Het is al een beetje gezegd maar ik denk ook dat het niet gek is dat je zoontje aan het eind van de dag uit z'n doen is als hij eigenlijk iedere dag op kdv of bij andere oppas is. Als hij thuis is wil hij natuurlijk graag jouw aandacht. Nou is mijn dochtertje ook erg pittig hoor en haalt ze ook regelmatig streken uit, maar hier is wel het verschil dat ik maar 2 dagen per week werk. (mijn man wel fulltime) Ik heb dus genoeg tijd om de was te doen en andere huishoudelijke dingen en dan ook nog genoeg tijd om met de kids te spelen e.d. Allebei fulltime werken lijkt me enorm pittig als je ook nog een kind hebt. In jouw situatie zou ik denk ik alleen het hoognodige aan huishoudelijke klussen doen en dan in het weekend wat meer doen bijv.?
Heel herkenbaar! Hier ook een puberende peuter. Wordt er soms he-le-maal gek van. Maar als hij doorheeft dat zijn gedrag iets met me doet, ben ik de sjaak... Hier werkt het betrekken bij het huishouden en positieve aandacht het best op t moment. Mijn zoontje wordt tegenwoordig snel boos en slaat daar dan ook bij. Hij zegt dan ook " mama moet weg " en dat soort dingen. Voorheen kon hij meteen naar de gang als hij sloeg maar op een gegeven moment was veel aandacht die hij kreeg negatief en dat werkt niet. Nu loop ik weg of ik zet hem ergens anders neer. Je mag best even boos zijn en wil best een oplossing met je zoeken, maar zolang je slaat en gilt luister ik niet naar je. Na een tijdje komt hij weer naar me toe als hij wat rustiger is. Die momenten zijn vooral als ik huishouden doe, zoals koken, was, enz. Ik betrek hem nu meer bij die dingen en hij wordt er helemaal gelukkig van. Zeker als je hem dan ook nog de hemel in prijst. Als hij lief aan t spelen is geef ik m positieve aandacht door even mee te spelen, een zoen of wat dan ook. Werkt helaas niet altijd.. hij heeft ook geen zin om mee te helpen opruimen maar ik ga het zeker niet alleen doen en haastig was opvouwen omdat hij iets wil ook niet. Ze voelen het aan dat je er zenuwachtig van wordt, wat alleen maar stimuleerd om door te gaan. Ik ben veel thuis dus dat is dan anders. Als je veel werkt zou ik de lat iets lager leggen. Samen Bumba kijken is dan waardevoller dan de was. Peuters zijn handenbindertjes, kunnen je behoorlijk uit je tent lokken maar hebben vooral positieve aandacht nodig. Tip: Jo Frost kijken. Heb daar heel veel tips uit kunnen halen.
Ik geef hem bij het eten koken een stuk tomaat of paprika terwijl ik groente aan het snijden ben, een doek als ik ook aan het afstoffen ben. Hij heeft een ministofzuiger (die echt werkt, haha, lucky me!) of een stickervel bij zich wanneer ik stofzuig. Mijn stofzuiger zit ondertussen stapelvol met dierenstickers. Verder vouw ik het liefst kleding wanneer mijn partner met hem doucht, in pyjama steekt en tandjes poetst. Geeft mij wat meer tijd en rust. Tussen 4 en 6 zijn ze gewoon pittig. Dat is een kwestie van volhouden en je realiseren dat de regering ook niet onderhandelt met terroristen - dus vooral niet zwichten bij elk dingetje :-D Even lekker TV laten kijken of op de tablet laten in kinderstand. Ze zijn ook moe. En wij net zo goed.
