Toevallig las ik deze week een artikel over herhaalde miskramen /missed abortions. Er is een studie uit 2016 die aanwijzing heeft dat het aantal 'stamcellen' in het baarmoederslijmvlies bij vrouwen met herhaalde miskramen afwijkt in best een groot percentage van de gevallen. Normaal is dat iedere maand hetzelfde bij vrouwen zonder miskramen en bij sommige vrouwen met miskramen verschilt dit iedere maand. Waardoor je zeg maar net een x geluk moet hebben dat als je bevrucht bent de omstandigheden in de baarmoeder net die maand optimaal zijn. Ik zal eens kijken of ik een linkje kan vinden. Dit is niet de studie zelf, maar een wat leesbaarder artikel : https://www.google.nl/amp/s/www.newscientist.com/article/2121182-timing-when-you-get-pregnant-could-prevent-a-miscarriage/amp/
Zoo herkenbaar. Mijn dochter slaapt al 2,5 week in ons bed omdat ik bang ben dat ik haar anders dood in haar bedje vind. Als ze valt oid huil ik bijna net zo hard als zij. Loslaten is nu extra moeilijk.
Erg he...zou haar ook weer hele dag bij me willen dragen..Maar ja beginnen al aardig opstandige peuters te worden (die van mij is van 30-3 ) Wat is jullie volgende stap?
Ik kan me je verdriet zo goed voorstellen ...i have been there... Maar zoals je kunt zien in mijn banner kan het echt nog hoor meid,geef de moed niet op!! Hele dikke knuffel van deze "oude" mama!!
Maandag huisarts om te controleren op CMV en toxoplasmose. Ben onder behandeling bij een osteopaat gespecialiseerd in gyn problemen en kinderwens, psycholoog en opnieuw proberen. Vooral dat laatste. Het weer opnieuw proberen.
https://www.oudersvannu.nl/zwanger/gezondheid/cmv-virus-en-zwangerschap/ Ik snap niet helemaal de link naar een mk en wat dat met een volgende keer kan doen.
Pff weer iets om je zorgen over te maken tijdens een zwangerschap.. Maar zie idd ook nergens staan dat het een mk kan veroorzaken.
Wij hadden het opgegeven idd, ook met de gedachte dat de overgang eraan zat te komen. Maar toen vanuit het niets gebeurde ons wonder.
Bedankt voor jullie reacties allemaal lieve meiden. We zullen moeten gaan accepteren dat we met zijn 3en blijven maar willen het toch nog 1x proberen..nadat alle onderzoeken zijn gedaan en ik weer een cyclus heb etc. Maar we willen er niet meer mee bezig zijn zoals de afgelopen 10 maanden, dat breekt ons op en zeker als het dan weer fout gaat.. Maar hoe doe je dat en toch nog een kans hebben elke maand??! Wel/Geen alcohol, vitamines, acupunctuur of zoiets en mijn eisprong varieerde tussen dag 14 en 17 dus je moet dan toch weer op vaste momenten sex hebben...en is het toch weer een ding...
Hi.. ik voel met je mee. Vorige week onze 2e miskraam (12w+5d) en ik twijfel of ik door moet gaan met proberen. Ik ben dan "pas" 32, maar mijn AMH is 0,57. Ik heb een (geadopteerd) zoontje van 2 en ik twijfel waar ik hem meer plezier mee doe, blijven strijden voor een broertje/zusje of van de bank afkomen en een gezonde blije moeder zijn. Ik ben tijdens de zwangerschappen namelijk ook geen half mens. Continu pijn en doodmoe. Alsof ik een miskraam krijg als ik iets ga doen. Wat evengoed dus gebeurt. En na een miskraam natuurlijk verdrietig en ellendig (nu helemaal: baarmoederinfectie, curettage en week ziekenhuisopname achter de rug). Ik denk zelf dat ik het nog wel ga proberen over een paar maanden. Ik denk niet dat ik durf te stoppen zolang ik nog een paar eitjes heb. Maar het is een dilemma. Knuffel en sterkte, je bent niet alleen.
