Ineens gaat het snel hoor en dan wil je dat de tijd ff stil staat omdat je nog zoveel moet doen! Da's mijn ervaring tenminste nu (8 weekies!!) terwijl ik ook vond dat de tijd kroop...
gelukkig kan ik enorm om mezelf lachen als ik eraan denk hoe ik loop te stuntelen om mijn dag een beetje dragelijk te maken en ach, ik heb het er allemaal graag voor over, maar als ik die banner toch een zetje kon geven naar de 30 weken zou ik het zo doen . Ghehehehehe. hahahaha! Met 30 weken is het nog veeeeeeel stunteliger en ongemakkelijker en zit de buik echt in de weg hahahaha!bereid je maar vast voor Ook ik slaap met 5 kussens, het bed is te klein
I know, had ik bij onze eerste ook ja . Maar ach... na de bevalling mis ik mijn buikje / zwangerschap toch weer (denk ik )
Heerlijk ongegeneerd klagen!!!!!!!!1 Ik ben nu ruim 21 weken in verwaching. Deze 3e zwangerschap verloopt zo anders dan de eerste 2! Was meteen al erg moe en ben dat nog niet kwijt. Ik heb ook nog dagelijks kokhalsneigingen en spuug er soms nog steeds bij. Oke, dat gaat allemaal nog. Heb met vlagen vreselijke honger Ik heb last van hooikoorts en met de medicijnen die ik met mn zwangerschap mag hebben helpen die niet echt!!! Daardoor ben ik astmatisch en hoest veel daardoor. Met als gevolg licht urineverlies als ik weer 'ns in m'n hoesten blijf hangen:x:x:x Heb dat trouwens ook bij een lachbui Ook al een paar keer een bloedneus gehad... Oh ja, en ik wou dat ik meer zin had in sex. Het ontbreekt me aan zin erin en voel me niet op en top aantrekkelijk Mis het wel... Groetjes Claire
haha ja idd om over de sex nog maar niet te klagen de eerste paar weken was ik te misselijk om er ook nog maar aan te denken, toen ging het een tijdje goed maar nu moet me in de onmogelijke posities wringen omdat mijn giga buik zoooo in de weg zit, dan is de zin al over hoor. dus nog even afzien en als we dan weer "kunnen" dan genieten we op en top (ga ik vanuit)
Ook ik kom even lekker klagen Allereerst vindt ik het fantastisch om zwanger te zijn hoor maar af en toe wordt ik echt helemaal gestoord van me rug weet van ellende niet meer hoe ik moet staan, liggen, zitten of hangen... gelukkig loop ik bij een onwijs goede fysio en als ik lekker rustig aan doe is het ook nog wel te doen Heb volgende week een heerlijk uitgebreid dagje spa geboekt (lekker helemaal in me eentje) met een uitgebreide zwangerschapsmassage en hoop ook echt even helemaal tot mezelf (en de kleine) te komen... Oh en wat ik ook heel erg vindt is dat ik opeens overal hulp mee moet vragen op me werk dozen die veels te zwaar zijn of die ik niet goed kan pakken omdat me buik in de weg zit en ga zo nog maar even door... Af en toe voel ik me zo hulpeloos Oh en dat ik gek wordt van de hoofdpijn maar omwille van de kleine bijna geen paracetemol neem... Zo dat lucht een beetje op
vind het ook super! alleen die bekken instabiliteit. knettergek word ik ervan. vanaf 11 weken begon het al. ik weet vaak gewoon niet meer hoe ik moet staan/zitten/liggen zodat de pijn weg gaat. en mag ook maar in 1 houding slapen. werk nog halve dagen maar trek het zo slecht. pff ja als je dan bedenkt dat ik zoiezo nog 17 weken te gaan heb .. maar goed je moet er wat voor over hebben toch. wat hebben die mannen het toch makkelijk zeg
Ik zit echt in een 'niemand begrijpt me' fase, emotioneel gezien. Ben pas 9 weken, dus is nog niet veel te zien/merken voor buitenstaanders, maar ben de ochtenden en soms hele dagen erg misselijk, kokhalsen en overgeven. Qua eten heb ik nergens zin in, alleen in kleine hapjes, kaaskoekjes, chips enzo. Vis gruwel ik van. Gisteren wel zalm gegeten, maar boerde na het eten steeds de smaak op, bahbah. En voel me soms zo niet serieus genomen, moet mijn vriend vaak uitleggen dat ik bijvoorbeeld geen vis schoon kan maken, omdat ik dan moet braken. En hij maar klagen, tegen bv. zijn ouders, dat we de laatste tijd zo weinig vis eten :x Verder is hij heel lief hoor! Ook vind ik het jammer dat ik in mijn directe omgeving niemand ken die ook zwanger is, om ervaringen en tips te delen. Vaker het forum bezoeken dan maar.
