Hoi Dames, momenteel ben ik net in verwachting van een 2e kindje, maar ik merk nu al dat ik dit zoooo anders beleef! op de 1ste hebben we erg lang moeten wachten (bijna 2,5jr) en nu na ongv 10 maanden zwanger.. bij de 1ste waren we zo extreem voorbereid, wisten al precies wat we moesten kopen en hoe het moest gaan heten enz Nu lijkt het allemaal een beetje langs me heen te gaan.. je bent natuurlijk ook nog druk met je 1ste kindje maar toch! Soms denk ik ben ik er wel blij mee?! terwijl we dit echt wel bewust wilden.. Toch een soort angst voor het onbekende....kunnen we een 2e erbij wel aan?! zou het wel goed gaan?! enz enz (1e kind is ook een heel makkelijk kind) kortom angst voor het onbekende! Is dit herkenbaar?! ik voel me nu bijna schuldig...
Ik ben nog niet zwanger van de 2e, maar ik herken het wel! Wij twijfelen of we in augustus voor een 2e gaan en ik vraag me precies hetzelfde af. Aan de ander kant loopt het bij anderen ook goed als er een 2e komt, dus het zal wel loslopen, denk ik dan.
Lijkt mij normaal hoor! Hier ook zwanger van de 2e en ben nu over de helft alweer. Leek alsof de tijd me voorbij voor. Je bent zo druk bezig met je eerste kindje (mijne is 15 maand) en je weet ookal hoe alles moet en hoe het in zn werking gaat waarom zou je je schuldig voelen! Hier moet nog alles gekocht worden zelfs. 't loopt vanzelf los, gewoon genieten van je zwangerschap!
Wij vonden de "keus" voor de eerste ook vele male makkelijker dan te gaan voor de 2e....gek is dat he
Lijkt wel of ik me eigen hoor praten. Ik begrijp je gevoel echt. Bij mij gaat het ook allemaal langs me heen en ik vergeet zelfs soms dat ik zwanger ben. Hier ook een bewuste keuze, maar soms besluipt de angst mij ook met dezelfde vragen als bij jou. Komt het wel goed? Kunnen we het wel aan? Word het niet hartstikke druk? Ik ben nu momenteel ook heel erg moe... ik denk vanwege de zwangerschap, maar ik ben bang dat het straks blijvend is ofzo of dat het alleen maar erger wordt terwijl ik nog maar bijna 8 weekjes ben... Ik denk dat we ons niet zo druk moeten maken. De eerste hebben we ook overleefd en dus ook heus wel de 2e. Alles gaat vanzelf en je hebt het al een keer meegemaakt dus ik denk dat het wel íéts makkelijker is. Ondanks dat je er nu nog eentje hebt rondlopen denk ik dat het allemaal wel goed komt. Maandag heb ik ook pas mijn eerste echo met dus ongeveer 8 weken...... Ik hoop dat ik blij kan zijn en dat alles goed is.
Ja, eigenlijk wel he? Terwijl misschien de 1e wel veel meer impact heeft. Misschien omdat we toen nog niet precies wisten waar we aan begonnen en nu wel... (alhoewel onze dochter ook erg makkelijk is).
ja precies...ik weet wel zeker dat me zoontje het geweldig gaat vinden die is nu ook helemaal gek van zijn nichtje die er net is! dus dat is wel heel leuk om te zien..maar je hoort zovaak dat 2 zoveel drukker is dan 1! ben heel benieuwd...gelukkig heb je 9 maanden te tijd om aan het idee te wennen he haha
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Heel herkenbaar. Het hele nieuwe en onbekende is nu niet. Je hebt al een kindje waar je druk mee bent, ik vind de tijd voorbij vliegen. DE naam voor de eerste wisten we al snel, en nu hebben we echt geen idee... de grote aankopen heb je bij de eerste al gedaan dus hoeft nu niet.. volgende week geslachtsbepaling, hopelijk gaat het dan wat meer leven.
Ik herken het zeker! De eerste 20 weken vergat ik het gewoon vaak (nou ja behalve dat ok misselijk was) je bent zo druk met de oudste en werk huishouden, alle cursussen hoeven niet echt meer, ik lees niet alles er meer over, het meeste hadden we al, je weet wat er komen gaat...nu merk ik dat ik het weer meer merk omdat het zwaarder wordt en ik richting mijn verlof ga. Het is nog steeds bijzonder maar wel echt anders!
