Halo Dames Ik weet niet hoe ik het moet typen mar ik probeer het uit te leggen en hoop ik dat jullie mij kunnen helpen wat ik moet doen mijn schoonvader is 15 jaar geleden overlden en begraven hij heeft een huurgraf van de gemeente volgende jaar okt word hij opgegraven en dan mag mijn schoonmoeder zelf weten wat ze er mee wilt gaan doen erplaatsen of zijn bottjes als nog cremeren en in een urn zetten nu wil mijn schoonmoeder erplaatsen maar ze heeft geen geld daar voor het kost totaal 2100 euro dat is een kist en uitgraven en erplaatsen op een andere plek ze heeft een jaar de tijd omdat voor elkaar te sparen maar nu komt het nu wilt ze dat haar 4 kinderen dus ook mijn man ermee aan betaalt omdat zij er geen geld voor heeft dus ieder 500 euro ik ben er eigenlijk niet mee eens ten eerste ) ze wist het al 15 jaar lang dat deze dag zal aan komen dus had ze al 15 jaar lang kunnen sparen ervoor ten tweede) dit vind ik niet normaal aan je kinderen te kunnen vragen al moest ik als moeder zijde met een tandeborstel me straatje boenen dan vraag ik nog geen geld aan mijn eigen kinderen ten derde) 1 van haar kind heeft zelf armoe dus waar haal die 500 euro dan vandaan en mijn schoonmoeder is ook zo dat ze dan zegt ja dat kind betaalt ook maar dat is niet zo ik weet dat het best moeilijk is om over zulke onderwerpen over te praten ieder denkt er anders over ik zou gewoon de bottjes in een urn doen en mee naar huis nemen en dan hoef je ook niet meer elke maand grafrechten te betalen en ook heb je niet meer dat gezeik dat over 15 jaar weer moet erplaatsen zo denk ik erover ik heb ook tegen mijn man gezegt hij is de oudste en als zijn moeder nou overlijd dan moeten wij de kosten betalen van zijn vader en en zijn moeder de grafrechten en over 15 jaar heb je weer dat gezeik van allebeide graven pfffff en als we betalen met ze 4e wil ik het wel graag zwart/wit hebben dat zijn 2 andere broers en zijn moeder wel mee betalen niet dat wij en zijn moeder alleemaal betalen ik heb dat gezien met ons trouwdag toen we kregen van mijn familie en zijn familie een nachtje slapen in een hotel volgende dag kwamen zijn broers langs en vroeger aan ons van van wie hebben jullie die hotelk gehad ? dat ik zei van ja van jullie toch ? ow zeiden hun dus dat wil zeggen zijn moeder heeft voor haar 2 zoons meebetaalt en gezegt dat hun hadden betaalt en daar ben ik dus weer bang voor dat zij dat weer gaat doen en dat vind ik niet eerlijk maarja hoe kom ik daar achter en ik blijf erbij ik vind het niet normaal als moeder zijde dat je aan je kinderen moet vragen om geld voor hun vader te erplaatsen terwijl ze zelf de jaar de tijd heeft ervoor en nog meer geld hebben dan wij hoe denken jullie hier over ??? vriendelijke dank
Heel eerlijk gezegd vind ik je een beetje onrespectvol overkomen naar je overleden schoonvader toe ('gezeik' over herplaatsen vind ik echt niet kunnen als opmerking). Ik weet natuurlijk niet precies hoe jullie familieverbanden liggen, maar als het om mijn schoonouders ging zou ik samen met mijn man en mijn schoonmoeder rond de tafel gaan zitten om te overleggen hoe het opgelost zou kunnen worden. Het liefst met de rest van de familie erbij, maar als dat niet mogelijk is dan zou ik niet gaan wijzen naar anderen, maar zelf kijken welke bijdrage we kunnen leveren. Het gaat wel over je man's vader! Ik krijg eigenlijk een beetje kriebels van je bericht..
Ik persoonlijk vind dat je dat wel aan je kinderen kunt vragen! Je schoonmoeder heeft altijd voor je man gezorgd en ze heeft op dit moment geen geld om een nieuw graf te betalen voor haar man! Ik neem aan dat dit heel belangrijk voor haar is! Daar komt bij dat het de vader van je man is, en ik zou hoe dan ook proberen alles te doen wat ik kon als het om min vader zou gaan. Ik vind dat je dat moet begrijpen en respecteren. Ik snap wel dat het veel geld is, maar juist daarom moet je je voorstellen dat het voor je schoonmoeder al helemaal niet te doen is om dat in haar eentje te betalen. Verder is er vast een rede waarom ze al die jaren het geld niet bij elkaar heeft gespaard, misschien kon ze dat niet. Wij Kunnen ook haast niet sparen omdat we het simpelweg niet erg breed hebben. Wel zou ik idd goed afspreken met de anderen hoe of wat. zodat je niet voor verassingen komt te staan! Ik hoop dat er een oplossing komt waar iedereen tevreden mee is straks! succes!