ik wil dan nu toch ook een beetje komen klagen Ik heb sinds vannacht weer een leuk kwaaltje erbij voel allemaal steekjes en krampjes in mijn buik, voelde alsof ze aan mijn eierstokken aan het trekken waren maar waarschijnlijk is dat omdat de baarmoeder gaat groeien nu, ach het schijnt een goed teken te zijn, dus daar vertrouwen we dan maar op, maar het is wel heel irritant. en dan ook nog eens snotverkouden zijn, bleh alles komt in 3en zeker haha
Mag ik ook even klagen?? Ik zie het momenteel even helemaal niet meer zitten..... Ik heb last van m`n bekken, stuit, benen en onderrug. Na een dag werken heb ik dikke voeten en kan ik niet meer normaal lopen maar waggel ik naar de auto omdat bekken en de hele reutemeteut zeer doet. Ik ben ontzettend moe maar gun mezelf geen rust omdat het huis ook nog aan kant moet, ik achter een dreumes van 16 maanden aan moet rennen maar die ook nog eens weigert om los te lopen. Ik heb het totaal niet maar m`n zin op het werk, zit hier 2 dagen alleen op kantoor in m`n eentje. Zie of hoor niemand.... Eigenlijk wil ik vandaag alleen maar huilen en me diep verstoppen in m`n bedje Ik ben ontzettend blij dat we nog een kindje mogen krijgen maar ik vind het deze keer erg zwaar. Vorige keer ging alles een stuk makkelijker, ging flierefluitend overal doorheen, vanaf 28 weken wel veel last van m`n stuitje en vanaf 34 weken ontzettend ziek geweest, maar ik ben nu pas 18 weken. Ik weet niet hoelang ik dit nog trek.
Ooh heerlijk, even ongenegeerd klagen! (zonder je schuldig te voelen, want natuurlijk heb je het er graag voor over en ben je dolblij dat je een kindje op de wereld zet, dat staat er even helemaal los van.. mag he?) Het zwanger zijn op zich is niet mijn hobby. Ben heel erg blij als ik nummer 2 straks gezond op de wereld heb gezet en dan is het gebeurd! (nou nummer 2 dus nog wel gezond op de wereld zetten..) Eerste weken constant misselijk, honger, misselijk, honger.. Honger! Dus eten.. aargh, misselijk! Niet eten.. weer misselijk.. Sjonge. Zo labiel als een slap patatje, nu nog steeds trouwens. Ik ben van mezelf echt best stoer, maar nu?? Wat een watje..! Ik HAAT het om mijn emoties niet onder controle hebben.. Ik kan niet normaal poepen! Zit met tranen op de wc mijn stinkende best te doen maar het doet pijn! Is nieuw voor me, bij mijn eerste geen last van. Baby ligt nu lekker op mijn blaas. Als ik de kraan laat lopen sluit ik direct mijn benen.. Waar zijn mijn sluitspieren gebleven Zeer bekken, als ik even gezeten heb of uit bed 'stap', loop ik als mijn oma voordat ze een nieuwe heup kreeg. Draaien in bed gaat ook niet echt soepel meer. Een rare, pijnlijke plek in mijn rug en onder mijn rib bij m'n borst. Die buik gaat me echt in de weg zitten. In het begin lijkt het alsof je teveel kroketten hebt gegeten en wil je graag dat er een 'echte' zwangersschapsbuik zit... maar als hij er eenmaal zit.. Ik kan me niet meer scheren 'down under'.. Beetje op de tast dan maar. Seks? Wasda? Ik durf niet meer! Als ik alleen al aan seks denk schiet mijn baarmoeder in de kramp en m'n doos doet vrolijk mee. Blijkbaar vindt mijn lijf dat ik het wel nodig heb want soms word ik in mijn slaap overvallen door een droom met 'happy ending' en word wakker met een loeiharde buik. En bedankt. Opmerkingen! Mijn schoonmoeder: 'goh meid, je bent ECHT heel dik he?' Onzekerheid: Nummer 1 is 6 weken te vroeg geboren, zonder oorzaak. Nu met 25 weken in het zh gelegen met bloedverlies en harde buiken dus nu RUST. Bye bye nieuwe baan. Helaas pindakaas. Belangrijkste is een voldragen baby. Elke nacht wakker schrikken: zijn mijn vliezen gebroken? Nee, pff.. gelukkig.. Oe, harde buik.. paniek? Die zorgen zijn toch wel het vervelendste. Maar ik weet: zo gauw je beebje er is worden die zorgen alleen maar groter Oja, mijn relativeringsvermogen staakt regelmatig. Zonde, heb ik normaal zoveel aan. Ik kan denk ik nog wel even doorgaan maar aangezien ik zo nog wel graag normaal wil opstaan lijkt het me verstandig de benen te nemen (en dat klinkt indrukwekkender dan het is).
