellen hoe en wat. Hij hoort toch meer dan we soms willen, dus weet waarschijnlijk best dat t speelt.
Het verschilt zo enorm per kind, dat zie ik in mijn eigen gezin. 3 Herfstleerlingen, 2 van september, 1 van november. De 2 van september mochten eigenlijk door omdat bij ons de regel is dat je tot eind oktober door gaat. November en december worden individueel bekeken. Zoon 1 van september liep vast in groep 3 en heeft 3 nog een keer gedaan. Was best een deuk voor zn zelfvertrouwen. Hij heeft t echt gevoeld als: ik kan niet lezen/schrijven/rekenen enz. Dochter van november startte in januari in de 0 groep. Verveelde zich daar al snel, maar stroomde na de zomer door naar 1. Na de voorjaarsvakantie bleek dat ze alle doelen van 1 en 2 al beheerste. Ze is toen na de zomer naar 3 gegaan. Zoon 2 van september liep in groep 2 al achter, op ons verzoek een jaar extra gekleuterd en doet t nu prima in 3. Bij alle drie dus anders gegaan en voor alle 3 de beste keuze.
Ik heb vorig schooljaar meegekletst in een soortgelijk topic, omdat wij toen voor de keuze stonden om onze zoon van eind november naar groep 3 te laten gaan of in groep 2 te houden. De meningen waren zowel op school als binnen ons gezin verdeeld. M’n reactie wordt vrij lang, dus is echt voor de liefhebbers . Maar dan kun je lezen welke redenen we hadden om wel of juist niet door te laten gaan en ook hoe onze beslissing tot nu toe uitpakt. En waar we voor volgend schooljaar rekening mee moeten houden. Goed; vorig jaar rond deze tijd dus. Ik vond onze zoon nog een echte kleuter, qua ontwikkelingsfase. Erg speels, type ‘blije gup’. Kon (en kan) nauwelijks stilzitten. Bovendien heeft hij een nogal schattige uitstraling. Dat heeft niet alleen op volwassenen en veel oudere kinderen het troetel-effect, maar zelfs klasgenootjes die maar net een paar maanden ouder zijn, hebben de neiging om hem in de watten te leggen. En dat laat ie zich maar al te graag aanleunen. Het ziet er echt heel schattig en guitig uit, maar is ondertussen best een ondeugende donderstraal. Het leek me beter voor hem dan de oudste te zijn, dan de jongste. Ten slotte speelde voor mij mijn eigen ervaring mee. Ik ben van eind september, toen de 1 oktober grens nog werd gehanteerd. Ik ben dus altijd de jongste geweest en dat heeft op mij wel z’n invloed gehad. Ik hebmezelf vaak overschreeuwd om toch maar bij die oudere kinderen te kunnen horen. Onze jongste lijkt behoorlijk veel op mij, dus die zorg had ik voor hem ook. Mijn man bekeek het anders. Die zag hoge Cito-resultaten en vond dat hij dus gewoon naar groep 3 kon. En bovendien is de grens op 1 januari gesteld en hij is van eind november, dus waarom daaraan tornen? De eigen juf keek ook meer cognitief en zag geen reden om hem verlengd te laten kleuteren, al snapte ze mijn zorgen ook wel. Andere kleuterjuffen die onze zoon kenden, konden zich wel goed konden voorstellen dat ik hem verlengd wilde laten kleuteren. Ook de IB-er dacht er zo over, vanwege dat speelse en zijn nog jonge sociaal-emotionele ontwikkeling. Kortom: lastig. Je kunt niet in de toekomst kijken. En je kunt het niet half/half doen. Nog een half jaar groep 2 en dan in januari naar groep 3, ofzo. Al zou dat voor onze zoon misschien wel een ideale oplossing zijn geweest. Uiteindelijk moesten mijn man en ik de knoop doorhakken. En de beslissing is mijn kant op gevallen door het argument “Ik heb best vaak ouders horen zeggen: ‘hadden we ons kind maar wat langer laten kleuteren.’ En zelden of nooit: ‘hadden we ons kind maar sneller doorgestuurd naar groep 3’. Bovendien geeft mijn man les op een middelbare school en ik op de basisschool, dus vond hij dat mijn ‘expertise’ hierin uiteindelijk toch zwaarder telde. Ik denk dat het ook hielp dat m’n schoonzus, zelf ook kleuterjuf, een voorzichtige duit in mijn zakje deed. Mijn man en de vorige juf van onze zoon, wilden dan wel graag dat hij naar de groep 2-3 zou gaan en niet in 1-2 zou blijven bij zijn eigen juf. Leek mij ook wel ideaal, toch de speel- en ontwikkelmogelijkheden van groep 2 en tegelijk toch een beetje cognitieve uitdaging van groep 3 stof. Ik quote nu even een reactie van