Onzekerheid na miskraam bij proberen weer zwanger te worden

Hallo allemaal,

Na twee (vroege) miskramen nu weer proberen zwanger te worden, maar wat een boel onduidelijkheden en onzekerheden! Waar ik voorheen precies de signalen van mijn lichaam begreep, snap ik er nu geen snars meer van!

Ik ben dankbaar voor mijn driejarige tweeling, maar niettemin verlang ik enorm naar nog een kindje (liefst nog twee ). Vaak word ik niet begrepen en krijg ik opmerkingen dat ik maar tevreden moet zijn, dat ik twee gezonde kinderen heb, en dus niet moet zeuren. Tja. Ik ben ook heel dankbaar, maar ik SNAK gewoon naar meer kinderen. Ik vind het fantastisch om moeder te zijn en vond het heerlijk om zwanger te zijn. De mooiste tijd van mijn leven. Dat is wat ik wil met mijn leven: moeder zijn en mijn kinderen een gelukkig leven bieden. Hoe kunnen mensen dan zeggen dat ik niet verdrietig mag zijn na een miskraam?

Kortom: uiteindelijk weer gaan proberen zwanger te worden. Dat lukt vrij snel bij mij, alleen liep het dus twee keer uit op een miskraam. Bij de allereerste poging ging het al heel snel mis. Ik had een positieve zwangerschapstest gedaan, maar toen ik een paar dagen later nog eens testte was die negatief. Nog een paar dagen later werd ik ongesteld. Balen en verdrietig, maar het was niet anders.

Vervolgens werd ik bij de tweede keer proberen weer meteen zwanger. Positieve test een dag voor NOD. Een week later nog een keer getest, weer positief. Dus ik begon me al vrij zeker te voelen en was helemaal dolgelukkig. Totdat ik een echo kreeg bij 8 weken. Ze dachten dat het niet goed was, vruchtje was maximaal 5 weken oud. Na twee weken ziekenhuis in en uit en meerdere echo's bleek het echt mis te zijn. Bij 10 weken kreeg ik pillen om de miskraam op gang te helpen (ik had helemaal geen symptomen van een miskraam). Bij de eerste dosis gebeurde er niet veel. Een week later, na de tweede dosis kwam de miskraam dan toch eindelijk op gang.

De dokter raadde me aan om vooral een menstruatie af te wachten voordat we het weer gingen proberen. Hij zei dat de kans op weer een miskraam een heel klein beetje hoger was wanneer je die eerste menstruatie niet zou afwachten. Dat leek me wel een goede reden, en 1 menstruatie afwachten is nog wel te overzien. Maar toen die na 7 weken nog niet op gang kwam, en na verschillende berichten te hebben gelezen van vrouwen die meteen door weer zwanger werden zonder problemen, dacht ik: ach, ik ga d'r ook maar gewoon weer voor. Als mijn lijf niet klaar is, zal ik vast niet zwanger gaan worden.

Voor alle duidelijkheid heb ik op woensdag een ovulatietest gedaan, zodat ik een beetje kon inschatten waar ik was in mijn cyclus. Die was negatief maar wel met een lichte streep. Ik dacht dus dat ik ofwel net mijn ei had gehad, of dat ie eraan zat te komen. Op donderdagavond hebben we geklust. Op vrijdag weer een ovulatietest gedaan, en die was helemaal negatief. Kortom: ik dacht dat ik te laat was geweest.

Toch begonnen al vrij snel daarna dezelfde zwangerschapssymptomen duidelijk naar voren te komen: hoofdpijn, moe, maagzuur, misselijk en pijnlijke borsten, precies zoals bij mijn eerdere zwangerschappen. Altijd daarna had ik een positieve test. Op dag 13 na klussen voelde ik me er dan ook vrij zeker van dat het weer raak was, maar zwangerschapstest was negatief. Balen!