Dank je wel, wat verschrikkelijk naar en ook zo ver al, dat je het geslacht al wist...ik vind dat zo verdrietig dat ik van 3 van mijn kindjes niet eens weet wat ze waren maar ja dan was ik nog verder geweest en maakt het nog "echter" en pijnlijker. Bij mij hebben ze nooit amh gecheckt..willen ze niet doen (2 ziekenhuizen geweest) omdat ze zeggen dat het niets zegt als je maandelijks regelmatig ongesteld wordt en op echo zagen ze wel telkens 10 ei blaasjes ofzo. Is dat bij jou ook zo? dan zou ik me niet teveel zorgen maken over je amh..hier genoeg verhalen gelezen van laag amh en toch zwanger. Ik voel wel echt de klok keihard tikken omdat de kans op een miskraam/afwijking bij nipt steeds groter wordt ondanks dat ik nu nog niet kan geloven dat het daaraan ligt. 3x ...en op 36e, 38e 39e Is nu ook weer niet stokoud.. Moet toch wachten op cyclus..duurt telkens 2 maanden bij mij na mk. Met dit heerlijke weer heb ik wel zoiets van, laat maar zitten allemaal ik ga gewoon leuke dingen doen met mn dochter..Maar het verdriet en de wens blijven toch boven komen.
Bij mij waren op de echo weinig blaasjes te zien en vervolgens bleek uit mijn bloed ook een laag AMH. Daarom denk ik dat het in mijn geval toch wel iets zegt. Ik heb ook nog iedere maand een menstruatie, maar de afgelopen jaren is mijn cyclus wel steeds een beetje korter geworden. Toevallig in de maand dat ik de diagnose laag AMH kreeg had ik ineens een cyclus van 20 dagen, dus nog eens 6/7 dagen korter dan normaal. Weliswaar raakte ik precies die maand zwanger. Het leek allemaal zo goed nieuws. Maar met 12 weken en 5 dagen een miskraam. De dag ervoor nog een kloppend hartje.. De miskraam is nu bijna 2 weken geleden en de curettage 1,5e week. Ik vloei nog behoorlijk. Ik verwacht hier voorlopig daarom ook nog geen eisprong/ gewone cyclus. Ik ga net als jij de komende tijd maar genieten van mijn zoontje en het betere weer. Hopelijk van de zomer toch nog een paar eisprongen en weer een poging wagen. Ondertussen twijfel ik of ik naar Gent of Düsseldorf moet gaan voor onderzoeken die ze hier in Nederland niet doen. Heb jij dat al eens overwogen?
Ik vloei ook altijd lang na, vorige keer 2 weken en toen begon het na paar dagen weer opnieuw, was nog klein restje wat eruit moest. Zal bij jou misschien ook zijn anders stopt het meestal wel binnen 10 dagen, zeker na currettage. Maakt het extra lastig he, die nasleep, continu confrontatie en inderdaad duurt het dan nog wel even voor je weer een cyclus hebt en door kunt. En ondanks je leeftijd heb je inderdaad ook geen zeeën van tijd meer Ik heb volgende week een afspraak in Gent, die had ik al na de 2e mk gemaakt maar telkens uitgesteld omdat het veel tijd en energie kost en ik eigenlijk, heel naïef, echt niet verwacht had dat dit me een 3e keer zou gebeuren. Nu baal ik ontzetrend dat ik het toch niet voor de laatste zwangerschap heb gedaan dus wat dat betreft zou ik als ik jou was zeker een afspraak maken in dusseldorf of gent (afhankelijk van waar je woont, zijn beide goed). De vraag is natuurlijk of ze daar wel iets gaan vinden..als mijn eitjeskwaliteit gewoon slecht is door leeftijd dan kunnen ze ook niet toveren.
Het lijkt me heel zwaar om dit zo vaak mee te maken. Je hebt recht op lichamelijk onderzoek naar de oorzaak. Sterkte!