Zo, daar ben ik ook weer eens even. Marjol, fijn dat het tot nu toe goed gaat. Hopen dat het zo blijft, wij kunnen hier allemaal wel een beetje hoop gebruiken en als het bij jou goed gaat na zoveel miskramen, dan hebben wij ook nog een kans, nietwaar? Mijn duimen draaien dus voor je! Aan de nieuwe dames, welkom hier. Jammer dat jullie ook die ellende hebben moeten meemaken, maar hopelijk kunnen we elkaar hier steunen en helpen met info. Wat betreft onderzoeken: er zijn er teveel om op te noemen, maar daar zou een specialist je wel mee moeten kunnen helpen. Er is genetisch onderzoek en allerlei bloedonderzoeken bij de moeder. Ik zelf ben op heel veel dingen getest waar uiteindelijk maar twee dingen uit kwamen: MTHFR heterozygoot (de meningen over de gevolgen hiervan zijn zeer uiteenlopend en zeer verwarrend) en lage eicel reserve (al snap ik dan niet dat ik dan toch steeds redelijk snel zwanger raak ) Verder heb ik een schildklierziekte, maar dat wist ik al veel langer. Sinds die twee diagnoses nog twee keer zwanger geweest en nog twee keer mis. Ondanks progesteron, DHEA en aspirine slikken. Ik geloof zelf dat er maar zelden iets echt bruikbaars uit die testen komt, maar je kunt ze wel laten doen om e.e.a. uit te sluiten. Ik had ook moeite te geloven dat het steeds weer pech was, maar ik neig er nu toch naar om dat te geloven. Er is geen andere verklaring. Er komt niets uit de genetische testen, dus daar zit het probleem niet.... Ik put hoop uit de vele verhalen van dames die 4 of meer miskramen hebben gehad en daarna 'gewoon' een gezond kindje op de wereld hebben gezet... Go Marjol! En hopen dat er velen van ons jou mogen volgen.... Hier ondertussen nog steeds aan het afwachten. Iedere dag verlies ik een paar druppels bloed, maar het zet maar niet door. Heel af en toe heb ik wat krampen, maar ook niet echt serieus. Balen. Ik heb nog tot woensdag de tijd, daarna moet ik weer naar de dokter, en ik denk vrijwel zeker te weten dat hij dan wil ingrijpen...
@angelhope: ik hoop voor mijzelf ook dat ik degene ben die jullie hoop kan geven..dat betekent namelijk dat we een mooi wonder hebben over een maand of 7 . Heb gisteren een zwangerschapsbroek op marktplaats besteld en een zwangerschapsrok. Dit omdat we binnenkort naar Florida gaan en ik alleen maar winterkleding heb voor zwangerschap. Toch de gok genomen...de enige andere keer dat ik dit zo vroeg durfde was bij mijn zoontje..zou het een goed teken zijn dat ik het aandurf??? Mijn kleding wordt nu ook al wel wat strak en als we over 3 weken gaan en ik ben nog steeds zwanger ben dan pas ik echt niet in mijn korte broeken. Trouwens over die lage eicelreserve heb ik wel wat gehoord. Het is dan inderdaad wel gek dat je telkens zo snel zwanger bent. Ik dacht namelijk dat dit dan ook niet kon en heb het daarom niet laten onderzoeken. Men zegt wel dat als je AMH waarde laag is de kwaliteit van de eicellen vaak ook niet zo goed meer is. @Sultan: welkom...verschrikkelijk is het om na 13 weken nog een kindje te verliezen. Ik moet wel zeggen dat ik bij al mijn miskramen en bij de doodgeboorte wekenlang bloedverlies heb gehad en tot op heden nog geen druppel..je moet het nu allemaal nog een plekje geven, maar misschien dat je door de steun hier een weg vindt om het wellicht nog een keer aan te durven. Bij mijn vorige zwangerschap zat ik door de stress (mede door het bloedverlies) ook wekelijks bij de verloskundige en gyn. Deze zwangerschap heb ik (mede met hulp van maatschappelijk werk) het een beetje losgelaten en lukt het mij tot dusver 3 weken tussen de afspraken te laten zitten. Als het misgaat, gaat het toch wel mis en kun je het niet tegenhouden. Ben benieuwd hoe lang ik deze flow nog kan volhouden
