Na wat rond te hebben gekeken op het forum kom ik toch niet helemaal verder mbt de informatie die ik zoek. Vandaar nog een onderwerp over hyperemesis gravidarum. Mijn vraag is eigenlijk simpel, wat zijn jullie ervaringen mbt het herstellen hiervan. Kregen jullie nazorg en zoja in welke vorm. Waren jullie weer snel de oude, wat hebben/konden jullie doen om dit evt te verspoedigen? Wat konden jullie evt doen tijdens de zwangerschap om verslechtering van je lichamelijke toestand te voorkomen? Ik volg op instagram wel een aantal gerelateerde accounts, maar kan daar weinig over vinden. Er zijn boeken vanuit het buitenland, maar geen idee welke een aanrader is. Heb zelf geen (behoefte aan) Facebook dus die groep daar volgen wordt lastig. Tips zijn dus erg welkom!! Momenteel ben ik rond de 24 weken en hoewel ik niet meer 24/7 boven de wc hang gaat het echt nog lang niet goed. Gelukkig kan ik wel weer wat eten en drinken, zij het met moeite. Ik weet dat ik niet te veel moet willen op dagen dat het wel "goed"/ beter gaat, maar blijft lastig. De fysiotherapeut kan helaas niets meer voor mij betekenen totdat ik of meer klachten krijg of ik meer energie heb. Ik heb een paar basis oefeningen gekregen die normaal echt "niets voorstellen", maar ik moet daar nu zo gigagantische van bijkomen qua energie dat het eigenlijk al teveel is. En ik dus daarin moet kijken wanneer het wel/niet haalbaar is ze te doen. Na de bevalling zou theoretisch gezien de hyperemesis gravidarum weg moeten zijn, maar de gevolgen van maanden hg zijn dat dan helaas natuurlijk niet. Ik was altijd zo actief, zelfstandig en positief, maar merk dat het er echt in hakt en niet alleen lichamelijk.
Zo schrijf je onder mijn topic en ik nu onder de jouwe... Mijn 1e zwangerschap was een heftige HG zwangerschap. Nazorg heb ik niet gehad (helaas) maar heb zeker nog maanden moeten opbouwen qua weer kunnen eten/drinken en weer op krachten komen. Echte tips heb ik nu even niet, het is echt uitzitten. Je mag me altijd pb sturen als je meer wilt weten
Ik denk dat ik achteraf wel 2 jaar heb moeten herstellen. Dacht toen dat alle nieuwe moeders zo intens moe waren. Maar als ik nu terugkijk was het toch wel wat abnormaal Vooral de kraamweek vond ik heel heftig..ik kon echt niks (bekken was ook prut na teveel liggen in die zwangerschap). Verlengde kraamzorg wel gehad en daarna mn moeder weekje in huis, daarna mn partner weekje thuis en daarna deed ik alles wel weer zelf als hij aan het werk was incl huishouden. Dus opzich ging het grootste deel herstel ook wel best vlot hoor (lichamelijk). Alleen de laatste 25% was bikkelen. Ik ben psychisch ook flink onderuit gegaan in de kraamweek, combi van karakter, uitputting en hormonen. Ik leefde zo toe naar die einddatum en toen klapte ik in elkaar hehe. Gelukkig hele makkelijk baby en een kraamzorg die goed ingreep. Maar zat wel aan de slaapmiddelen en antidepressiva in mn kraamweek Nou was dat natuurlijk niet alleen de HG he, dat is ook wie ik ben ;D Er is een stichting (met besloten facebookgroep) http://www.zehg.nl/wordpress/ ken je die al? Kun je veel aan hebben Sterkte nog verder, het is kut!
@Dufel en @Lief bedankt voor jullie reacties! Zo te lezen kan ik wel even rekening houden met een langer herstel dus. De website kende ik al, maar misschien toch maar eens een fb aanmaken voor extra ervaringen. Nogmaals bedankt voor het delen van jullie verhaal, waardeer ik echt!!
Lief dat je ernaar vraagt, heb 3 "betere" weken gehad, maar lijkt nu weer knudde te zijn. Moet moeite doen om genoeg drinken binnen te krijgen en eten pff zo geen zin aan, gaat dus ook met tegenzin en weer K misselijk de hele dag tegen overgeven aan en kan bijna nergens puf voor vinden. Hoop dus niet dat dit doorzet of weer erger wordt, afwachten dus.
Ik heb zelf geen HG gehad maar ben in het eerste trimester van mijn tweede zwangerschap wel zoveel afgevallen door gebrek aan eetlust en ziekte dat ik totaal geen conditie meer over had. Het was niet mogelijk om dat op te bouwen tijdens de zwangerschap. In het laatste trimester was het zo erg dat ik na douchen een half uur op bed moest liggen om bij te komen. Ik had totaal geen energie. Ik denk ook een stukje hormonaal want direct na de bevalling voelde ik me wel wat beter alleen belandde ik helaas toen weer in het ziekenhuis door een andere reden. Maar waar ik naar toe wil: het heeft enorm lang geduurd voordat ik die conditie weer had opgebouwd. Het is nu (zoon is 16 maanden) nog steeds niet als voor de zwangerschap maar denk dat daar ook een stuk slaapgebrek door de oudste bij zit. Hou er in ieder geval rekening mee nog een jaartje zoet te zijn... sterkte! Is superkut om te lezen .
