Hebben jullie ook wel eens dingen waarvan je ze eigenlijk niet hardop durft te zeggen? Ik zo nu en dan wel dus ik biecht op: - ik ben thuisblijfmoeder en overal waar ik kom of mensen er naar vragen hoor je mij er alleen maar positief over praten. En echt, er zijn zoveel momenten op de dag dat ik het geweldig vind (met name de rustige opstart 's ochtends), maar man.. IK SNAK NAAR IETS VOOR MIJZELF HEBBEN. Er zijn gewoon van die dagen dat je denkt; kon ik maar even werken, studeren whatever, even iets voor jezelf en niet alleen de titel mama hebben 24/7. En het is ook wel in progress hoor dat ik weer iets voor mezelf ga doen, maar het voelt goed om het er even uit te gooien - ik heb vandaag heeeeeel veel stiekem in de keuken gesnoept. Jullie nog iets op te biechten ?
Hahahaha! Volgens mij heeft iedereen dat wel, van die momenten Wordt echt waar heel blij van mijn kinderen maar af en toe kan ik ze ook wel achter het behang plakken Ik zou willen dat ik weer verder kon leren, zonder na te denken. Of een heel andere baan zoeken. Ongeacht wat er voor gevolgen aan zitten.. Net zoals je vroeger een bijbaantje had wat je niet beviel en gewoon opzei en iets anders zocht gaat helaas niet meer Ik heb een middagdutje gedaan vanmiddag terwijl ik zei dat ik met andere dingen bezig was. Wil niet voor lui mens versleten worden maar had alles al in het weekend gedaan en de vloer was weer een grote koek kruimel. Ik dacht: jammer dan. Mama gaat slapie doen terwijl zoonlief hetzelfde doet Ik heb vanavond verschrikkelijke, stinkende scheetjes gelaten Had iets met veel uien op. Is echt killing voor mijn darmen (en mijn arme man ) dus heb maar veel rondgelopen vanavond
Soms leg ik zoontje smiddags in bed zodat ik lekker de airfryer kan aanzetten. Frietje en frikandel erin,.. tja zoontje vind het wel niet erg, als hij niet slaapt speelt hij lief met zijn knuffels. Dit doe ik wel niet dagelijks he Ik geef hem soms rozijntjes zodat hij 5 minuten stil zit en ik stiekem een kinderbueno kan eten . Heeft hij nog nooit doorgehad . Hij weet nog niet eens wat dat is. als mn vriend thuis is en zoontje heeft echt een mamadag zeg ik soms dat ik naar de wc ga. Dan zet ik me in de badkamer neer op de grond en lekker effe internetten, effe rust Oooo ik ben erg
Ik heb eigenlijk best veel moeite met het feit dat ik mijn vrijheid kwijt ben sinds ik kinderen heb. Natuurlijk weet je dat van tevoren. Maar ik vind het toch lastiger dan gedacht. Soms verlang ik er naar om gewoon even naar de supermarkt te gaan zonder allerlei gedoe. Gewoon een hele dag luieren en niks moeten. Gewoon thuis komen van werk zonder de chaos, of even spontaan ergens op een terrasje wat drinken en zo kan ik nog wel 10 dingen opnoemen. Het is niet dat ik alles uit verplichting doe en ik hou zielsveel van mijn kinderen. Maar ooh afentoe denk ik weleens hoe heerlijk het was dat ik nog geen kinderen had. En soms geef ik mijn zoon zijn zin omdat ik geen zin heb in een driftbui om iets wat verder niet belangrijk is. bijv als hij op mijn telefoon filmpjes wil kijken (hij heeft momenteel een obsessie voor brandweerman sam, echt vreselijk). Als ik hem moet verschonen of omkleden geef ik dus regelmatig mijn telefoon omdat ik geen zin heb in gedoe terwijl het niet nodig is. Natuurlijk geldt dit niet voor alles.
De oudste gaat sinds deze week écht naar school. En als de jongste dan slaapt, doe ik he-le-maal niks Gewoon op de bank, kop koffie, tv aan, beetje haken... Heeeerlijk!