Hoi dames Ook ik zou graag met jullie mee willen babbelen om mischien mijn onzekerheid en angst opzei de kunnen zetten. Ik ben vandaag 6 weken zwanger. Ben all moeder van 3 (oudere) kinderen en 2 vlindertjes van 8 wkn (2007) na veel verdriet en een depressie die gelukkig over is door therapie en medicijnen had ik me erbij neer gelegt dat mijn droom van n 4 kindje er niet meer uit zou komen. Ben der ook helemaal niet meer mee bezig geweest Nu na 7 jaar ben ik weer zwanger. Deze zwangerschap is geheel onverwachts maar zeker welkom. Alleen de angst nu pfff die maakt me gek ben zo bang dat t weer mis gaat mede omdat ik al 2 miskramen heb gehad en factor 5leiden heb (stollingsafwijking). Ben dan ook sinds gister met fragmin begonnen. Heeft er iemand van jullie ook bloedverdunners? Ik heb 15 april mijn eerste echo zou dan 8weken moeten zijn en hoop daar een kloppend hartje te zien bij de gedachte alleen al zakt de moed me in de schoenen heb er geen vertrouwen in en ik weet t kan nog alle kanten op en het ene moment ben ik wel wat positiever als t andere ik weet dat ik kinderen kan krijgen maar de miskramen die ik heb gehad nemen toch de overhand op men vertrouwen in deze zwangerschap. Verder hebben we het nog niemand verteld dat ik zwanger ben zelfs onze kinderen nog niet weet ook niet wanneer we het t. Beste kunnen doen haha t is allemaal zoo moeilijk Vandaar dat ik me aangemeld heb. Dat ik toch me ei kwijt kan en ik misschien toch wat geruster word de zwangerschap . Groetjes x
Hoi Ridydj, Welkom. Kan het me voorstellen, ik kan er ook niet meer zorgeloos van genieten. Gek word je er van en het is zo jammer, maar helaas kunnen we niet zomaar even een knopje omzetten! Ik heb geen ervaring met bloedverdunners, misschien iemand van de andere dames. Hopelijk heb je 15 April een goede echo met een prachtig mooi kloppend hartje! Probeer toch wat te genieten (ik weet het, das heul moeilijk).
Hooi welkom hier! Ik heb ook factor v leiden, heterozygoot. 4 miskramen gehad. Van de laatste vorige week gecuretteerd. Ik dacht ook dat t door de stolling kwam maar mijn gyn heeft mij op het hart gedrukt dat het daar niets mee te make heeft. Ik gebruik dan ook pas vanaf de 12e week ascal en spuit alleen 6 weken in t kraambed. Het schijnt dus niets uit te maken of dat je bloedverdunners gebruikt. Aldus mijn gyn. Ik snap je onzekerheid. Die zal ik straks ook weer hebben. De wens word alleen maar groter... En de onzekerheid groeit! Ik duim voor je mee op een mooie echo straks! Liefs
Aaaah nee marjol! Daar heb ik geen woorden voor, heel veel sterkte al heb je daar nu helemaal niks aan..
Hallo, Ik heb een miskraam gehad met 8,4 weken, twee vroeggeboortes met 22,5 en 23,5 weken waarna onze kindjes overleden en drie hele vroege miskramen nog voor de 5 weken. Ik heb zelf antifosfolipiden syndroom een stollingsafwijking. Die diagnose heb ik recent gehad, en ben nu weer zwanger en slik voor het eerst ascal en zit aan de bloedverdunners. Ik lees heel veel verhalen van vrouwen met MTHFR heterozygoot en factor V leiden, vooral op Amerikaanse fora en de kansen zijn zeker wel te vergroten met bloedverdunners zoals clexane (of andere) en ascal samen. Garanties hebben we natuurlijk nooit en bij mij is het ook afwachten tot het einde of de bloedverdunners helpen. Maar dokters staan heel sceptisch tegenover bloedverdunners omdat er gewoon nog te weinig bekend is terwijl het wel het antwoord schijnt te zijn voor veel vrouwen. Nadat mijn zwangerschap drie keer fout was gegaan kreeg ik bijna weer geen stollingsonderzoeken omdat er in Nederland gewoon te weinig bekend is en het niet onder het protocol valt. Toch zou ik de vrouwen met stollingsafwijkingen echt aanraden om een second opinion aan te vragen of zelf op onderzoek uit te gaan.
