Mijn zoontje wordt dit voorjaar 2 en is een temperamentvol mannetje. Eigenlijk weet ik wel dat het bij anderen ook zo gaat, maar ik zoek toch wat herkenning...ik vind het zo jammer dat het vaak zo gaat: 17.30: in bad, speeltjes erbij, mama ondertussen onder de douche. Hij wil al na 5min uit bad. Omdat ik met mijn hoofd vol shampoo sta stel ik voor dat hij zijn dierenspeeltjes op de badrand uitstalt. Dat was niet het gewenste antwoord. Hij stampvoet, glijdt uit, gaat kopje onder en huilt. Goed, snap ik, hij is geschrokken. Hoewel hij na 10 tellen alweer gaat spelen 17.45: afgedroogd en aangekleed. Mama moet even gauw de was in de machine doen op zolder. Daar liggen gevaarlijke spullen, dus hij blijft op de eerste verdieping. Ik blijf praten en zingen tegen hem, maar ik hoor hem aan het traphekje rukken en hij roept nonstop mama. Ik doe de was zo snel mogelijk en ga weer naar de eerste verdieping. Was opvouwen doe ik in sneltreinvaart omdat hij NU clown Bumba wil zien op tv. Met mama. Hij schreeuwt de hele buurt bijeen als mama toch even de was opvouwt. 18u: Hij wil met zijn gezicht naar voren, op het smalle deel van de trap, naar beneden. Ik zet hem op het brede deel, achteruit. Hij gaat schreeuwend en huilend naar beneden Beneden aangekomen laat hij zich krijsend op de vloer vallen. We ruimen eerst samen het speelgoed op. Was althans de planning. Bumbabumbabumbabumbabumba!!!!! roept hij. En mama ruimt alleen op terwijl hij alle mayo en ketchup uit de koelkast trekt en op de keukenvloer spuit. 18.30: samen op de bank, Bumba op tv (youtube) en hij kruipt zo dicht tegen me aan dat hij nog net niet in me kruipt. En hij wil steeds kusjes en knuffelen. Ik probeer het echt zo goed mogelijk te doen. Zolang ik 1 op 1 met hem speel, gaat het prima. Hij i s dan druk, maar wel gezellig. Zodra er iets tussen komt, huishouden, telefoon, dan is het drama. Vanaf dat hij 10mnd was al. Pfff ik word er soms echt moe van. Voel me zo opgejaagd dan. Mijn vriend en ik werken allebei fulltime, hij ploegendiensten. Dus het huishouden kan niet allemaal na bedtijd. Is dit nou de peuterpuberteit? Hoelang duurde die bij jullie?
Herkenbaar hoor. Hier een dochter van 1,5 die ook ontzettend boos wordt als ze haar zin niet krijgt. Ik probeer haar af te leiden zodat ze weer rustig wordt en laat haar anders even gaan. Ze moet toch echt leren niet altijd haar zin te krijgen...
Met 'temperamentvol' hebben wij zeker ervaring! Vermoeiend soms he. En de laatste tijd hangt hij ook heel erg aan mama. Wil voortdurend gedragen worden of op schoot. Of komt de hele tojd met boekjes aanslepen die he dan moet voorlezen. Hoe ik ermee omga? Tja. Ook hier is het huishouden een puntje waar we gewoon te weinig aan toe komen.het is maar even zo. Vanmorgen waren bride jongens al half 5 wakker. Heb met ze mee naar beneden genomen. Oudste met spelletje op de tablet en voor jongste Timmy time via Netflix. Maar als ik dan jongste op schoot heb en er een fleecedekentje bij wil trekken omdat ik het koud heb wordt ie woest als dat dekentje ook een stukje over zijn beentjes komt. Als ik je mag tippen. Voel je niet schuldig als er meer Bumba gekeken wordt dan sociaal wenselijk. Effe voor de tv parkeren om je wasje te kunnen doen kan echt geen kwaad. En wat betreft huishouden. Kijk wat echt noodzakelijk is, en wat je mss minder belangrijk vind. Je werkt beiden fulltime, dus tijd is wen kostbaar iets. Is er ruimte in jullie budget voor huishoudelijke hulp? Al is het maar een paar uurtjes per week. Dat kan veel rust geven. En nog een laatste tip. Als je even 1 op 1 met hem bezig bent. Geniet dan daarvan ipv te denken wat je anders in die tijd zou kunnen doen. Dat maakt je dan een stuk geduldiger en aandachtiger voor hem. En het is leuker voor jou.