Ik heb er heel veel moeite mee dat mijn oudste (groep 4) rekenen niet snapt. Moet echt moeite doen mijn geduld te bewaren, terwijl ze er ook niets aan kan doen. Vraag ik: wat is 45-43, zegt ze: 17? Grrrrr En telkens maar zeggen: ik snap het gewoon niet... Maar goed, hebben er een half uur aan gezeten en ze lijkt het (voor nu) te snappen. Nu de tafels nog, maar is ook lastig als je basis en inzicht niet helemaal goed is. Gelukkig loopt ze met lezen 2,5 jaar voor dus hebben we alle tijd om het rekenen te verbeteren
Mijn zoontje is de laatste weken steeds meer aan het verlijmen met me. En nu belde mijn moeder. Dat vond hij absoluut niet leuk. Ik heb hem een koekje gegeven om hem stil te houden (laatste koekje was 2 weken terug) Maar toch het was bijna etenstijd
Mijn haar was zo vet en er kwam een lucht onder mn oksels uit. Ik moest gewoon douchen, maar kreeg de tijd niet gevonden. Vriend had drukke dagen, kleine slaapt alsof ze een student is (van 23u tot 11u), ik heb mn slaap ook hard nosig. Dus ik heb mevrouw in de box gelegd en ben gaan douchen. Hoorde haar mopperen en had zo behoefte aan die warme stralen, dat ik de deur dicht gedaan heb om haar niet te horen. Nu moet ik wel eerlijk bekennen dat het een slaaphuiltje was. Ze sliep dan ook al vrij snel en ik heb rustig af kunnen douchen. Ik ben ook een tbm. Als vriend dan na een lange dag thuis komt, ben ik bekaf. Ga dan in de slaapkamer rommelen, zodat vriend met dochter opgescheept zit. Veel meer dan aan mn tenen frunniken gebeurd er niet haha. En ik ben jaloers op vriend. Hij heeft nog wel redelijk hetzelfde leven als voor de baby. Ik zit vastgeplakt aan dochter( met veel liefde). Als we gaan, staat vriend al klaar bij de deur. En dan vraag ik of ie iets vergeten is. Dochter in maxicosi op de grond, ik met luiertas, handtas, stoeltje en mn eigen jas half aan. Meneer met lege handen. Maar bah. Ik wil ook wel eens met dochter op pad kunnen, waarbij ik alleen hoef te controleren of ik sleutels en portemonnee heb, omdat de ander de rest al klaar heeft gezet.
Tsja, ik snapte het ook gewoon niet... Ik ken nog steeds alleen se basisdingen... En als je me vraagt wat 88+56 is moet ik daar echt over nadenken...
Wij wilden altijd drie of vier kinderen, maar nu ik twee zoons met autisme heb, hebben we besloten dat er geen kinderen meer bijkomen. Daar sta ik 100% achter maar maakt me soms verdrietig, ook omdat ik graag ook een meisje nog had gekregen.
Ik kan soms wel eens 'jaloers' worden op de fijne motoriek (die is slecht bij mij) en creativiteit van m'n oudste dochter. Dan bekijkt ze een filmpje op YouTube van haken of iets anders en doet het gewoon zo na! Nou, dat kan ik dus écht niet hoor. Heb er ook echt niet het geduld voor en zij weer wel, dat scheelt.
Ja ok jouw som snap ik dat je daarover moet nadenken ;. Maar 45-43 weet je toch wel zo zonder na te denken? Maar goed, ik was ook absoluut geen rekenwonder, misschien vind ik het ook wel zo lastig omdat ik graag wil dat zij er wel goed in gaat zijn . Maar het komt goed hoor, met veel oefenen
Dat dachten ze bij mij ook. Alleen bleek ik dyscalculie te hebben dus zo makkelijk ging dat niet... Zo'n sommetje als wat jij opnoemt gaat echt nog wel maar ik heb bv. ook moeite om een telefoonnummer (10 cijfers achter elkaar) te ontcijferen. Vaak gaat er dan wat mis.
Mijn dochter is snel angstig en ik heb daar soms geen geduld voor . Ik ken zelf helemaal geen angst en ik heb moeite om mij in haar te verplaatsen. Ik denk soms 'kom op niet zeuren, maar gewoon doen', maar dat werkt juist averechts. Ik tel dan maar weer tot tien en probeer haar met alle geduld van de wereld hierin te begeleiden. Lastig vind ik het wel (en dat voor iemand die haar geld verdient met het behandelen van angststoornissen bij kinderen ).
