Willem, wauw wat spannend dat je het hartje hebt gezien! Dat geeft wel weer een beetje hoop. Helaas geen garantie idd, bij mij is het ook al 2x na een kloppend hartje mis gegaan. Waarbij ik de 1e keer ook bloedverlies had. Maar je maakt nu toch weer kans dat het toch wel goed blijft gaan. Ik hoop het echt voor je! Ik ben nog steeds rustig zwanger aan het zijn. Ben wel heel bang en negatief, wil niet weer zo veel verdriet krijgen als het mis gaat.
Mss enkel om een hart onder de riem te steken Ik kreeg in 2010 een zoontje en erna 2 miskramen op 6 en 10 w (na kloppend hartje). Ik verloor een dochtertje op 20 w en heb nu toch nog een prachtige meid gekregen, die vandaag 8 m wordt!
ahja en mijn goede zwangerschap kwam er uiteindelijk na testen in Gent: waar uitkwam mthfr homozygoot en verhoogde factor VIII Zwangerschap was er eentje met aspirine, progesteron, clexane injecties, Ivig baxters in Gent, vit D, omega 3, tarwekiemolie , actieve B vitamines ....
en ivm immunologische oorzaken, er zijn er wel specifiek eigen aan wel al een kindje hebben .... dus problemen die pas opduiken na een eerste goede zwangerschap ons eerste zoontje (zwangerschap) liep volledig perfect, hij woog 4 kg 095 bij geboorte en was 54 cm. door gen defect ben ik na de zwangerschap heel wat reserves verloren door de zwangerschap en lange borstvoedingsperiode, waardoor ik erna met een te zwak lichaam begon aan een nieuwe zwangerschap bij mijn laatste poging (want zo voelde het echt) heb ik mijn lichaam maanden rust gegund, hoge doseringen vitamines genomen, yoga, acupunctuur .... en ondanks 9 immens lange maanden waarbij ik ook steeds het gevoel had dat het zeker weer mis ging lopen .... kwam onze wens toch in vervulling we hebben nu een zoontje en een dochtertje aan onze hand, 1 dochtertje en 2 sterretjes in ons hart Helemaal teboven kom je dit nooit meer, maar ik voel me wel positiever tov alles dat ik dit nu pos heb kunnen afsluiten. Uiteindelijk heeft mijn lichaam het wel nog eens gekund (want na 3 miskramen voelde ik me zo gefaald in mijn vrouw zijn) Ons dochtertje woog trouwens op 38 w (gehaald met ks) 3 kg 520 en was 50 cm groot, en dat voor 2 weken te vroeg. Bij de miskramen en doodgeboorte was er steeds sprake van groeiachterstand ....
Wat fijn dat ze bij jou in gent wat hebben ontdekt en dat de medicijnen geholpen hebben! Een vroeggeboorte lijkt me helemaal verschrikkelijk. Ik heb het gevoel dat mensen met een vroeggeboorte ook miskramen meemaken, alsof dat een verband met elkaar heeft. Hopelijk vinden ze bij mij ook iets wat verholpen kan worden. Al hoop ik ook wel een beetje dat ik de afspraak af kan zeggen omdat het eens een keer goed blijft gaan.
Elpie interessant wat je zegt. Ik heb na de zwangerschap van P. een auto immuun reactie gekregen op de placenta genaamd: pemphigoides gestationis Ik zat onder de vochtblaren en moest uiteindelijk met Prednison worden behandeld om de jeuk en blaren tegen te gaan. Heb daarna wel 2,5 jaar rust gehad om bij te komen van die zwangerschap en nu 2 jaar achter elkaar alleen maar miskramen. We wachten nog een paar onderzoeken hier af in het Universitaire ziekenhuis en gaan dan naar Gent.
