Hahaha, wat een gezellig topic! Heb vreselijk moeten lachen om jullie beschrijving van de nachten dat de kindjes wel sliepen en jullie niet .... heel herkenbaar! Ik maakt mijn man niet wakker, maar ben vaak wakker geschrokken omdat ik zoonlief nog niet had gehoord. En dan idd snel gaan kijken met de gekste gedachten in mijn hoofd. Inmiddels ben ik er aan gewend dat meneer de hele nacht doorslaapt, maar als hij een keer niet voor zeven uur wakker is heb ik meteen weer rare gedachten. Dan pak ik de babyfoon en probeer zijn ademhaling te horen, het kleinst zuchtje is genoeg, als dat niet lukt; kijken! En ja, dan wordt meneer wakker, natuurlijk .
Nou Rodi, welkom Herkenbaar ook wat jij schrijft. Als Charlotte heeft doorgeslapen en ik schrik rond 7u wakker, dan VLIEG ik echt naar haar kamer, gooi de deur open en dan kijk ik bijna altijd recht in die bloedmooie blauwe oogjes die dan denken: daar héb je d'r weer hoor, mevrouw mama-paniekvogel