Thanks! UMC dus. De teller staat nu op twee NL ziekenhuizen die sich bezighouden met immuunproblemen en herhaalde miskramen. Eindelijk, maar je moet ergens beginnen: Goed zo!
@bengeltje, ik krijg alleen utro. Ik loop (nog) in een streekziekenhuis, dus daar kunnen en mogen ze niet zomaar alles voorschrijven.
Geen enkele NL arts schrijft prednison voor voor miskramen, althans, ik heb het de afgelopen vijf jaar nog nooit gehoord of gelezen. Nederland staat niet erg vooraan bij het ontwikkelen van nieuwe behandelingsmethoden als het om vruchtbaarheidsproblematiek gaat, vrees ik.
Wat eigenlijk de kern is van dit topic is dat artsen ons proberen wijs te maken dat het aan het vruchtje ligt. Na mijn 3e miskraam kreeg ik ook te horen dat ik een luie poortwachter had. Dat er geen natuurlijke selectie plaatsvond en dat alles zich maar mocht innestelen. Ik vond dat een fantastische theorie. Want dat zou nl betekenen dat door mijn hoge vruchtbaarheid (ik ben gemiddeld 3 keer per jaar zwanger) er vanzelf een keer ook een gezond vruchtje zich zou innestelen. Na 8 vroege miskramen geloof ik dat niet meer zoals jullie wel kunnen begrijpen... Dat zou betekenen dat ik dus 8 mislukte vruchtjes op rij heb doorgelaten. Ik denk dat artsen dit verzinnen omdat ze er over het algemeen nog steeds niet aan willen dat een lijf weerstand heeft tegen bevruchtingen. Dat het dus aan het lijf ligt en niet aan het vruchtje. Heeeeeeel langzaam begint er hier en daar in Nederland iets te ontwaken dat het ook anders zou kunnen zijn. Zoals Maria net al schrijft: er zijn nu welgeteld 2 ziekenhuizen in Nederland die hier heel voorzichtig voor proberen open te staan voor immunologie versus miskramen, maar als je zelf geen grote mond hebt en elders je heil zoekt dan komt de grote kentering voor deze generatie te laat ben ik bang. Kortom; ik begrijp jullie optimisme voor wat betreft de hoge vruchtbaarheid in relatie tot slechte vruchtjes, maar waarschijnlijk is het niet. Het is eerder een pappen en nathouden theorie van de nederlandse ziekenhuizen ("vooral doorgaan, het komt vanzelf een keer goed")
Dat vrees ik ook, ik heb nu al met vreselijke weerstand te maken van mijn internist en (Nederlande) gynaecoloog, die staan er totaal niet achter. Mijn man zegt dan altijd glimlachend.....maar verklaar dan eens waarom we nu wel tot XXXX weken zijn gekomen en verklaar dan waarom mijn vrouw dan nu geen koorts en opgezette klieren heeft gehad? En verklaar dan eens waarom het gebruik slecht is, en verklaar dan eens waarom zwangere reuma patienten soms wel tot 40 mg prednison krijgen
En daarom het ik (bijna stampvoetend geëist) dat bij de derde missed abortion prenatale screening zou plaatsvinden......en dat is gedaan, met als resultaat GEEN afwijkingen op onze zoon! Dus hoe bedoel je het ligt aan het vruchtje.......
Vond de titel van dit topic wel interessant dus ben gaan lezen. Wat een veelbewogen reacties zullen we maar zeggen . Laten we het maar op onkunde houden. Wij weten wel beter inmiddels... Interessant om te lezen over de mogelijke relatie tussen hoge vruchtbaarheid en mk. Bij mij komt gelijk de vraag boven hoe dit dan zit bij een lage vruchtbaarheid en mk. Totaal off topic natuurlijk, maar misschien dat iemand hier er meer over weet? In 3 jaar tijd ben ik 3x zwanger geweest. 2x in 2012, met vrij korte tijd ertussen, daarna pas weer een jaar later in 2013, onze Sam❤. Het zaad van mijn man is uitzonderlijk goed, bewegelijkheid van 73%. Dus de oorzaak ligt echt bij mij. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na Sam❤ wel hoop heb gekregen, doordat hij verder kerngezond was. Dus wij zijn wel degelijk in staat sterke kindjes te maken.
Dit onderzoek zou inderdaad ook de gyns een makkelijk antwoord kunnen geven. Ik denk ook zeker niet dat het voor iedereen hier van toepassing is. Hetgeen ik lees zou ik voor mijzelf wel van toepassing vinden omdat ik 100% zekerheid heb dat twee kindjes echt heel slecht waren. Dus zwangerschappen lang dragen met slechte kindjes dat lukt me wel. Ik snap trouwens jullie frustratie heel goed, want wij hebben in ieder geval het geluk dat we zeker weten dat het bij ons uiteindelijk wel kan, want bij ons loopt er in al een heerlijk wonder rond. Mijn man en ik hebben het er wel eens over wat als we dit voor P. hadden gehad, hadden we dan nog zo positief kunnen zijn. Dus respect voor jullie die zo lang doorvechten met alle tegenslag die jullie al gehad hebben.