Hier zullen we het nooit weten of het de ivig baxters waren die ik gekregen heb in Gent,de tonnen vitamines of de clexane en aspirine
Ha dames, Daar ben ik ook weer even. Langzaam herstellende van de operatie en de diagnose (veel te leren, alweer). Ik heb erg veel pijn gehad, en het is nog steeds niet helemaal weg, al gaat het nu wel wat beter gelukkig. Mijn hoofd is nog erg wattig en ik vind het erg moeilijk te onthouden wat iedereen zoal heeft geschreven, dus ik vind het moeilijk om inhoudelijk te reageren. Komt later wel weer! Marjol, hoe gaat het met je? Is het inmiddels helemaal achter de rug? Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaring met pemphigoides gestationis. Weer iets waar ik nog nooit van heb gehoord. Maar na de geboorte van mijn tweeling was het erg hectisch (zwangerschapsvergiftiging, veel bloedverlies, overdosis, 3 dagen intensive care). Ik denk dat het daardoor misschien ook gekomen is dat ze niet hebben opgemerkt dat de nageboorte niet compleet is geweest Maar ik heb in de weken erna enorme last gehad van uitslag in mijn hals, op mijn borst en handen, en JEUKEN dat het deed! Niemand heeft me er ooit antwoord op gegeven wat het zou kunnen zijn, dus ik ging er maar vanuit dat het een reactie was op die overdosis ofzo. Maar nu lees ik dit van jou, en ben ik erg benieuwd. Zou dat hetzelfde kunnen zijn geweest? Willem, wat fijn dat je het hartje hebt gezien. Ik begrijp dat je nog steeds onrust voelt, logisch natuurlijk. Maar ik dacht altijd maar bij mezelf: het is toch weer een heel goede stap voorwaarts. Ik hoop voor je dat alles goed zal blijven gaan, en dat je het af en toe een klein beetje los zult kunnen laten of afleiding kan vinden. Nijntje, voor jou hoop ik natuurlijk hetzelfde, dat alles goed mag gaan meis! Elpie, ik heb ook MTHFR, maar dan heterozygoot. Ook lage amh en hoge fsh. Toch raak ik redelijk snel zwanger, zeker als je ook nog de endometriose meerekent die blijkbaar ook over een van mijn eierstokken zat (en verder nog veel meer plekken in mijn buikholte trouwens). Ik vind het moeilijk om overal wijs uit te worden. Je leest zoveel tegenstrijdige dingen, vooral over MTHFR dat ik er gierend gek van werd. Vandaar dat ik me nu heb voorgenomen te proberen niet los te gaan met al die info Zo, nou, ik ga weer even uitrusten meiden. Fijn dat we dit groepje hebben!
@Angelhope: Het kan kloppen dat je nog nooit van pemphigoides gestationis hebt gehoord hoor. Het komt bij 1 op de 50.000 zwangeren voor (had ik weer ) en het heeft bij mij dus ook 3 weken geduurd voordat ze wisten wat ik had...Had het zelf na 3 dagen op Google al gevonden. Bijgaand een folder over de aandoening. De foto is heel duidelijk - zo zag ik er ook uit: Herpes gestationis: heldere folder door de dermatoloog Gisteren nog meer over gelezen en in studies uit het buitenland zie ik toch iedere keer weer staan dat je een verhoogd risico hebt op miskramen. Ik heb gisteren een echo gehad om te kijken of alles schoon was en voor zover ze konden zien was het weer netjes leeg. Alleen zagen ze wat vocht in de baarmoeder zitten dus moet nu over 4 weken terugkomen en dan gaan ze nogmaals kijken. Ben benieuwd. @Nijntje: hoe heb jij de afspraak in Gent gemaakt? Direct gemaild met Prof. de Sutter of heb jij gewoon de afdeling gyneacologie gebeld en een afspraak gemaakt?
@Angelhope, fijn dat het weer wat beter gaat.. Hopelijk blijft het de goede kant op gaan! @marjol, gelukkig dat het weer netjes leeg was.. Vocht in de baarmoeder? Waar komt dat vandaan? Of weten ze dat niet? Ook ik ben weer ''schoon'' verklaard.. Net gebeld door een arts-assistent.. Nu is het zo dom dat ik er hardop om moest lachen, maar eigenlijk is het best erg.. Die mevrouw belt mij en zegt; ik kan u mededelen dat het nu officieel een miskraam is geweest.. Volgende keer mocht ik weer in zwanger worden dan ook met 6 weken naar het ziekenhuis om uit te sluiten dat het niet weer een bbz is.. Daar twijfelde ik een beetje over, want wat zegt die 6 weken me nou, ja dat het in de baarmoeder zit, maar goed wat gebeurd erna.. Is goed voor uw gemoedsrust mevrouw! Wat een geit, haha.. Kan er maar beter een beetje om lachen..
Marjol, ik heb eerst prof. de S. gemaild, maar kreeg een mail terug dat ik de afspraak via de poli (afdeling reproductieve geneeskunde staat in mail) moest maken. Heb toen dus de poli gebeld en de afspraak gemaakt. Wachttijd was wel 4 maanden toen, heb gelezen dat hij nu nog langer is... Angelhope, wat vervelend dat de pijn nog niet helemaal weg is. Doe rustig aan en rust goed uit! Het is niet niks wat er allemaal gebeurd is. Hopelijk is de pijn ook snel weg! Silverwings, gelukkig ben je weer schoon verklaard Nu op naar een plakker! Op zich wel fijn toch om met 6 weken al te kijken of het op de juiste plek zit. Het hartje klopt dan ook als het goed gaat, al zegt het natuurlijk nog helemaal niets helaas. WillemH, hoe gaat het met jou?
