Beste medewerker van het UWV, Ik weet niet of dit de juiste plek is om te schrijven maar ik geef het een kans. Ik heb sinds mijn 18e wajong. Ik heb diverse opleidingen gedaan maar die strandde op aanwezigheid en vooral op de stage. Ik heb ook gewerkt, 1 dag in de week en dat strandde ook vrij snel. Ik heb trauma, bps, depressies en verschrikkelijke angstklachten. Ik ga van behandeling naar behandeling en van diagnose naar diagnose. Sinds ik ben gestopt met werken en school is het na een jaar iets beter gegaan. Door de druk die weg viel werd het leven zowaar een beetje leefbaar van tijd tot tijd. Thuis zijn er ook mensen die me kunnen aanvullen op het moment dat het nodig is. Toen viel mijn begeleiding weg door de nieuwe hoge bijdrage die ik niet op kan hoesten en ging het weer bergafwaards. En door het wegvallen van de begeleiding heb ik ook niemand meer die het voor me op kan nemen tijdens de herkeuring. Nu met de herkeuring die steeds dichterbij komt raak ik de wanhoop nabij. Ik zie steeds meer mensen in mijn omgeving die niet kunnen werken maar toch worden goedgekeurd en verplicht moeten gaan werken. Het is vooral bij psychische klachten zo moeilijk om duidelijk te maken waar ik mee moet leven. Was het maar lichamelijk dan was het een stuk duidelijker. Ik slaap bijna niet meer, ik ben erg prikkelbaar, ik heb eetbuien en ik sluit me steeds meer af van de wereld. En het word ook steeds erger. Daarbij worden ook de mensen in mijn omgeving die al zo lief zijn om een beetje mantelzorg te doen op de proef gesteld. 5 procent minder inkomen word heel lastig, maar dat valt uiteindelijk nog mee om te gaan. Dan maar alleen de dingen regelen die mijn kinderen nodig hebben. Maar als ik aan het werk moet dan is het binnen de kortste keren echt te veel, het kan zijn dat de stres voor de keuring al teveel gaat worden. Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik niet aan de slag hoef en de enigzins stabiliteit die ik heb kan beschermen? Ik heb straks twee jongen kinderen lopen. Ik ben bang dat als dit zo door gaat dat ik ze niet meer ga kunnen geven wat ze nodig hebben. Ik lees op de site dat je via de oude wajong (die heb ik) geen sollicitatieplicht hebt. Maar aan de andere kant staat wel dat je verplicht bent om af te spreken dat je aan het werk gaat als iemand die je maar kort ziet denkt dat je dat wel kan. Een afspraak lijkt me in mijn ogen een wederzijdse goedkeuring. Ik heb veel gezocht naar info, maar alles wat het uwv erover wil zeggen is een citaat van wat er op de site staat. Daarmee word het er niet duidelijker op. Ik hoop dat iemand hier me meer duidelijkheid kan verschaffen. Want ik snap het niet meer. Deze stress is ook niet gezond voor mijn ongeboren kindje.