mezelf in dat andere topic, toen het nieuwe schooljaar een paar weken onderweg was: De nieuwe juf van onze zoon bevestigde ook dat zij het een goede keuze vond. Ze noemde hem ‘een echte kleuter’ (ik zie dat meer als ontwikkelingsfase, dan als leeftijd). En ze had hem nog niet tussen de groep 3 kinderen zien zitten, qua werkhouding en aandacht. Ook bij buitenspelen en de gymles (doen ze beide 1x oer week met de hele groep 2-3 klas) ziet ze hem echt meer als kleuter dan als groep 3-kind. Ook mijn man is er achteraf blij mee. Hij ziet het bijvoorbeeld ook bij voetbal, dat onze zoon gewoon echt meer aansluiting heeft bij de kleuters dan bij de iets oudere kinderen. Hij is gewoon nog erg jong en speels. Type ‘rent vrolijk rond over het voetbalveld, geen idee waar de bal is’. Inmiddels heeft onze zoon een week of 2 geleden aangegeven dat hij nu wel naar groep 3 zou willen. Vandaar mijn opmerking dat een overgang halverwege het schooljaar misschien fijn was geweest. Maar goed; die mogelijkheid is er nu eenmaal niet. Op basis van wat we in zijn gedrag en ontwikkeling zien, zijn we dus nog steeds tevreden. Hij wordt op school voldoende uitgedaagd en ook thuis kunnen we daar prima aan voldoen. Overigens heeft onze school het beleid om alle kinderen die verlengd kleuteren als ‘risicoleerling’ aan te merken voor het leesproces. In het geval van onze zoon een nogal dubieuze omschrijving. Hij krijgt dus wekelijks ondersteuning bij het aanleren van letters. Daar vliegt hij doorheen, hij kent niet alleen alle letters en tweetekenklanken (ui en ou enzo) maar ook de lastige combinatie van medeklinkers zoals SCH en NK. Hij keert nu werken met een toetsenbord, dus krijgt op die manier ook gelijk aangeleerd hoe de hoofdletters eruit zien. Kortom; uitdaging genoeg op dat vlak. En daarnaast weet de juf steeds echt weer interessante en uitdagende opdrachten te verzinnen in bijvoorbeeld de bouwhoek of bij de zandtafel. We lezen thuis ook vrolijk met hem verder, zodra het huidige avi-start boekje uit is, gaan we maar verder met M3. Hij begint het klokkijken klokkijken ook al onder de knie te krijgen (hele, halve en kwartieren). Omdat hij laatst een dagje vrij was en hij had gezegd dat hij graag naar groep 3 wilde, hebben we een ochtend vrij uitgebreid schooltje gespeeld. En daarbij merkte ik dat hij bij rekenen toch stiekem ook wel een grotere voorsprong heeft dan ik dacht. Hij wilde graag een keer met ‘echte werkbladen’ werken en ik heb terwijl hij met de eerste bezig was, echt even een aantal bladzijde over moeten slaan om hem echt tevreden te krijgen. Ze zullen hem dus volgend jaar wel moeten uitdagen op school. Want hij zal toch echt werk op niveau moeten krijgen, om zijn werkhouding goed te gaan ontwikkelen. Dat is wel iets om goed in de gaten te houden straks in groep 3. Gelukkig is dat al een speerpunt op onze school. Maar zeker iets om rekening mee te houden als je een cognitief sterk kind toch langer laat kleuteren: kan de school dan straks wel in die behoefte voorzien! Nou, lang verhaal. Complimenten als je de eindstreep hebt gehaald Ik hoop dat je iets aan onze ervaring hebt.
Gelezen! Maar ik ga het niet quoten groep 2/3 is dan een mooie tussenoplossing. Die optie hebben wij niet.
@Dubbelgeluk Wat ons bij de uiteindelijke beslissing heel goed geholpen heeft, is de verschillende opties goed op een rij zetten en dan kijken naar de voor- en nadelen. Dus, stel dat hij in groep 2 blijft. Wat zijn de mogelijkheden voor extra uitdaging? Wat kan school daarin bieden? Wat als hij toch vastloopt/niet lekker in zijn vel zit? En als hij naar groep 3 gaat: wat heeft hij dan nodig? Kan hij meedoen met de klas of heeft hij eigen programma nodig? is er een optie dat hij nog meer kan spelen dan de andere kinderen (Bijv. s middags nog met kleuters naar buiten)? Dan kun je beter kijken wat voor nu (eind mei ofzo pas beslissen!) de beste optie is. En ook meteen een afspraak maken voor een evaluatiegesprek, rond de herfstvakantie. Dan weet je zeker dat hij goed gevolgd wordt.
Maar dat is ook niet gangbaar toch? Dat is 1 jaar en 1 maand kleuteren? Herfst kinderen hebben bijna 2 jaar gekleuterd.