Herstellen van een keizersnee

vraagje dames,
hebben jullie met het warme weer van afgelopen week ook meer last van je wond/lidteken?

 

Heb woensdag ks gehad, vrijdag thuis en het herstel gaat super. Het is nu zondag en bij de eerste ks deed ik nu echt nog niet veel. Nu ben ik al veel actiever, maar moet wel uitkijken dat ik niet te snel ga. Voel vooraf niet aan wanneer ik over de grens ga, en dan doet het toch wel weer pijn...

 

Hoi meiden, heb geen tijd meer gehad om te reageren, want ik ben woensdag bevallen van onze 3e zoon!! Via de 'natuurlijke weg', wat een heel fijne ervaring was!

@Malka; Ik zie dat je op dezelfde dag bent bevallen als ik. Grappig. Gaat alles goed? Gefeliciteerd!!

 

@jipper: Ja, het is genieten! Vooral nu we thuis zijn. Ze waren bang voor een infectie bij Jairo dus heeft hij 24 uur ter observatie op de kinderafdeling gelegen. Dat vond ik wel heftig. Gelukkig was alles goed. En bij jou? Natuurlijk bevallen, top!!

 

Malka: Van harte gefeliciteerd met jouw zoontje, fijn dat het herstel veel beter gaat dan de eerste keer! Doe vooral rustig aan en lekker genieten!
Jipper: Ook jij van harte gefeliciteerd met jouw zoontje, wat fijn voor je dat je op de natuurlijke weg hebt kunnen bevallen en dat het zo goed gegaan is! Ook jij rustig aan en vooral lekker genieten!
Sietske: Ik heb niet het idee dat ik meer last heb gehad door het warme weer. Wel heb ik het gevoel dat ik er last van heb als ik moe ben of te veel gedaan heb.
MamavanJuul: Heftig meid! 48 uur, bij mij vonden ze het na 25 uur wel genoeg, maar ik had wel volledige ontsluiting. Alleen de echte persweeën waren er niet echt. Mijn weeën waren trouwens vanaf het begin heel onregelmatig.

Hoe lang heeft het bij jullie geduurd voordat je geen last meer had van pijn bij de wond. Er moest namelijk bij mij op mijn werk gesjouwd worden, maar ik had zoiets van, dat ga ik niet doen, want ik heb al last van mijn buik als ik een drukke dag heb gehad. Natuurlijk was er wel weer iemand die verontwaardigd reageerde.
Echt irritant dat mensen er altijd vanuit gaan dat als je jong bent, je wel even makkelijk kunt gaan lopen sjouwen.

 

heey allemaal!

kijk sinds een tijdje weer een hier, zijn er gewoon een aantal pagina's volgeschreven.

een fijn topic waarvan sommige dingen idd herkenbaar zijn!
Ik heb vooral de laatste tijd dat ik het echt heel jammer vind dat het een ks geworden is. Je verstand zegt dat je er niets aan kon doen maar je hart zegt dan wat anders he. waarom kunnen anderen het wel en ik niet, moet er niet al te veel bij stil gaan staan. Een volgende keer zou ik graag vaginaal willen bevallen maar een thuisbevalling die ik zo graag had gewild zit er niet meer in.

Maar pff als ik jullie verhalen lees, heftig allemaal hoor en echt respect! Ik heb het geluk dat nienke nog 10 minuten bij ons heeft gelegen op de OK voordat ik en mijn man elkaar idd anderhalf uur niet hebben gezien. Ik miste daar vooral mijn man en was helemaal niet zo bezig met het feit dat ik net een dochter had gekregen. Gelukkig heb ik wel prima begeleiding gekregen, van onze eigen verloskundige en de gyn die het overnam.

Ik heb momenteel geen last meer van de wond en kan weer alles doen, ook tillen is geen probleem. werk in de zorg waar dat nogal eens gebeurd. mijn buik is weer als voorheen, was altijd al een beetje blubberig

Malka en jipper, van harte gefeliciteerd met jullie kleintjes!!

kom nu sneller hier weer een kijkje nemen!

