Kweet niet of je TS nu hier zo erg mee helpt Als ze dit gaat lezen, wordt ze waarschijnlijk alleen maar weer angstiger. Ja de kans is er. Maar hoe groot is die nou daadwerkelijk?
In eerste instantie dacht ik wat een overdreven reactie. Maar na verder lezen kwam ik er achter dat je een angststoornis hebt en begrijp ik je reactie beter. Ik denk echter wel dat je angst niet reëel is en hoop dan ook dat je het een beetje los kunt laten.
ja dat snap ik wel. Twijfelde ook even of ik het hier neer moest zetten. Maar denk dat ts het zelf ook wel heeft opgezocht wat de symptomen zijn en hoe je het krijgt. Het viel me gewoon op dat zoveel mensen in dit topic zo over vielen van : Ah joh stel je niet aan! Zo krijg je geen hersenvliesontsteking. En vroeg me dus af of die gene allemaal wel wisten hoe je hersenvliesontsteking krijgt. Want je krijgt het dus WEL op die manier. De kans is klein. natuurlijk. Maar de kans IS er wel. Hoe klein ook. Vind het gewoon zielig dat anderen zeggen dat ts dr eigen aanstelt en dat ze het verkeerd heeft wat betreft de kans op besmetting. Terwijl ze het WEL juist heeft wat dat betreft. Ze moet alleen zorgen dat dr angst niet de overhand krijgt. Want ze gaat er zo aan onderdoor natuurlijk.
Ik was zo voorzichtig toen mijn zoontje geboren was. En toch heeft hij het ook gekregen. Toen ben ik op het begin heeeel bang geweest dat iemand hem weer ziek zou maken dmv hoesten etc. Op een gegeven moment heb ik geleerd het los te laten, ik kon niet meer genieten. Ik heb het echt uit mijn hoofd proberen te zetten. Je kunt nog zoveel doen om het te voorkomen, zoals ik probeerde, en nog overkwam het me. De enige remedie is dus: laat het los. Geniet van je kind. Dit soort dingen heb je gewoon niet in de hand en weerhoudt je ervan om optimaal van je kind te genieten. Ik hoop dat je goede hulp kunt vinden.
Onze oudste heeft hersenvliesontsteking gekregen toen hij drie weken oud was nadat 'iedereen' met vieze handen aan hem had gezeten op een afstudeerfeestje waar ik dacht dat we écht heen moesten. Achteraf ontzettend stom, zeker omdat wij zelf erg schoon en hygiënisch zijn. Het ziek zijn was heel naar en eng, want hij was heel ziek en de eerste dagen was het afwachten hoe de uitkomst zou zijn Hij is er goed uitgekomen, ook niet doof geworden gelukkig, maar wat een angst heb je dan om je kleine en letterlijk doodzieke kindje. Vanaf dat moment zijn wij ontzettend nauwkeurig geworden - nog smetvrezeriger dan we al waren en wat iemand daarvan denk interesseert me niets: ik wil niet dat iemand mijn baby pakte zonder eerst zijn handen te wassen. (In het begin mocht uberhaupt niemand hem meer aanraken). Ook bij onze jongste hebben we dat zo gedaan: kraamvisite heel beperkt en alleen na handen wassen de baby aanraken. Dus angststoornis of niet: kijk gewoon een beetje uit. Sorry voor typefouten, schrijf op mijn iPhone.
Ja klopt, ik heb er al vanalles over opgezocht. dus ik weet het inderdaad. Omdat ik weet dat je het wel degelijk van vieze handen KAN krijgen, ben ik bang. Wij niet als volwassenen, maar de kans is groter als het immuunsysteem nog niet voldoende ontwikkeld is, en dat is bij 11 weken nog niet helaas.
Ik hoop dat je hulp krijgt Debby, lijkt me vreselijk moeilijk om zo bezig te zijn met hygiëne. En het zal alleen maar moeilijker voor je worden als je kleintje ouder word. Ik wens je in ieder geval sterkte toe met je angstoornis
Iedereen bedankt voor de steun. Ik voel me zo eenzaam met dit probleem, want schaam me wel natuurlijk dat ik dit heb. Ik ben het zo zat om een paar keer per dag in huilen uit te barsten van angst. Hopelijk kan de HA iets betekenen. Ik ga ook in therapie, maar kan pas in september een intake doen. Tot dinsdag is de incubatietijd wat dit incident betreft en tot die tijd zit ik zeker in angst... Ik weet dat mijn dochter over een poosje gaat kruipen en vanalles in haar mondje zal stoppen, maar ik denk dat ik dat wel aan kan, want dan is ze ouder en moet je vertrouwen op het menselijk immuunsysteem. Nogmaals bedankt iedereen voor de reacties.
