Ik had het al vaker op school aangegeven dat ik het thuis zie maar nu valt het ze op school dus ook erg op. Mijn dochter (overmorgen 5 jaar) is bang om fouten te maken. Ze zegt bij nieuwe dingen meestal: "kan ik niet" of gebruikt een smoes "vind ik saai". Ze vraagt vaak om bevestiging of iets mooi is etc Ze zal iets pas doen als ze zeker weet dat ze het kan. Spelletjes vindt ze alleen leuk als ze wint. Anders stopt ze daarna. Ze durft dus niet goed zelf te proberen... Dit heeft ze met dingen zoals kleuren, knutselen, schrijven etc. Het is verder een hele spontane meid die haar woordje wel klaar heeft. In de klas een allemansvriendje. Dus absoluut niet verlegen. Heb het idee dat ze zich thuis de laatste tijd verschuilt achter een "nonchalante" houding. Vindt vaak dingen "saai" of "stom". Ze kent al veel letters en kan al een aantal woordjes schrijven maar dit doet ze alleen op eigen initiatief. Wat overigens prima is want ze hoeft daar nog niet mee bezig te zijn. Ze gaat na de vakantie naar groep 2 en daar zal ze toch iets meer gaan moeten. Iemand ervaring hiermee en goede tips hoe we hiermee om moeten gaan?
Mijn zoontje heeft hier ook erg last van, precies zoals jij beschrijft, die nonchalante houding. Mijn man is er een kei in om het met humor op te lossen, door heel overdreven te laten zien dat hij ook dingen helemaal niet goed kan of expres dingen verkeerd te zeggen. Door humor haal je de spanning weg. Zelf vertel ik meestal dat het niet erg is om fouten te maken, dat het echt nog niet foutloos hoeft allemaal. Op school heeft hij nu van de leraar de strijdkreet "proberen moet je leren!" meegekregen en dat roept hij nu zelf te pas en te onpas .. ook toen mama doodzenuwachtig was voor rijles Met een beetje geluk krijgt je dochter in groep 2 ook een leerkracht die haar hiermee kan helpen.
mijn zoon heeft faalangst. vastgesteld door een deskundige op 4.5 jaar oud. we kregen tips en trucks en zijn juf ook. hij is sindsdien enorm vooruitgegaan. nu wil hij juist nieuwe dingen uitproberen. allereerste tip was: nooit vragen of hij iets kan. 'kun je dat?' maar 'probeer je eens te'. de faalangst kan per kind verschillende oorzaken hebben. bij mijn zoon is het ontbreken van faalervaringen. dus we hebben hem ervaring rijker gemaakt qua falen. klinkt erg maar werkte bij mijn zoon. begeleid falen of net niet falen! met boekjes opbouwend werken. zelfstandig werken, eigen fouten corrigeren etc. maar dat was dus voor mijn kind door deskundige voorgeschreven. het is belangrijk dat je er achter komt waarom je kind faalangst heeft. of je kind faalangst heeft. bij mijn zoon was het heel erg helaas. nu zie je het nauwelijks meer. ik ben erg blij hierom en ik weet dat hij dat weer zo erg kan krijgen onder bepaalde omstandigheden(te veel en te ver onder zijn nivoo moeten werken bijvrbeeld).dus we houden hem in de gaten!
hier faalangst door perfectionisme. dl wil het altijd zo graag goed doen dat ze juist teveel na gaat denken en het dan verknalt terwijl het eigenlijk heel makkelijk voor haar is en op school is ook alles stom en saai. heb haar toen heel goed duidelijk gemaakt dat ze wel haar best moet doen maar niet vergeet plezier te hebben. en dat ze zolang ze haar best heeft gedaan het resultaat niet belangrijk is. dat heb ik ook heel vaak herhaald. ik ben toen ook gestopt met zeggen dat ze haar best moest doen als ze naar school ging en zeg sindsdien veel plezier. dat heeft haar al heel veel geholpen en ze heeft er veel minder last van. ze is nu ook op de leeftijd dat ik haar uit kan leggen dat ze me meer blij maakt met een 5 waar ze heel goed haar best voor heeft gedaan om die te krijgen dan een 8 waar ze niks voor gedaan heeft. soms heeft ze het er nog wel moeilijk mee en dan moet ik haar er even weer aan herinneren dat ze niet zoveel druk op zichzelf moet leggen.. ze is nog maar 8 maar kan af en toe zooooo slecht over zichzelf denken..
Dankje voor jullie reacties. Ze is de laatste tijd ook erg negatief en om alles boos dus dat helpt niet echt mee in het positief stimuleren. Bijna vakantie en misschien doet dat haar ook wel even goed. En dan komend schooljaar goed in de gaten houden en goed begeleiden en thuis uiteraard.
Wij hebben ook het idee dat onze dochter faalangst heeft. Genetisch bepaald denk ik. Wij merken het aan: - boos worden als spelletje niet gewonnen word. Toen ze 2,5 was zei ze na een mislukt spelletje memorie dat anderen dan dachten dat ze het niet goed kon... - altijd het idee heeft dat ze te min krijgt/gepasseerd wordt. - zindelijk worden lukte niet, durfde niet op het potje. Ze gilde: het gaat ernaast!! - boos worden als iets niet lukt of misgaat (bv vallen met de fiets) - zwemles wil niet vlotten omdat ze alleen maar naar achteren aan het kijken is of ze nog wel de eerste is/iedereen in wil halen - altijd de eerste willen zijn -overal bevestiging voor wil hebben. - dichtsloeg tijdens spreekbeurt op school (groep 2!!!) Ik zie dat ze erg veel verdoezeld door humor te gebruiken, dit herken ik van mezelf. Ook voor publiek ed optreden is geen probleem, vind ze zelfs leuk! We proberen het gewoon met haar te bespreken. Dat van het zwemles hebben we haar uitgelegd, tijdens spelletjes laten we haar expres verliezen, dat zal ze moeten leren. Verder hoop ik dat de faalangst haar niet heel erg zal beperken.