Precies, het is toch een andere situatie als je al een gezond kind heb mogen krijgen. Emotioneel gezien natuurlijk, dat spreekt voor zich.het is niks anders dan een hel al je na talloze mk's met lege handen staat. Maar dus misschien ook wel qua oorzaak van de mk's. Juist dat je 'ongezonde' kindjes lang wist te dragen is opvallend. Ik kan trouwens niks meer van het onderzoek waarover ik eerder schreef vinden. Irritant, ik zal me wel in de naam vergissen maar kan het ook niet meer opgraven. Ga je nog een fijnere gyn zoeken trouwens?
Ja we proberen een andere gyn te spreken de volgende keer. We hebben bij de laatste zwangerschap 2 hele fijne gyns gehad en we gaan dan met alle extra onderzoeken bij een evt. volgende zwangerschap naar hen vragen. Ook hebben we drie toppers van verloskundigen die ons ook gaan begeleiden en zo hopen we er dan doorheen te komen. Voor nu zijn we (nog) niet geneigd om over te stappen naar België of Duitsland. We zitten nu ook pas sinds de laatste zwangerschap in een academisch centrum en willen dat eerst een kans geven. Ze hebben daar trouwens ook een herhaalde miskramenpoli dus ga daar ook nog even naar mailen voor een afspraak.
Ik wil echt niet negatief doen, maar lees vooral even Praktische Informatie (rechts op pagina) op www.herhaaldemiskramen.nl om jezelf evt een paar teleurstellingen te besparen. Gent klinkt trouwens als een enorme stap, maar dat is het praktijk echt niet. Je kunt de professor mailen, een afspraak maken (wel enorm lange wachttijd, dus op tijd maken) en dan ga je er naartoe met je dossier. In ons geval waren we na 1 gesprek klaar, kregen we de medicatie, en bleven we na 5 miskramen dankzij prednison en utrogestan zwanger.
Lieve dames, Ik kwam toevalig bij dit topic terecht. Meiden, wat hebben jullie al veel meegemaakt! Ik ben zelf helemaal niet snel zwanger, maar ik heb liever maand na maand de kleine teleurstelling van een menstruatie (zelfs na 1,5 jaar) dan een miskraam. Ik sprak een tijd geleden de schoonmoeder van mijn schoonzus die 30+ jaar geleden meerdere miskramen had gehad en ook na zo'n lange tijd heeft het nog zó'n impact. Ik leef met jullie mee en hoop dat er voor allemaal voor jullie (nog) een groot wonder in het verschiet ligt! Dikke knuffel, Marrie
Dit is het meer denk ik Komt misschien ook wel omdat de laatste gyn die we voor ons neus kregen voor een nacontrole van B.* tegen ons zei dat het bij ons allemaal nog wel mee viel . Voelt als een soort drempel.
Ja, jullie weten hoe het voelt, dat is voor een ander, zeker ook voor artsen, soms anders. Heb ik gemerkt.
Hoi Marjol, hier even iemand van het maart forum. Ik was benieuwd hoe het met je ging. En wil jullie nogmaals heel veel sterkte toe wensen. Fijn dat je hier met lotgenoten over kunt praten. En als de kans 75% is, gaan jullie er dan weer voor?
Ik up gelijk dit topic weer even Over een aantal weken heb ik een gesprek gepland bij de gynaecoloog ivm onze geschiedenis. Ik wil toch wel erg graag weten waarom het nu telkens mis gaat. Oké, het is nu 3x mis gegaan achter elkaar waaronder 2 miskramen en 1 vroeggeboorte. Ik zit al een beetje na te denken wat ik allemaal wil en moet bespreken..hebben jullie tips en willen mee denken?
Vragen naar chromosomenonderzoek. Dit moet bij beide partners. Stollingsfactoren onderzoek. Het hele pakket. Verder progesteron niveau controleren. Follikelmeting... Dit is wat er sowieso bij ons gedaan is.
Schildklier? En het is nu weer binnen 1x raak. Laten we hopen op een goede afloop, maar echt vertrouwen heb ik nog niet.
Oké dus even alles op een rijtje zetten - chromosomenonderzoek bij beide ouders - stollingsfactoren - progesteron niveau controleren - follikelmeting? Waarom is dit nodig ? - schildklier - b12, ook ivm lage weerstand Nog meer?
Ik heb mijn gyn deze richtlijn onder zijn neus gedrukt http://nvog-documenten.nl/richtlijn/doc/download.php?id=750 We hebben geen hromosomenonderzoek gedaan, want daar valt ies aan te doen en dan stak ik liever mijn kop in het zand En ik heb eerst alle 'simpele' bledonderzoeken laten doen, daarna as wat invasievere onderzoeken. En ik ben ook heel vruchtbaar, altijd in ronde 1 of 2 zwanger, dus ik oe wel wat voor de hpothese. Maar gelukkig mar 2 mskramen meegemaakt.