Pfff hier vanmorgen weer een dramatische ochtendspits. Gelukkig was deze voor papa en mocht ik snel mn bommetjes smeren en de trein halen (was eigenlijk te laat had al erg moeten zijn voor zij opstonden) Maar dat gaat dan zo: oudste wordt wakker en komt vragen of hij naar beneden mag. Dat mag, want het is tijd om op te staan. Oudste pakt tablet en gaat spelletje doen (lekker rustig dus) terwijl ik langzaam wakker wordt en mijn eigen ochtenritueel uitvoer haalt man jongste uit bed. Die wil nog niet wakker worden. Drama met slaapzak uit trekken. Hij wordt woedend als man het toch doet. Ik probeer af te leiden door hem de koffie te laten zetten (op knopje duwen vind ie leuk). Lukt niet. Daarna loopt ie terug naar pcommode voor zijn slaapzak. Man legt m erop om luier te doen. Weer gillen want ook dat wil hij niet. Ik had ondertussen mij. Koffie op en brood gesmeerd en moest gaan. Bij vertrek zat jongste bij papa op schoot niet te eten. Oudste wel braaf zelf aangekleed en aan de boterham (ook zelf gesmeerd). En boterham van jongste zal er naderhand ook wel ingaan. Evenals drinken. Maar dus pas als die zelf vind dat hij dat wil. Oudste was ook wel pittig. Kan dat nu ook nog weleens zijn, maar meestal gewoon superlief. Het gaat dus ooit ook over. Maar jongste nog 3 keer erger. Die zal wel op mama lijken
Welke stofzuiger is dat?! Wij hebben ons rot gezocht naar een werkende! Al die speelgoedstofzuigers werken niet..
Hier soms ook zo'n driftkikker. Hoewel ik me er weinig van aantrek. Laatst in de albert heijn wilde meneertje gaan rennen met zijn winkelkarretje en toen ik het karretje vastpakte en zei dat hij niet mocht rennen want hij liep tegen andere mensen aan was het drama. Gillen, krijsen janken en op de vloer zitten. Ik ben vrij makkelijk en heb hem opgepakt en op mijn heup gehangen en liep zo met een schoppend en krijsend kind door de winkel. Maar ik doe net of mijn neus bloeit hoor haha en ga gewoon door met mijn boodschappen. Bij de kassa zette ik hem even neer maar hij liet zich gelijk ter aarde storten. Prima, iedere keer dat we iets naar voren moesten zetten ik hem op zijn beentjes of schoof ik hem ook naar voren, en bij de winkel uit ging ik weer met een krijsende jongen op mijn heup naar buiten. Hij heeft in de auto nog even gemopperd en een maal thuis was het over. Ach ja het hoort er maar bij. Ik leer hem wel dat hij soms nu eenmaal moet wachten. Dan maar krijsen maar hij leert vanzelf wel dat sommige dingen nu eenmaal bij het leven horen.
Goede vraag! Ik heb hem via marktplaats gekocht verleden jaar voor 7 euro 50. Oh wacht... Kwestie van merk intikken en zoeken. "Electrolux kinderen". https://www.bol.com/nl/p/electrolux-speelgoed-stofzuiger/9200000032573959/
Ik herken het wel, maar denk dat je in de situatie die je beschrijft ook wat teveel van je zoontje vraagt. Hier probeer ik echt zoveel mogelijk samen met hem te doen en daar ook de tijd voor te nemen. Alles duidelijk uitleggen en zeggen waarom iets zo moet of waarom iets niet mag. Hier moet ik hem ook vooral veel zelf laten doen, als ik hem optil en verplaats dan is het gillen. Als ik zeg R. draai je even om en dan achterste voren de trap af bv. en hem dan hierin wat begeleid dan heeft hij er veel minder moeite mee. En als hij dan boos of driftig is, eerst wachten tot hij weer helemaal rustig is en dan pas het volgende gaan doen. Op de trap een driftbui en dan beneden gelijk op moeten gaan ruimen dat werkt niet. Wij doen dan eerst weer even kort gezellig samen spelen of boekje lezen bv. en dan daarna gaan we opruimen. En daarbij zijn kinderen het eind van de dag inderdaad vaak zat, dus ik zou ervoor kiezen om wat minder activiteiten in dat uur te stoppen en echt even aandacht aan hem te geven voor hij naar bed gaat. Ik zou hem bv. gewoon alleen in bad laten spelen en zelf later op de avond gaan douchen, dan kan je hem er ook weer uithalen wanneer hij dat wil.