Je hebt er helemaal niks aan maar ik herken elk woord. Je bent dus niet alleen. Mijn dochter is ook twee en vanaf geboorte al erg temperamentvol.
Ik was gister na m'n werk met dochter naar de winkel.. daar heeft ze zo'n stennis staan schoppen om een klein karretje (huilen boos overstuur gillen) dat ik na 3x waarschuwen haar heb opgepakt en d'r thuis heb afgeleverd.. Verder is het echt een schatje.
Helemaal herkenbaar. Op die leeftijd deed ik het huishouden wem volledig na bedtijd. Zij werd er rustiger van, en ik was ook wel blij dat ik heel wat quality time met haar kreeg bovenop mijn fulltime werken.
herkenbaar. hij zal de grenzen blijven opzoeken, en jij zal ze blijven afbakenen. en uiteindelijk gaat hij het vast wel leren. bij ons is het nu (hij is ruim 2,5) iets beter omdat hij zich verbaal beter duidelijk kan maken, en sneller accepteerd dat dingen niet altijd gaan hoe meneer het wil. Snap ook helemaal dat je full time werkend niet aan het huishouden enzo toekomt, bij ons ligt er ook nog een hele stapel vieze en schone was, ik kom simpelweg niet aan het vouwen en in de kaststoppen toe. Wel heb ik 1x per 2 weken een hulpje voor het schoonmaken van mijn huis, die stofzuigt, dweilt, doet de trappen af, stoft, en maakt badkamer of keuken even goed schoon. dit scheelt veel. wij werken overigens full time en 32 uur, maar mijn "vrije" dag is vaak weer vol gestopt met afspraken, boodschapjes doen etc. dus dan kom je nog niet toe aan huishoudelijke dingen. en met een puberpeuter en baby heb je helemaal nooit rust, als de een slaapt is de ander weer wakker.... Het is een heeel erg vermoeiende tijd! maar die 1 op 1 momentjes daar kan ik ook echt wel van genieten, heerlijk even met elkaar een boekje lezen, of gek dansen en zingen, het maakt een deel van de andere dingen zeker goed! ook ik leg me er dan bij neer dat bijv. het afruimen van de tafel maar even moet wachten.
Heel herkenbaar en volgens mij ook heel normaal hoor! Ze willen gewoon vanalles en vooral direct als zij het bedenken. Dat kan niet altijd omdat mama ook wel eens wat moet doen en sommige dingen zijn gewoon gevaarlijk. En dat blijft nog wel even zo! Mijn oudste is 3,5 en ligt nog regelmatig krijsend op de vloer omdat iets niet mag (meestal is ze dan erg moe). De jongste is bijna 1,5 en krijgt ook al een aardige eigen mening dus soms is het heel gezellig hier. Sterkte! Zolang je zoontje nog knuffels en kusjes wil doe je vast iets goed
Kwestie van utleggen en laten wachten. Ook het wisselen van "patroon". Maar hoort gewoon ook bij leeftijd. Hier is nog extremer ze wil zelf alles ook zusje eten geven etc en ze kan het net zo goed als wij alleen ik heb daar niet atijd even tijd/zin. En ik plan dingen zo dat of ze meekan doen of iets anders. Je zou was bij tv kon vouwen en leggen uit dat of zo of niet. Bij ons thuis is simpel als ze iets wil bijvoorveeld doea koeken ik toevalling niet heb en andere gooit ze: of deze of niets. Klaar gesprek.