Overigens ben ik wel benieuwd citta, wanneer jouw vader mocht komen te overlijden en je moeder vraagt om een stukje vergoeding van de kosten aan haar kinderen.. zou je dat dan ook niet doen?
Ik vind dit ook niet jouw zaak, als schoondochter heb je hier niets over te beslissen......DE oorzaak van menig familie ruzie.
Dat vraag ik me idd ook wel af! Ik vind het raar dat een moeder haar kinderen daar niet om hulp voor mag vragen! Ook vraag ik me af hoe haar man hier mee omgaat! Het zou me vreselijk pijn doen als mijn man het er niet mee eens is dat we bijdragen aan het herplaatsen van het graf van mijn vader als hij overleden zou zijn!
Mijn vader is afgelopen juli overleden. Hij was 80 en pas laat verzekerd dus er bleef een bedrag openstaan (papa bleek stiekem voor moeder, zus en mij wel een flinke verzekering te hebben afgesloten en zelfs al afbetaald ). Zus en ik heb meteen aangeboden mee te betalen natuurlijk, vind dat niet meer als normaal.
Mijn schoonvader is ook overleden en als dit aan de orde zou komen, zou ik het volledig aan mijn man overlaten. Hoewel ik erg van het samen beslissen ben, zou ik doen waar hij zich goed bij zou voelen. Als hij mijn mening zou vragen zou ik die geven, maar verder niet.
Ik lees in dit verhaal ook alleen maar gezeur over geld, gezeik, gedoe etc. Besef wel dat dit de man van je schoonmoeder was en de vader van jouw man en zijn broers/zussen. Er hangt waarschijnlijk nog een hele emotionele lading aan die jij blijkbaar helemaal niet voelt, en daar moet je mee oppassen.
Ik denk dat de ts ermee bedoelt dat de vrouw zich van te voren dit had kunnen bedenken en het beter eerder had kunnen voorstellen dan op het laatste moment met zulke dingen aan te komen met het gezeik zeg maar. Hier is er eens het zelfde in de fam voor gevallen en daarom is er flinke ruzie onstaan. Ik tel zo dat als ik dood ben ik niet wil dat mijn kinderen (arm of rijk) voor iets op hoeven te draaien en zeg nou zelf hoe vaak zie je wel geen steen liggen die in maanden niet schoon gemaakt is? Daarom heb ik voor mezelf de beslissing genomen om me te laten cremeren. Ik ben 1 van de enige die met regelmaat (zo 1 x per 3 maanden) bij het graf van mijn grootouders langs gaat en dus eigenlijk de schoonmaak voor rekening krijgt (niet dat ik dat niet er voor over heb hoor maar ik vind het gewoon zo'n naar gezicht die vieze grafstenen). Ik snap dus goed dat je dit als een punt ziet. Zoals je zelf al aangeeft zal dit waarschijnlijk iets worden waar jullie later als de vrouw overlijd voor komen op te draaien. Ik ben zelf de middelste van 3 kinderen en heb met mijn broer geen contact (die heeft ook geen contact meer met mijn ouders) en ik heb een jonger zusje die 7 jaar jonger is. Als er dus wat met mijn ouders gebeurt komt alles op mij neer,zowel het regelen van een groot deel van de uitvaart als dingen zoals grafrecht. Dit kan wel afgekocht worden maar je moet het geld er idd maar net voor hebben. Mijn vader heeft op een begraafplaats gewerkt toen ik klein was en voor ons is dit een heel normaal gespreksonderwerp. Laatst heb ik ze voorgelegt dat op den duur alles op mij neer kwam en ik dat beangstigend vond. Mijn vader heeft me laten weten daar ook over na gedacht te hebben en vertelde me dat hij er precies zo over dacht als ik. Ik denk zo als je dood bent merk je er weinig meer van en de nabestaanden moeten verder leven dus niet alles hoeft exact zo te gaan zoals iemand het misschien gewilt heeft (wel in grote lijnen natuurlijk). Om een voorbeeld te geven wou mijn opa niet dat er klokken werden geluid,mijn oma had het daar erg moeilijk mee en heeft besloten dat toch te laten doen omdat dit een belemmeering voor haar rouwproces zou zijn. Nog een voorbeeld: Mijn tante is vorige maand overleden en mijn oom heeft de hond die ze al heel lang hadden mee genomen naar de aula om afscheid te nemen,iets wat best ongebruikelijk is maar het deed hem goed en de hond is na zijn dode vrouwtje gezien te hebben een heel stuk rustiger geworden (hij was helemaal van zijn apropo na het plotselinge overlijden). Ik zou even met iedereen om te tafel gaan zitten en proberen om je gevoelens op een nette manier uit te leggen en vragen of er al over na is gedacht wat er in de toekomst met het graf gaat gebeuren als hij herplaatst word. Kosten zoasl renovatie van een grafsteen komen ook eens in de zoveel tijd kijken en idd wat als er dadelijk weer 15 jaar voorbij is?de vrouw er niet meer is? Het zijn moeilijke onderwerpen waar naar mijn mening veelste weinig over gepraat word (of pas als het te laat is). Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal
Bekijk het eens anders om; Als jou vader overleden zou zijn en je moeder zou de beslissing nemen die je schoonmoeder nu maakt en jullie vragen daarin bij te dragen, zou je dan ook zo stellig nee zeggen? En daarbij vind ik dat je je man ook flink met de kloten voor het blok zet. Het gaat om zijn vader en ik vind dat je daarin meegegaand moet zijn wat de beslissing ook is!
