Ik heb ook een fluxus gehad. Hier het verhaal.. Ik was uitgerekend op 16 oktober. Op maandag 18 oktober werd ik opgenomen doordat mijn zwangerschapsvergiftiging steeds gevaarlijker werd, en ik zou de 19e ingeleid gaan worden. Echter begonnen maandag op dinsdag nacht de weeen uit zichzelf en zou ik dus een "normale" bevalling krijgen. De bevalling zelf verliep wel redelijk. Doordat ik geen persweeen had, en na dik 2 uur in de "gewone" weeen geperst te hebben kon ik niet meer. Er was dus hulp nodig van de vaccum pomp. Toen ging het redelijk snel en was de kleine man snel eruit. Daarna begon de ellende. Ik had mijn zoontje op de arm liggen toen er opeens paniek uitbrak. Nadat de placenta eruit was begon il enorm te bloeden. Ze vroegen aan mijn partner op de blauwe knop te drukken en dan moesten we niet schrikken. Met een paar seconde stond de hele kamer vol met artsen en die hele mik mak.mensen hingen op me buik, overal werden infusen geprikt.. en ik zag mensen steeds weglopen met een soort lappen waar het bloed in opgevangen werd. De kleine vent werd bij mij weggehaald en aan mijn vriend gegeven (die half in shock was door het gebeuren.) Nadat ik ruim 2 liter bloed verloren was moesten we riching OK. Daar ben ik nog is ruim 2,5 liter verloren. Al met al zat ik bijna op de 5 liter. Ik ben goed bij geweest steeds, weet alleen dat ik het enorm koud had. Daarna heb ik 4 bloedtransfusies gehad. nu 10 weken later zit mijn ijzergehalte ronde de 6.5 . En dat is een hele vooruitgang met de 3.0 waar ik op zat.. Voel me nog steeds niet helemaal top. Maar dat komt ook allemaal wel weer goed.
Oh ja... nadat ik 6 weken later op nacontrole kwam bij de gyneacoloog, kreeg ik ook nog is een keer te horen dat ik het help-syndroom had na de bevalling. De gyneacoloog dacht alleen dat hij dit verteld had na de bevalling en dat ik dat dus wist......Maar dat was dus niet zo...