herstellen

Ik zat vol adrenaline dus de eerste dagen goed doorgekomen. Maar daarna sloeg de moeheid toe en die blijft nog wel even haha
Lichamelijk ging het herstel spoedig. Had twee hechtingen en daar had ik op een gegeven moment meer last van dan van de haarscheurtjes zelf.
Oh en plassen was niet zo fijn omdat het brand maar als je goed spoelt met water tijdens het plassen komt het goed.

 

Ik ben 4 dagen geleden bevallen .. Heb niet bepaald een makkelijke bevalling gehad ook al heeft het maar 6 uur geduurd...

Ik heb erg last van mijn knip sinds gisteren omdat ik een hoestbui heb gehad en er dus veel druk op heeft gestaan voorheen weinig last van ook niet van toiletbezoeken oid, heb een aantal dagen erg veel spierpijn gehad wat er helemaal bij hoorde zei ze en ook heb ik erg last van m'n ribben en maag gehad omdat ze mij op mijn buik hebben gedrukt om mijn zoontje geboren te laten worden.. Maar verder valt het me allemaal enorm mee, als je maar lekker je rust neemt om te herstellen!

 

Zie mijn topic in dit forum,
onzekerheid lijf / gezondheid

Lange maar goede bevalling. Twee flinke scheuren en veel hectingen, waar ik nul, nul last van had gelukkig. Hopelijk gaat het snel wat vlotter hierzo.

 

Lichamelijk ben ik heel vlot hersteld, had dan ook niks geen knip/scheurtjes o.i.d. dus dat scheelt. Bv wilde niet en dat gaf toch wat 'spanning', nadat we overgegaan zijn op de fles een heerlijk gevoel. Nog wel snel moe, maar dat komt ook door die gebroken nachten, dat breekt letterlijk op, mij in elk geval wel... En met een kleine van 1,5 rondlopen is het soms wat lastiger om overdag m'n rust te pakken. Maar al met al... zou het zo weer doen

 

Eerste dagen veel last van mijn knip, verder ging het (binnenshuis) best wel oke. Toen ik eenmaal naar buiten ging had ik mezelf toch wat overschat want stond te tollen op mijn benen (dat was op dag 6 ofzo)
De eerste week vond ik best goed gaan maar daarna kwam pas de vermoeidheid, die vond ik vele malen erger!! Ook nog lang (maanden) last van mijn bekken gehad.

 

Ik deed alles weer meteen 45 minuten na de bevalling..
Sterker nog ik kon me beter bewegen weer meteen dan toen ze er nog in zat.
Daarna alleen heel erg last van me aambeien gehad, haha.
Nou dat was het wel, ohja en beetje naweeen dat was ook wel wat minder maar ook over na 3 dagen.

 

ik heb een knip gehad en het viel goed mee, het doet pijn maar je moet er goed op gaan zitten zeiden ze me wat ik ook heb gedaan, ook je daar goed wassen (gewoon met een zachte douchestraal goed spoelen)
2 dagen na de geboorte werd dylan ook opgenomen op de ic dus ik had ook niet veel tijd om aan mn eigen pijn te denken, ik zat ook vol adrealine en heb toen heel veel beweging gehad.

alleen nu sinds een week heb ik op sommige dagen echt last van mn bekken, ik hoop dat dat snel overgaat

 

Hoewel ik het zelf niet zo ervaren heb, heb ik een dossier na de bevalling waar je u tegen zegt... Ik heb dik twee uur geperst terwijl ze vastzat in mijn bekken. Maar ze was al te ver voor een spoedkeizersnede, dus is ze geboren met een knip en de vacuumpomp. Maar die schoot een aantal keer los. Uiteindelijk hebben ze met twee man staan trekken en werd het hoofdje geboren tot aan haar schouders. Vervolgens zat ze weer vast en moest ik wachten op een wee. Nog eenmaal sjorren en ze werd gelanceerd.

Van de knip heb ik weinig last gehad. Het litteken heelt mooi en snel. Ook het vloeien valt erg mee en voelde ik me direct na de bevalling al heel fit. Ik heb op dag 2 het in mijn bol gehaald om naar de neonatologie te lopen om haar te voeden... Toen werd ik achterna gerend door een verpleegkundige die met toch echt even in de rolstoel wilde brengen.
Ik had vooral erge last van mijn stuitje. Ik kon daardoor lastig zitten en liep een beetje moeilijk. Alsof ik heel hard onderuit gegaan was zeg maar... Een flink beurs gevoel.

Maar na iets meer dan een week voelde ik het al amper. En nu voel ik niks meer...

 

week 1: doorgebracht in ziekenhuis. Erg moe, veel pijn, helse week.
week 2: zag enorm op tegen naar huis gaan, gaf wel veel meer rust. Kon na 3 dagen voor het eerst een luier verschonen. Kon heel weinig lopen/staan etc. In de loop van de week opgeknapt.

