Ik wil mijn zoontje van 9 deze vakantie het geheim gaan onthullen. Vorig jaar al veel twijfels… mijn oudste zoon kwam er toen net voor Sinterklaas achter dus dat wil ik voorkomen. Maar hoe pak ik dit aan? Met hem gaan zitten en ik moet je iets vertellen? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
Bij beide kids er niet omheen gedraaid, heb het verteld op een moment dat ik even alleen met ze was. Hoe ik het precies gebracht heb weet ik niet meer, maar volgens was het zoiets van het gesprek op Sinterklaas brengen en toen ging het eigenlijk vanzelf. Vervolgens nog op internet samen gezocht naar de acteurs. Want daar waren ze wel benieuwd naar
Wij hebben het ook in de zomer verteld. Volgens mij vlak voor we naar Spanje gingen. Want wij deden altijd op vakantie in Spanje ook elke dag schoen zetten en 1 avondje een mini pakjes avond houden want Sinterklaas woont immers in Spanje Hij was de laatste in zijn klas die geloofde dus hij moest het te weten komen want het werd gênant. We hebben het niet recht op de man verteld maar zijn vragen gaan stellen waardoor de twijfel toesloeg en hij zelf weer door ging vragen en wij daar eerlijke antwoorden op zijn gaan geven. Toen het kwartje viel dat Sinterklaas dus niet bestond was zijn eerste reactie. Ik dacht al dat dat niet kon, dat hij de enige op aarde ouder dan 100 is. Ik dacht al dat het gewoon een verklede man is die heel rijk is en daarom kinderen kadotjes geeft. Toen hebben we wel letterlijk verteld dat dat ook niet zo was en dat wij/opa oma en de ooms en tantes waren. Kon ik na al die jaren met de eer strijken. Hij was niet verdrietig, niet teleurgesteld, niet boos maar vooral heel dankbaar dat wij al die jaren zoveel mooie kadotjes voor hem gekocht hebben. Wel kwamen de week daarna nog heel veel vragen waaruit bleek dat het kwartje maar half gevallen was zoals: - waarom komt die boot met kadotjes dan uit Spanje en koop je die niet gewoon in Nederland - en hoe kon Sinterklaas in mijn vriendenboekje schrijven als hij niet bestaat - en waarom ruik ik verschil tussen pepernoten uit de winkel en die van de pieten. Ook leek hij alles in december weer even vergeten. Hij zat weer helemaal in het Sinterklaasjournaal en we hebben hem meerdere keren moeten helpen herinneren dat het acteurs zijn en niet echt was.
Wij hebben bij onze oudste het boek sinterklaas voor grote kinderen besteld. Echt een aanrader. Wordt op een leuke manier ingegaan op wie sinterklaas nou echt was en waarom we op 5 december zijn verjaardag vieren en dan op een rustige manier aan het einde vertellen dat hij niet meer leeft en dat papa/mama/familie/vrienden/acteurs etc. De rol van sinterklaas en pieten spelen en dat je kind nu groot genoeg is om het geheim te gaan bewaren voor de kleine kinderen. https://www.bol.com/nl/nl/p/sinterklaas-voor-grote-kinderen/9200000048087153/?s2a=
Mijn zus heeft het inderdaad ook op deze manier aan haar kinderen "verteld". Heel handig ook, omdat ze dan meteen leren dat ze het wel geheim moeten houden voor andere kinderen. Hier geloven ze nog, al worden ze wel steeds kritischer, vooral zoontje van 6 (nov 7) kan er wat van. Zijn grote zus (net 8) is goedgeloviger haha. Ik verwacht dat dit gezien haar leeftijd, het laatste jaar is dat ze gelooft.. Maar dan vraag ik me dus ook meteen af, hoe zou ik zo'n boek nou geheim kunnen houden dat alleen de oudste het ziet? Dat lijkt me haast onmogelijk, ze doen alles samen en bemoeien zich altijd met elkaar
Ik hoorde het trouwens vroeger van mijn 2 vriendinnen. Dus ik op hoge poten naar huis, verhaal halen bij mijn moeder. Ze stond in de keuken, ik weet het nog precies. toen gaf ze dus toe dat sinterklaas niet bestaat. Ik voelde me echt een soort van belazerd. Vooral dat ik het van mijn vriendinnen hoorde en ik dus een van de laatste was, die het wist. Dus dit zou ik wel proberen te voorkomen. Wat dat betreft hoop ik dat de klassen van mijn kinderen ook gewoon nog leuk mee doen dit jaar en niet dat er van die etters tussen zitten die het verklappen.
