Ik had meer een gevoel van 'huh, waar halen ze dat kind zo snel vandaan' toen dat warme lijfje op mijn buik werk gelegd. Ik kon me gewoon niet voorstellen dat hij uit mij kwam!
oja, ik herken het precies, Kvptje! Ook ik vond mijn bevalling echt een waanzinnige ervaring! Het is me zó meegevallen! Okee, de allerlaatste ontsluitingsweeën (met persweeën erbij) waren bijna niet te doen, maar al met al kijk ik er heel erg positief op terug. Ik heb maar 13 minuten hoeven persen, dus ik weet wel dat ik ook veel geluk gehad heb (het kan immers ook heel anders gaan), maar ik ben voor eventueel een volgende bevalling absoluut niet bang meer. Het was echt de allermooiste ervaring van mijn leven!
Ook ik herken het helemaal! Binnen 7 uur is Vera geboren. Het was echt een geweldige ervaring. Pijn oke, maar dat weet je van te voren. echt, na mn bevalling kon ik pas echt meepraten over een bevalling.... Zo`n inmense ervaring dat moet je meegemaakt hebben om er over te kunnen praten.... Een heerlijke thuis bevalling en alles klopte inderdaad, zo fijn gewoon!
Mijn bevalling was kort en met zeer weinig pijn. Het klinkt misschien stom maar de pijn die ik heb gevoeld tijdens de bevalling voelde ik liever dan de pijn die ik kan hebben wanneer ik ongesteld ben. Ik ben om half twaalf begonnen s'ochtends en om 14.20 mocht ik persen en om 14.30 is mijn dochter geboren. Heb vier keer geperst en toen was ze er al. Het ging super vlot en heb weinig last gehad. Ben de week na de bevalling super actief geweest en als het aan mij had gelegen had ik twee dagen na de bevalling alweer op het paard gezeten maar dat mocht niet van de verloskundige omdat ik gehecht was. Het eerste wat door mijn gedachten ging toen ik haar in mijn armen had was dan ook "nu wil ik eerst zien hoe je er uit ziet " En het was echt een mooi moment om mee te maken en als alle bevallingen zo zouden zijn kan ik er nog makkelijk tien hebben.
@patroeschka: als we hier ook nog gaan voor een tweede dan hoop ik ook dat we zo een snelle, maar vooral minder pijnlijke bevalling hebben. maar voorlopig blijf ik bij mijn standpunt en dat is dat ik het nooit meer op deze manier doe. ze zeggen weleens je bent de pijn vergeten zodra de kleine hummel op je buik ligt,maar nee helaas gaat die vlieger hier niet op. liefs joyce
Ik heb zeker geen makkelijke bevalling gehad(ingeleid,weeénstorm,2 uur persen,flinke knip,vacuumpomp,en placenta kwam er op het laatste moment uit moest bijna naar de o.k) maar ik vond het in 1 woord GEWELDIG Ik zou het zo weer over doen en ik kijk er al naar uit om weer zwanger te worden en weer te mogen bevallen. En ja als ik het tegen mensen zeg kijken ze me vreemd aan. Ik denk ook heel vaak terug aan de bevalling en de dagen na de bevalling het is het mooiste wat ik in me leven heb meegemaakt en zou dat zeker nog 1 of 2 of 3 keer willen meemaken
Ik ben in ziekenhuis ingeleid, omdat ik 2 weken overtijd was. Ik heb 12 uur lang moeten vechten tegen de weepijn. De uitdrijving (persen) duurde 1 uur. Toen de baby uiteindelijk op mijn schoot was ben ik alle pijn vergeten.