 

Fijn om de herkenbare verhalen te lezen in dit topic. Hier 2 wkn geleden een 2e ks gehad. Bij 1e kind 2 uur geperst en bij 2e 1,5 uur. Maar het waren beide grote kinderen en sterrenkijkers dus kansloze missie om die er vaginaal uit te krijgen. Toch voelt het als falen en vind ik het een gek idee dat ik nooit zal ervaren hoe het is om vaginaal te bevallen. Een evt 3e zal een geplande ks worden. Bij de 1e kreeg ik een infectie na de ks en heb 2 wkn ik zkh gelegen. Nu gaat het gelukkig wel goed en kon ik na 3 dgn naar huis en kan ik veel meer van de kraamtijd genieten.

 

Het idee van falen had ik vooral bij mijn eerste ks. Na 24 weeën eindigen met een ks...wat een teleurstelling... Als iemand vroeg wanneer ik was bevallen zei ik steeds dat ik niet was bevallen, maar dat ze er gewoon is uitgehaald! Bij de tweede hoorde ik een dag van te voren dat het een ks zou worden en dan ga je er toch anders in. Was ergens wel opgelucht dat het niet weer zo'n zware bevalling zou worden en geniet nu ook veel meer van mijn kraamtijd. En het herstel vind ik veel sneller gaan, zonder uren van weeën vooraf.

 

Nog steeds last.

Had PE dus was al ziek en had (heb) BI en een hele lange zware bevalling. Ben verder een week bezig geweest met bevallen en heb 18 uur over de ontsluiting gedaan. Alsnog een spoedks. Ik was compleet uitgeput. En bleef dat ook want heb de eerste week gekolfd en mijn zoontje fingerfeed gegeven, want die wou niet aan de borst. Om de 2 uur moest ik kolven en fingerfeeden en kwam zo amper aan mijn rust toe.
Had het graag anders gezien allemaal, maar het is niet anders!

Ik heb nog last van mijn baarmoeder rond eisprong en menstruatie, voel het litteken nog (vooral met dit natte weer) en heb nog last van mijn symfyse.

 

Bloesem: Gefeliciteerd met jouw dochter. Fijn dat het deze keer wel goed met jou gaat en dat je veel meer van de kraamtijd kunt genieten. Jammer dat je het als falen ervaart, want je kunt er helemaal niks aan doen. Maar het is wel iets wat je vaker hoort.
Geniet van jouw kindjes!
Ik heb zelf geen gevoel van falen, bij mij was de teleurstelling meer doordat ik mijn dochtertje niet op mijn buik kreeg na de geboorte, daar had ik zo naar uitgekeken, en dat het zo lang duurde voor ik haar wel bij mij kreeg.
Wat ik wel de laatste tijd heb, beetje apart, maar dat ik mij besef dat ik geen kind gebaard heb. Maar ik vind dat ik er genoeg voor afgezien heb. (en ik niet alleen!)
Van het weer merk ik niet veel aan het litteken. Alleen als ik moe ben heb ik er pijn aan. Enne ongesteld zijn... wat is dat ook alweer? Ik heb de luxe door de borstvoeding nog steeds niet ongesteld te zijn geweest. Het is nu al ruim een jaar geleden voor het laatst. Zal wel wennen worden.