Ha meiden, Wat een verhalen allemaal! Ik vind het toch wel hoopgevend dat ze in Gent vaak een oorzaak, of in elk geval een aanwijzing, vinden voor de miskramen. Ik vond de stelling " pech", zo nietszeggend. Die immunologische reacties icm herhaalde miskramen komen toch wel erg aannemelijk voor moet ik zeggen. Hier gaat het matig, ben erg gespannen. Die kl* vroege echo's, het is beter te wachten tot 8 weken, dan heb je gewoon meer zekerheid. Was ook echt v plan dat te doen, maar ja dat bloedverlies.. Eigenlijk had ik er ma al afscheid v genomen, dacht echt dat het mk was. Nu ik het hartje heb zien kloppen ben ik een stuk gespannener, wil het niet kwijt! Zat nu weer te denken, de vk heeft het vruchtje niet gemeten, heb het net zelf gedaan, maar is 3 mm niet wat klein voor 6 weken? Lees overal 4/5 mm, word daar heel zenuwachtig van. Onze derde mk had nl wel hartactie, maar groeiachterstand en dat ging dus mis. Zucht, redelijk positieve stemming echt weer kwijt!
Ja tuurlijk is ook zo Nijntje01, die eerste keer zal ik ook wel doen, maar ik heb het niet goed opgeschreven zie ik.. Ik mocht dan met 6 weken en dan vanaf dan vaker langskomen, maar als je dan eenmaal weet dat het in je baarmoeder zit ben ik allang blij.. Ben de helft vergeten Rare dag vandaag, vandaag sinds 18 jaar iets van mijn vader gehoord en dat kan ik er nu helemaal niet bij hebben.. Leuk fenomeen dat Facebook, want daar sprak hij me aan op Facebook met de opmerking; je lijkt op je moeder.. Ik snap het niet helemaal WillemH, zelf gemeten?
Marjol: nee, dat heb ik toch niet gehad. Ziet er aanzienlijk erger uit dan wat ik had! Fijn dat je weer helemaal schoon bent, dan kun je gauw weer opnieuw beginnen. Hoe voel je je daarover? Ready to go for it? Of ook zoiets van: pffffff, daar gaan we weer? Willem, begrijp je onrust helemaal. Ik geloof zelf dat je niets anders kunt doen dan afleiding zoeken. Zorg dat je je hoofd bezig houdt met andere dingen zodat je er niet constant aan kunt denken. Je gedachten gaan toch alleen maar steeds in dat zelfde circeltje, en geloof me: je komt er niet uit! Zo werkt het bij mij in ieder geval. Je kunt niets meer doen dan wat je ongetwijfeld al doet: gezond leven. Probeer het uit je hoofd te zetten door afleiding meis. En ondertussen duimen wij hier ons allemaal suf voor je natuurlijk! Silverwings, dat is heftig, zo ineens. Hoe voel je je erover? Vind je het positief of negatief dat hij je zo ineens benaderd heeft? Ook voor jou fijn dat je schoon bent verklaard. Zie jij er tegenop om weer te beginnen? Of blij dat je eindelijk weer mag? Persoonlijk zou ik elke echo aannemen die ze me bieden. Al is het alleen maar om te weten dat het inderdaad op de goede plek zit. Maar ook, elke echo die goed gaat, stelt je toch even gerust. Al is het maar voor een dag. Het scheelt een dag stressen. En ik prent mezelf ook altijd weer in: dit is een momentopname. Het is NU goed, maar kan over een minuut misgaan. Hier gaat het ondertussen wat beter. De pijn begint te zakken. Ik ben hard aan het studeren op endometriose. Er valt een boel te leren. Verder was er iemand die mij op het intermediate fasting systeem wees om zelf meer groeihormonen aan te kunnen maken. Ik heb het boek inmiddels uit, en ben erg enthousiast, ik wil het zeker een tijd gaan proberen. Zowel voor de endo als voor de groeihormonen, maar het lijkt gewoon sowieso goed voor de gezondheid. Ik hou jullie op de hoogte Wat betreft het weer opnieuw beginnen, zoals ik jullie vroeg: ik ben dubbel erin. Ik heb echt zoiets van: pffff, daar gaan we weer. Weer elke dag die om de cyclus draait en over wanneer testen enzo. Aan de andere kant kan ik niet wachten, want ik heb het gevoel dat ik voor het eerst sinds 3 jaar een echte kans maak, ik heb weer wat hoop. Ik kijk enorm uit naar mijn gesprek met de gyn volgende week woensdag. Ik heb een waslijst met vragen voor hem Ik hoop alleen maar dat ie me niet eerst drie maanden aan de pil gaat zetten vanwege die endo, maar dat ik meteen door mag.... We zullen zien. Nou, lekker lang weekend, hier in Australie morgen al vrij. Ik zal dus de komende paar dagen waarschijnlijk geen kans zien om te komen kletsen, maar daarna ben ik weer terug hoor