Hier hetzelfde gevoel ondanks een hele zware bevalling. Ik ben ingeleid en heb 16 uur erover gedaan. Tijdens het persen ging het niet goed met Jasper z'n hartslag en werd en uiteindelijk een spoedkeizersnee. Heb m'n ruggenprik tussen de persweeën door gehad. Voor mijn gevoel heb ik echt 2 bevallingen op 1 dag gehad. Maar toen ik Jasper zag had ik ook meteen het gevoel: hier zou ik het zo weer voor doen! Was alles niet meteen vergeten maar wist wel waar ik het voor gedaan had en zou het zo weer over doen. Ik kon ook alleen nog maar lachen ondanks dat dat zo zeer deed aan m'n buikwond
Hier ook het trauma van een heel weekend weeën en rugweeën, het ziekenhuis met infuus (weeopwekkers) en de keizersnede niet vergeten hoor... Ik kan er nog vol van schieten... Maar kvptje: ik weet ook nog heel haarscherp me voor de geest te halen dat mijn man met Ollie terugkwam, de OK in. Het team was mij aan het dichtnaaien, er was rust op deze mooie zondag en ik lag daar, Ollie voor mijn neus en mijn man naast mij... vredevol, ja... en vreugde... er zijn foto's van, de tranen liepen over mijn wangen van blijdschap. Vooral was daar het gevoel van ONTZAG - het Leven was er in al zijn grootsheid voelbaar, daar op die OK...
ik had zelf een horrorbevalling,na 32 a 36 uur werd het een spoedkeizersnee en ik was kapot,ik herinner me ook weinig meer behalve dat ik erg boos was tijdens het puffen,mijn ween hadden ontzettende pieken namelijk....toen de kezersnee voorbij was hielden ze damian omhoog en vroegen "zie je hem?"ik zei ja,maar eigenlijk zag ik alleen twee bebloede mini voetjes en ben daarna in slaap gevallen,...
ik herinner me nme veel van de bevalling ik zie het nog zo voor me! Ook wat ik droeg en wat ik deed en zei! ( getsie de tranen komen weer ) De nacht had ik al lichte weeën maar heb goed kunnen soezen tussendoor! En s'ochtends werd het erger maar vanaf het moment dat hij mijn vliezen brak was het hard werken! Heb tussendoor nog een hoop gelachen, maar het moment dat de kleine op mijn buik lag ja dat was mooi heerlijk en geweldig. Alhoewel hij gelijk weggehaald werd bij me ( ik had hoge koorts en flinke bloedverlies) had ik het gevoel dat hij niet van mij was! Ik lag op zaal en hij lag naast me in dat bakje en had ook totaal niet de drang om hem op te pakken ofzow! Het voelde heel raar! ( ik schaam me om het zo te zeggen ) Idd wat Kalush zegt net alsof ik een baby had gekocht! Maar gelukkig kwam dat gevoel wel! En hou nou nog meer van hem als dat ik gisteren deed! nu kus ik hem de hele dag en knuffel erop los.. misschien omdat ik me zo schuldig voel over ons beginstart! liefs sally
Van na de bevalling van Lisa herinner ik me niet zo heel veel. Ik was erg moe en weet nog dat ik een heel raar gevoel in mijn hoofd had. Ik had nl al 2 dgn niet geslapen en was echt doodop. Gelukkig mochten we na 1 nachtje in het ziekenhuis te zijn geweest naar huis. Van Tim herinner ik het me wel. Mijn vliezen braken om 1.50 uur om 2.45 uur kreeg ik weeen en om 4.46 uur is Tim geboren. Ik herinner me nog de weeenstorm die ik had en dat ik vroeg aan de vk of dat wel normaal was dat ze om de minuut (soms korter) kwamen. Gelukkig duurde dat maar een half uur en daarna is Tim geboren. Ik weet ook nog dat ik heeeerlijk op mijn bed lag na te genieten van de bevalling en van Tim. Toen de placenta geboren was heb ik een kopje thee met suiker gedronken en daarna ben ik gaan douchen... heerlijk op mijn gemak! Daarna lekker gebabbeld met de vk (die ik graag bij de bevalling zou willen hebben(ik had 3 verschillende in de praktijk) en de kraamverzorgster. Ik ben bevallen met de vk die ik graag wilde, op de manier die ik graag wilde (baarkruk) en op de plek die ik wilde (lekker thuis). Dat gaf mij na afloop een heerlijk gevoel van rust. genietend van mijn kleine ventje.
ik huilde niet, maar was alleen maar blij dat het voorbij was (2 nachten rugweeen uiteindelijk in zkh met vacuum geboren...) Vervolgens vol bewondering mijn kleine meid zitten te bekijken...Heb verder geen idee meer hoe manlief er bij stond of wat hij zei...