Ik zou dan eerder vragen: Heb je nog wat leuks gedaan vandaag? Of iets als: wat was het leukst/stomst vandaag? Wanneer iemand naar mijn dag vraagt, verwacht ik eigenlijk ook dat die persoon wil weten wat ik die dag gedaan heb. Niet alleen maar 'the best/worst parts' ofzo. Misschien kun je je vraag dan in de toekomst anders stellen?
Nee joh! Ik hoor het hele verhaal gewoon aan. Maar ga jij op een vraag "hoe was jouw dag?" werkelijk van a tot z uitweiden? Dus dan vertel jij: "was leuk vandaag. Het begon wat vervelend, want tja, die wekker maakt zo'n vervelend geluid. Gelukkig had ik nog genoeg schone onderbroeken. Naar mijn werk nam ik hagelslag en kipfilet, want mijn man had alle pate al opgemaakt. In de auto lekker naar de radio geluisterd en nog even mijn mascara bijgewerkt, etc etc". Oprechte vraag, antwoord jij echt zo?
Nou, ik weet het eigenlijk niet. Ik heb regelmatig het idee alsof het een ander geen ene hol kan schelen wat voor dag ik heb gehad en vertel het eigenlijk nooit. Terwijl ik goede en slechte dagen heb en ik soms een moord doe voor een luisterend oor - dus degene die erom vraagt kan het krijgen Dus dan begin ik ook met: Kind naar de opvang gebracht, verder naar mijn studie geweest; daar gebeurde dit en dat - en dat vond ik rot vanwege zus of zo. En dat deed me denken aan je-weet-wel, want daar zit ik toch nog steeds wel mee. Daarna kind weer opgehaald en die begon te dreinen, *insert-huishoudelijke-taken-riedeltje* en toen zat ik hier met jou koffie te drinken Want ja, als je mij zou vragen wat het leukst/stomst van mijn dag was, was ik er al van uit gegaan dat je niet wilde weten wat mij bezig houdt, maar dat je gewoon over koetjes en kalfjes wilde praten. Wat voor jou niet belangrijk is, kan dat voor een ander wel zijn. Ik zou soms wel gewoon een half uur/drie kwartier tegen iemand aan willen praten over mijn dagen; of ze nou boeiend waren of niet
Ik ken wel mensen die dan vertellen dat ze ergens waren met die en die. En dan elk detail erbij hoe ze eruit zagen en wat iedereen letterlijk zei en dan na een kwartier ofzo blijkt t helemaal geen interessant verhaal verder
Haha ik snap joycey wel een beetje. Van mensen erg dichtbij ( goede vrienden) vind ik het helemaal niet storend als ze hele dag uitgebreide vertellen. Maar van andere op een verjaardag gewoon op het werk enzo of andere random locaties denk snap ik Elvis weer en irriteert het me als het te uitgebreid is.
Ja dit. Ik vind het juist leuk als mijn beste vriendin verteld dat ze struikelde over het fietsje van haar dochter en vervolgens ondergekotst werd en de diaperchamp vast bleef zitten. Van een saaie collega zit ik daar niet op te wachten natuurlijk.
Niet herkenbaar. Ik stoor mij wel aan mensen die vragen hoe het gaat, maar eigenlijk het antwoord niet willen horen. Dan mag je zeggen dat het goed gaat, maar meer ook niet. Hebben ze dan geen tijd voor of zin in.
En toen had ik een discussie met *naam* en dat vond ik vervelend want... En vervolgens was ik er klaar mee, zette ik de computer aan - en potverdriedubbeltjes: iemand op het internet doet vervelend :x Nou, toen was mijn heule dag verpest D... nee, dit is weer een beetje too much)
Even ter aanvulling van mijn openingspost. Ik merk dat het wat onduidelijk is wat ik bedoel. Wat ik bedoel zijn mensen die eindeloos uitweiden over hun dag. Die dus vooraan beginnen en achteraan eindigen. En dat ook over de dagen dat ze weinig tot niets hebben meegemaakt. Ik vind het helemaal niet vervelend als iemand mij anekdotes van de dag verteld. Als ik vraag hoe je dag was, dan wil ik dat ook graag weten en dan luister ik naar wat je te vertellen hebt. Dus als je over het fietsje van je kind bent gestruikeld, of je boodschappentas veel te vol zat, of als je iets liet vallen, etc etc etc. Het gaat mij dus echt om die mensen die hun dag letterlijk in chronologische volgorde vertellen en daarbij geen enkel detail overslaan.
Ooh dan ben ik waarschijnlijk zo iemand.. Eigenlijk nooit gemerkt dat iemand dat irritant of slaapverwekkend vond (gelukkig). Vaak kun je van mij, op een simpele vraag, een hele evangelie krijgen. Toch ben ik ook altijd belangstellend naar anderen toe denk ik.Ik hou van praten en discussiëren. Ik hou bijv. weer helemaal niet van appen. Schrijvend ben ik niet zo sterk zeg maar .
Maar dat is ook gewoon een gesprek. Ik kan heel goed naar deze gesprekken luisteren. Zeker als het ook nog eens blijkt dat jij een luisterend oor nodig hebt.
Ik denk overigens dat het bij ook vooral iriteert bij die mensen die dus zelf eindeloos praten, maar die dan amper belangstelling hebben voor een ander.