ook bij mij is het weer aan het kriebelen. ik wil er nog een! en mijn vriend ook dus dat is mooi. maar eerst wil ik nog genieten van mijn dochtertje en willen we wachten tot ze een jaar is dan kunnen we misschien wel weer gaan proberen te oefenen hahaha. als ik bij het forum ''zwangerschap'' kom en als ik dan wat dingen daar lees dan krijg ik het gevoel weer helemaal terug, en dan mis ik de schopjes en me buik.
@ Jalea: Het is echt net alsof ik mezelf hoor praten. Mijn vriend wilt het liefst ook weer en denk ook echt dat ik aan het einde van mijn studie weer hoogzwanger ben (volgend jaar juni hoop ik mn studie af te kunnen ronden) Het lijkt me gewoon echt super om een broertje of zusje voor Enzo te hebben. En zwanger zijn zelf vind ik ook heerlijk!
Haha, ben dus niet de enige bij wie de eierstokken weer aan het klepperen zijn In mijn kraamweek zei ik al dat ik graag een tweede wilde.... September ga ik verder met mijn studie en hoop net als Dewie volgend jaar juni klaar te zijn met mijn studie. Als het aan mij ligt ook hoogzwanger! Maar ja, eerst nog manlief zien te overtuigen. Hij weet nog niet zeker of hij wel een tweede wil. (Even offtopic: Dewie volg jij een voltijdstudie of deeltijd? Hoeveel dagen ga jij naar school?) Liefs Eva
wow heb wel respect hoor voor de vrouwen die zo snel echt bewust al voor een tweede gaan.. Daar moet je echt een sterk karakter voor hebben..sterk in je schoenen staan en super geduldig zijn
@Gulay: misschien wel. Maar soms ook gewoon uit praktische overwegingen. Ik ben de jongste niet en heb tijd nodig om zwanger te raken. Vorige keren (1 bbz en een gezonde dochter) duurde het een jaar. En dan ben ik 37. Dat is bij mij meer de overweging. En ik onze dochter is een reuze makkelijk kind. Dat scheelt waarschijnlijk ook.
ja okey..in die situatie zou ik dat ook wel zo doen inderdaad..ik heb overigens ook in die periode kriebels gehad..maar waren wel overwaaiende kriebels hihi.. maarre...veel klusplezier alvast en hopelijk ben je snel weer zwanger hihi..
als ik niet zou gaan studeren dan was ik nu ook alweer gestopt met de pil. maar het lijkt me praktisch gezien ook wel handiger als mn zoontje even wat ouder is als de 2e komt, want ik heb fibromyalgie en hoewel dat op zich best goed gaat lijkt het me wel heel zwaar als je een klein baby'tje hebt en dan ook nog een grote broer die nog vaak gedragen moet worden of nog net niet goed lopen kan e.d. zwanger zijn op zich heb ik veel te weinig van genoten. ik was zooo bang dat ik geen lieve moeder zou zijn of dat ik het niet aan zou kunnen of dat ik opeens mn eigen kindje niet leuk zou vinden (jaja rare gedachtes haha ikw eet het). nu ikw eet dat het het mooiste (en ook wel moeilijkste omdat het zo diep in je hart raakt ) is wat je overkomen kan, weet ik zeker dat ik van m'n volgende zwangerschap veel meer zal genieten! al die maanden van je heel ziek voelen zijn dan ook anders omdat je nu van te voren al weet wat je er voor terug zult krijgen. ik mis nu soms echt het contact dat ik met mijn zoontje had toen ie nog in mn buik zat. dat is zo bijzonder en intens... ik kan me voorstellen dat alleen daarom al vrouwen een wens voor meer kinderen kunnen hebben. als we de bevalling nou over konden slaan
