Hoewel ik al vanaf de terugplaatsing overtuigd ben dat het een jongetje is, willen we dit toch graag ook bij de geslachtsbepaling horen Dan hebben we nog 20 weken wennen aan het idee dat we een meisje krijgen als ik er naast zit. Maar wij willen het beiden graag weten dus het is bij ons geen punt van discussie.
Wij wilden het allebij niet weten, waren we meteen over uit. Verrassing is er zo ie zo wel natuurlijk, maar vinden het beide toch grotere verrassing om te wachten. Vind het ook wel leuk om te fantaseren om jongetje/meisje. En ja dat shoppen is handig maar dat kan nog genoeg daarna!
vandaag een echo gehad en vanaf het begin wouden wij het al weten en eindelijk na 20 weken weten we dat we een zoon erbij krijgen mama is in de minderheid haha maar wel heel leuk en eindelijk gericht shoppen wel makkelijk aangezien steeds meer kleding en andere dingen roze of blauw is
Ik wil het niet weten, mijn man zou het wel willen maar het hoeft niet persee. Waarom ik het niet wil weten is dat ik dan met een geheim moet rondlopen. Want ik vind het echt niet leuk om gelijk aan iedereen bekend te maken wat het is! En dat geheim meedragen lijkt me helemaal niet leuk en ongemakkelijk. Steeds opletten of je je niet verspreekt enz. Maarja dat zeg ik nu, ben nog maar kort zwanger en wie weet bedenk ik me nog De verrassing is niet groter of kleiner, je krijgt het alleen op een ander moment. Maar ik zou het leuk vinden om de verrassing bij de geboorte te krijgen
Wij wisten bij de eerste niet wat het zou worden! Vonden we erg leuk en dat hij geboren was om dan te horen dat het een jongen was vond ik heel speciaal! Ml erop uitgestuurd om jongens kleren te kopen, naastende neutrale kleding die we uiteraard hadden gekocht. Ditmaal wel gekozen om het te willen weten, voornamelijk om onze zoon wat beter voor te kunnen bereiden. Mama heeft een baby in haar bui, Vince krijgt een zusje... Het maakt het naar ons idee wat tastbaarder. Daarbij is het praktischer qua inkopen... Moeten nu toch veel bij halen aan kleding..(heel vervelend)! Toch heeft beide wat, ik vond het super leuk om het niet te weten. Maar vind het nu ook ontzettend leuk om het wel te weten!
Wij wilden het eerst ook niet weten. Bij de 20wk echo vroeg de echoscopiste of we het wilde weten, waarop wij weer antwoordde van niet Eenmaal met de echo bezig draaide de baby zo dat mijn man ineens het geslacht zag! Overduidelijk een jongetje.!! Achteraf toch blij mee dat ik het wel wist aangezien ik overtuigd was dat het een meisje zou worden en echt wel even aan het idee moest wennen dat het niet zo was. En nu kunnen we lekker gerichter gaan shoppen
Wij wilden het allebei wel weten. We waren zó nieuwsgierig naar onze mini. Daarnaast vonden we het ook gewoon erg praktisch om het te weten Als ik niet zo nieuwsgierig was geweest, dan had ik een verassing ook wel heel erg leuk gevonden Voor ts: als jullie er straks nog steeds niet uit zijn, laat dan het geslacht op een briefje schrijven, zoals Arr zegt. Dan kun je later altijd nog spieken, mocht de spanning jullie teveel worden vind dat een erg slimme oplossing!
Wij wilden het heel graag weten, vonden het ook wel zo praktisch ivm spulletjes kopen en naam bedenken + geboortekaartje ontwerpen. We hebben het voor familie wel geheim gehouden. Bij een tweede zou ik het weer willen weten
Ik wilde het niet weten maar mijn man wel heel graag. Zat er eerst aan te denken om het zo als die film knocked up te doen (vader weet het wel moeder niet) maar mijn man kan absoluut geen geheim bewaren. Dus nu weten we het wel vanaf 16 weken en maak er ook geen geheim van. Nu ik het weet vind ik het ook wel leuk hoor.