ohhhhh, mijn klagen is beloond: ben vandaag 5(!!!) dagen vooruit gezet!!!! ondanks dat ik oa door clomid precies wist wanneer mn ei is geweest!!!!! Ben er heel blij mee! lieve vlos
Hahahaha.... wat een leedvermaak!!! En dan natuurlijk niet omdat je je zo rot voelt, maar je maakt me wel aan het lachen, de manier hoe je het omschrijft!!!! Hilarisch... Ik neem je wel serieus hoor Succes meid en wat een feest als de kleine er straks is he? Zet m nog even op en succes!!! Groetjes Claire
Ik heb vreselijk last van hooikoorts. Hoofdpijn, moe, jeukende ogen en voortdurend een neus vol met taai snot. En geen enkel homeopathisch middel dat helpt en die tabletjes die wel als zwangere mag nemen helpen ook niet. Bij de 1e heb ik het nooit zo erg gehad. En dan snuit ik mijn neus komt er alleen maar bloed uit en binnen de kortste keren zit er weer van dat taaie snot in. En slapen doe ik ook al niet want zodra ik ga liggen zit m'n neus weer vol. Ik gebruik Baby Otrivin maar dat is niet voldoende. IK WORD ER GEK VAN!!! Einde klaagzang
Heerlijk zo klagen zonder je vent lastig te vallen. Liep vandaag nog even te klagen over die fijne puisten,vooral op de kin. Heb de hele zwangerschap kleintjes maar helaas zo nu en dan een grotere er tussen die dan ook flink gevoelig is....Ze zouden verboden moeten worden!
Ik kom maar weer even klagen.Tenslotte is het topic daar ook voor. Heb vandaag een flinke baaldag. Het lijkt wel of mijn eten halverwege is blijven hangen.Ik 4 uurtjes geslapen heb ipv de 8 die ik werkelijk heb gehad en voel me helemaal niet fit. Manlief zei net nog van je mag rustig aan doen als je flink zwanger bent met een buik die elke dag "in de weg zit". Maar toch gaat dat tegen mijn gevoel in. Elke dag doe ik rustig.Huishouden wacht al dagen maar ik kom er niet aan toe.Ben Moe!!!Wil slapen,maar als ik in mijn bed stap komt daar ook niks van. Dit lucht wel even op al zorgt het niet dat het weg gaat maar goed nog even en dan klagen over de gebroken nachten omdat de baby eten wil hahaha.
Ik kom ook even klagen ....ben het zat..morgen is mijn uitgerekende datum maar ik voel nog niets.....iedereen die na mij moest bevallen is al bevallen maar die van ons komt er maar niet uit. Al vanaf het begin BI later kwam daar nog zwangerschaps ischias bij. Draaien in bed gaat al maanden niet meer ...en nu gaat het nog minder...sex don't even go there (alhoewel ik heb gehoord dat dat de bevalling kan opwekken)....ben op het eind van mijn zwangerschap weer net zo misselijk als in het begin (hoort erbij zegt vk)....en ik ben zo snel kattig , ik herken mezelf niet. Kan gewoon niks meer hebben. Dan nog iedereen die mij elke dag moet opbellen om te vragen of ze al geboren is alsof ik dan niet zelf iets van me zou laten horen. Allemaal goed bedoeld natuurlijk maar mensen die zeggen ; wij zitten op haar te wachten daar word ik een beetje moe van. Ik denk dan Jah en ik wacht er niet op zeker8)... Ben het gewoon zat...vond en vind zwanger zijn een hele unieke ervaring vooral omdat ik het niet meer verwacht had maar nu wil ik wel dat de kleine komt...liefst vandaag nog.
Hier nog een; nog steeds misselijk!!! Argh met ongeveer 1 x per week een intieme sessie met de wc pot doodvermoeiend, ben klein heb constant het gevoel dat er geen ruimte is, dus druk onder mijn ribben. Droge droge neus, veel pijn bij omdraaien s nachts, slecht en onrustig slapen, elke 10 minuten naar de wc moeten, duizelig en draaierig. Huil héél makkelijk....ach kan nog wel even doorgaan....