?Hier bij alle 2 de kinderen die vragenlijst gehad ja. Netjes ingevuld, en ingeleverd. Nooit meer wat van gehoord. Ik weet dat ik met 18 maanden en met 2 jaar ook een lijst kreeg met allemaal vragen. Wat doe je al je kindje niet luistert.... Wat doe je als het niet eet.... Er zullen vast mensen zijn die er baat bij hebben, hoe vaak lees je wel niet of hoor je wel niet over mishandeling verbaal of nonverbaal het komt bij de meest onverwachte mensen vandaan. Laatst hier nog op de hoek, terwijl dat echt in mijn ogen normale mensen waren.. Maar afijn.. Ik vind het ook niet nodig bij ons, allebei ook een goede jeugd gehad e.d. Maar je hoort ook vaak bij mensen die een wat mindere jeugd of andere opvoeding hebbe gehad dit ook nabrengen op hun eigen kinderen. Dus in dat opzicht begrijp ik het wel.
De lijst niet gehad, ik woon wel in de randstad. Bij het huisbezoek wel vragen gehad, ik heb gewoon gezegd dat ik als kind misbruikt ben. Ik schaam me daar niet voor, dat mag mijn vader doen. Ze vroeg daarop hoe het met mij ging na de bevalling, ja dat was even heftig zei ik. Ze vroeg daarna of ik erg bezorgd ben voor mijn dochter. Ik heb die vraag geïnterpreteerd als: ben je bang dat iemand hetzelfde met jouw kind doet, en ja, ik ben overbezorgd. Ze hebben me nog geen seconde het gevoel gegeven dat ik extra in de gaten gehouden word. Sterker nog; ik krijg zo nu en dan te horen dat ik het zo goed doe. Denk over alles na, weeg alles af. Tja waarom zou ik liegen? Als de feiten zijn dat mensen die misbruikt/mishandeld zijn sneller de mist in gaan, nou laten ze me dan maar goed controleren dan hoor. Ik heb niets te verbergen, maar degene na mij misschien wel.
Zo'n lijst heb ik niet gehad. Ik had een lijst met hele normale vragen over de hoeveelheid voeding, poep/plas luiers Wel iets over geldproblemen en of je daardoor moet bezuinigen op de gezondheid van je kindje zeg maar Niks vreemds Maar zo'n lijst die jij hebt gekregen had ik ook niet ingevuld, wat een onzin zeg. Misschien een kleine moeite, maar het is een principekwestie. Alsof je wel neerzet dat je seksuele gedachtes hebt naar je kind toe ALS je dat zou hebben.... dus wat een debiele vragen
Die lijst ook gehad. Maar als iemand zijn kind zou mishandelen schrijft die dat echt niet op natuurlijk. Dus kunnen ze volgens mij alleen dezelfde antwoorden verwachten en schieten ze er nog niet veel mee op. Moesten hier ook invullen wat voor opleiding je hebt gedaan enzo en als je op een speciale school had gezeten moest je dat neerzetten. Gaat hun toch niks aan. Betekend niet gelijk mijn kind ook naar een speciale school zou moeten.
Ik moet op voorhand zeggen dat ik niet alle 15 pagina's heb gelezen, maar ik was alle galbak commentaren na 5 pagina's zo zat dat ik me geroepen voel om te reageren en te nuanceren. (als iemand me voor was sorry als ik in herhalingen val) Ik kreeg deze lijst in het ziekenhuis en heb hem perfect en naar waarheid ingevuld de enige vraag waarop ik een negatief antwoord moest geven was de vraag of ik snel om hulp zou vragen als het niet ging. een volmondig nee. Mijn zusje kreeg hem ook in het ziekenhuis en dat het dus iets is dat in de randstad speelt nee, en dat het uitgaat van het cb nee, ook niet het is echt vanuit volksgezondheidszorg die dames op het cb kunnen er ook niks aan doen dat jij die lijst in moet vullen. In eerste instantie kwamen we niet in aanmerking voor stevig ouderschap. maar een paar dagen na de bevalling ging het bij mij mis. ik ben depressief geweest en mijn vriend was heel erg bang dat ik weer die kant op ging (ik was te perfectionistisch bezig) om onze relatie te beschermen heb ik toen aan de bel getrokken (hoezo niet om hulp vragen als het nodig is ...) er waren een paar opties maar in overleg met de huisarts en de verloskundige (het cb was er dus niet bij betrokken) hebben we besloten om het minst zware traject in te stappen dus geen psycholoog maar het stevig ouderschap traject, ten eerste je betaald er niks voor en ten tweede je hebt iemand om mee te praten en die bijstuurd waneer dat nodig is. Achteraf is het ook de beste stap gebleken. de eerste weken waren zwaar (zoals voor iedereen) maar