Drie in vier jaar, waarbij de oudsten 16 maanden verschil hebben. De jongste wordt bijna vier. We zijn net bezig voor een vierde. Ik vond de hele combinatie genoeg voor een aantal jaar.
11 maanden tussen 1 en 2. Nummer 3 is 8 jaar later geboren en overleden dus geen ervaring daarmee. Tussen 2 en 4 zit 16 jaar. 11 maanden vond ik wel echt heel kort, was ook niet gepland en lichamelijk duurde het voor mijn gevoel langer dan gewoon om er weer boven op te komen. Voordeel is wel dat je de slaaploze nachten gewent bent. Nu er zo veel verschil tussen zit merk ik wel hoe fijn het eigenlijk is dat ze zelfstandig zijn en het ook bewust meemaken. Als het ons gegeven is zouden we graag nog een 5e kindje krijgen op korte termijn (ongv. 2 jaar).
ja hoor die van 13,12 en 8 smeren zelf hun brood ik doe alleen die van 1 nog helpen en de opvangkinderen.
Meerdere tegelijk op 1 dag plannen, online plannen in pauzetijd, smeken om avonden, ontwijken door afspraken te maken over ‘sowieso structureel contact’ zodat de noodzaak verdwijnt etc. En ook dan floept er nog weleens wat tussendoor, dus.
hier elke keer om en nabij 1,5 jaar ertussen. 4 in 5 jaar tijd Hah zoals al eerder in dit topic aangegeven.. vind het momenteel pittig Leeftijd van 6 tot 1 jaar nu. al denk ik dat het straks vanzelf weer wat beter gaat als jongste naar psz gaat. Meer tijd om even zelf op te laden
onze kinderen zitten op een school zonder continurooster, dus ze komen gewoon thuis eten. Geen brooddozen dus hier, maar gezellig met zijn allen lunchen. Nou ja, in het verleden, nu lekker rustig met maar 2 kleintjes
Hier 2j3m en 2j6m. Een 4e zou richting de 3 jaar gaan, mocht die er nog komen. Ooit was mijn ideaal 18 maanden ertussen, maar ik begin steeds meer de voordelen te zien van meer tijd ertussen. Mijn oudste en jongste zijn ook echt leuk samen.
Ik had nog een balletje wat ik op wilde gooien. Iets wat ik voor de tweede niet begreep. Maar dat is de vraag of elke kinderwens zo sterk voelt. @roever in jouw schrijven herken ik de kracht van die wens. Maar verder verbaas ik mij dat de wens eigenlijk steeds sterker wordt. Bij de eerste was het abstract. Bij de tweede was het ook wel iets wat hoorde? Bij de derde was de wens er maar kwam het sneller dan ik er klaar voor was. En ik was toen ook bang dat ik een derde wilde omdat ik nog geen dochter had. Een wens die heel diep zat door ervaringen. Maar de wens voor een vierde is denk ik de sterkste wens die ik gehad heb. Een paar jaar was er geen ruimte niet voor. En nu alles samen lijkt te komen is de wens sterker dan ik gewend ben
2jaar-ruim 5 jaar-2 jaar. Niet moeilijk om te zeggen wat ik het meest relaxed vond denk ik, heerlijk die 3e. Broodtrommels doen ze zelf vanaf groep 5 ongeveer, dus ik heb er nu nog 2, maar ik gok dat volgend jaar dochter ook voor broertje de boterhammen wel even smeert. Deed m’n oudste dochter ook voor m’n oudste zoon . @basisschool, officieel hebben mijn kinderen allemaal tegelijk op de basisschool gezeten voor 1 dag . Maar dat was aan het einde van het schooljaar (jongste is van juli) dus ik heb er Max 3 tegelijk op de basisschool gehad. Nu nog 2. Maar wel 2 verschillende middelbare scholen, dus inderdaad wel puzzelen met de ouderavonden . @Zonnestralen ik herken het heel erg met die wens, bij mij was dat met de derde. Alsof het me opvrat ofzo (consume) ik voelde die ook echt fysiek in mijn lijf, die wens. Lastig te omschrijven, soort alsof je verliefd bent en je weet niet meer wat je met jezelf aan moet ofzo. Maar ik zie dat jullie ervoor gaan, superleuk!
