Lieve allemaal, Allereerst gefeliciteerd met jullie zwangerschappen! Ik zal me even voorstellen: Ik ben 37 en zwanger van ons derde kindje. De eerste zwangerschap was ik in verwachting van een gehandicapt kind. De 2de was een miskraam. De derde zwangerschap zou ons kindje tijdens de bevalling overlijden. We hadden een begrafenis geregeld en kregen uiteindelijk een gezond kind! Inmiddels ben ik 34 weken zwanger. Deze zwangerschap verloopt eigenlijk prima. Ik merk wel dat ik veel last heb van stress. Mijn moeder is ongeneeslijk ziek. We weten niet hoe lang ze nog heeft. Op 16 juni wordt ze voor 4 weken opgenomen voor een stamceltransplantatie. Ze zal, als ik na 38 weken beval, ons kindje dan ook niet zien in de eerste periode. Daarna mogelijk wel, afhankelijk hoe ze deze periode zal doorstaan. Op het moment gaat het niet goed met haar. Ik ben nu met verlof en pieker de hele dag. Het liefst zou ik vandaag al bevallen. Dan kan mijn moeder de kleine nog even zien en kan ik met eigen ogen zien dat de baby gezond en wel is. Deze stress kan niet goed zijn voor ons kindje maar ik kom er niet vanaf. Ik probeer afleiding te zoeken maar heb nergens geen zin in. Zijn er dames die het herkennen of tips hebben? Fijn dat ik even mijn verhaal kwijt kan want, behalve mijn partner, weet niemand dat ik me zo slecht voel! Liefs
Wat heb jij al veel mee moeten maken zeg.. jeetje wat heftig en verdrietig allemaal. Heb geen tips maar wil je heel veel sterkte toewensen..
Poe heftig zeg heel veel sterkte!!! Ik heb ook erg veel stress gehad tijdens de zwangerschap, zowel ervoor, als erna als tijdens. Ons dochtertje heeft er niets van geleden kern gezond! Ze is wel geboren met 37 weken en net 3 dagen maar of dat er iets mee te maken heeft....? Geen idee!
Dank jullie wel! Ik hoop ook echt de bevalling eerder gaat komen. Het kindje is over een tijdje beter af buiten dan in mijn buik. Dat zou me zoveel rust geven! Ik kan nu de hele dag wel janken....
Tjee je hebt het niet makkelijk gehad zeg. Maar geloof me, nu bevallen gaat echt je stress levels niet verlagen, en is ook niet goed voor de baby. De kleine zal dan toch enkele weken in het ziekenhuis moeten blijven met monitor, sonde, infuus, anitbiotica en misschien wel meer. Jij en je partner moeten op en neer reizen om met de kleine te kunnen knuffelen / verzorgen / voeden, en je hebt al de zorg voor twee kinderen thuis (waarvan 1 een handicap heeft). Houd vol, probeer leuke dingen te doen met je moeder, maak een plakboek met je kinderen voor oma zodat zij iets leuks heeft terwijl zij zelf in het ziekenhuis ligt, en laat de baby maar lekker groot en sterk worden in jouw buik.
Wat een lieve reacties. Doet goed. Ik besef dat het nu echt nog te vroeg is voor ons kindje om te komen. Het mag ook nog wel even wachten maar het zou gewoon zo fijn zijn als het voor de 38 weken is zodat mijn moeder hem nog kan zien! Ik ben op dit moment inderdaad bezig met een plak boek. Alle familie en vrienden van mijn moeder maken een verhaal, sterke wens, gedicht of foto's. Ik heb een voor pagina gescrapt en wil straks alles samen binnen in een boekje. Dit kan ze dan mee nemen naar het ziekenhuis (is helaas veel verder weg dus niet het ziekenhuis waar ik ga bevallen). Hoop dat dat haar een beetje steun biedt! Nogmaals dank voor jullie reacties! !!