daarna ging het goed ik ben alleen heel onzeker en voel afentoe de behoefte om dingen door te spreken, maar ik zal zelf niet naar het cb of de huisarts stappen. De medewerker van stevig ouderschap mag ik bellen of mailen wanneer ik wil en hij komt eens in de paar maanden langs (de frequentie neemt af) en dan kan ik hem trots vertellen dat alles heel erg goed gaat en hij beaamt dat. ja hier komt dus een man langs en een aardige vent ook nog die motor rijd en in een band speelt en daar trots over verteld, kortom het is dus meer een vriend geworden dan iemand die je komt controleren. verder is het voor ons ook makkelijk want voordat hij komt staan wij stil bij onszelf hoe, gaat het als ouder, hoe aat het met onze relatie, hebben we nog vragen omtrend opvoeden? dingen waar je op het cb vaak niet aan toe komt. En het allermooiste is vaak lossen we dingen die niet lekker lopen zelf op door erover te praten en na te denken voordat de medewerker van stevig ouderschap langskomt en daardoor loopt onze relatie misschien wel beter dan voordat mijn zoontje er was. Ergens voel ik me schuldig ik maak overheidsgeld op waar dat misschien achteraf gezien helemaal niet nodig geweest was, van de andere kant dan was ik als moeder veel onzekerder geweest en nu zit ik tenminste lekker in mijn vel en mijn vriend en zoontje daardoor ook en daar is het stevig ouderschap traject dan ook voor bedoeld, want ik ben nu een hele goede moeder voor mijn kereltje. en dus deel ik mijn ervaringen over het stevig ouderschapstraject graag.
Als ik een vragenlijst krijg van het CB vul ik hem in, maar de domme vragen of vragen waar ze niets mee te maken hebben laat ik onbeantwoord. Nog nooit problemen mee gehad. Ik vind het zonde van mijn energie om er boos over te worden. Ik ga naar het CB voor de vaccinaties en verder hebben ze alleen een adviserende functie. Het is aan mij wat ik met dat advies doe.
Wij hebben die vragenlijst ook nooit gehad. De wijkverpleegkundige is eerst 2x thuis geweest toen zoonlief eindelijk thuis was uit het ziekenhuis! Super leuk mens! Toen was de kleine man bijna 3 maanden en gingen we voor het eerst naar het CB op bezoek bij de CB-arts. Jemig wat een vent zeg! Het eerste was hij zei was: Zo zo, dat is wel een dikke baby zeg! Ik zo: Ja klopt, een baby van bijna 3 maanden oud en die 2365 gram weegt is inderdaad wel érg dik! Lekkere binnenkomer dus! Daarna kregen we allerlei vragen waarvan ik dacht "Hmmm, wat moeten we hiermee?" Zoals de vragen of zoonlief wel gewenst en gepland was? Of mijn en vriendlief zijn ouders nog getrouwd zijn of gescheiden? Of vriendlief en ik van elkaar houden? Of we opzien tegen het ouderschap? En zo kan ik nog wel even doorgaan... Ik vond het maar wat vreemd hoor!
Dit zou het beste zijn maar dat vraagt een vorm van proffesioneel handelen en kennis van gesprekstechnieken die ik nog wel eens mis bij CB's
Niet het hele topic gelezen, alleen even reactie op eerste post.. Wij hebben die lijst vorig jaar ook gehad, maar ik zie het probleem niet zo hoor. Wij hebben m gewoon ingevuld. Ons CB is ook niks mis mee, zijn heel aardig en zijn niet opdringerig ofzo.. Ik vond het CB (in ons geval speciale poli voor pre/dysmature kindjes) in het begin heel handig. Vooral met zo'n veel te klein kindje vond ik het fijn dat we daar naar toe konden met onze vragen, voornamlijk over de hoeveelheid voeding e.d. en hij spuugde nogal veel, dus stelden zij ons gerust, hij groeide wel goed! Inmiddels is ons mannetje 1 jaar, doet het prima en nu zie ik het CB eigenlijk alleen nog maar als meet en weeguurtje en voor de inentingen. We zijn er ook altijd zo klaar eigenlijk. Wij tevreden, CB tevreden
Mijn vriend en ik hebben afgesproken dat hij voortaan deze bezoekjes voor zijn rekening neemt. Ik kan er niet meer tegen.. krijg elke keer een schuldgevoel en daar word ik gek van. De laatste keer suggereerde de arts dat de verborgen reflux van mijn dochter meer in mijn hoofd zat dan dat ie echt was.. ik moest er relaxter mee omgaan. Ohja, ze hadden ook goede psychologen in dienst waar ik maar eens mee moest gaan praten. Toen ben ik afgehaakt en hebben mijn vriend en ik die afspraak gemaakt.