Lijkt me heel moeilijk, je bent net moeder en dat gaat al met heel veel onzekerheden gepaard, weten we allemaal, en dat in combinatie met je angststoornis. Ik kan me bijna voorstellen hoe dit je beinvloedt. Maar misschien kan je je ook nog een paar dingen bedenken: er zijn veel kindjes die op dezelfde manier in aanraking komen met viezigheid, en lang niet al die kindjes worden ziek. Tuurlijk, er bestaat een kans maar die is heel klein. Tot die tijd, kijk goed naar je kind maar probeer ook vooral niet in alles wat anders is een bevestiging van je angst te zien. Heel veel succes en sterkte. Ik hoop oprechtndat je in staat bent om van je angststoornis af te komen.
Hi, Ik begrijp zeker wel dat je dat gevoel hebt, ik zeg het ook gewoon tegen mensen waarvan ik niet wil dat ze mn zoontje aanraken. Maar denk wel dat jij je net iets drukker maakt over de bacterien. Ik ben best poetserig, snel 'vies' van anderen en weet van alles over hygiene. Maar ik heb voor mezelf besloten dat ik niet zo pietluttig ga zijn met dat soort dingen. Ik zie het zo: er zijn zoveel dingen in de opvoeding waarvan men dan zegt; dat moet je zo doen...en dit is het beste voor je baby en zo niet blablabla...zo blijf je aan de gang! probeer er wat makkelijker tegenover te staan, lukt dit niet vanzelf dan kan je hier misschien eens over praten met het CB. Denk dat dit vaker voorkomt hoor, het hoort gewoon bij het zorgen pakket. En weet trouwens ook dat door toenemende hygiene (in het algemeen) mensen juist sneller ziek worden omdat ze totaal geen imuunsysteem opbouwen voor zichzelf. Dus probeer er niet teveel bij stil te staan en doe gewoon zoals je het voor jezelf ook doet, gewoon hygienisch, maar niet té. En als jij je prettiger voelt dat mensen eerst hun handen wassen zou ik dit gewoon zeggen... succes meid!
Je moet niet te snel aan deze dingen denken Mijn zoontje heeft dus wel hersenvliesontsteking gehad en niet gekregen door zichtbare vieze handen maar door iemand die idd zijn handen niet goed had gewassen na toilet bezoek. Hij heeft het wel gekregen doordat iemand drager was van het Enterovirus ofwel buikgriepvirus. Maar je kindje gaat straks zelf ook nog vieze handjes krijgen hoor als zij gaat kruipen enz
Overdrijf je? Ja en nee. Allereerst; je overdrijft in mijn ogen niet als je niet wil dat mensen met vieze handen aan je kind zitten. Je handen net wassen na toiletbezoek, is gewoon goor. Het is een bekende manier om ziektes te verspreiden. Dat mensen dit risico voor zichzelf nemen is hun eigen keus, maar je legt die keus niet op aan een jonge baby. Gewoon je handen wassen dus, kleine moeite volgens mij. Maar de mate waarin deze angst jou bezig houdt is -voor iemand zonder angststoornis- wel overdreven. Ik snap dat je niet vrolijk wordt van redenaties als "de kans is klein". Ik houd niet zo van statistiek als het over de gezondheid van m'n kind gaat. De statistiek vertelt namelijk dat er blijkbaar wel moeders zijn die hebben ondekt dat de angste voor vieze handen zeer gegrond was. Maar wat gebeurd is, is gebeurd. Dat is het probleem niet meer. Je weet nu dat je alert moet reageren als ze bepaalde symptomen krijgt. Prima, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Tot zover een functionele vrees. Het probleem is op dit moment (denk ik) het feit dat de angst nu (weer) even jouw leven bepaalt. En dat moet je niet hebben. Ik denk dus dat je toch echt weer hulp moet gaan inschakelen. De behandeling tot nu toe heeft je blijkbaar al zo ver gebracht dat je inziet dat niet al je angsten reëel (en functioneel!!) zijn. Maar je bent blijkbaar nog niet ver genoeg gekomen om