Mijn HG duurde tot bevalling, hoewel het eten/drinken wel beter ging na de 18 wkn. Maar echt goed eten is er nooit van gekomen in die zwangerschap en ik ben blijven spugen tot het einde. Meteen na bevalling woog ik 10 kg lichter dan voor ik zwanger werd. De spuugkilo's noem ik ze. Een paar dagen na de bevalling was kon ik weer met smaak heel gevarieerd eten, al viel het in begin soms nog wat zwaar op de maag. Toen ik weer normaal at vlogen die spuugkilo's er ook weer aan en kwam ik terug op mijn startgewicht (ongeveer 2 maanden na bevalling). In kraamtijd voelde ik me best goed (wat een genot om niet meer zo kotsmisselijk te zijn!!), maar ik heb er bewust voor gekozen om veel op bed te blijven liggen en vooral heel rustig aan te doen. Daarna weer conditie/uithoudingsvermogen op bouwen kostte veel meer tijd en moeite dan bij mijn andere bevallingen, in het begin was de 100 m naar schoolplein van mijn oudste dochter al een 'pittige' wandeling... Maar ja. Als je 9 maanden op bank/bed hebt gelegen en slecht hebt gegeten...? Niet verwonderlijk. Fysiek duurde het herstel ongeveer een jaartje, psychisch heb ik tussen 6-12 maanden na bevalling wel in de knoop gelegen en een klap gevoeld, die ik moest verwerken (tranen, tranen...). Door er veel over te schrijven en praten raakte ik dat wat kwijt. En daarna begint de tijd de rest te doen en slijt het... Ik heb overigens geen nazorg gehad. Ook niet om gevraagd en terugkijkend ook niet direct nodig gehad. Ik wilde na bevalling eigenlijk vooral zoveel en zo snel mogelijk die HG vergeten en vooral eindelijk weer een beetje genieten van het leven... Maar ja. Ergens komt het er dan toch wel weer uit...
Bedankt voor jullie reacties @Mythique en @Kache ! Ja dat opbouwen tijdens de zwangerschap lijkt hier ook niet te lukken Mythique. Zodra het wat beter gaat en ik iets doe dan hakt die vermoeidheid er zo in dat ik weer langere periode niets kan. Kan dus ook niet wachten tot ik weer ongestraft iets meer dan doen dan niets. Dat douchen is ook zeer herkenbaar sinds week 14. Fijn dat je de conditie weer wat hebt kunnen opbouwen, hoop dat je in het nieuwe jaar weer op niveau van voor de zwangerschap mag zitten. Ja je lichaam/geest heeft er idd een handje van om je te helpen herinneren aan dingen die je wilt 'wegstoppen' Kache, maar zou zo mij kunnen zijn om het straks ook zsm te willen vergeten voor zover dat kan. Hakt er ook wel behoorlijk in 9mnd HG, ben het nu na ruim 5 mnd ook aardig zat. Nouja ruim over de helft nu dus dat scheelt. Fijn dat schrijven en praten je heeft kunnen helpen. En nogmaals bedankt voor het delen van jullie ervaringen, waardeer ik heel erg!
Mijn eerste zwangerschap was een HG zwangerschap en deze helaas weer. Ik zit nu op 1 Zofran per dag en dan kom ik redelijk de dag door, maar mijn energie is echt helemaal niets. Terwijl ik net voor mijn zwangerschap zo'n 3x in de week in de sportschool te vinden was.. Na mijn eerste zwangerschap had ik onwijs veel moeite met eten. Ik durfde het gewoon niet meer! Ik gaf borstvoeding, dus ik moest wel. Maar men wat zag ik er tegenop. Ik heb een hele tijd ijzertekort gehad, heb ook nog een baarmoederinfectie gehad. Wat ik gelijk heb opgepakt na de bevalling is het wandelen. Ik deed álles lopend. Ik putte mezelf nog meer uit, maar ik kon altijd dutjes doen met mijn dochter. Het sporten zelf na de bevalling heeft wel een poos geduurd voor ik dat weer op heb gepakt. Luister ook straks na je zwangerschap goed naar je lichaam! Probeer het eten rustig op te bouwen. Doe vooral niet teveel in het begin.
Zo te lezen ook een pittige periode geweest zeg. Was hier ook altijd actief en sportief, wat het er nu niet makkelijker op maakt zeg maar. Ik ga je tips meenemen en wil jou ook veel sterkte wensen deze zwangerschap! Hoop dat het niet erger voor je zal zijn, knuff. Bedankt voor het delen van je verhaal!