Dat is van te voren vaak lastig inschatten. Wij hebben het in groep 3 verteld, ergens in het voorjaar. Waren er nog een aantal die het wisten. In groep 4 was het denk ik 50/50 en waren het vooral jongens die er opmerkingen over maakten. Dochter deed voor haar vriendinnetje (die nog in Sinterklaas geloofde) alsof die jongens gek waren, maar wist natuurlijk wel beter. Ze vond het ook erg stom van die jongens. Maar ja, wat doe je er aan? Afgelopen jaar (groep 5) was iedereen op de hoogte voor 5 december. Was combi klas met groep 6 en leerkracht heeft aan ouders laten weten dat het wat hem betreft verstandig zou zijn om de kinderen in te lichten.
In hoeverre kun je dat een jong kind kwalijk nemen…? Ik vind een kind daardoor niet meteen een ‘etter’. Als ze gaan pesten vind ik het wat anders, maar per ongeluk een ‘geheim’ verklappen…? Los daarvan: bij mijn oudste dochter hebben we het met 5 ‘aangestuurd’ op de waarheid, de spanning bij haar was te groot, het was niet leuk meer. Ze speelde het spel goed mee daarna, omboord haar zusje. De jongste geloofde alleen nooit echt, althans, ze zag dat Sint en Piet verkleed waren ed, met een jaar of zes vroeg ze op de dag van het Sinterklaasfeest onderweg naar school wie nou eigenlijk voor de cadeautjes zorgde ed. Ik probeerde me gezien het moment op de vlakte te houden, maar dat pikte ze niet, ze werd aardig pissig en wilde per se een antwoord. Omdat ik niet wil liegen (nooit gedaan ook, zeker niet over Sinterklaas), heb ik verteld dat wij die kochten. Daarna laten beloven niets op school te zeggen, omdat ik dat aan de ouders van die kinderen vind. Dat begreep ze, ze heeft nooit wat verteld tot andere kinderen zeiden dat ze wisten hoe het zat, zeg maar.
Ik heb het inderdaad niet over per ongeluk verklappen. Maar ik weet dat er vorig jaar een jochie in groep 3 in de gangen op school riep van "Sinterklaas bestaat niet! Sinterklaas bestaat niet". En dan op zo'n pestmanier/toon. Dat soort kinderen bedoel ik.. dat vind ik dan jammer.
Het express verklappen is inderdaad gruwelijk irritant. Zo zei een kind in groep 3 het tegen onze zoon. Maar hij was toen nog maar 5 dus te jong om het te weten(vinden wij) Gelukkig geloofde zoontje hem totaal niet. Nu is hij 7 en gaat hij naar gr 5. Het zal een combi klas worden van 5,6,7 dus we gaan op aanraden van iemand op het forum afwachten wat hij gaat zeggen wanneer de pepernoten er liggen en anders overleggen met school.
Wij hebben het verteld toen ze 6 jaar was. Niet geheel vrijwillig, ze hoorde in de speeltuin steeds meer verhalen dat hij niet bestond.. We wilden graag zelf regie houden (ik heb het van mijn beste vriendin gehoord, vond ik toen niet heel tof).... Daarnaast was ze ook altijd doodsbang voor Sinterklaas... Zo is het niet bedoeld, het moet leuk zijn... We zijn in september tijdens het avondeten er over begonnen... Om het in te leiden zijn we haar vragen gaan stellen en uiteindelijk hebben we het haar gewoon verteld, zonder er om heen te draaien... ! Ze vindt het niet jammer oid, voelt zich vooral heel stoer dat ze een geheim weet die ze geheim moet houden....! Bijkomend voordeel...Ze slaapt weer gewoon zonder bang te zijn....