Mee eens.... Dit is aan de familie van je vriend om dit te beslissen. Zijn vader en ZIJN moeder..... en kids dan
Maak je je nu druk om dat jullie misschien een groter deel gaan betalen dan de rest van de kinderen? Wat maakt dat uit. Het gaat er toch om dat je schoonvader eventueel herbegraven kan worden? Vind je manier van schrijven over je schoonfamilie niet heel netjes. Mijn schoonouders zijn ook overleden en over een paar jaar moeten we beslissen of we het graf nog langer aan willen houden. Ik ga me hier niet in mengen, ik vind het belangrijker dat mijn man er een goed gevoel over heeft. En dat we dan nog jaren de grafkosten moeten betalen zal me echt worst zijn. Het gevoel van mijn man staat voorop in deze.
Ik heb het nog eens rustig na gelezen, maar vind deze regel ... ik zou gewoon de bottjes in een urn doen en mee naar huis nemen .... Toch wel de meest respectolze van het hele verhaal, hieruit blijkt ook wel dat je je totaal niet kunt verplaatsen in de situatie. Je krijgt namelijk niet de botjes mee naar huis maar de asresten die overblijven na crematie. Krijg bij de vetgedrukte regel een beetje het idee dat het potje tussen de bloemen op de vensterbank komt te staan of juist ergens onder in de kelder in een verdomhoekje
Ik zou idd naar het gevoel van je man kijken. Heeft hij er 500 euro voor over om dit probleem 15 jaar uit te stellen. Vooral doen. Heeft hij het er niet voor over. Dan niet. Ik geef niet zo veel om dit soort dingen, mijn vader is nu 20 jaar dood en ben misschien drie keer naar het graf geweest. Om eerlijk te zijn zou ik niet weten hoe dit bij ons geregeld is. Mijn moeder heeft me nog nooit om geld gevraagd iig. Maar als ze geen geld zou hebben en dit voor haar heel belangrijk was, zou ik dat niet heel raar vinden of zo.
dit is dus een van de redenen dat wij kiezen voor een crematie. er komt gegarandeerd heibel over als het verloopt.(als je geen koopgraf hebt) en daarbij je graf hoort je laatste rustplek te zijn en dan moet je als je al 15 jaar dood ben nog eens verhuizen ook. tja tuurlijk kan ts het anders verwoorden ik zou ook niet nog een keer dik geld gaan betalen voor een verhuizing dan zou ik cremeren en uitstrooien oid. dit gezeur is echt dagelijkse kost voor veel mensen en eigenlijk is het het niet waard want je vecht over iemands lijk. nee mij cremeren ze maar en onders gooien ze me maar in de plomp
Hier ben ik het niet mee eens, ook schoondochter heeft wat te vertellen. T geld is toch ook zeker van haar? Als wij bijvoorbeeld heel krap zouden zitten en alleen wij en schoonmoeder zouden betalen terwijla ndere 2 broers niks betalen zou ik er absoluut niet blij mee zijn. Bedrag moet gewoon netjes gedeeld worden. Vind je wel erg onrespectvol hoe je over je schoonvader praat? Ik hoop toch zeker niet dat je t ook zo richting je man hebt gebracht? En waarom verhuizen van het graf? Dat ken ik niet hoor, hier in wageningen blijf je op dezelfde plek liggen. Je betaald na 15 jaar opnieuw grafkosten end. Maar je blijft op dezelfde plek.