Ons dochtertje is 14 maanden en vindt bijna niks meer leuk. Het is de hele dag nee,nee,nee en alles is een strijd. Luiers verschonen, tanden poetsen, je moet haar echt in de houdgreep houden anders lukt het niet. Ik word er zo moe van en de gezelligheid hier in huis is inmiddels ver te zoeken. Spelen is ze mee opgehouden en op het moment dat je haar op de grond zet, klimt ze in kasten, doet vingers in het stopcontact en verder alles wat ze niet mag Is ze nu al haar grenzen aan het verkennen? Of is dit een van de beruchte sprongetjes. Ben nu ook nog 6 maanden zwanger en zou het liefst vandaag met mijn hoofd onder mijn dekbed blijven liggen, ben zo moe van al dat gedoe. Alleen kan dat natuurlijk niet... Iemand tips?
kan alleen zeggen succes haha. wacht maar af tot ze in de peuterbubertijd komt. dit is vermoeiend naar van dat drammen wordt je langzaam gek. als je zwanger bent kun je toch al wat minder hebben en snap helemaal dat je moe bent. over een paar jaar kun je er om lachen. ik negeer me meisje gewoon en laat der lekker drammen. als ze op tafel klimt haal ik der af en zeg duidelijk dat ze dit niet mag net zo als heel wat andere dingen. zo probeerd het toch elke keer weer maar gewoon elke keer weer opnieuw het zelffe doen. er weg halen of er af halen, duidelijk zeggen dathet niet mag en belonen als ze luisterd en negeren als ze dramt. na een tijdje zie je wel dat het dramme minder lang duurt. ze kunnen echt heel zielig doen maar blijf bij je stanpunt en geef niet toe succes
Nope... Alleen zo ik je willen zeggen als ze nee zeggen, bv met tanden poetsen, ga dr dan niet dwingen, en laat dr zelf een beetje klungelen. Want juist als je ze gaat dwingen, gaan ze er nog meer hekel aan krijgen.... En met dingen waar ze niet aan mogen komen, consequent blijven. Nee is nee en iedere keer blijven herhalen. Hier zet ik onze kleine dwingerd gewoon in de box, als ik het ff gehad heb.... De meesten hebben de box er al vroeg uit, nou ik niet , ik vind het heerlijk dat ze dan even geen gevaarlijke dingen kan doen Succes met je grietje!
probeer overal een spelletje van te maken. Reese wil bijv ook niet stil liggen met luiers verschonen en dan geef ik hem iets om in zijn handen te houden dit hij normaal niet mag hebben. (een busje talkpoeder of zo) Dan is hij daar zo mee bezig dat ik ondertussen snel de luier kan wisselen. Ook met tandenpoetsen, als hij niet wil hou ik er mee op. Morgen is er weer een dag. Meestal mag ik het wel maar wil hij het voornamelijk zelf doen.
Dat overal een spelletje van maken werkt idd goed. Poets de laatste dagen haar tanden in bad, dat vindt ze een stuk leuker. Maar om haar nou te wennen aan als zij het niet wilt, dan gebeurt het niet lijkt mij niet zo'n goed idee....
Als ze nog zo klein zijn kan je best een keer over slaan. want juist het wel moeten poetsen, daar gaat ze steeds heftiger op reageren. En op een gegeven moment dan klemmen ze de borstel vast en kun je niets meer beginnen Haha als je ze het gevoel geeft dat ze zelf iets mogen bepalen, gaat het vaak een stuk beter Ik stop hier niet met poetsen, maar ik geef haar zelf de borstel, en ik poets mijn tanden dan zelf ook, dan gaat ze me na doen, en ze kan het al aardig goed
vermoeiend hè?! herkenbaar hoor... Wat hier het beste werkt: het nee zeggen zoveel mogelijk negeren en haar afleiden met leuke dingen (liedje zingen, speeltje in handen, beloven dat we na het 'strijdpunt' iets gaan doen (hoeft niet groot te zijn, gewoon samen een puzzel maken, een boekje lezen oid), etc.) De dingen moeten wel gewoon gebeuren, maar ik dwing het niet af door haar in een houdgreep te pakken, het lukt uiteindelijk ook wel op een andere manier. En dat beloon ik dan natuurlijk door heel overdreven te klappen en haar te prijzen Het blijft vermoeiend dat je altijd wat moet zoeken om af te leiden en ook als je het negeert is nee zeggen / huilen vervelend. Maar het is zo in elk geval een stuk leuker dan wanneer je de strijd continu aangaat, de 'buien' duren ook een stuk korter als je het negeert.