Dat geheim houden of buiten bereik houden van het boek was hier niet zo een probleem. De jongere kinderen in het gezin kunnen nog niet lezen. Maar op het boek staat wel verboden voor kinderen jonger dan 8 jaar of zo iets. Misschien dat je dat kan gebruiken? Of samen met je oudste het boek lezen als de jongste een middagje ergens spelen of even een paar uur ergens anders is. Er zijn vast wel momenten dat je 1 op 1 tijd met de oudste hebt?
Ik heb het vorige week gewoon verteld aan mijn 6-jarige. Afgelopen jaren was hij zo zenuwachtig steeds, dat was niet meer leuk. Nu keken we op facebook foto's terug en zei hij dat de erg slecht uitgedoste sint die ooit bij ons thuis was de echte sinterklaas was en die van de tv nep. Hem geconfronteerd met de beelden uit het Sinterklaasjournaal en toen had hij het snel gezien. Hij weet dat hij het op school niet mag vertellen, en thuis is er niemand om het aan te verklappen, ook geen familie met kleine kinderen. Paar dagen later zei hij opeens: O, dus jij had die bal die ik van jou nooit mocht hebben toch gekocht voor mij! Lief hoor
Ik zou proberen iets van een inleiding te vinden. Heeft hij het weleens over speelgoed wat hij graag wil hebben? Dat zou bijvoorbeeld een goed moment zijn. Voorheen kon je dan nog zeggen "zet maar op je verlanglijstje voor Sinterklaas", nu is dat een mooi moment om het balletje die kant van dat Sinterklaas niet bestaat op te laten rollen. Moet je alleen geen jonge kinderen om je heen hebben op dat moment natuurlijk.. Andere optie: oudere broer bij de onthulling betrekken. Komt gelijk het 'je weet nu de waarheid/ het grote geheim, maar moet het nog wel geheim houden voor andere (jongere) kindjes' aan bod. Optie 3: in de bieb mogen kinderboeken gratis geleend worden (na aanmelding). Valt ongetwijfeld een boek over te vinden.
Dat is zeker jammer, maar ik denk dat die kinderen het zelf simpelweg nog niet geaccepteerd hebben. Dat ze onzeker zijn erover en niet goed weten wat ze ermee moeten. En zoals wel vaker uit onzekerheid zich ook in dit soort irritant gedrag.
Wij hadden dat 2 jaar geleden, toen hadden we een combinatieklas van 3 groepen (groep 3 tm 5) dan kun je gerust op wachten dat er een paar van de oudsten dingen gaan zeggen die eigenlijk even niet gezegd hadden mogen worden voor de kleine oortjes. Gelukkig heeft onze jongste, die toen in groep 3 zat, er niks van meegekregen en nog steeds(hij is inmiddels al 8) gelooft hij heilig in de beste man, al probeer ik hem wel uit de tent te lokken en hem te laten twijfelen aan zijn mening door af en toe kritische vragen te stellen waarom de goedheiligman bestaat of bijv. hoe oud sinterklaas is en hoe het kan dat hij zo oud kan zijn/worden. Zoon komt elke keer weer met antwoorden die bijna waterdicht zijn. Ik breng hem echt niet van zijn geloof af. Mijn oudste van 10 heb ik het 2 jaar geleden ok gewoon verteld. Hij liet doorschemeren dat hij het al wist, maar dat betwijfel ik. Het jaar daarop heb ik het nog een keer moeten vertellen, hij is denk ik bang dat als hij er niet meer in gelooft, dat hij dan ook niks meer in zijn schoen krijgt.
Dit boek voorgelezen aan onze oudste v 9 paar weken geleden. Ze vond het leuk maar had geen idee. En verheugd zich nu op surprises en gedichtjes.
Wij vertellen vanaf het begin dat Sinterklaas een verkleedde man is en dat hij niet echt is. Wel dat hij echt bestaan heeft en dat we dat nog steeds vieren. Ze weten dat wij de cadeaus kopen, maar als het sinterklaasfeest is, geloven ze toch in Sinterklaas. Afijn, zo blijft het feest en “onschuldige” en kunnen we toch eerlijk zijn.