poeh allebei fulltime werken lijkt me ook best zwaar! Ik kan me voorstellen dat zijn lontje (en misschien dan voor jou ook?) ook wel een stuk korter is na een hele dag kdv. Misschien is het mogelijk om dan toch wat minder klusjes samen met hem nog te doen (en die 's avonds te doen) en juist even 1op1 spelen? Is een dag minder werken misschien een optie? Verder is mijn zoontje ook was sneller boos dan mijn dochter (dus voor ons nieuw) en bij hem helpt soms om op ooghoogte te komen en heel rustig uit te leggen waarom iets moet of juist niet mag (hij is stukje jonger dus zal niet alles begrijpen maar deze aanpak werkt toch al wel) en bepaalde vaste gewoontes inbouwen. bv luier verschonen heeft hij hekel aan en daarom mag hij even de telefoon vasthouden (vind ie leuk). Na luier verschonen moet ie die weer afgeven. Eerst was dat ook drama, maar nu nemen we samen 'afscheid' van de telefoon en zeggen we dag telefoon, tot de volgende keer. Dit een paar keer en zwaaien en hoppa door naar het volgende.
Wauw.. als mijn zoontje moet helpen met opruimen en vervolgens dat niet doet EN mayo/ketchup op de grond spuit mag hij daarna echt geen Bumba of wat dan ook meer kijken hoor.. dan maar schreeuwen en krijsen, maar daar krijgt hij z'n zin niet mee.. Heel herkenbaar allemaal wel hoor.. Soort van mantra in je hoofd 'het is een fase, het is een fase'.. Weet niet meer precies hoelang het bij mijn zoontje duurde..
Ik denk dat jouw zoon je meer nodig heeft dan jij beseft. Ik lees dat beide ouders fulltime werken en dat je in die vrije tijd veel huishoudelijk wilt doen. Misschien kun je de tijd die jullie samen hebben wat onthaasten. Lekker samen spelen, in rust, zonder dat je met je hoofd bij het huishouden bent. Ik gok dat van echte tijd samen met jou wat meer ontspant.
Ik heb niet alle reacties gelezen maar is het misschien een idee om samen de huishoudelijke taakjes te doen? Onze dochter heeft én temperament én is een rammetje én lijkt op haar moeder maar als ik haar betrek in de klusjes vind ze het geweldig! Zolang we het samen doen (mama helpen!) is ze helemaal in haar element
heel erg herkenbaar hoor, hier ook een temperamentvol kindje.. soms vind ik het nog lastig. Ze is nu ruim 2 jaar, maar ik denk dat ik wel een manier heb gevonden om het voor mezelf makkelijker te maken. Ik kijk naar wat zij nodig heeft. Ik probeer nu elke situatie zoveel mogelijk te accepteren. Als zij lastig is, betekent het dat ik geduldiger moet zijn, als zij bang is, moet ik liever zijn, als zij bezorgt is, moet ik haar geruststellen, ik geef haar gewoon wat zij nodig heeft. En daardoor lijkt het echt wel beter te gaan. Ik weet dat zij ook vol met hormoontjes zit waar ze helemaal niks aan kan doen en ik merkte dat wanneer ze een driftbui had en ik daar op ging reageren dat het alleen maar erger werd. Nu neem ik heel vaak ook even afstand. Het is echt kijken wat jouw kindje nodig heeft. Maar ik weet er alles van. Uiteindelijk mag je gezegend zijn met een temperamentvol kind, ze schijnen zich in de toekomst wat beter te redden... ik ben benieuwd!