Wauw wat een reacties zeg geweldig. Ik denk dat we er binnenkort maar even voor moeten gaan zitten en bedenken wat we goed willen. En de optie om het op te laten schrijven is nog geen eens z'n gek idee
Een van mijn belangrijkste redenen was dat mijn man het niet wilde weten. We komen er vanzelf achter en hij wist het zo zeker. Omdat ik de twijfelaar was vond ik dat we het dan maar niet moesten weten van te voren. In het begin waren we het er wel over eens dat we het niet wilden, maar hoe meer leuke babykleertjes ik in de winkels zag liggen, hoe meer ik ging twijfelen. En daarbij had ik vanaf het begin een heel sterk gevoel dat het een meisje zou worden, totdat ik steeds maar droomde dat het een jongetje was. Toen dacht ik echt: 'ik wil het weten!' Inmiddels heb ik ook al gedroomd dat het een meisje was en begin ik het steeds leuker te vinden dat het echt een verrassing blijft. En naarmate steeds meer mensen in onze omgeving heel stellig denken te weten wat het is, heb ik ook steeds sterker het gevoel dat ze dat maar mooi af moeten wachten. Ik ben inmiddels dus helemaal blij met onze beslissing (hoewel ik ook weer niet heel verdrietig zal zijn als we het op onze echo komende week per ongeluk toch zien, haha).
Tja ik ga het toch zeggen ik vind het echt de grootste onzin die er bestaat!!!!! Wat maakt het nou uit??????? Weet nog heel goed dat me moeder vertelde dat ze het erg leuk zouden vinden als ze na 2 meiden een jongetje kregen... Ze zei al had ik van te voren een echo gehad had ik het misschien wel even 'jammer' gevonden dat het 'weer' een meisje was en dit gevoel is er niet als het geboren wordt. Dan heb je de bevalling gehad en ben je zo blij dat alles en iedereen gezond is! Toen dacht ik daar heeft ze helemaaaaal gelijk in En als het argument is 'praktisch' kleertjes enzo vind ik het ook onzin een kind krijgen is niet praktisch
Wij willen het niet weten!! Al hoewel onze omgeving denkt dat wij het wel weten, maar niet zeggen. Ik vond het ook de grootste onzin dat je je dan kunt 'voorbereiden'. Ga je je voor een jongens anders voorbereiden dan voor een meisje??? Enne qua shoppen ben je volgens mij alleen maar duurder uit.. Want als de eerste een jongen is, koop je meer jongensachtige dingen, en als je daarna een meisje krijgt, kun je alles weer opniew kopen..
Ik wilde het niet weten, maar had wel een gevoel. Tijdens een echo bij 15 weken ging de vk er snel langs, ze dacht waarschijnlijk dat we het niet zagen, en toen zag ik het geslacht. Maar omdat ik het zo snel ging, twijfelde ik een beetje en door die twijfel werd ik zooo nieuwsgierig dus hebben we toen besloten het toch te willen weten. En voor mij was het een bevestiging van wat ik al wist en het maakte het ook wat persoonlijker, ik kon haar al bij haar naam noemen ed. En ik vond het heerlijk shoppen, maar dat vind ik nog steeds voor een meisje haha! Maar is puur persoonlijk, want tot die 15 weken wilde ik het helemaal niet weten, je houdt toch van je kindje is mijn idee, dus wat maakt het geslacht nou uit.
Wij kunnen beide niet wachten om het wel te weten Het maakt ons echt niet uit jongen/meid, maar we zijn zooo nieuwsgierig. Inderdaad ga ik lekker shoppen zodra we het weten en wat ik ook fijn vind is om de kleine dan een naam te kunnen geven. En niet of of. We houden het wel geheim voor de buitenwereld (behalve stiekem mijn moeder en beste vriendin ) Ik heb er helemaal geen problemen mee als mensen gaan vissen, ze doen maar hoor. Nog 3 weken wachten en dan weten we het als het goed is!
Ik vind het echt geweldig om het geslacht te weten en gericht te shoppen voor ons zoontje. Natuurlijk kan dat ook als je het pas na de bevalling weet, maar ik vind het gewoon zo leuk en fantastisch om het kamertje en kleertjes helemaal voor ons zoontje aan te passen. Ik zit momenteel ook echt op een blauwe wolk en kan niet wachten tot ons mannetje er is .