Ik kon t in t begin wel opzij zetten, maar ik verlang steeds meer naar een heerlijke buik... gewoon weer met zijn 2 tjes zijn, van elkaar genieten enz. Ik kan zelfs met meewoed uitkijken naar de bevalling aangezien dit bij mij heel soepel verlopen is en dan dat er zo'n heerlijk dreumesje eruit komt. Alleen de week daarna met een zware baarmoederontsteking was minder.. maar de rest wilde ik bijna gelijk weer overdoen
Gelukkig er zijn er meerderen! Ik heb precies hetzelfde! Eigenlijk in mijn kraamweek miste ik het zwanger zijn al! Ik heb op zich niet zo'n moeilijke zwangerschap gehad, maar ik was wel verschrikkelijk moe! Ik sliep 12 uur per nacht en was dan nog moe. Ook kon ik niet wachten totdat de kleine er was! Maar nu ik mijn prachtige mannetje heb en we er zo van genieten wil ik wel heel graag een tweede. En dan ook het zwanger zijn, wat voelde ik me bijzonder! Maar ik laat eerst mijn verstand spreken! Ik wil eerst volop genieten van mijn kleine man. Hij is nog zo klein en bijzonder! Ik vind het nu nog niet eerlijk naar mijn mannetje en dan naar het nieuwe kindje. Ook wonen we op 4 hoog en hebben we geen lift. We hebben in de planning om volgend jaar een ander huis te kopen. Maar ondertussen blijft het maar kriebelen en als ik zwangere vrouwen om me heen zie, of hoor dat iemand zwanger is dan denk ik; DAT WIL IK OOK!
Hier kriebelt het ook alweer een tijdje hoor. Mijn man vroeg gister nog hoe ik er overdacht enz. Dus we zijn er eigenlijk wel al over uit, dat we 3 kids wel heel leuk zouden vinden. Maar ondanks dat het heel erg kriebelt wil ik nog wel even wachten. En nog lekker van Milan genieten. Waarschijnlijk wachten we zo en zo tot Milan 1 jaar is, en dan zien we wel verder. Ik merk wel dat ik er steeds meer mee bezig ben, ik zag de afgelopen week allemaal zwangere om mijn heen.
Hier is ook gesproken over een 2e ukkie en we hebben besloten volgend jaar rond maart/april met de pil te stoppen en voor de 2e te gaan klussen! Dus hier kriebelt het ook wel haha
Ik mis het zwanger zijn ook wel en ik weet ook wel dat ik graag nog eens een tweede (en waarschijnlijk zelfs een derde kindje) zou willen krijgen. Vond zwanger zijn heerlijk, dat geschop in je buik, dat intieme gevoel. Ik had gelukkig dan ook een probleemloze zwangerschap. Maar nu nog even niet! Ik geef nu nog borstvoeding, maar ik zal over een aantal maanden blij dat mijn lichaam dan weer helemaal van mij is! En er dan bijvoorbeeld dus niet meer over na hoef te denken of ik op zondagavond wel een wijntje kan drinken...!
ik heb dit ook gehad na de bevalling. eerst dacht zo ff een tijdje niet dat voelde ik dus maar blijkbaar 2 maanden maar vlug erna ook rond de 4e maand begon het were te kriebelen niet alleen bij mij maar ook bij mijn kerel. hahahahaa nu hebben weer elke keer over als we wat gezien hebben waar terence nu een beetje te groot voor is dan zeggen we nou voor de tweede doen we het wel, zoals kleertjes en andere leuke spulletejs voor pas geborene.
Ik mis het zwanger zijn helemaal niet. Ik ben blij dat ik mijn oude figuur weer terug heb. Bovendien wil ik nu eerst genieten van Milan. De tijd gaat als ze snel. Ik denk als hij een jaar of 2/3 is, dat we voor een tweede kindje willen gaan.
Nee, hier heb ik totaal geen last van... ik ben heeeel blij met Hugo, hoor... maar ik vind het ook erg zwaar af en toe en ik moet er (nog ff) niet aan denken aan nog eentje erbij... misschien als Hugo 2,3 is, ofzo... maar NU EVEN NIET...! Gr. Niki