Bedankt voor jullie reacties... ik ben iedergeval blij dat ik dit niet alleen zo beleef! ik voelde me er echt rot onder net alsof ik er niet blij om was terwijl zwanger worden voor ons en voor vele hier niet vanzelf gaat!
Ik was ook heeeel erg voorbereid bij de eerste. Alles las ik over zwangerschap en zocht ik op. Nu niet. Ik ben gewoon druk met de eerste en de zwangerschap gaat hierdoor sneller. Dat is wel een voordeel. Maar toch voelt het minder voorbereid. Ik heb ook nog steeds geen idee hoe ik het ga doen met 2 kids. Het zal aanpoten worden, terwijl mijn dochtertje al 4 is en zelf veel kan. Ik voel me nu al schuldig bij het idee dat ze alle aandacht niet meer gaat krijgen. Het zal voor iedereen een grote verandering zijn, maar we gaan alle liefde gewoon verdubbelen ipv halveren (Wow, schrik van m'n eigen wijze woorden Hahahahaha) Je ziet dat de hormonen me ook laten geloven dat ik wijs ben
Die aandachtsissue ken ik ook! En soms voel ik me ook schuldig naar nummer 2 dat die nooit de focus van ons beide zal hebben zoals nummer 1 dat wel heeft zeg maar. En wat jij zegt soms denk ik ineens nooo ons ritme is nu zo fijn en we hebben nog ruimte voor dit en dit en we slapen de nachten door en dan krijg ik ineens paniek. Maar dat druk ik maar gauw weg het zal vast weer aanpoten worden het eerste jaar a 1,5 maar daarna hebben we vast weer een ritme!
oh jeej ik ben dus niet de enigste. haha ik.beleef deze zwangerschap ook heeel anders. t is niet meer nieuw ofzo. ik wilde graag een 2e kindje zodat ik alles anders kon doen dan bij de 1e. nou is de zwangerschap al hee anders ben tot 15weken dood ziek geweest en bij de1e helemaal niet! kon er niet van genieten! nu ben io 17weken en gaat t wat beter hihi
Hier ook hoor! De eerste zijn we 27 maanden bezig geweest incl iui etc. Niet normaal hoe blij we waren! Toen was de kleine 5 maanden en kwam ik er achter zwanger te zijn. Ben er 8 weken goed zuur van geweest omdat ik het niet zo snel wou. Pas als ze een jaar zou zijn zouden we terug de mmm in gaan. Nu ben ik/zijn wij er super blij mee! Maar ben er zoveel minder mee bezig. Voel me soms wel schuldig hoor! Voel de baby ook nog niet etc. Maar heb bijv nog geen eerste pakje gekocht etc. Nog niet aan de kamer begonnen. Je bent zo druk met de eerste bezig! Moet wel zeggen dat ik 10x fitter ben/voel dan bij mn eerste zwangerschap. Wel erger misselijk geweest maar verder gaat het prima gelukkig. Ervaar het niet als zwaarder. Maar komt allemaal goed. We zijn niet de enige zo te lezen
Ja, heel herkenbaar! Jouw verhaal is overigens precies mijn verhaal! Ook 2,5 jaar bezig geweest voor de eerste en 10 maanden later weer zwanger van de 2e. Ik voelde me heel schuldig tegenover de eerste, ook omdat ik bang was dat hij niet genoeg aandacht zou krijgen, en omdat ik de laatste maanden zo weinig energie had! Dus je gevoel is normaal hoor, en dat komt zeker goed! Je hoeft je niet schuldig te voelen! Gek genoeg, nu spontaan, per ongeluk, zwanger van nummer 3, 8 maanden na nummer 2 en nu heb ik dat helemaal niet!
Thanx! had het er gister ook met een vriendin over die zei ook dat ze precies hetzelfde had bij de 2e! dus ben wel gerust gesteld door jullie allemaal afgelopen vrijdag ook al de 1ste echo gehad, (door wat bruin en rosé verlies mocht ik komen) toen was ik 5.6/6 weken ongv. het zag er voor het termijn goed uit, maar nog geen hartactie maar dat kon prima zei ze, komende vrijdag moet ik terug komen voor nog een echo om te kijken of het hartje dan al klopt. Inmiddels is gelukkig al het bruin enzo gestopt!
Herkenbaar! Bij de eerste wilde we okk alles zsm klaar hebben maar bij de tweede heeft het zelfs tm wk 36 geduurd voordat het kamertje echt klaar was hihi