Ohh ik herken ze wel maar ik heb er niet echt last van! Behalve de oudjes in de appie(ja echt, alleen in de appie..), als ze mijn kinderen aan de kant gaan duwen om erlangs te kunnen dan heb je aan mij een hele verkeerde. Dat vind ik wel echt vervelend. Als ze voorkruipen ofzo dan zeg ik daar gewoon wat van, wel hard genoeg dat de rest van de rij het hoort zodat ze gewoon netjes achter me gaan staan.. Daar kan ik me dan niet druk over maken, vaak zelfs wel om lachen. Aan mijn buik zitten, als iemand met zijn hand richting mijn buik gaat heb ik een reflex en tik ik die hand gewoon weg Echt al voor ik erover nadenk. Maargoed, doen ze dus een keer en nooit weer Die opmerkingen, achja het hoort er gewoon bij denk ik dan. Krijg ook wel veel complimenten, wel lief. Soms wat ongepasts maar dat boeit me niet zo.. Maar maakt jij nooit dit soort dingen mee (doe mij dan even een stukje van jou uitstraling svp) of erger je je er niet aan?
Ik herken vooral de opmerkingen.. In de meivakantie was ik weg met de hele familie.. Dagelijks zei mijn moeder dat ik wel goed moest eten (tja, als je 30 weken+zwanger bent, heb je wat minder ruimte in je maag), en de moeder van mijn stiefvader zei wel een paar keer per dag dat ik niet voor 2 hoef te eten..
Ik herken het wel maar toch heb ik op niet gestemd omdat ik er absoluut geen last van had. De meeste mensen hebben de intensie niet om je te kwetsen. Ze bedoelen het meestal goed.
Ik herken het gelukkig allemaal niet. Toen ik zwanger was, kreeg ik echt weleens een opmerking in de trant van: "weet je zeker dat je zwanger bent?" "je ziet er nog bijna niks van" etc. etc. Maar volgens mij is dat niet negatief bedoeld, ik had er dan ook echt geen last van.