Marjol, Oh nee. Meid, ik ben er stil van. Wat een verdriet, alweer. Het leven is zo oneerlijk! Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van jullie verlies. Hier gisteren mijn miskraam gekregen. Het was verreweg de pijnlijkste die ik tot nu toe heb gehad. En dat terwijl ik al miskramen had van kindjes die twee weken verder waren Ik had het dus ook niet verwacht, dat het zo'n pijn zou doen. Woensdag nog een echo gehad, en alles zat nog potdicht, dus ik dacht uberhaubt dat het weer niet vanzelf zou gaan. Een dag later kreeg ik weeen, maar ik verloor niet veel. En nog een dag later ineens onverwacht nog veel heftiger weeeen. Man, wat een pijn! Het hield een uur of drie aan, ik was helemaal alleen thuis (man in buitenland voor werk en geen familie hier in Australie). Wat heb ik me eenzaam gevoeld! Nu is het gelukkig helemaal over, helemaal geen pijn meer. Maar ik verlies niet veel bloed, dus ik heb zeer ernstige twijfels of alles wel weg is. Zal je zien, moet ik straks als nog curretage. Geen idee of de pijn zo heftig was omdat ik het mijn lijf dit keer zonder hulp heb laten doen? Tot nu steeds ofwel pillen ofwel curretage gehad.... Emotioneel gezien is dit de minst erge miskraam voor mij. Ik was er steeds al op voorbereid dat het weer mis zou gaan, kon gewoon niet geloven dat het goed zou kunnen gaan. Ook heb ik nu voor het eerst echt oprecht het gevoel als het komt, fantastisch, als het niet komt, dan moet ik een andere manier vinden om dat geluksgevoel te bereiken/in te vullen. Eerder probeerden anderen mij dit wel aan te praten, maar ik VOELDE het gewoon niet zo. Nu voor het eerst heb ik echt vrede met wat er ook komt. Hoe lang dit gevoel blijft is natuurlijk de vraag. Als eenmaal mijn cyclus weer op gang is, dan kunnen die hormonen alles weer veranderen... Maar voor nu geniet ik maar van de emotionele rust in mijn hoofd en lijf Verder heb ik voor mezelf een prachtige glas-in-lood waxine licht houder gemaakt van een vlinder en met 4 sterretjes erin gegraveerd. Ik ben er heel blij mee. Precies wat ik nodig heb om mijn kleintjes te herdenken en het een plaats te geven in mijn leven. Tot nu toe heb ik steeds maar dingen voor anderen gemaakt, nog nooit eens iets voor mezelf. Het was de hoogste tijd Nou meiden, allemaal sterkte en kracht toegewenst. Wij zijn een sterk stelletje, wij kunnen dit aan!
Angelhope: ik hoop dat je een curretage bespaard blijft. Ik heb het vorig jaar gehad met een miskraam die vanzelf kwam en dat ik helemaal alleen was met mijn zoontje. Gelukkig begon het rond 23 uur en kwam het vruchtje om 3 uur dus hij lag lekker te slapen. Mijn man heeft zich er wel een tijdlang schuldig over gevoeld. Ik ben nu ook aan het wachten. Heb al wel zo af en toe bloedverlies. Omdat we net na de pasen naar Amerika gaan voor de bruiloft van de zus van mijn man moet het voor die tijd weg zijn. Maandag ga ik naar het ziekenhuis om pillen te halen. Ik heb tot nu toe altijd vrij heftig gereageerd op de pillen, maar het moet er uit anders had ik liever gewacht. Wat Angelhope ook zegt emotioneel valt deze miskraam mij ook minder zwaar omdat ik al het idee had dat het toch wel weer niets zou zijn. De moed begint ons langzaamaan wel in de schoenen te zakken. Maandag gaan we dus ook maar vragen of ze nu eindelijk eens fatsoenlijk onderzoek gaan doen.
Mooi inderdaad Angelhope, zo heb je idd een mooi iets om ze te herdenken! Hopelijk blijft een curettage je bespaard.. Aaaah getver marjol, dan zit je ook nog met tijdsdruk eigenlijk dus.. Ik ben echt een leek in alle onderzoeken, maar dat wist je al.. Fatsoenlijke onderzoeken? In Nederland of ga je ergens anders heen?