Ik denk ook dat je beter kunt denken in oplossingen dan in methodes of 'consequent zijn' met alles. Ik ervaar ook dat dit een heftige en lastige fase is. Maar ik bedenk me ook dat ze nog erg jong zijn en alles moeten leren. Ik kan me voorstellen dat ze emoties nog niet goed kunnen begeleiden en relativeren. Ik vind het dan ook heel belangrijk dat ik daar ruimte aan geef. Boos zijn en verdrietig zijn mag. En ik probeer dan ook rustig te blijven en hem niet te negeren of af te zonderen. Uitpluizen waarom die uitbarsting kwam kan veel helpen. Hier is het vaak als er teveel prikkels zijn geweest mis. Dingen van tevoren uitgebreid aankondigen. Schoenen, jas, sjaal zelf laten kiezen. We hebben ook 2 tandenborstels zodat hij er 1 kan kiezen en ik met de andere poets. Nagels knippen gaat hier alleen als hij het wil. Ongeveer 2 nageltjes per keer. Prima eigenlijk. Afleiden lukt soms ook. Als hij de auto niet in wil, dan beloof ik dat zijn favo verhaaltjes cd erop mag. En als hij liever het kanaal in wil springen of 'neej, daarheen' zegt terwijl hij huilend de lucht in wijst, neem ik hem wel eens mee onder mijn arm. De minst leuke manier en dat doe ik alleen als het echt niet anders kan. Thuis vertel ik dat ik zie dat hij heel boos is, dat dat niet erg is. En dat hij altijd bij mama mag komen. Meestal wil hij alleen maar dat ik weg ga. Ik laat hem zijn gang gaan en check af en toe of ik iets voor hem kan doen. En dan is het vaak ineens weer over. Ik kom er een uurtje later nog wel even luchtig op terug. Zoals andere mensen al schreven: vermoeidheid en mama overdag niet gezien kun je niet voorkomen, maar zijn wel belangrijke redenen voor ontstaan van dit gedrag. Ik zou ook kijken naar praktische oplossingen zoals die al zijn genoemd. Was beneden vouwen, soms de tv even gebruiken voor het gemak, minder spik en span willen in huis en vooral: veeeeel knuffelen. Voor je het weet hebben ze je minder nodig. Een schone vloer of een opgeruimd huis kan dan altijd nog. Die momenten samen met je kleine peutertje komen nooit meer terug.
Inderdaad! iemand zei eens tegen me. "Wat wil je dat ze later over hun kindertijd onthouden? Dat het altijd schoon was in huis? Of de liefde en aandacht van hun ouders?" En hier zet ik doelbewust ook ouders. Want in eigenlijk alle reacties (inclusief de mijne ) mis ik de rol van papa in het geheel. Wanneer je beide fulltime werkt heb je mi ook beide hetzelfde aandeel in huishouden en zorgtaken. Nog een praktische tip dan voor als je de zaterdag met zijn drietjes hebt. Laat papa de grote boodschappen doen en laat hem de kleine meenemen. Geef hem een lange lijst mee, en de hele zaterdagochtend. Dan heb je dat moment om effe flink de bezem erdoor te halen. (andersom kan natuurlijk ook, maar vergeet dan niet de lijst mee te geven wat er dan allemaal huishoudelijk moet gebeuren ) Succes! Het is gewoon een pittige periode. Zeker met zo'n sterke eigen wil. Ik zeg ook regelmatig tegen de jongste "ik weet wel dat jij eigenwijs bent. Maar mama is nog veeeel eigenwijzer " En soms zit ik ook gewoon te janken van vermoeidheid en frustratie. Dus ik vind het ook wel fijn te lezen dat ik niet de enige ben.
Oh ja..... Heel fijn die peuterpuberteit. Kan het van mijn oudste noet echt zo goed herinneren, maar de jongste is echt een draak! Krijsen als hij zijn zij niet krijgt en gooien met dingen. Weet ook zelf niet wat hij wil. Drama met avondeten. Dan toch iemand over de rol van papa.... Hier een papa die soms ook erg goed is in de confrontatie aan gaan en daarmee dus olie op het vuur te gooien. Dat helpt echt niet. Wel is papa consequent, maar ook dat heeft niet het gewenste effect. De strijd is al aangegaan en mijn peuter wil niet verliezen....... Ik heb een andere stijl merk ik en eigenlijk is dat dus als ouders niet goed. Geeft ook onduidelijkheid voor het kind. We zijn hier dus ook lerende. Wat betreft je beschreven avondritueel. Dit is misschien was druk. Ik zou of echt samen ik bad of onder de douche, of hij alleen. Dan heb je meer aandacht voor hem. Bovendien is het voor jezelf meer wen rustmoment als jij gaat douchen als je zoontje slaapt. Werk zelf ook vier dagen en het huishouden erbij is dan lastig. Kinderen moeten wennen aan het feit dat sommige dingen nou eenmaal moeten gebeuren en dat ze niet altijd volledige aandacht kunnen krijgen. Maar als je en geen aandacht voor hem het met de badderen en vervolgens de was gaat doen, terwijl hij moe is en eigenlijk gewoon nog even met een tekenfilmpje op de bank met zijn mama wil knuffelen. Het beste is om op dat moment dan daar even voor te kiezen. Was vouwen kan ook al hij slaapt.
