Ben de laatste dagen zo enorm emotioneel, als er één iemand huilt of er staat een serie op met bepaalde zielige stukjes moet ik al m'n best doen om niet te huilen.. verschrikkelijk. Is dit ook herkenbaar voor iemand?
Is ook zo Ja. Gisteren schoot ik vol door een liedje op de radio , en daarna om geknakte viooltjes bij de intratuin. Tis een heel dun laagje , zo voelt het. Er hoeft maar iets een beetje sneu te zijn ( of helemaal niet sneu zoals de geknakte viooltjes ) en ik voel mn ogen prikken.
Ja dat soort dingen heb ik ook! Schaam me er kapot voor haha.. zullen de hormonen nog wel zijn denk ik?
Ja denk t wel, en dan met name het schommelen er van. Je gaat natuurlijk in no time naar heel veel HcG en progestron, en dat neemt dan ook weer heel rap af, ik denk dat het die schommeling is waar je wat instabiel van wordt. Ik moet zeggen dat ik me veel meer mezelf voel al vergeleken met 2 weken terug. Ik hoop wel snel weer zwanger te zijn maar ergens vind ik t idee ook heel erg eng, herkent iemand dat ook?
Ik herken hetgeen wat je zegt over de angst van het zwanger worden ook.. de eerste zwangerschap direct mis gegaan, vind ik toch wel een beangstigend iets.. Hoop alsnog wel snel zwanger te zijn natuurlijk, maar ik weet zeker dat ik (vooral in het eerste trimester) enorme onzekerheid blijf houden denk ik.. Denk dat iedere vrouw dat wel heeft na een miskraam helaas..
Ja, dat denk ik ook wel ja. Ik zou het in ieder geval wel hebben. Al hoop ik dat er een volgende keer bij de eerste echo al wel een vruchtje (met kloppend hartje) te zien zal zijn. Want dan ben ik al verder gekomen dan ik tot nu toe überhaupt ben geweest.
Niet meer zo erg als hiervoor.. af en toe dat k wel even goed moet slikken om niet in huilen uit te barsten zegma. Maar soms wil ik gewoon even keihard huilen en schreeuwen om even dat gevoel kwijt te zijn herkennen jullie dit ook?
Ik weet hoe je je voelt bij mij ging het de eerste x ook mis.. mijn gevoel gaf het ook aan dat het niet lekker zat maar stiekem wou ik toch mijn gevoel niet geloven maar helaas had m'n gevoel toch gelijk. Toen ik weer zwanger werd.. was ik erg blij, het voelde goed. En ondanks dat had ik ook niet echt dat het verkeerd zou zitten dit x ging ik op m'n gevoel af en het klopte alles was goed en ondertussen een dochtertje van bijna 2. Nadat ik weer zwanger werd had ik er geen gevoel bij, niet dat het goed zag maar ook niet dat het fout zat. Dus ik wist het echt niet, en toch die onzekerheid om die echo af te wachten voor de duidelijkheid. Maar helaas ook dit werd weer een miskraam.
Ik ben zelf een behoorlijke pessimist en elke keer dat ik zwanger was ging het fout, dat helpt dan niet. Dat bevestigd je angst heel erg. Ik vond het heel moeilijk om daar over heen te komen, heb uiteindelijk bewust angsten en hoop onderdrukt. Een korte periode gedaan alsof ik niet zwanger was, dat was makkelijker voor mij om mee om te gaan. Veel commentaar op gehad van anderen, maar ik verloor 3 kindjes/vruchtjes voor mijn zoontje. Dat is moeilijk in te schatten voor anderen, ik dacht dat het wel weer mis zou gaan.
Herken het ook nog wel hoor! Vooral toen in de eerste week nadat we erachter kwamen. Inmiddels zijn we 17 dagen verder en kunnen we er beter mee omgaan maar het blijf enorm klote en af en toe moet ik er ook nog echt wel tranen om laten. Het blijft een kindje dat erg gewenst was en ineens komt het niet meer.
Ahh ja, zo naar om het nog een keer mee te maken.. ik hoop dat niemand het hier nog een keer hoeft mee te maken want het doet zo enorm veel met een vrouw zowel emotioneel als fysiek.. en ik kan me ook voorstellen dat als het vaker gebeurt, je nog onzekerder kunt worden en dat de kinderwens met de keer enorm wordt versterkt.. en dat maakt het nog frustrerender. Weet zeker dat er voor ons allemaal een plakbaby komt die gezond is, al kan ik me voorstellen dat het niet altijd te "geloven" is door jezelf.. positief proberen te blijven is wel het beste om te doen denk ik, al lukt het mijzelf ook zeker niet de hele tijd. Onzekerheid blijft helaas.. maar ik ga in ieder geval m'n best doen om alsnog positief te blijven. We kunnen het dames!
Kan me voorstellen dat je je dan onzeker voelt en denkt dat het alsnog misgaat.. is natuurlijk ook "zelfbescherming". De mensen die commentaar hadden hebben het dan denk ik nog niet zelf meegemaakt, dan is het idd lastig inschatten. Ik snap je volkomen hoor! Denk dat als mij het vaker zal overkomen ik ook wel negatiever ga denken, je wilt jezelf toch wel gewoon beschermen. Positief proberen te blijven is het beste, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk..
Ik vind dat idd heel lastig, heb het deze keer geprobeerd en het lukte. En dan gaat het alsnog mis. Zucht.
Ja. Het zijn toch van die kleine momenten dat ik even moet slikken. 19 april is de eerste uitgerekende datum die ik gehad zou hebben. Ook zo iets. Ik had al 36 weken moeten zijn. Of 21. Of al 12. Echt akelige gegevens. Maar we gaan met frisse moed verder.
Oh ja dit herken ik direct. Zat van het weekend een filmpje te kijken nou me tranen liepen over mijn wang met snikken en al, maar wat ik afgelopen week ook had was dat ik vrij bot en boos reageerde tegen mijn collega's. Ze hadden wel domme acties, maar normaal reageer ik daar niet zo op. @Izzie7676 dat zijn idd geen leuke gegevens 'knuf'
Ohja dit had ik ook bij de eerste 3 dat het mis ging. Al die uitgerekende data.... Poeh en dat deed zeer. Ik sta er nu wel anders in, ondanks dat ik erg verdrietig ben. Ik ben heel wisselvallig merk ik, komt vast wel goed haha
@Izzie7676 knuffel! Zo dubbel he, zo'n aflopende test.. @Nonamenononsense snap ik, voor je gevoel kan het dan ook nooit goed doen, gevoelsmatig. Wat een lastige situatie is het dan. Heb net iets heel aparts gehad naar mijn idee.. naar mijn idee zit ik in mijn vruchtbare dagen. Enorm hoog libido (al tijden niet zo erg gehad, denk twee jaar geleden dat het zo hoog was) en cervixslijm. Daarom dus afgelopen week om de dag seks gehad en gisteravond dus ook. Nu keek ik vanochtend en heb ik ineens een bruinige "slijmprop"? (sorry voor de details..). Is dit normaal na een miskraam en hoort dit erbij? Hebben jullie dit ook meegemaakt de ronde na je miskraam?
Ik weet niet of het normaal is, maar ik dacht van de week dat ik klaar was had namelijk normaal slijm witte afscheiding en die avond dus geklust, maar de dag daarna had ik weer donkere afscheiding denk dat nog niet alles eruit is, maar door de sex losgekomen.