@RE080219 hoeveel uur maak je per week? Leuk om te lezen dat je ambitieus bent. Iets wat ik altijd was maar toen ik begon aan kinderen totaal kwijtraakte. En nu enigszins terug vind
Is dat door een lichamelijke medische reden? Ik dacht zon 2/3 jaar geleden dat ik bloedarmoede had maar bleek tegen burn out aan te zitten. Huisarts had het gelukkig door. Wel bloed laten prikken voor de zekerheid maar hij was erg duidelijk in dat het mentaal was. Bloed bleek ook perfect
Probeer je zulke dingen in het moment te gaan doen of probeer je het vooraf te plannen? Ik merk dat het makkelijker gaat als je de dag van tevoren een planning maakt. En door de tijd heen bijvoorbeeld ontdekt wat ieders grenzen zijn. Zodat je deze weer mee kunt nemen in de planning. Of zijn er bijvoorbeeld dingen die jouw hoofd (onnodig) bezig houden?
Verder wat betreft structuur lijkt het mij met een groot gezin wel echt lastig als er iets gebeurd wat je even helemaal van je stuk brengt. Ik ben redelijk van de structuur. Maar op het moment is er iets waar ik meer verdriet van heb dan ik zou willen. En een keuze die ik zou moeten gaan nemen ter bescherming van mijn gezin. Als dat je even helemaal leeg trekt merk je al helemaal hoe belangrijk het is om echt actief aan te staan.
Zit op een gemiddelde van zo’n 46 uur per week. Mijn carrière begon pas 4,5 jaar geleden (als ongeschoolde troela en ex-tienermoeder) dus heb qua ambities gewoon nog wat in te halen haha. Nu een hartstikke leuke middenkadermanagementfunctie maar ben aan het mikken op hoger management.
Herkenbaar. Zo zitten wij privé met een moeilijke situatie met de moeder van m’n stiefkindjes. Verstandhouding is compleet uit elkaar geklapt, onherstelbaar ook. En wij zijn hierin ook stappen aan het maken, beslissingen aan het nemen, die we doen in het belang van het hele gezin. Maar wel met verdriet en tegenzin. Klote. Ik voel je. Knuffel.
Ik ga er altijd maar vanuit dat het erbij hoort/normaal is? @Zonnestralen Beiden, of spontaan of enigszins gepland. Sochtends ook echt alle energie er voor maar zodra de middag aangebroken is is t vaak al klaar.. Wat ik oprecht jammer vind, ben gek op buiten zijn, natuur etc
Knap hoor! En dan hoor ik vaak dat vrouwen bang zijn dat ze niet meer aan de bak komen op latere leeftijd..,,(na bijv poosje thuis te hebben gezeten) Tegendeel bewezen hier hoor!
Nou nou nou ‘latere leeftijd’… Ik moet nog 37 worden haha! Maar die angst had ik ook hoor. Alleen de middelbare school maar afgemaakt en toen moeder geworden. Op m’n 23e had ik er vier. Parttime ongeschoolde baantjes gehad, maar niks ‘echts’. Ik ben echt blij en dankbaar dat ik dmv hard werken inmiddels op dit niveau sta.
Wow knap! Ik ga meer uren werken binnenkort en merk dat toch veel mensen hier kritiek op hebben of erg verwonderd over zijn..
Dat klinkt niet goed hoor. Ik zou toch eens kijken of er een oorzaak te vinden is. Tuurlijk kun je af en toe dagen hebben dat je erg moe bent, maar echt elke dag halverwege al zo moe klopt in mijn ogen niet.
Tot op bepaalde hoogte. Dagelijks een middagdutje (kunnen) doen na ruim 8u slapen snachts en dan nog niet vooruit te branden id wel stap verder dan normaal
Hoeveel uur ga je werken? Ik vind die kritiek van mensen zo irritant! Niet dat ik het krijg, maar in z'n algemeenheid. Zo lang je niet die kritiek naar mannen uit, dan svp ook niet naar vrouwen. Of überhaupt ook eigenlijk. Niet te veel oordelen over andermans' keuzes. @RE080219 je komt op mij over als iemand die als je iets echt wilt, er alles aan doet om het te laten slagen. Heel leuk om te lezen! Ik werk 30 uur. 32 op m'n contract, maar heb 2 uur OSV voor tijd voor mezelf en omdat het handig is die uren in te kunnen zetten voor afspraken.
Dan zou ik toch als eerst naar de huisarts gaan. Als je echt elke middag zo moe bent, is niet normaal. Even laten controleren op bloedarmoede en algemeen bloedbeeld etc.
Klinkt niet normaal in mijn oren @roever, dat je zo moe bent midden op de dag. Ik herken het wel, maar ik besefte me vannacht (yup, piekermodus op volle toeren de afgelopen weken) dat ik weer richting een burn-out ga. Ik zou echt actie ondernemen als ik jou was. En ik geef mezelf nu ook even een schop onder m’n kont haha. @werk. Hier na 5 jaar thuis ook weer voor 2 dagen aan het werk in een compleet ander vakgebied. Van te voren een paar cursussen gedaan en bij de eerste sollicitatie meteen aangenomen (39 jaar, 0 jaar ervaring in dit vakgebied). Ja je moet er wel even wat voor doen, maar het kan echt hoor. Ik wil op dit moment niet meer werken (zeer onverstandig nu ik al op m’n tenen loop) maar later sluit ik dat niet uit hoor. Je hebt toch meer vlieguren nodig om verder te komen. En dan misschien in combi met een hbostudie Word over 2 weken 40 maar ik heb vast nog zeker 30 jaar dat ik moet werken dus genoeg tijd.
Verwonderd snap ik dan nog wel, maar dat zie ik niet als negatief, ik vind het knap dat je het lukt met 4 (kleine) kinderen en ik kan het duidelijk niet. Maar verder, doe alsjeblieft wat jou/jullie gelukkig maakt
Wat complex. Vooral omdat het hun moeder is. Ik heb gisteren het contact met de mijne verbroken. Voor de kinderen zit daar nog iets meer afstand in.