Bevalling was erg zwaar en duurde lang. Ingeleid wegens pre eclampsie. Grote knip gehad, groot hematoom erbij. Hematoom gaf meeste last. Zwangerschap was ook geen pretje. Het lange liggen in ziekenhuis was ook erg pijnlijk ivm BI. Owja had ook een fluxus gehad waardoor mn HB nog maar 4 was, vandaar de erge moeheid.

Nu heeft dochter reflux, gebroken nachten en ook overdag geen rust. Nu dus nog steeds erg moe, slechte conditie en steeds meer last van rug en bekken.

 

Hier precies het zelfde. Binnenshuis voelde ik me, op mijn tempo, prima. Op dag 7 voor het eerst naar buiten, maar dat was iets te veel van het goede. En het herstel van de knip vond ik de eerste 2 weken pijnlijk.

 

Een tip: ga echt goed zitten op die knip zonder kussens enz... Dat doet pijn maar dan druk je het vocht ook weg en genoeg spoelen en ook bewegen maar niet teveel want dan krijg je weer last van je bekken
Ook veel paracetamol nemen, zoveel als je mag

 

De eerste 3 dagen ben ik boven gebleven en heb ik veel in bed gelegen en gezeten. Had ook erg veel last van de hechtingen van de knip, dus kon ook niet zoveel. Heb de boel beneden na elk toiletbezoek schoon gespoeld met een kannetje water. Maar ook zitten in een badje biotex schijnt verlichting te geven. Tijdens het eten veel gezeten op een harde stoel.

Elke middag probeerde ik te slapen of in ieder geval te rusten.
Na een week ben ik voor het eerst naar buiten gegaan. Eerst een klein rondje en een paar dagen later een groter rondje. Om vervolgens na 2 weken al 2 uurtjes te kunnen shoppen .

 

Ik had het zwaar onderschat een bevalling.

Oke ik wist dat het pijn zou doen, maar de pijn die ik in die weeenstorm heb ervaren was vreselijk. Vanaf het begin zat de kleine diep in het geboortekanaal en duwde tegen mijn stuit, ik had vanaf het eerste moment persdrang.

Ben ingeleid en vanaf de eerste wee tot aan de bevalling zelf zat 5 uurtjes. Ik zat 5 uur in een weeenstorm.

Toen de kleine eruit was, dacht ik 'eventjes' te gaan douchen. Ik spring van het verlosbed af en zak daar door mijn hoeven heen

Stond te shaken als een rietje.

Tijdens het douchen werd ik soortje van onwel. Kon nog net op tijd gaan zitten.

Ik ben ingeknipt en heb hechtingen gekregne. Ivm zw suiker moesten we blijven.

Wist me geen houding te geven door de druk die op de knip stond, dus ijscompressen er tegen gehoudne.

Ging ik verliggen en ik voelde zo knak knak knak mijn stuit weer op zijn plaats knakken (er waren wat complicaties en de gyn heeft enorm om mijn bekken geduwd en op dus ook op mijn stuit, plus het hoofdje wat daar continu op zat te duwen).

Dag erna thuis ging wel.

De nacht werd ik ziek, kreeg flinke koorts en ik was zo beroerd, duizelig en pijn vanonderen..daar rook het ook niet naar viooltjes, bleken mijn hechtingen, knip ontstoken te zijn. DUs aan de AB.

Na een week steeg mijn bloeddruk echt heel hoog en ik hield meer vocht vast dan tijdens mijn zw. Moest aan de bloeddrukverlagers. En dat bleef zeker 3 maanden kwakkelen en zoeken naar de juiste med.

Mijn bekkeninstabiliteit was rond 4 maanden na de bevalling op zijn hoogte punt.

Ik kon wel janken, heb ik eindelijk zulke mooie kinderen en was ik gewoon krakkemikkig....

Nu na 6 maanden kan ik zeggen ik ben echt weer hersteld. Nu nog dikke 15 kilo kwijt raken en ik ben de oude weer.

De stuit heeft ook heel lang pijn gedaan eer ik normala kon zitten..

Al met al, zou ik het zo weer over doen hoor

 

Oh enne poepen...dat heb ik de eerste 3 weken staand gedaan, deed zo n pijn op mijn stuit, en die druk op de knip......heb menig traantje gelaten boven de wcpot. Kreeg laxeermiddel om het zo makkelijk mogelijk te maken voor me.

 

Ik vond het zelf lichamelijk erg meevallen. Had ook een zware ingeleide bevalling met knip. Maar het fysiek herstellen ging gewoon goed en snel.
Psychisch vond ik het veel zwaarder. Dochter de eerste week in het zh, ik al snel weer thuis. Was erg rot zo thuis zonder baby. Toen dochter thuis kwam nog maar 1 dag recht op hulp terwijl we alles nog moesten leren.
En omdat het ons eerste kindje is, hakt de verandering in je leven er ook nogal in. Ik had me wel ingesteld op om de drie uur voeden, maar de werkelijkheid was vrij slopend.