Nu hoef ik daar niet meer overna te denken... Maar toen ik de leeftijd van jouw kind had kwam ik amper verder dan 8x5 oid... en nog steeds kan ik geen %en uitrekenen.. ja de standaard 20/50.. Maar vraag me niet naar 70% want ik ben rustig een kwartier bezig met dat uitrekenen... en dan is de uitkomst ongeveer dit, ik kan niet vertellen hoeveel het precies is, al zou ik het willen, ik weet gewoon niet hoe ik dat moet doen Ik kan gewoon die linken in mn hoofd niet leggen oid.. ik zie het gewoon niet zeg maar.. heel lastig uit te leggen haha. Ik heb met wiskunde in ieder geval nooit een hoger cijfer als een 3 gehaald...
8x5 is nog redelijk hoog gegrepen voor haar hoor Gister ging het weer moeizaam, toen begon ik over pepernoten en toen leek het kwartje te vallen . Vanochtend met de juf gesproken, de heeft een extra werkboek voor rekenen en zit met een klein groepje met de juf apart met rekenen, RT was nog niet nodig volgens de juf en ze ziet het wel goedkomen. Heel veel inzicht hoeft ze niet te krijgen, maar ik ben wel bang als het nu echt niet lukt dat ze blijft zitten hierop. Maar het gaat telkens ietsjes beter. Nu de tafels nog...... we blijven oefenen . Gelukkig vindt ze het, ondanks dat ze er vaak niets van snapt, erg leuk om te oefenen
Ik kan 45-43 nu wel, maar op de basisschool (ook hoger dan groep 4) niet hoor Mijn dochter zit nu in groep 3 en 4+4 is echt ontzettend moeilijk voor haar. Ik heb dyscalculie en vermoed bij haar hetzelfde.
Maar bleef je daar niet op zitten dan? Maar heb het idee dat het wel goed gaat komen. Hoop het Laatst aan tafel sommen aan het doen en de jongste (groep 2 maar loopt bijna een jaar voor) had eerder het antwoord dan zij, heel sneu, dat doen we dus niet meer
Ik ook, ik had als kind best veel moeite met rekenen. Hier is het andersom. Beide kinderen zijn juist heel goed in rekenen. Ze corrigeren mij nu soms al . Andersom, mijn dochter is vermoedelijk dyslectisch en ik word er soms wat moe van dat zij zo vaak alles verkeerd spelt. Ik weet wel dat ze het gewoon echt niet inziet, maar toch... Verder, ik zou nu eigenlijk wat aan het huishouden moeten doen, maar ik zit lekker achter de computer. Dat gebeurt wel vaker. Ik koop soms snoep voor de kinderen. Bijv. van die zure wormen. Zit ik die 's avonds op te eten en dan haal ik 's ochtends weer een nieuwe zak, zodat het ze niet opvalt als ze 's middags uit school komen en iets uit de snoeptrommel willen.
Ook hier dyscalculie. Cijfers lezen deed ik verkeerd om. Dus 12 was vaak 21, en de 6 was vaak een 9. De tafels begreep ik ook echt niet! Optellen en aftrekken deed ik met trucjes. Ik telde op mijn vingers of zette stipjes in de kant van mijn schrift zodat ik ze alleen maar hoefde te tellen. Dat heb ik de hele middelbare school nog gedaan. Tafels snapte ik gewoon niet. Uit mijn hoofd knallen lukte niet. Vooral de tafel van 1 was lange tijd onbegrijpelijk. Pas in groep 7 of 8 viel ineens het spreekwoordelijke kwartje. Later was wiskunde een wisselend succes. Ik heb wel ruimtelijk inzicht, dus sommige delen in het boek was ik heel goed in, terwijl ik formules e.d. gewoon niet kon onthouden of begrijpen. Ook scheikunde was dus een drama... Wees dus niet te streng voor je dochter 😉
Nee ben nooit blijven zitten. Zou geen zin gehad hebben, want spelling, lezen e.d. kon ik heel erg goed. Ik heb heel veel RT gehad. Overigens was het in mijn basisschooltijd nog niet zo bekend en kwam ik op de middelbare school toen een wiskunde leraar zei: hier is meer aan de hand, jij hebt geen idee waar je mee bezig bent. En hij heeft het dyscalculie test traject in werking gezet.