Hallo allemaal, Ik wil me ook graag aanmelden bij dit groepje. Allereerst voor iedereen sterkte, je meldt je niet voor de lol aan bij deze groep Mijn situatie is als volgt: Heb 3 miskramen gehad en de vierde zwangerschap ging goed. We wilden graag snel voor een tweede gaan, ben nu weer zwanger(4 wk, 5 dagen)maar heb er geen goede hoop op.. Heb geen kwaaltjes, terwijl ik bij de andere zwangerschappen altijd wel wat had( ook niet veel, maar goed). Sinds gisteren ook bruin verlies.. Vind de onzekerheid echt afschuwelijk. Alle ellende vd vorige miskramen komt weer terug.. Wat denken jullie, zegt het bruinverlies en het ontbreken v symptomen wat? Bij de andere zwangerschappen ook altijd bruin verlies, bij de goede zwangerschap maar 1-2 dagen..
Oh ja, qua onderzoeken in Nl alles gehad.. Denken nu aan Gent. Daar lees je veel positiefs over op internet. Had bij de vierde zwangerschap voor het eerst utrogestan en we dachten echt dat dit ons zou helpen. Gebruik het nu ook, maar heb nu niet het gevoel dat het gaat helpen.. Voel me niet zwanger en dat verschrikkelijk deprimerende bruin verlies.. En dan de onzekerheid.. Pas met 8 weken echo.. Sorry hoor, praat alleen over mezelf, maar het zit me zo hoog! Hoop op jullie begrip...
Welkom en ik snap je wel. Inmiddels ben ik op een punt beland dat als het misgaat voor een goede echo ik daar al niet meer zo van streek ben. Elke keer verleg je de grens. Ik kan ook niet meer positief zijn de eerste weken. Ook een soort van zelfbescherming. Voor nu kan je inderdaad alleen maar wachten en dat wachten is zo ruk...het kan denk ik nog alle kanten op...om sneller zekerheid te hebben zou je misschien om de drie dagen een testje kunnen doen om te kijken of hij oploopt of afneemt.
Ik wil me ook wel aanmelden bij jullie als dat mag. Allereerst natuurlijk heel veel sterkte voor iedereen! Ik heb vandaag mijn nod en had al last van kwaaltjes, maar op mijn testen is een heel licht streepje te zien. Ze lopen ook niet op, maar blijven licht. Dit heb ik eerder gehad in september en dat ging al snel mis. Door ovutesten en temperaturen weet ik wel altijd wanneer ik ongesteld moet worden. Mijn cyclussen zijn onregelmatig en vaak ook lang. Alle onderzoeken in NL heb ik al gehad, daar kwam niets uit en heb de vorige keer utrogestan gebruikt. Ben nog nooit zo ver gekomen, maar toch ging het mis. Echo's waren echt super, het leekt echt al op een klein kindje en het bewoog zelfs al. Heb het er nog steeds moeilijk mee dat het toen alsnog mis is gegaan. Een volgende zwangerschap mag ik fraxiparine gaan spuiten, ben er nu niet aan begonnen omdat ik er geen vertrouwen in heb. Gelukkig gaan we over 3 maanden naar gent, hopelijk hebben zij nog een idee. Ik heb nog geen kinderen trouwens, dus hopelijk gaat het toch ooit lukken.
Sorry dat ik kom binnen vallen maar ben voor t eerst zwanger geworden aangezien de testen op lopen en digitale ook zegt zwanger, nu verloor ik al 2 dagen bruin en nu rood... maar testen worden donker nu meer als gister, hoort dan toch minder te worden? Maandag eindelijk bloed prikken
Kan ik me voorstellen dat je het daar nog steeds moeilijk mee hebt Nijntje, dat lijkt me ook hartstikke heftig.. Misschien een late innesteling geweest waardoor ze nu nog licht zijn? Of heb je zelf al geen hoop meer? Ga toch voor je hopen dat ze oplopen! Hey Tess27, ik had je hier liever niet gezien, het leek allemaal zo goed met je test(en) in het andere topic! Testen worden niet altijd lichter helaas, tenminste dat is mijn ervaring.. Ik had nog een knaltest terwijl het al mis was.. Hopelijk is er niks aan de hand en krijg je maandag mooie hoge hcg waardes als uitslag!
Een late innesteling past helaas niet bij de symptomen die ik al bijna een week heb. Heb er echt geen vertrouwen in.