Ik denk dat zo'n vragenlijst niet de beste / handigste manier is om zoiets te vragen. Maar tjee... om nu boos te worden om een paar standaardvragen. Het zou mij niet storen, in ieder geval. En als ze met zo'n vragenlijst per jaar maar 1 gezin opsporen en kunnen helpen waar kinderen een verhoogd risico lopen, dan is het toch alleen maar mooi!? Een persoonlijk gesprek zoals LadyXochi voorstelt, zal voor sommige mensen misschien beter werken. Een ander vult misschien liever op zijn eigen tijd, in zijn eigen huis een schriftelijke vragenlijst in, waarbij je kunt nadenken over de antwoorden. En waarbij je de vragenlijst nog eens weg kunt leggen en terug kunt pakken. Ik heb (gelukkig) geen ongelukkige jeugd gehad. Maar ik kan me wel voorstellen dat sommige mensen dat soort verhalen liever goed doordacht aan papier toevertrouwen, dan dat ze tijdens een gesprek ineens gevraagd wordt hoe hun jeugd was en ze 'on the spot' een antwoord moeten geven.
Ik heb niet zo'n lijst gekregen, maar wel een paar vragen van de wijkverpleegkundige en cb-arts waar ik op dat moment wel gewoon antwoord op gegeven heb maar achteraf zoiets had van.. "ehh..?" Hou het nu een beetje op afstand. Voel me af en toe wel een beetje gecontroleerd door ze, kreeg laatst veel telefoontjes met privé-nummer (bleken zij dus te zijn, maar ook gewoon 's avonds en niet inspreken hè.. ) en toen ik niet reageerde stond die assistente meteen voor de deur die dag.. zag haar door de intercom. Mooi niet open gedaan hoor, daar heb ik helemaal geen zin in spreek een bericht in dan maak ik wel een afspraak met je.. Achteraf wou ze een 2e hielprik afnemen bij Mila om te screenen op sikkelcelziekte (door bloedtransfusies bij Mila moesten ze daar mee wachten, anders heb je de uitslag van het donorbloed en niet van haar bloed..) maar dat had ik allang doorsproken met de kinderartsen en vond ik niet nodig.. Dat kind is al helemaal lekgeprikt en de kans dat ze sikkelcelziekte heeft is enorm klein (komt eigenlijk alleen voor bij mensen met een donkere huidskleur, wij zijn beiden zo wit als wat en in onze families ook) .
+1! ik snap ook niet waarom sommigen hier helemaal uit hun velletje schieten over zo'n lijst. Als je geen antwoord wilt geven, ook prima toch?! is je goed recht. Nu worden al die mederwerksters van het CB al verbaal afgeslacht om zo'n formuliertje(wat ze niet eens zelf bedacht hebben)? ik denk dat het lang niet meer om het formuliertje alleen gaat. Ik denk dat een hoop CB irritatie opgelost kan worden door eens niet zo opgefokt te gaan doen en niet van elk letterlijk woord dat ze op het cb tegen je zeggen een opgeblazen kamerolifant te maken maar gewoon eens rustig luisteren wat er nou precies bedoeld wordt.
hier ook zo'n vragenlijst gehad. heb het niet ingevuld. als je het invuld en er komen ooit onverhoopt problemen in het gezin word dat er gelijk bijgepakt en keihard afgerekend. word ook naar jeugdzorg gestuurd voor het geval dat. (dit is mij verteld voor cb) hier werd ook gevraagd, vind je het een probleem als uw man met dochter gaat douchen of in bad? nee dat vind ik geen probleem. blijft u er dan de hele tijd bij? nee ik kleed haar uit geef haar aan man. ga zelf even iets anders doen, bv afwas opruimen ofzo. na een tijdje haal ik haar er uit, afdrogen en kleertjes aan. vertrouwt u uw man wel alleen met uw dochter? ja natuurlijk anders zou ik het toch niet toelaten! vond het zo achterlijk. alsof een man niet met zn dochter mag douchen!
bij mijn man zeiden ze toen : hij word wel een beetje te lang ??????? hoezo moeten we er een steen op leggen ??
Ik schoot uit me vel omdat ik net bevallen was en vol hormonster zat!! Als ik die lijst nu zou krijgen zou ik het nog niet invullen maar gewoon gelijk weggooien en niet meer over beginnen......ik heb niets te verbergen maar ze hoeven niet alles van me te weten!
Wij hebben ook deze vragenlijst gekregen en er werd bijgezegd dat we hem in mochten vullen maar dat het geen probleem was als we het niet deden. Heel vrijblijvend dus.