2,5 jaar, bijna 4 jaar,bijna 5 jaar. Ik vond 2,5 jaar achteraf net te weinig, ik had het gevoel dat ik mijn oudste echt tekort deed. Terwijl mijn 2e na 2 maanden een engeltje was (daarvoor gemodder met verborgen reflux enzo) Ik vind meer leeftijdsverschil heerlijk. Maar het was bij de 4e wel echt weer terug naar 'af', wat soms wel tegenviel. Komt ook doordat zij nog steeds niet elke nacht doorslaapt denk ik. Het is aan de andere kant ook makkelijker, omdat de rest ook naar haar om kijkt. We hebben zelf ook onze vrijheid weer meer terug doordat de oudste af en toe een uurtje of 2 op kan passen. Daarnaast ben ik ook wel.blij dat we ze niet allemaal tegelijk in een zelfde fase hebben. Dat hoor ik wel eens van collega's: snel achter elkaar, dan zijn we ook snel uit de luiers. Tja, dat is zo, maar dan heb je ze ook allemaal tegelijk als puber, tegelijk aan het studeren...
1,5-3-2,5-3,5 jaar er tussen. Niet bewust voor gekozen. Nr2 wilden we wel snel op nr1, maar nr3 duurde een jaar, nr4 misrekening in cyclus, nr5 na halfslachtig besluit Qua pittigheid op verschil maakt het me weinig uit. Qua gevoel was nr4 het zwaarst (veel grote veranderingen, huilbaby). 1 en 2 trekken heel veel met elkaar op. Meer dan 2/3, 3/4, 4/5 Wens: was bij elke zwangerschap wel weer anders. Ook het gevoel na de test. Blijdschap, ongeloof, paniek...
@Zonnestralen, bij mij was de wens duidelijk voor de eerste het sterkste. Het überhaupt moeder worden. De wens voor een tweede was er ook duidelijk. Man wilde eerst geen derde, dat vond ik wel heel moeilijk, maar een 3e zou al bonus zijn en zeker qua wens niet te vergelijken met de oudste. En voor een 4e staat mijn man niet te springen, maar hij laat toch wel eens vallen dat hij het ook wel erg gezellig zou vinden. We proberen niet actief, maar voorkomen het nu ook niet. Dus een 4e zou nog meer bonus zijn. Een cadeautje. De wens wordt bij mij dus eigenlijk steeds minder sterk, omdat ik mijn kinderen vanaf 2 jaar zo veel leuker vindt dan ervoor. En makkelijker ook vooral. Vooral mijn jongste heeft een lastig 1e jaar gehad en het vooruitzicht weer zwanger te zijn (met mentale klachten; angststoornis) en dan dat eerste jaar weer vol met krampjes. De wens is dan net te groot om niet te zeggen: laat maar. Bij de 1e wist ik dat natuurlijk sowieso niet.
16 maanden tussen de 1e en 2e, 17 maanden tussen de 2e en 3e, 1j10m tussen de 3e en 4e. En straks 3,5 jaar tussen de 4e en 5e. Ik vond 3 onder de 3 het pittigste.
@Zonnestralen ik herken het ook wel hoor! Na de eerste dacht ik heeeel lang, no way, dit doen we niet nog eens. Maar bij nr 2 ging het zo soepel dat ik dacht, oh dit kan ik wel nog eens. En 4mnd na nr 3 was ik alweer zwanger van 4..
Leeftijdsverschillen zijn hier 2j3mnd, 12mnd12dg, 20mnd, 2jr2mnd, 15mnd, 1jr11mnd, 32dg en 4jr7mnd. Mijn dochter en stiefzoon schelen maar een maand. Hadden exact dezelfde uitgerekende datum maar mijn dochter was een ruime maand prematuur. Biologisch zit er tussen mijn vierde en vijfde 5jr7mnd en tussen de vijfde en zesde 4jr8mnd. Heel herkenbaar hoor. Bij de oudste was het abstract en impulsief, bij de tweede en derde kwam het een stuk vlotter dan m’n hoofd kon bijbenen. De vierde en vijfde waren ‘oepsies’. Bij m’n zesde was m’n wens voor mijn gevoel pas voor de eerste keer ‘echt’: ik had eindelijk de juiste partner en de juiste basis. En die wens werd alleen maar sterker naar gelang de tijd verstreek en het maar niet wilde lukken. Ben nog steeds dagelijks intens dankbaar dat het ons alsnog gegeven was. En daardoor hou ik niet meer van ons zoontje dan van de rest, maar de achterliggende lading was wel iedere keer anders.
Wat heb je dat goed omschreven dat gevoel! Ik vind het ook een machtig/magisch gevoel ofzo. En hoewel ik t op dit moment absoluut nog niet zou willen, voelt het wel zoals je omschreven hebt….
Ik had dat bij de derde heel erg. Alles in mij wilde zwanger zijn en nog een kindje. het was bijna een obsessie. Toen ik zwanger bleek te zijn waren we echt gigantisch blij. De vierde was onverwachts en hoewel we altijd een 4e hebben gewild was de reactie toch niet zoals bij de derde. Vooral omdat we er nog niet mee bezig waren.