Partner buitenlands (erfelijke bloedarmoede) VRAAG!

Ik heb redelijk wat halfbloedjes in mijn kennissenkring maar ik heb er nog nooit van gehoord. je kunt het maar beter even laten nakijken, voor de zekerheid!

 

ik denk dat jij de sikkelcelziekte bedoelt of anders thalassemie
dat zijn inderdaad beide een soort bloedarmoede-ziektes met veel en vooral moeheid als symptoom,
je kan hierop testen of je het hebt, je kan het alleen bij je dragen en verder jezelf goed voelen,
je kan het wel doorgeven aan je kinderen,
anders kijk eens
op deze site

een vriendin van mij heeft een kindje met thalassemie, die kon niet meer lopen op een gegeven moment, uiteindelijk zijn ze erachter gekomen dat het Th. was en haar man het ook heeft (die was vaak en veel moe)
ik ben er zelf veel naar op zoek geweest toen ik net had gehoord dat er iets met mijn kindje niet goed was, want ik was ook bang dat mijn vriend misschien sikkelcelziekte had zonder het te weten, hij is Antilliaans
maar dat was gelukkig niet het geval.
Meer dan dit weet ik er eigenlijk ook niet over, dus ik hoop dat ik je een klein beetje geholpen heb hiermee

 

Hoi hoi,

Ik ben zelf Indisch (mijn ouders zijn allebei gemengd) en mijn vriend is Arubaans.

Het gaat niet alleen om volbloed mensen maar ook om gemengde mensen (heb zelf een hekel aan het woord halfbloedjes), het gaat nl vooral om mensen waarvan één van de ouders of voorouders uit het middellandse zeegebied, Azie, Afrika of de Caraiben komen (gebieden waar malaria voorkomt). Bij het negroide ras komt vooral sikkelcelziekte voor en bij mediterrane, aziatische types vooral thalassemie.
Het zit in je genen dus je kunt er niks aan doen en je nakomelingen ook niet want zij zullen het erven.

Groetjes van Daantje

 

Ik zou dit zeker laten onderzoeken als jij en/of je partner uit de betreffende gebieden komt. Drager zijn van 1 van deze ziektes is niet zo'n ramp, maar als je kind de ziekte écht heeft (niet alleen drager is) dan zit hij/zij met een hele nare, slopende ziekte. Als ouder wil je dat echt niet.

 

Bij de hielprik wordt tegenwoordig ook op sikkelcel getest. Dus dan ben je er ook vroeg genoeg bij. Je kunt er troewens ook voor kiezen de uitslag hiervan niet te weten.

 

Dan ben je er vroeg genoeg bij voor een leven vol bloedtransfusies, pijnen, kans op ijzerstapelingsziekte, voortijdig overlijden van je kind... volgens mij kun je dat beter voorkomen.

 

Ik lees net het volgende: Alleen wanneer beiden ouders dragers zijn dan bestaat bij elk kind die geboren wordt een kans van 1 op 4 op de ernstige vorm van de ziekte.

Dus de kans dat je kind het krijgt is niet bijzonder groot, ook al is 1 van beide drager.

 

Maw als drager niet zwanger worden?

 

Nee, dat hoeft niet.
In landen waar de ziekte veel voorkomt (malariagebied), laten mensen zich testen en kiezen ze soms een andere huwelijkspartner die geen drager is (!) want het is alleen een probleem als je beide drager bent.

Als je wel beide drager bent, kun je als je zwanger bent een vruchtwaterpunctie of vlokkentest laten doen om te kijken of de foetus de ziekte heeft. Pas als beide ouders het "verkeerde" gen doorgeven, heeft het kind de ziekte. Als je kind dan de ziekte heeft (dus niet alleen drager is, maar echt de ziekte zal krijgen) dan kun je de zwangerschap laten afbreken. Natuurlijk is dat de keuze van de ouders en natuurlijk is dat een loodzware, onmenselijke beslissing, maar geloof me: die ziekte is niet leuk dus ik kan het me wel voorstellen. Gelukkig heb je als je beide drager bent, de kans van 3/4 dat je kindje wel gezond is (1/4 kans geen drager, 1/2 kans alleen drager, 1/4 kans echte ziekte).

Ik heb hier zelf gelukkig trouwens geen ervaring mee, maar heb net wel een boekje gelezen over prenatale diagnostiek vandaar.

 

Oke, bedankt voor je verduidelijking!

 

dan krijgt ie een inenting meer je kindje als het geboren zou zijn. zit bij ons in de familie vandaar datik dat weet