 

hallo meiden,
Ik ben nu (morgen) 3 weken geleden bevallen van mijn 2e dochter en ook weer een ks, de 1e was een spoed en nu de 2e een geplande. wegens trauma 1e bevalling en weer kans dat deze zou blijven 'hangen'. Ik ben bevallen op een woensdag eind van de ochtend (29 juni) EN vrijdag middag ben ik naar huis gegaan. heb tot dag 9 moeite gehad met in en uit bed komen, maar voor de rest weinig last... Bij de 1e was ik ook na 3 dagen thuis en ging het herstel ook snel, dit keer nog sneller. Ik ben wel nog veel moe, en zweet snachts erg veel, (2x pyajama verschonen en eigenlijk iedere dag me bed wel). ik ging op dag 6 zelf al de deur uit. en toen de kraamhulp weg was ging ik meteen lekker wandellen. Inmiddels doe ik eigenlijk alles weer, behalve dan zwaar huishoudelijk werk en de grote boodschappen niet en til dan me dochter ook niet. (die van 2 jaar dan he) Dus hier ging alles best snel en heb gewoon nergens last meer van, heeeel af en toe met opstaan dat het ff steekt aan de linkerkant (daar is de wond dicht gehecht)
Oja omdat me oude litteken een spoedje was en er lelijk was zei de gyn op de ok dit keer, ik zal "FF" je oude litteken verwijderen en er een mooie nieuwe van maken, dus dit keer heb ik gewoon een mooie streep..... alleen niet recht in het midden, maar hij zit op me bikinilijn, wie ziet dat nou?? me vriend en ik haha!
Ik denk alleen dat me menstruatie er al aan zit te komen.... Bij de 1e na 6 weken weer en nu denk ik toch echt eerder...
Oja vloeien is nu ook minimaal nog bij de 1e 2 weken en nu ietsje langer dan.
En dit keer kan ik minder snel me spijkerbroek weer aan, alsof het allemaal iets gevoeliger is, maar me buik is gewoon weer net zo plat als de vorige keer....
En over de pijnstilling: op de uitslaap 1x morfine gehad, daarna eind van die dag 1x diclofenac en toen paracatamol 4x per dag, maar op dag 6 ben ik ermee gestopt, had geen pijn meer.... Mss heb ik een hoge pijngrens, maar denk dat ik gewoon mazzel heb.
groetjes

 

Hè chrissie, wat grappig! Jouw verhaal lijkt erg op die van mij! Ik ben ook 29 juni bevallen van mijn kindje. Ook tweede kindje, ook tweede ks. De eerste was spoed, en ook een trauma van opgelopen. Nu gepland en ook een veel beter herstel! Geniet ervan!

 

@bloem, nog van harte!! Dat falen herken ik ook maar dan pas na een aantal weken. Je hoofd en je hart zeggen verschillende dingen he..

@herstel, ging bij mij ook supersnel maar moet zeggen nu na 4 maanden ben ik weer aan het werk, heb ik soms wel steekjes door de wond zeg maar, niet echt pijnlijk gelukkig. Oww ja en het jeukt nog steeds wel, vooral aan de uiteinden van de wond.

Dat zweten heb ik ook een aantal weken gehad maar is alweer een tijdje over.

 

@malka, wat grappig, jij nog gefeliciteerd dan he! Hoe oud is je 1e dochter? Senna is nu 2 jaar en bijna 4 maand. Vond/vindt jij het niet wennen 2 kids in ene? Het herstel gaat hier echt super snel, heb sinds een paar dagen spierpijn in me buik, omdat ik me buikspieren weer gebruik (heb ik zelf niet door).
Hoe doet jouw kleine meisje het? Geef je bv of fv?
Hier is het nog ff gedoe met de voedingen, naja ze drinkt super alleen moeten we steeds rekken naar die 3 uur ertussen, want ze drinkt nu flesjes van 110 ongeveer en dat 8 stuks per 24 uur. dus best veel. En het poepen wilt hier niet goed lukken....

 

Amber is in mei 2 geworden. 2 kinderen tot nu toe prima,maar mijn man gaat volgende week weer werken, dus dan zullen we het echt beleven!!!
Jairo krijgt flesvoeding. Zit op 6 à 7 flessen en drinkt tussen de 80 cc en 100cc per fles. Niet heel veel dus, maar hij groeit goed. Hij drinkt ook heel onrustig, dus morgen maar weer eens een andere fles proberen... Als tip voor poepen, een heel klein beetje olijfolie in de fles!