Angelhope, ik heb er weer zin in om te beginnen! Can´t wait eigenlijk, maar wel even zonder ovulatietesten, temperaturen en zo. En wat mijn vader betreft, geen idee mijn eerste insteek was dat er iets met hem is dat hij me daarom aanspreekt, want we hebben mekaar 18 jaar niet gesproken en daarvoor hadden we elkaar ook al 6 jaar niet gezien! Verder weet ik niet zo goed wat ik ermee moet en ik heb dus ook nog niks terug gestuurd, moet eerst maar even bezinken.. Fijn dat de pijn begint te zakken en ik hoop dat het gesprek goed gaat en dat ie je goed antwoord kan geven op de vragen! Lekker lang weekend! Geniet ervan.. Ik herken overigens je pffff daar gaan we weer wel, alleen deze keer heeft manlief het hier.. Wat betreft je boek; ik zal eens googlen, zegt me natuurlijk weer niks haha! WillemH, ik was gisteren echt even een dom blondTje je hebt natuurlijk een fotootje van de echo! Kon het me even niet bedenken.. Dat schijnt toch sowieso heel lastig zijn om te meten als het nog klein is? Daarom wordt je ook zo terug of vooruit gezet..Ik weet niet wat ''normaal'' is bij 6 weken.. En natuurlijk wil je het niet kwijt! Ik zal ook voor je duimen..
Dank jullie wel voor je lieve reacties. Had ander topic geopend over de grootte vh vruchtje en het schijnt toch wel normaal te zijn. Anyways, heb me voorgenomen me het hele paasweekend niet druk te maken, dus dat gaan we dan ook maar proberen te doen! Angelhope, je woont in Australië zag ik! Lekker hoor, veel zon natuurlijk! Vroeg me alleen af of je het niet lastig vindt om ver weg te zijn van steun v familie en vrienden, vooral met de mk's? En zijn de medische termen geen probleem in de communicatie? Silverwings, wat apart v je vader! Ben je er al een beetje v bijgekomen? Nou meiden, fijn paasweekend allemaal! En Nijntje 01, niet teveel stressen hè?! ( pot, ketel )
Willemh, een echo foto is toch niet de ware grootte? Dat kan je toch alleen met dat apparaat meten en niet zelf? Dacht ik... Wanneer is je volgende echo? Angelhope, wat lekker zo'n lang weekend, veel plezier! Gelukkig gaat het nu beter met je. Silverwings, wat gek om dan ineens weer iets te horen na zoveel jaar zeg. Zou je weer contact willen hebben?
Dacht ik ook, maar ze had de vruchtzak wel opgemeten en me verteld hoe groot ie was. En toen ik gister de echo erbij pakte en dacht , wat is ie klein!, heb ik m'n lineaal gepakt en gemeten. De vruchtzak was conform zij mij had verteld, dus ik ga ervan uit dat het vruchtje dan ook klopt!
@WillemH, haha pot ketel idd! Probeer idd lekker te genieten van het Paasweekend, hopelijk krijgen we wat mooi weer.. Zou wel, maar ze komen er helaas op terug.. Moet zondag oppassen, had gehoopt even lekker naar de kinderboerderij te kunnen.. Wat betreft mijn vader.. Nee ik ben er niet van bijgekomen, voel me ontzettend opgefokt en boos ook wel eigenlijk.. Ik heb die man van mijn 6e tot en met mijn 12e niet gezien.. Op mijn 12e heb ik hem 3 uurtjes gezien op mijn verzoek toen, verder goed verlopen maar ''het balletje'' bij hem neergelegd.. Wil je contact? Je weet me te vinden.. Nooit weer iets gehoord.. Nou goed het verhaal is natuurlijk veel langer, maar het komt er op neer dat ik hem niet ken, niet als mijn vader zie en het ook niet (meer) mis.. Dus ik heb geen behoefte aan contact.. Ben benieuwd of er verder nog iets komt.. Is wel door mijn hoofd geschoten dat er misschien iets met hem is waardoor hij nu toenadering zoekt.. Schiet al op Nijntje01, 23 April! Hoe gaat het verder met je?
@silverwings, wat moeilijk dat je zo'n relatie hebt met je vader. Kan me idd goed voorstellen dat je klaar bent met hem. Je zou wel best eens gelijk kunnen hebben met je vermoeden dat hem wat mankeert. Waarom zou ie anders ineens contacten? Pff, vreemd hoor.. Probeer er in elk geval je vrije weekend er niet door te laten verpesten. Ik voorspel mooi weer, dus je kunt vast wel naar de kinderboerderij !!