Yeahhhh, peuterpuberteit, echt de geweldigste fase NOT:x Hier ook een temperamentvolle dochter(ook al vanaf haar geboorte). Ze is nu 2,5 en zit er dus midden in. De ene dag gaat beter dan de andere, soms heeft ze hele rits dagen achterelkaar dat ze het bloed onder mijn nagels vandaan haalt, en dan opeens gaat het weer een aantal dagen heel erg goed. Maar die drama's en krijspartijen ken ik ook héél goed! en de aandachttrekkerij dmv negatieve dingen doen(op de bank springen, speelgoed over de vloer gooien). meestal wil ze dan idd aandacht of ze is doodmoe. Wat hier werkt(ik ben wel thuisblijfmama, dus situatie is anders); -vaste patroon in de dagen, dus zelfde tijd uit bed, in bed, onder de douche/bad, eten, drinken. -vast patroon in dingen doen; voorbeeld savonds; speelgoed opruimen na het eten, naar boven, uitkleden pyama aan, opfrissen(of onder de douche), tanden poetsen, boekje kiezen/voorlezen, alle lampen uit doen, in bed, slapen. -Duidelijk aangeven dat je even géén tijd hebt omdat je was moet opvouwen, stofzuigen etc. Zeg bv; als mama klaar is met de was, dan gaan we samen een boekje lezen/met duplo spelen o.i.d. -vaak worden ze dwars als ze doodmoe zijn, of honger hebben. wij eten vrij laat ivm eigen bedrijf, dus onze dochter krijgt vaak savonds al eerder haar eten. -voel je niet schuldig als op sommige dagen de tv je beste vriend is(of beter gezegd, die van je kleine), onze dochter kan soms ook alleen even tot bedaren komen als ze tv mag kijken. -lekker naar buiten, frisse lucht is heerlijk. Ouwe kleren aan en lekker uitrazen in het bos of in de speeltuin. -bij een drama af laten koelen in de gang. Hier op hoogtijdagen soms wel meerdere keren op een dag. er valt dan gewoon niet meer te communiceren. als ze uitgekrijst is ga ik heel rustig naar haar toe en bespreken we waarom ze iets niet mocht en knuffelen we om het goed te maken. dit werkt 9 vd 10 keer erg goed. Oja; en laat peuterpuber ook maar een keer gewoon lekker zijn gang gaan; doe 'm ouwe kleren aan/of een schort voor en zet 'm aan tafel met vingerverf. zet 'm op een stoel bij de gootsteen; doe sop in het water en gooi er een paar bekertjes/bakjes en plastic speelgoedpoppetjes bij in. Kan die lekker smeren zonder dat het gevaarlijk is. Dit soort dingen willen zo graag doen, kunnen ze lekker hun negatieve energie kwijt! veel succes!!
Ik herken veel, maar zie ook veel dingen die ik dan anders aan zou kunnen pakken. Waarom douche jij zo vroeg? Kan dat niet als hij slaapt, of juist met hem douchen of badderen zodat je direct mama-tijd te pakken hebt? Net als de was doen èn vouwen terwijl hij een melt down heeft, dan zou ik BV de was aangezet hebben en de wasmand mee naar de cerdieping en dan vouwen en de kasten inruimen terwijl hij in bad zit (afhankelijk van hoever weg je kan als hij baddert maar vouwen kan dan Zowiezo. ) de trap; tillen en er een grapje van maken. Was doen, vouwen, kamer opruimen voordat Bumba aan kan zou zelfs hier een lange spannings boog geven hoor en die zijn al heel wat ouder. Het is vaak even schuiven en meten wat er mogelijk is, een wat andere indeling van je dag kan zoveel schelen. En; honger en vermoeidheid maken alles moeilijker!