Nou vroeg ik me af: kan het zijn dat die ovulatietest niet op een mogelijke eisprong reageerde, maar op mijn voorgaande zwangerschap/miskraam? Dat ik dus pas net mijn laatste hcg kwijtraakte op het moment van die ovulatie test? En kan het dan zijn dat ik toevallig vlak daarna alsnog een eisprong heb gehad?

Kan het zijn dat die voorgaande miskraam op een of andere manier die ovulatietest in de war heeft gemaakt, en een mogelijke eisprong over het hoofd heeft gezien?

Kan het ook zijn dat je toch pas een paar dagen na je NOD een positieve zwangerschapstest hebt? Tot nu toe had ik altijd een positieve test op 1 dag ervoor.

Kan het zijn dat je zwangerschapssymptomen hebt na een miskraam, ook als ze eerder al helemaal waren verdwenen, dat ze later weer terugkomen maar toch door die miskraam en niet door een nieuwe zwangerschap?

Kan het zijn dat ik schijnzwanger ben ondanks dat ik er eerst absoluut vanuit ging dat ik te laat was? Ik begon pas te denken dat het misschien toch raak was nadat ik een aantal zwangerschapssymptomen had, een paar dagen lang...

Tja, wat een onzekerheid! Niemand zal mij waarschijnlijk een zeker antwoord kunnen geven, maar het lucht al enorm op om het even van me af te typen. Het valt me zwaar om al die onzekerheden alleen te moeten dragen, gedeelde smart is halve smart, nietwaar?

Groeten van Angelhope

 

Ha Kwebbel en 1stexmom,

Bedankt voor jullie reacties, dat waardeer ik enorm. Het is fijn om iemand anders z'n mening te horen over de situatie, iemand die er ook nog ervaring mee heeft en dus begrijpt hoe ik me voel. Ongelooflijk hoe bot en vol onbegrip sommige mensen soms op een ander zijn oprechte gevoelens kunnen reageren. Heel fijn om nu eens gewoon begrepen te worden en niet te worden veroordeeld.

Ook bedankt over jouw verhaal over die symptomen Kwebbel. Inderdaad, het lijkt er op dat het bij mij ook begon vlak na de ovulatie. Bij zwangerschappen beginnen de symptomen bij mij ook altijd vlak na de ovulatie trouwens. Maar heel goed te weten dat dat dus vaker voorkomt, want dan kan ik nu rustig gaan worden en erin geloven dat het gewoon niet raak is. Misschien kan ik dan ook bij volgende pogingen mijn kalmte wat beter bewaren.

Kun jij mij ook vertellen waar ik jouw topic hierover kan vinden, of waar ik op moet zoeken? Ik ben nog vrij nieuw hier, en kan de weg nog niet zo goed vinden. Wel heb ik al eerder geprobeerd te zoeken op dit onderwerp, maar zonder enig succes.

Alvast bedankt weer, ik ga eens even goed bijlezen op dit forum!

Groetjes van Angelhope

 

Ha Kwebbel,

Het heeft even geduurd, maar ik heb het bericht gevonden hoor .
Bedankt voor de tip, goed om te lezen dat het dus inderdaad vaker voorkomt. Wel heel erg jammer natuurlijk, maar goed, het zij zo.

Heb je enig idee of je ook weer ongesteld zou moeten worden twee weken na je eisprong? Want dat zou betekenen dat ik zo onderhand wel ongesteld zou moeten worden. Maar nog geen signalen ervan.
Wel heb ik minder last van de zwangerschapsverschijnselen, waardoor ik er toch ook vanuit ga dat het echt niet raak is jammer genoeg.

Ik denk dat ik dus maar gewoon weer moet gaan afwachten, hoe moeilijk dat ook is. Het zou fijn zijn als er eindelijk wat duidelijkheid zou komen, al is het ongesteldheid, dan weet ik tenminste weer een beetje waar ik aan toe ben.

Ondertussen hier eens wat rondgekeken en bijgelezen. Wat fijn dat iedereen hier elkaar zo goed steunt he? Dan hoeven we het allemaal niet helemaal alleen door te staan.

Liefs van Angelhope