 

Ik ben ruim een jaar geleden via een spoed ks bevallen.Kreeg een ontsteking aan mijn wond,nou ja meer er in daar verzamelde zich heel veel wondvocht,op een avond "knapte" er iets in mijn buik en daar stroomde echt het wondvocht uit alsof er een kraantje was open gezet.Toen begon ik ook langzaam weer op te knappen.
Ik heb echt een trauma opgelopen tijdens de bevalling,kon mijn zoontje niet gelijk bij me hebben,kon niet voor em zorgen,heb em pas uren na de bevalling bij me gekregen,zag em pas bloot toen ie 2dgn oud was.Ben een week bezig geweest met inleiden wat niet wilde opschieten en uiteindelijk een heel de dag bezig geweest met echt bevallen en alsnog eindigen in een ks wilde het echt graag zelf doen.
Moet zeggen dat dit gevoel met de tijd is gekomen,toen ik net was bevallen was had ik dit gevoel allemaal nog niet zo erg was ik druk met alles,vond het zo geweldig om moeder te zijn geworden. Maar ondanks alles zou ik het weer overnieuw doen hoor want ik heb het mooiste wat er bestaad!!!
Vind het alleen wel jammer dat er soms mensen zijn die zo makkelijk kunnen doen over een ks want dat geld voor de meeste echt niet.

 

Nu bijna 4 maanden geleden ben ik bevallen dmv een spoedkeizersnee. Ik was de dag ervoor al opgenomen in het ziekenhuis ivm te hoge bloeddruk. De dag zelf hebben ze me eerst proberen in te leiden met een gel. Toen ik 's avonds ontzettend last van mn buik had en koorts kreeg, heb ik een CTG gekregen. Daaruit bleek dat de kleine het helemaal niet goed meer had in mn buik! De gel had inmiddels nog niets gedaan, dus een natuurlijke bevalling was uitgesloten.
Binnen 15 minuten lag ik in de OK en 10 minuten later was onze Robin er al! Ik had een loslatende placenta (bleek achteraf), en ze zijn nog maar net op tijd geweest. Robin ademde niet, had geen hartactie en was bleek en grauw...APGARscore 1....
Gelukkig heel snel goed hersteld en vanaf toen doet hij het super gelukkig!
Mijn keizersnee was erg pijnlijk, omdat ze niet genoeg tijd hadden om de ruggeprik helemaal te laten inwerken.
Het herstel is me 100% meegevallen, na 3 weken kon ik weer autorijden en fietsen.
De eerste dagen heb ik wel veel gehuild. Elke keer als ik kraamvisite kreeg (in het zkh) en mensen vroegen hoe het ging, kwamen de tranen al. Het is toch erg heftig zo'n keizersnee, zeker omdat ik er niet op voorbereid was.
Ik heb niet echt een gevoel van falen, maar dat is ook omdat ik het niet eens heb kunnen proberen denk ik.
Ik vind het wel moeilijk om nu over een natuurlijke bevalling te lezen of het te zien op tv. Hoe bijzonder die ervaring is. Dat heb ik allemaal gemist. Ook heb ik nooit weeen gehad. Op zich vind ik dat toch wel jammer, het hoort bij de afsluiting van de zwangerschap.
Ik heb het idee dat de zwangerschap niet goed is afgesloten...ineens had ik een baby! Het heeft ook wel even geduurd voordat ik echt moedergevoelens kreeg, en besefte dat Robin van mij was.

Ik ben wel bang dat het echte besef misschien later komt, en dat ik het dan heel moeilijk krijg. Je hoort het zo vaak dat het pas later tot je doordringt....ik hoop dat ik gewoon zo gelukkig blijf als ik op dit moment ben

Wel erg fijn om hier je ervaring te kunnen delen. Mensen in je omgeving weten niet wat het is om mee te maken, die zien alleen maar een (nu) gezonde baby.