Hier ook heel erg herkenbaar. Ik probeer duidelijke grenzen te trekken en soms laat ik hem gewoon lekker liggen krijsen. De groeten. Hij mag ook zelf de was vouwen ofzo als hij het zou kunnen. Maar zo niet; moet ik het toch zelf doen. Het is niet mijn favoriete hobby dus ik ga het ook echt niet langer doen dan nodig is, dus dat gegil is nergens goed voor. Ik kom bij je zodra ik klaar ben. Ik roep dan ook gewoon een paar keer: ga maar even zelf spelen, mama komt er aan. Oké, lees in plaats van een paar keer een paar honderd duizend keer tot ik klaar ben en ook doe wat ik zeg, maar toch. Zeg wat je doet, doe wat je zegt. Stel duidelijke grenzen en voor de rest is het gewoon erg vermoeiend. De mijne roept nu gewoon heel vaak 'nee' om niks. Wil je wat te drinken? NEE :x Oké, nou dan niet, het hoeft niet. *zet beker op tafel* WHEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE DRINKEENNNNNNNN, WHEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE. Jongen, zit dan niet zo te nee'en Take a chillpill.
Hahahaha take à chillpill!!! Maar idd. Consequent! En heel bewust de juiste verhouding vinden tussen huishouden, aandacht en jezelf niet vergeten! Wij hebben op ons planbord een briefje gehangen met de 3 regels: Zorg goed voor jezelf Zorg goed voor de ander Zorg goed voor je omgeving Deze staan niet voor niets in deze volgorde. Als je zelf op bent kun he niet goed voor de ander (je kind) of je omgeving (je huishouden) zorgen. En de zorg voor je kind is belangrijker dan het huishouden.
Ik zou niet samen in bad gaan, want dat werkt duidelijk niet. Verder zou ik alle 'gevaarlijke spullen' op zolder een ander plekje geven, zodat hij mee naar boven kan. Verder zou ik hem gewoon van de trap afdragen, heb je dat gemiep misschien iets korter. Mayonaise etc staat bij ons helemaal bovenin de koelkast dus daar zou mijn dochter nooit bij kunnen. En wat het huishouden betreft...als jullie beiden fulltime verdienen is het misschien een optie om een werkster aan te nemen?
Rond dat tijdstip worden de meeste peuters/kleuters wat temperamentvoller volgens mij Een wasmachine aanzetten is op zich zo gebeurd en hij mag best wel even brullen natuurlijk. De was opvouwen kan je eventueel wel beneden doen, kan hij ondertussen al Bumba kijken of samen kijken/spelen en de was later opvouwen. Zelf douchen/badderen als hij op bed ligt, word ik persoonlijk altijd wel weer rustig van. In het weekend wat meer doen in het huishouden en/of de lat misschien wat lager leggen op huishoudgebied...ook genieten hè, gaat al hard zat
Op dat tijdstip na een dag kdv is meneer ook redelijk temperamentvol ja. Plus dat mijn lontje ook wat korter is na een drukke werkdag Huishouden doe ik dus als hij in bed ligt of op vrije dagen. En ik probeer het mezelf makkelijk te maken. Op zolder staat een berg speelgoed waar hij mee kan spelen. Dus hij gaat heel graag mee de was doen, want dan kan hij lekker spelen. Vaak ben ik eerder klaar om weer naar beneden te gaan dan hij samen douchen of in bad alleen op dagen dat mijn man ook thuis is, anders hij alleen en dan douche ik als hij in bed ligt. Verder idd wat joycey zegt: zeg wat je doet, en doe wat je zegt.. Na een paar duizend keer worden de grenzen vanzelf langzaam duidelijk
Ik denk dat je teveel van hem vraagt, na een lange dag. Natuurlijk moet hij leren dat hij niet overal boos om moet worden en moet hij leren wachten, maar dat is wel extra lastig bij vermoeidheid en na een dag zonder mama. Hij is ook nog best klein. Ik zou dus die was en het speelgoed even laten liggen. Komt wel weer als meneer op bed ligt. Probeer te genieten van het korte moment dat jullie samen hebben. En misschien kun je ook op een ander moment douchen, als papa thuis is? Of in de ochtend als hij nog slaapt?