Sinds ik mama ben vind ik mijn werk erg pittig, ook al werk ik parttime. Ik vind het werken met kinderen geweldig, maar tegelijkertijd wordt er (te) veel van mij gevraagd, ook op dagen dat ik eigenlijk niet op school hoef te zijn. Voorheen was dat geen probleem, maar ik heb nu regelmatig het gevoel dat ik mijn zoon tekort doe. Ik wil heel graag wat anders doen en ik zou daar graag wat salaris en vakantiedagen voor willen inleveren, maar ik heb het idee dat de mogelijkheden enigszins beperkt zijn met een pabo diploma. En studeren zit er voorlopig nog even niet in (Ik sta overigens nog wel met veel plezier voor de klas hoor! Het is voornamelijk alles er omheen wat ik pittig vind )
Ik baal er regelmatig van dat ik moet werken, zou liever stoppen, al begrijp ik ook wel dat dat natuurlijk ook niet altijd ideaal is 24 uur per dag thuis zijn, maar ik vind de combi werken met een kind best pittig en dan zeker als ik dagdiensten heb. Verder ga ik soms 's morgens als m'n zoontje in mijn ogen te vroeg wakker is (7.00) even naar hem toe en zeg dat het nog nacht is en we lekker gaan slapen, zet het muziekje weer even aan en dan slaapt hij vaak nog 1-2 uur verder. Stiekem snoepen gebeurd hier ook regelmatig. Al staan er nu paaseitjes op tafel, maar hij weet niet wat het is, dus die kan ik gewoon in zijn bijzijn snoepen. Als ik de snoeptrommel open trek komt hij gelijk aanzitten, want hij weet dat er lekkere snoepjes in zitten, omdat hij die een enkele keer wel eens krijgt. Maar paaseieren heeft hij nog nooit gezien en gegeten dus kan ik zo naast hem opeten. En op woensdag staat hier de viskraam in de straat tot 13.00. Ik leg dan regelmatig zoontje om 12.30 al in bed en ga dan snel nog even een bakje kibbeling voor mezelf halen.
Ik merk nu ik 1 op 1 aandacht eraan besteed dat ze het veel beter snapt, of eindelijk snapt eigenlijk . Dyscalculie zou ook nog kunnen maar dan heb ik dat ook . Maar goed, het komt vast goed, en anders maar niet (bij mij ook niet, heb wel VWO wiskunde A gedaan maar met als eindcijfer een 4 , kon ik mooi compenseren met mijn 8 voor latijn ). We gaan wel RT aanvragen op school (jammer dat ze daar zelf niet mee komen, want het is echt wel nodig vind ik), met lezen loopt ze 2,5 jaar voor dus kan ze best wel tijdens haar extra leeswerk naar RT
Heerlijk om dit te lezen. Ik ben tbm en soms heb ik daar zo de pest aan. Mijn leven is 180 graden omgedraaid en mn man heeft gewoon nog zn oude leventje. En kan gewoon 8 uur per dag praten met volwassenen, heeft op gezette tijden pauze. Soms lijkt me dat ook zo heerlijk hè. Soms als ik er echt helemaal klaar mee ben om 17.30 uur als ml thuis komt, zeg ik dat het echt een AFSCHUWELIJKE dag was en dat ik echt ff een break nodig heb om bij te komen. Dan ga ik chillen op de slaapkamer. Zo lekker. Stiekem eten, check. Dl wil ALLES wat ik ook heb, soms geen zin in die strijd dus eet ik wel als ze op bed ligt mn zondige dingetjes die zij niet mag op, haha. Ik ben een heel slechte chaotische huisvrouw. Nu is het zo dat de was echt mijn zwakste punt is. Ik vergeet te wassen, en anders vergeet ik de was er uit te halen en op te hangen of de was hangt al een week te drogen. Nu heb ik ook niet heel veel droogruimte. Ml heeft soms geen schoon overhemd meer door mijn chaos. Dan zeg ik als hij pissig is dat ik echt een droger moet want ik kan niet meer wassen omdat ik droogruimte te kort kom. Ik kom ook wel droogruimte te kort, als ik alles van 2 weken op 1 dag moet wassen ja, door mn slechte planning. Maar al zou ik beter plannen, is er niets aan het handje. Echt heel slecht, maar ik wil graag die droger, dat lijkt me zo relaxed, heb zo'n hekel aan de was ophangen in een koude garage waarbij mn handen vernikkelen.
Maar dat is toch ook heerlijk? Voor je zoontje en voor jou , heb het zelf bij de eerste ook heel vaak gedaan. Ze sliep vaak ook moeilijk in bed en zo bij mij waren we allebei tevreden