bepaalde angsten van je af te zetten of in ieder geval even te 'parkeren'. Je kunt op dit moment niks meer doen, dus het heeft geen zin je week erdoor te laten verpesten. Dit is voor mij makkelijk gezegd, maar voor jou onmogelijk gedaan. Ik denk dat het in je eigen belang is, maar ook in het belang van je dochter, dat je dat wel leert. Financieel gebeuren rondom psychische hulp is echt waardeloos nu! Ik hoop dat het snel wordt teuggedraaid. Maar ik weet niet of je er goed aan doet om daar eventueel op te wachten. Stel ze draaien het niet terug? Als het enigszinz mogelijk is, desnoods door ergens anders op te bezuinigen, zou ik dit aanpakken. Wat betreft opmerkingen over kruipen en winkelwagentjes aflebberen; dat is hier niet van toepaassing. Dat gaat om oudere kindjes. En God / moeder natuur / evolutie / toeval * heeft er voor gezorgd dat de ontwikkeling van je kind wat betreft kruipen en aflebberen, redelijk gelijk loopt met de ontwikkeling van het immuunsysteem. Je kunt de weerstand van een kind van drie maanden echt niet vergelijken met de weerstand (en dus de risico's) van een kind van 6 of 9 maanden. * oh ja: doorhalen wat niet van toepassing is.
Ik schrik behoorlijk van deze topic, nee niet van ts. Als ik haar openingspost lees, las ik een onzekere moeder die waarschijnlijk iets teveel had lopen googelen en zich daarmee bang heeft gemaakt. Komt hier steun zoeken en meningen van anderen. Ik schrik dus van de heftige en in mijn ogen vreemde reactie,s ! Ts goed dat je naar de huisarts gaat? Laat je. Nog even weten hoe dit afloopt?
1 tip.. Laat iemand een blokkade zetten op alles behalve je sociale media en forums.. Ik heb aanleg voor doorslaan.. Heb een tijd een blokkade erop gezet in combi met veel praten met de juiste personen gaf dit veel rust .. succes...
Het gaat er hier helemaal niet om of je het wel of niet kan krijgen door vieze handen. Ik zie de toegevoegde waarde van deze informatie dan ook niet en vind het ook niet bepaald helpend. Ik neem aan dat TS al meer dan genoeg enge verhalen op internet heeft gelezen. De kans is gewoon heel erg klein en verhalen waarin het wel gebeurd is bevestigen alleen maar het idee dat het ook het kindje van TS 'zomaar' kan overkomen. Terwijl waarschijnlijk al onze kinderen weleens zijn aangeraakt door vieze handen en er helemaal niks aan hebben overgehouden. Wat hier juist het probleem is dat het het het leven van TS zo vreselijk beinvloed wordt door angst voor ziektes dat ze meerdere keren per dag in huilen uitbarst en continue angst ervaart om haar kindje. Dat moet vreselijk zwaar zijn, want we weten allemaal hoe het is als je kindje ziek is en je je zorgen maakt. Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe het is als je dit altijd hebt. De zorgen moeten je fysiek en mentaal uitputten. Ik vind het ontzettend knap dat je je angst herkend en dat je naar de huisarts gaat. Dit is de eerste stap. Ik kan als ik dit lees ook ontzettend boos worden dat er bezuinigd is op dit soort hulp! Ik wil TS heel veel sterkte wensen en ik hoop dat er tijd komt dat je angst minder op de voorgrond staat.
jawel! Daar ging het uiteindelijk wel om!! Velen die reageerden zeiden dat ts dr eigen niet moest aanstellen omdat je echt geen hersenvliesontsteking kunt krijgen door vieze handen. En dat kan wel!! Ik wilde even duidelijk maken dat dat wel kan. Dat daar juist ook de besmetting vandaan kan komen. En zoals ik al had gedacht had ts deze informatie al opgezocht. Het ging me er dus meer om dat al die reageerden en zeiden dat het onzin was, te informeren dat je op deze manier hersenvliesontsteking kunt krijgen.
