hallo allemaal , wij waren net begonnen en gelijk 1e ronde was het raak... helaas heb ik er niet lang van mogen genieten... vandaag zou ik 5 weken geweest zijn.. vanmorgen ik dacht nog ff naar de wc voor dat ik naar me werk ga.. alleen op de wc werd ik niet zo vrolijk...ik veloor allemaal bloed... het drong nog niet helemaal tot me door tot ik in de bus naar me werk zat ik begon te huilen...en het wil maar niet ophouden.. mijn baas heeft me naar huis gestuurd...dat vond ik heel lief van hem... maar nu zit ik thuis en denk ik de heletijd waarom ? waarom is het mis gegaan? ik kan alleen maar huilen en het wil niet ophouden... waarom doet het zo een pijn?...waarom begrijpt niemand bijna dat het zeer doet zo iets? krijg van die antworden tja this kut maar this niet anders...was toch al niet goed geweest anders...ach je was zo snel zwanger dan zal de volgende keer ook wel niet lang duren... wat heb ik daar aan ?...wat ik had ben ik nu al kwijt...en dat doet zo een zeer...en zo veel verdriet... hoe gaan jullie met die verdriet om ?
hey meis, lekker laten lopen die tranen... Heb zelf afgelopen zaterdag na bijna 7 weken een miskraam gehad, dus weet heel goed hoe je je voelt... is echt zwaar klote... ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken... maar zit soms ook in t nix te staren.. heel veel sterkte.. dikke knuf x C.
heel veel sterkte en laat die achterlijke opmerkingen van mensen langs je heen glijden. Ze slaan nergens op en zo werkt het eenmaal niet. Laat het verdriet toe en neem je tijd om alles te verwerken.
Ook ik weet helaas hoe je je voelt... ik heb vorige week woensdag een vmk gehad! Ben nu ook soms nog erg verdrietig... waar ik het zelf persoonlijk erg moeilijk mee heb, is dat t een kinsje van osn had kunnen zijn/worden. En nu is het gewoon weg, alsof t er niet geweest is... Heb ook niet echt t gevoel dat iemand me begrijpt, weet ook wel dat ik nog maar kort zwanger was, maar toch! Kreeg net ook weer een opmerking van, als je wat langer overtijd was geweest en dan pas getest had, had je het niet eens geweten... Nee, dat is leuk! En daarbij voelde ik me 6 dagen voor NOD al zwanger! Ook al had ik mn positieve test pas op NOD in mn handen... Dus meid, laat je gevoelens maar de vrije loop, ik heb er zelf ook nog moeite mee en het zal nog wel ff duren voordat we t allemaal een plaatsje gegeven hebben... Liefs en een dikke knuffel Miracles
dag lieve allemaal weet ook zo goed hoe het voelt! en het doet ook zo verdomde pijn. en helemaal niemand die je snapt of die het echt begrijpt! het verdriet word echt wel minder maar zal nog lang heel pijn doen! het voelt echt als of er iemand overleden is! ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en probeer idd en beetje afleiding te zoeken veel liefs
Ik wens jullie ook heel veel sterkte. Eigenlijk kan niemand iets zinnigs zeggen. Ook al is het zo vroeg dat het fout gaat, je bent gewoon blij en het verdriet wordt er echt niet anders om als het later was of omdat dit "pas" de eerste ronde was. Het is gewoon rouwen om iets wat in je zat en er nu niet meer is. En dat doet pijn! Misschien kun je het van je afschrijven? en huilen? Dat hielp bij mij tenminste. sterkte! Groetjes Lonneke
bedankt voor alle lieve berichtjes en de andere ook allemaal sterkte toegewenst... ik huil erg veel... mijn man snapt het volgens mij niet helemaal..die zegt volgende keer beter kheb echt gigantische buikpijn vandaag echt niet fijn... gelukkig doet mijn werk niet zo heel moeilijk Gr.Jacq (K)
Heel veel sterkte! En over je man, mannen beleven het toch heel anders is mijn ervaring... Het gebeurd allemaal niet met hun lijf natuurlijk! (niet dat zo'n opmerking van hem leuk is en dat het dan goed is omdat ie een man is! Probeer er wel met hem over te praten!)