Hallo Rietje88, Ik kan me goed voorstellen dat de je je zorgen maakt over de Wajong-beoordeling. Dat geldt voor heel veel mensen in jouw situatie. Wat belangrijk is om te weten, is dat je niet wordt herbeoordeeld. De insteek van de 'beoordeling arbeidsvermogen', is niet om te kijken of je nog steeds recht op Wajong hebt. Je arbeidsongeschiktheidspercentage wordt dus niet herbeoordeeld! We moeten vanwege de Participatiewet alleen een onderscheid aanbrengen tussen mensen die - ondanks hun Wajong-uitkering - wel en niet in staat zijn om te werken. Als je wel in staat bent om te werken, heb je arbeidsvermogen. Dat is ook het geval als je bijvoorbeeld alleen met begeleiding of in een beschutte werkplaats kunt werken. Blijkt uit de beoordeling dat je over arbeidsvermogen beschikt? Dan wordt je uitkering vanaf 2018 lager: je krijgt dan 70% van het minimumloon. Heb je geen arbeidsvermogen? Dan houd je een uitkering van 75% van het minimunloon. En eigenlijk is dat het. Wel gaan we met je in gesprek wat we kunnen doen om je aan het werk te helpen als blijkt dat je arbeidsvermogen hebt. Daarvoor maak je samen met een arbeidsdeskundige een Werkplan. Wil je geen ondersteuning, dan komt dat in je werkplan te staan. Op onze website hebben we een aparte categorie met vragen en antwoorden over de Beoordeling arbeidsvermogen gemaakt: uwv.nl/vragenwajong, waar je actuele en uitgebreide informatie over de beoordeling kunt vinden. Ik hoop dat ik hiermee je ongerustheid een beetje heb kunnen wegnemen. Heb je nog aanvullende vragen, dan hoor ik het graag! Met vriendelijke groet, Robert UWV Webcare Team
Bedankt voor uw reactie. De site heb ik al van voor tot achter 20 keer doorgelezen. Ik vind het schaamlijk om toe te geven. Maar mijn straatvrees is inmiddels zo heftig dat ik geen eens boodschappen kan doen zonder een vertrouwd persoon naast me. En dit geld eigenlijk voor alle activiteiten buitenshuis. Ik ben zwaar oververmoeid van de angst die nu gaande is. Om mijn status van moeder zijn niet in gevaar te brengen heb ik er niet over durven te praten. Dus het staat ook niet in mijn dosier. Wat ik begreep op de site is dat als de beoordeler denkt dat ik werkvermogen heb ik verplicht word om afspraken omtrent werk te maken. Aangezien zoveel mensen volgens de berichten onterecht zijn afgekeurd ben ik er niet van overtuigd dat iedereen die de beoordeling krijgt dat die kan werken dat ook daadwerkelijk kan. Daarom vraag ik me af of ik ook kan afspreken dat ik niet ga werken ookal degene waarmee ik zal praten het idee zou hebben dat ik het wel zou kunnen. Zonder dat ik minder dan 70 procent zal krijgen. Ik heb jaren geprobeerd te studeren. Maar ik was minimaal de helft van elk jaar burn out. Met hele heftige suïcidale perioden. Elke keer werd het erger. En duurde het langer voor ik weer een dag had waarvan ik kon zeggen dat ik me een beetje okey voelde. Deze perioden kan ik me niet meer permiteren. Dus met andere woorden. Als ik wel naar de gesprekken ga en niet ga werken. Is dan het worst case scenario dat ik 70 procent krijg of is the worst case scenario dat ik niet meer genoeg geld zal hebben om mijn kinderen te verzorgen?
Beste Rietje88, Wat erg voor je dat je je zo voelt. Heb je voor je straatvrees al hulp gezocht? Want het moet vreselijk voor je zijn om hier met niemand over te kunnen praten. Je wilt graag weten of je ook verplicht moet gaan werken als UWV vaststelt dat je arbeidsvermogen hebt. Ik geef je hier graag wat meer duidelijkheid over. Als er bij jou arbeidsvermogen wordt vastgesteld, wil dat niet zeggen dat je zomaar aan het werk gezet wordt. Je zal een uitnodiging krijgen voor een gesprek met een arbeidsdeskundige. In goed overleg gaan jullie dan afspreken welke mogelijkheden je hebt en welke ondersteuning je van UWV nodig hebt. Zoals mijn collega al aangaf, kan er ook in het werkplan komen te staan dat je geen ondersteuning wilt. Bij het maken van afspraken met je arbeidsdeskundige wordt altijd rekening gehouden met jouw beperkingen. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je ineens iets moet doen wat je met jouw handicap helemaal niet kan. Worstcasescenario is dus dat je uitkering 5% lager wordt als er bij jou arbeidsvermogen wordt vastgesteld. Je geeft aan dat je jouw straatvrees nooit bij UWV hebt gemeld. Mijn advies is dit zo snel mogelijk aan UWV door te geven. Het is immers een verslechtering van je gezondheid. Dit kan dan worden meegenomen in de beoordeling van jouw arbeidsvermogen. Misschien kun je ook vast een verklaring van jouw arts of therapeut vragen waarin staat welke handicaps je hebt. Als je deze verklaring aan UWV stuurt, kan die worden meegenomen in de beoordeling. Ik wens je een goede zwangerschap en sterkte met de lastige situatie waarin je zit! Met vriendelijke groet, Ellen UWV Webcare Team www.uwv.nl/webcare