Hier ben ik het totaal niet mee eens. Haar vraag is het uiting van een onderliggend probleem en het feit dat ze vreselijk last heeft van haar angsten. Zoals ik het lees beinvloed het haar leven behoorlijk en dat is niet normaal. Deze keer is het de angst voor een hersenvliesontsteking en morgen misschien wel wat anders. Help je iemand ermee door op te zoek te gaan naar bewijzen dat ze alle reden heeft om zich zo vreselijk bang te voelen? Want zo zal het door haar wel geinterpreteerd worden en ze heeft het al moeilijk genoeg. In mijn ogen help je haar meer door haar probleem te erkennen, mee te leven en haar steun en kracht toe te wensen in plaats van specifiek in te gaan op de oorzaken van een bepaalde ziekte. Deze heeft ze immers al lang zelf opgezocht, dat is namelijk onderdeel van de angststoornis, zoeken naar bewijzen voor je enge gedachtes. Ik denk dat het juis goed is dat velen tegengeluiden laten horen en aangeven dat ze overdrijft. Nu kan dat in sommige gevallen wel wat tactischer maar het helpt TS weer extra beseffen dat haar extreme angst niet reeel is. Ik lees uit haar reacties dat ze dit ook even moet horen. Niet alleen door haar omgeving, maar ook door vreemden. Ze heeft nu al een hele goede stap gezet door naar de huisarts te gaan en komt over als iemand die de wil heeft om tegen haar angsten te vechten. Veel belangrijker dan de vraag waar en hoe groot de kans is om hersenvliesontsteking van vieze handen te krijgen.
Zeg er dan ook ff bij dat die vorm ervan ook in het vaccinatieprogramma zit en zeg er dan ook bij dat t vrij weinig voorkomt. Dat helpt Ts namelijk om het te relativeren.
helemaal mee eens. ik heb zelf ook een ernstige angststoornis en heb exact dezelfde klachten. ik ben ook sinds kort weer opnieuw in behandeling en plaats dezelfde soort topics als ts. ze weet zelf heel erg goed hoedje het kunt krijgen. en ik schrik gang hoeveel mensen dit blijkbaar hebben meegemaakt. het probleem van mensen als mijzelf en ts is juist dat wij alle gevaren tot op de bodem analyseren en daar buitensporige angsten van krijgen. het gaat altijd om dingen die in theorie mogelijk zouden kunnen gebeuren maar waar wij ons dan extreem veel zorgen over maken. het helpt niet als mensen dit bevestigen. wij kunnen moeilijk onderscheid maken tussen wat een reëele angst is en wat niet. het is ondraaglijk en je gedachten nemen een loopje met je. iedereen in dit topic bedoeld het goed. Maar ik ben het met bovenstaande quote eens. dat er mensen in dit topic reageren dat het niet kan is theoretisch gezien niet waar. het kan wel. maar de kans is heel erg klein. En het gaat dan ook om de hoeveel angst die ts ervaart, die staat niet in verhouding tot op de kans dat dit gebeurt. er vliegen dagelijks 1000 de vliegtuigen over nederland en theoretisch gezien kan er 1 op je huis vallen. maar daar ben je niet de hele dag bang voor. snap je...... dit gebeurt wellicht vaker maar daar de angst staat niet in verhouding tot de kans.....
Ja, vind het ook niet helemaal snugger om iemand met een angststoornis die info onder de neus te drukken. @ TS, Ik dacht na het lezen van je post: "Die heeft hulp nodig!". Maargoed, toen wist ik nog niet dat je inderdaad aan een angststoornis lijdt en al hulp hebt gehad. Probeer het eens zo te zien. Als jij je dochtertje in een gouden kooitje op laat groeien en óver hygiënisch bent met alles, ze nóóit vies word, mensen haar niet aan mogen raken voordat ze hun handen hebben gewassen, kortom als ze nooit met vuil in aanraking komt, heeft ze méér kans om een nare ziekte op te lopen als dat je haar gewoon "normaal" op laat groeien en ze dus weerstand opbouwd die ze krijgt door met bacteriën en "vuil" in aanraking te komen. Probeer toch echt weer hulp te krijgen (misschien via zorgverzekeraar), want dit is heel naar voor je lijkt me.