Hoi meiden, Morgen begin ik aan m'n nieuwe baan. Heel veel zin in natuurlijk en ik had direct een goed gevoel bij dit bedrijf. Ben door een werving en selectie bureau voor deze functie gevraagd en heb mijn wens van 32 uur willen werken uitgesproken. Dat zou geen probleem moeten zijn werd me verteld. Ook heb ik gezegd (alleen tegen dat bureau) toen ik voor deze functie werd gebeld dat ik een grote kinderwens heb en of ze in kunnen schatten of dat voor dit bedrijf een probleem zou kunnen opleveren. Ze was daar erg positief over. Ik heb wel aangegeven dat ik er in mijn sollicitatie niet over zal beginnen. Fijne gesprekken gehad met het bedrijf en ze gaven aan iemand te zoeken voor de langere termijn. Ook hoorde ik van het werving en selectie bureau dat ik in de 2e ronde zat en samen met nog 1 iemand. Zij wilde 40 uur werken dus ik dacht... daar zullen ze misschien eerder voor kiezen. Niets was gelukkig minder waar. Ze hebben mij gekozen puur om de persoon, los van het aantal uren dat ik wilde werken werd mij verteld. Tof dus... Nu heb ik in okt een mk gehad bij 8 wk en 3 dgn zwangerschap. Heb daarna heel lang moeten wachten op m'n ongi. Deze begon met bruinverlies op 7 dec en zette over in bloed op 9 dec. Nu heb ik ontzettende pijnlijke (.)(.). Dit had ik ook bij de 1e zwangerschap en niet bij de keer dat ik moest menstrueren. Ik was in ronde 2 al zwanger dus echt veel vergelijk per cyclus heb ik niet. Woensdag dacht ik dat de ongi zou komen. Ik had niets als ongipijntjes en er kwam wat lichtbruin slijm. Nu heeft het nog steeds niet doorgezet. Het zóu natuurlijk weer een lange cyclus kunnen zijn maar ook daar baal ik van want wilde graag weer een normale na zo'n miskraam! Nu is er natuurlijk een kans dat ik zwanger ben gezien de kwaaltjes die ik de vorige keer ook had en daar maak ik me toch druk om gezien ik morgen ga beginnen bij m'n nieuwe job. Ik kan het niet goed loslaten. Durf ook niet te testen want: 1 als ik weet dat het posi is kan ik me misschien moeilijker concentreren op m'n nieuwe job 2 als ik weet dat ik nu zwanger zou zijn dan gaat het enorm malen de weken tot de 8 weken omdat ik bang ben voor wéér een miskraam 3 als het nega is wil dit nog niet altijd wat zeggen... het kan te vroeg testen zijn. Ik ben gewoon doodsbang dat als ik zwanger ben hoe de reactie zal zijn op m'n nieuwe werk. Uiteraard zou ik het pas na een week of 13 vertellen maar ik zit er erg mee. Ben bang dat het daardoor verkeerd uitpakt. Natuurlijk ga ik mijn stinkende best doen en laten zien wat ik kan maar toch.. Enige waar ik me een beetje aan vast probeer te houden is dat ze hebben aangegeven iemand voor de langere termijn te zoeken. (toch wel zeker 5 jaar werd gezegd) Nu word ik in mei 28 dus ja... iemand met logisch verstand weet dat er een kans is dat iemand binnen die 5 jaar in verwachting is. Heb nu een jaarcontract wat na afloop omgezet zal worden in vast. Natuurlijk waren de gesprekken heel prettig en toonde ze flexibel te zijn, ook volgens het werving en selectie bureau maar ik kan het niet loslaten. Allemaal speculaties terwijl ik niet eens wéét of ik zwanger ben.. Pendels zeggen lang niet altijd iets maar toch.. zie mijn lijst Kunnen jullie me adviseren hoe hier mee om te gaan? Liefs van een piekerkontje!
Loslaten! :-D Makkelijker gezegt dan gedaan natuurlijk. Even nuchter bekeken... Je hebt de baan, dat is een feit. En ook al weet je het nu nog niet: je bent of zwanger of niet. Ook daar verander je niets meer aan. Je kunt dus piekeren over allerlei scenario's, maar dat haalt eigenlijk niets uit. Je hebt bij het werving en selectie buro keurig aan gegeven dat je een kinderwens hebt. Zij kennen het bedrijf en hebben voor jou de inschatting gemaakt dat dat geen probleem is. Persoonlijk zou ik op sollicitatie ook niet vertellen dat ik een kinderwens heb. Ook omdat je niet weet en niet kunt plannen wanneer die in vervulling gaat. Je hebt de baan en als je zwanger bent verander je daar niets meer aan. Je werkgever zal het er dus mee moeten doen. Probeer niet te piekeren over 'wat als ...' Laat het over je heen komen. Het komt zoals het komt. Problemen pak je aan als ze er zijn, niet nu druk over maken. Wel of niet testen. Dat vind ik altijd een moeilijke. Ik weet nog toen ik zwanger probeerde te worden dat ik dat ook altijd zo'n drama vond. Zal ik nu wel of straks... Ik denk dat je, of je nu wel of niet test, je toch wel maalt over een eventuele zwangerschap. In dat opzicht maakt het denk ik dus minder uit dan je denkt of je nu wel of niet test. Als je positief test heb je zekerheid en daar is mischien wel beter mee om te gaan dan onzekerheid. Tja en als je negatief test... dan weet je nog niks. Dat is lastig en daarin heb ik geen advies voor je. Spreek met je parnter of andere mensen in je omgeving over je piekernissen. Door er over te praten, worden de dingen soms vanzelf helderder voor je. Ook kun je er steun en wellicht tips uit halen. Succes!
