Hier ging dat vroeger thuis redelijk goed. Konijn was alleen altijd hitsig en als hij de kans kreeg nam hij de kat in de houtgreep om op hem te rijden. Konijn liep los in de tuin en kat had snel door altijd hoog op een stoel of bankje te gaan liggen.
Heb ik ook altijd hoor . Zeg altijd tegen man dat ik nog even moet 'afdraaien' voor ik naar bed ga. Ik maak dus ook geen 'late' afspraken als ik de volgende dag moet werken (wekker 5.45), want dat zou een drama worden
Ja zeker herkenbaar. Als ik davonds actief ben dan slaap ik ook moeilijker in..Zelfs als ik savonds nog aan het bellen met een vriendin. Volgens mij heeft mijn brein gewoon even tijd nodig om dan rustig te worden. Maar waarom zou je dan een slaappil innnemen? Ik probeer altijd maar gewoon te verdragen dat ik dan even wat minder slaap en probeer dan de dag erna weer wat kalmer te zijn op de avond. Je wilde toch uberhaupt geen sociale afspraken hebben deze zomer om jezelf wat meer rust te gunnen? Misschien was een meiden avond met 12 dan ook gewoon nog een beetje too much? Eerlijk gezegd zou ik daar ook een heel druk hoofd van krijgen
Klopt dit liep spontaan zo. Ik wist dat ze samen kwamen, zou niet gaan, ging even voor 1 van de groep wat langsbrengen en vervolgens bleef ik toch plakken en had ik het onwijs gezellig.
Super fijn toch! Heb je je van te voren niet druk om hoeven maken en heb je toch weer even sociale contacten gehad. Ik herken het overprikkeld zijn na zo’n afspraak, vooral toen ik niet goed in mijn vel zat. Enorm intensief om goed je aandacht bij de gesprekken te houden en mee te doen. Accepteren dat je dan minder slaapt is denk ik het beste en misschien kan je vanmiddag nog even een moment pakken om te rusten.
Ik moet dan ook altijd terug aarden. Zo van feestje mn bed in rollen werkt niet. Ksn beter nog glas drinken pakken, beetje doelloos scrollen op mn telefoon of douchen
Ja hoor. Het geeft en kost energie. Ben je thuis in ademhalingstechnieken? Dat kan zoveel rust brengen…
Een klein beetje, heb de basis ervan ooit tijdens mijn revalidatie traject geleerd maar dat is aardig verwaterd.
Als je meer rust wil ervaren in je hoofd en daarmee ook je lichaam zou ik je adviseren om naast de investering van een PT-er ook hierin te investeren. Veel mensen zijn zich totaal niet bewust van hun ademhaling, ademen door hun mond in (oppervlakkig) en ademen onnodig vaak. Het heeft impact op o.a. je bloeddruk en hartslag.
Helaas is ze steeds minder gaan eten en meer af gaan vallen. Ze krijg nu pijnstilling en ben aan het dwangvoeren sinds gister, ze valt nu niet meer af en eet heel soms, maar vaak dus ook niet, het gaat echt nog niet goed. Zo gek, het ging goed met haar, ze had alleen die bult. Nadat ze bij de dierenarts is geweest ging het opeens snel slechter. Ik wil tot vrijdagochtend afwachten. Maar wat doe ik dan, toch proberen te opereren (zou ze zich toch zo slecht voelen door die bult?) of in laten slapen. Ik neig naar het laatste, maar ben ook bang dat ik dan niet alles heb gedaan om haar nog te redden. Help @cosdy
Dat is inderdaad een dilemma. Mijn ervaring is toch helaas dat als een cavia zelf niet goed meer wil eten, ze het zelf al een soort van hebben opgegeven. Realiseer je wel dat er een kans bestaat dat ze sowieso de narcose niet overleeft. Het is een lastige beslissing. Mijn dierenarts weigert een beestje in te laten slapen als hij daar niet achter staat. Een dierenarts kan met je meedenken. En inschatten of een operatie zinvol is. En hoe hard het ook is, soms is het ook liefde voor een dier om haar rustig te laten gaan
Ja hoor herkenbaar, heb daar al m'n hele leven last van haha.. ik raak vreselijk snel overprikkeld en heb dan wel even de tijd nodig om tot rust te komen. Ligt er wel een beetje aan wat de setting is. Door de week plan ik het liefst ook niets meer in de avond. Ik ben dan overprikkeld van de dag (met de kinderen/ werk) en moet dan weer even de rust vinden zodat ik goed kan slapen. Kan nu ook beter m'n telefoon wegleggen want dat zijn ook allemaal prikkels , maar daar heb ik dan weer niet zo'n last van
Ze eet met vlagen wel. Dan ziet ze die spuit met dwangvoeding, ik dacht ik pak pak ook even wat komkommer, grist ze die zo uit mijn hand en eet een behoorlijk stuk op. Maar een andere keer als ik haar bij me heb wil ze niets. Mijn gevoel zegt dat ze misschien toch best last heeft van die bult. Ik kan eigenlijk geen oorzaak vinden waarom ze slechter is gaan eten, dan die bult. Of het moet de stress zijn van de bult leeghalen bij de dierenarts? Maar dat lijkt me eigenlijk sterk. Dus, ondanks de risico's, is opereren misschien toch een goede optie, ook al is ze wat verzwakt. Ik ga morgen maar even overleggen met de dierenarts.
Ik heb dus een paar weken geleden een quiche gebakken maar de onderkant was niet zo gaat/gebakken als de zijkanten. Wat heb ik nou verkeerd gedaan? Had ik hem eerst ‘blind’ moeten bakken?