Dat had ik ook. En opdrachten als 'Sam woont 5 kilometer van school, zijn vriendje Dirk woont 1,5 km van school en Sofia woont 3 x zo ver van school als Kees die een halve km van Sam woont. Sam neemt de fiets en rijdt zoveel km per uur, Sofia wandelt en loopt ....km per uur...blablabla, wie is het snelst bij school? Vreselijk, laat maar, ik heb geeneens zin om er over na te denken. Gelukkig waren dat vaak multiple choice vragen en gokte ik gewoon wat. Dan stak ik mijn tijd wel in rekensommen die ik wel leuker vond om uit te rekenen. Scheikunde en natuurkunde heb ik bij elkaar gespiekt tot ik die vakken eindelijk uit mijn pakket kon gooien. Vanaf toen ging het bergopwaarts.
Dat ik het heel zwaar vind om de moeder van mijn oudste dochter te zijn. Ze is meervoudig gehandicapt en letterlijk NIKS gaat makkelijk met haar. De baby is echt supermakkelijk daarbij is het echt alleen maar genieten. Ik voel me best wel schuldig dat ik het zo zwaar vind met m'n oudste. Gelukkig krijgen we er binnenkort wat extra handjes bij middels het PGB.
Ik wil wel opbiechten dat ik als mn dochter even niet oplet mezelf soms volprop met slechte dingen, die ik haar niet wil geven . Dan eten we de hele dag heel verantwoord en bij de kassa koop ik stiekem een reep snickers, die ik op heb voor we de winkel weer uit zijn.
Ik biecht op dat ik het verschrikkelijk vind dat mijn zoon niet meer slaapt tussen de middag. Even die 2 uurtjes rust die ik soms zo zwaar nodig heb dat ik die niet meer kan pakken. Ook dat ik het heerlijk ga vinden dat hij zo lekker 5 dagen continu rooster heeft op school en hij daar zijn ei kwijt kan. Zoon blij= mama blij En ja soms mis ik het werken enorm! Even geen mama zijn,geen vrouw van maar gewoon wachtend!
Oh ja dit herken ik ook zeker hoor, zeker omdat ik sociaal gezien al een enorm klein kringetje heb. Ik heb me met regelmaat zelfs depressief gevoeld vanwege dit. En toch lieg ik niet als ik er positief over praat. De struggle die ik ermee heb gaat een ander gewoon niet zoveel aan, vind ik. Tenzij het in alle eerlijkheid ter sprake zou komen. Verder doet zoon ook vrijwel geen middagslaapjes meer maar heb ik zelf wel een rustmoment nodig. Dan gaan we 'samen' Youtube filmpjes kijken waarbij ik ondertussen op mijn mobiel spelletjes aan het doen ben. Gelukkig kan ik de meeste filmpjes inmiddels woord voor woord dromen en mompel ik af en toe wat mee om te laten merken dat ik écht wel meekijk.
Te streng ben ik niet, blijf altijd begripvol . Maar inwendig Mijn oudste gebruikt ook haar vinger, van mij mag ze, ze heeft ze toch en als ze ze kan gebruiken, doe maar hoor . Is iets wat je je hele leven nog kan gebruiken (kijk uit met vuurwerk enzo ), ik doe het ook nog wel. Mijn man is ook niet super met rekenen, bijvoorbeeld 501-60 (darten ) heeft hij echt moeite mee, zijn eerste antwoord was 500 nog wat. Ik moest wel lachen, dezelfde frustratie als bij mijn dochter kwam naar boven
Gelukkig . Had het er vanochtend met de juf over en die zei ook, lezen en taal gaat heel goed, ze schrijft op groep 4 niveau heel goed, weet gewoon hoe je woorden moet schrijven, hoef het niet te leren. Zit qua lezen op eind groep 6 niveau. Maar de juf vind RT nog niet nodig, dus ze ziet het nog wel goedkomen gelukkig
Dat klinkt inderdaad zwaar. Nu je een tweede kindje hebt, is het contrast waarschijnlijk pas echt duidelijk.
Ik ben de laatste tijd aan het wachten tot het weer leuk word.. dochter is heel veel ziek en ik en mijn vriend zijn dood op. Elke keer als ze 2/3 dagen beter lijkt begint het volgende al weer. Hierdoor zijn de nachten ook een ramp en telkens al ik besluit wat strenger te worden snachts heeft ze weer koorts of verkouden of spugen of iets dergelijks ( overdag zijn en echt wel leuke lieve momentje hoor, maar door de vermoeidheid vervagen die te snel) ik men werk echt stom vind, en graag thuis blijf mama zou worden ik zeg op dieet te zijn maar een zak snoep verstop in het dashboard kastje van de auto
Haha, alle 3 herkenbaar voor mij (1e punt niet meer gelukkig, hier 2 jongetjes die het 1e jaar in de winter elke week ziek waren ongeveer, waarschijnlijk gaat het na de winter al een stuk beter en volgend jaar nog beter).