Lieve Suuz, Heel erg bedankt voor je reactie. Gelukkig dat toch iemand de moeite heeft genomen met even te steunen. Ik ga je advies opvolgen en het voorlopig even loslaten en me richten op m'n job. Ik heb besloten eind deze maand te testen. Ik houd gewoon de lange cyclus aan van vorige keer. Als het dan posi zou zijn kan ik wellicht al rond de 8 weken zitten én dan kan ik me nu op m'n job richten. Ik neem tenminste aan dat het geen kwaad kan dat je 'er pas achter komt' als je al een week of 8 bent en je dan pas meldt? Liefs
Wat bedoel je met melden? Aan je werkgever? Dat hoef je pas te doen uiterlijk 3 maanden voor de vermoedelijke bevallingsdatum. Dus je kunt rustig je proeftijd afwachten bijvoorbeeld... Succes!
Ik vind het ook erg lastig hoor....zwangerschap combineren met je baan....en vooral hopen dat je werkgever er begrip voor heeft. Want eerlijk is eerlijk...ik denk niet dat werkgevers er altijd bij stil staan dat een jonge vrouw weleens zwanger zou kunnen raken. Mijn team bestaat alleen maar uit jonge dames..en een keer had het management een vermoeden dat er eentje zwanger kon zijn (was ze trouwens helemaal niet!)... nou paniek in de tent! Pfff! En toen het dus niet zo bleek te zijn waren ze opgelucht joh! "Nou, gelukkig maar...want wat moeten we dan he?!" was hun reactie. En hoppaaaaa alsof de duivel ermee speelt Een maand later was IK zwanger! Ze waren wel blij voor me...sja ze hebben geen andere keus he? Maar ik weet dat ze heus balen omdat we altijd al een tekort hebben aan mensen in ons team. En extra mensen aannemen doen ze ook niet ook al is dat nodig :S En laat ik nou net in mei een vast contract krijgen....in ieder geval; zo was mij en mijn andere collega mondeling beloofd voor mijn zwangerschap. Want in mei loopt mijn jaarcontract eigenlijk af. Die wilden ze dus in een vast contract veranderen... Maar of ze dat nog steeds gaan doen................! Ben benieuwd..aan gezien ik begin augustus al moet bevallen. Dus al in juli weg ben met verlof. En dan ook nog de dilemma met de avonduren als mijn kind er is. Zij zijn ook niet gek en voorzien al problemen, denk ik. En toch zijn ze zo gek om alleen jonge vrouwen van rond de 26 en 27 jaar aan te nemen. Nou, ik ben dus ontzettend benieuwd of ik dat contract nog krijg. Want vandaag ben ik er ook achter gekomen dat mijn manager het grote nieuws (zwangerschap) heeft doorverteld aan de hogere bazen. :S Dus meid...het is altijd onzeker, hoor. Ze zien je liever gewoon niet zwanger, scheelt hen ook veel gedoe. Ze schijten ook in hun broek dat ik me eventueel ziek meld omdat ik me beroerd voel.... ! Ik kies nu eerst voor mijn kind.
Ik bedoel als je er dan pas achter komt en je eerst naar de huisarts gaat en je dan pas gaat melden bij de gyn. Zouden jullie je niet druk maken met nét een nieuwe baan. Ook al wordt ik over een tijdje 28. Mooie leeftijd toch?! x
Hey Assi, Tja.. ze hebben ook voor mij gekozen ondanks mijn 32 urige werkweek boven de andere kandidaten die 40 uur wilde werken. Ze hebben in de sollicitatie gezegd dat ze iemand zoeken voor langere termijn (minstens een jaar of 4). Dan zou ik al bijna 32 worden dus hallo.. de kans is er dan he! Verder werken er maar 3 vrouwen meer. 25 -32-37. Volgens mij allemaal geen kinderen. Tja.. dat meisje van 25 vroeg of ik getrouwd was / samenwoonde of kindjes had. Ik ben niet getrouwd zei ik.. Dat vind ik niet zo belangrijk. Heb je kindjes vroeg ze. Nee zei ik. nog niet maar dat vind ik wél belangrijk. Volgens mij verwachten ze dat een beetje van iemand die 28 wordt haha. Ik wacht wel af. Morgen 5 weken geleden ongi. Hiervoor 8 weken gewacht op ongi ivm de miskraam. Misschien is m'n cyclus nog van slag... misschien ben ik zwanger. Ik heb continu het gevoel ongi te worden maar het komt maar niet! M'n schoonzusje zegt ook; meis, maak je niet druk! komt goed. Ik hoop het. Zowel dat het goed komt áls dat ik me niet te druk maak xx